Mijn dochter wil niet meer bij haar vader slapen

Ik weet op dit moment even niet meer wat ik kan doen.
5 jaar geleden ben ik gescheiden mijn zoontje was toen nog geen 2 weken oud en mijn dochter was 1,5 jaar. de ene dag had ze nog een vader en de volgende dag pakte hij zijn spullen en hij vertrok. Dit kwam voor mij ook heel onverwachts. Hij is in deventer blijven wonen en ik ben terug naar mijn familie gegaan nabij Amsterdam i.v.m. dat ik daar alle hulp kreeg wat ik nodig had bij het opvoeden van mijn kinderen.
Het was een hele zware periode voor iedereen en voor mijn dochter. Haar vader heeft ongeveer de 1e 2 jaar van de scheiding de kinderen bijna niet gezien terwijl wij co ouderschap hebben. hij wilde dat niet zijn privé leven ging voor. Hij mag de kinderen het 1e halfjaar niet aan zijn nieuwe vriendin voorstellen hij heeft de eerste 2 jaar 15 vrouwen gehad waar hij mee heeft gewoond.
hij heeft zelfs gezegd dat mijn zoon niet gewenst is.
De relatie tussen ons 2 was niet goed. Hij bleef liegen en gaf mij overal de schuld van. Terwijl
ik zijn regels volgde hoe hij het wilde hij hield zich niet aan de convenant enz.
Op een gegeven moment was ik er klaar mee en ben ik boos geworden en geëist dat hij en ik gingen praten zodat wij met z'n 2en door 1 deur konden voor de kinderen.

Gelukkig heeft dat een beetje geholpen. Hij heeft nu een 3 jaar een relatie sindsdien wil hij aan haar tonen wat voor goede vader hij is. Zij zorgt voor mijn kinderen hij hij doet niet veel.

Mijn dochter heeft bij een kinderpsycholoog gelopen omdat ze niet over haar vader durfde te praten terwijl ik dat wel probeerde. Ik was niet erg blij met deze psycholoog omdat ik niet een echte terugkoppeling kreeg ze heeft daar wel een paar maanden gelopen en hielp ook. tot dat ik het niet meer kon betalen.

Mijn kinderen mogen nooit alleen naar hun vader gaan altijd samen heb ik opgenomen in de convenant. Ze slapen ongeveer 1,5 jaar 1 nachtje bij hun vader. niet meer en dat gebeurd 1 a 2 x in de maand soms minder.
Vorig jaar zomer waren ze voor het eerst 1 week bij hun vader. was erg wennen voor ze en ze vonden het te lang. Officieel heeft hij recht op de helft van de vakantie dat wil hij niet. vandaar toen 1 week. Afgelopen zomer gingen de kinderen 2 weken bij hun vader. En toen is het fout gegaan. kinderen hebben elke dag gebeld soms meerdere malen per dag. hoe meer dagen voorbij gingen hoe stiller mijn dochter werd en zag je dat ze niet gelukkig meer was.

Sinds de zomer wil mijn dochter niet meer bij haar vader slapen. Ik heb toen met haar gepraat waar mijn ex ook bij was. waarom niet. Ze kon niet echt een reden noemen ze wil wel spelen maar niet slapen. Heb van alles geprobeerd foto boekje heb ik gemaakt met allemaal foto's van mij en van haar en broertjes en de rest van mijn familie. Daar was ze heel blij mee. maar ze was niet haar zelf.
Ik kon niet eens tegen haar zeggen bijv. begin van de week je gaat dit weekend naar je vader. Dan was ze al helemaal van slag ze maakte zichzelf ziek kreeg buikpijn en spugen. Daarom vertelde ik het haar op de dag zelf pas.

Ik kreeg paar weken terug te horen dat mijn dochter in de zomervakantie naar haar broertje was gegaan om te praten dat ze graag naar huis wilde en dat ze heimwee had en naar mij toe wilde en of hij dat ook had. Mijn ex is toen niet naar haar toe gegaan om te praten. Ze hebben er niets mee gedaan. Nu ben ik bang dat dit de boosdoener is.

Afgelopen week in de herfstvakantie gingen ze van donderdag tot zondag naar hun vader. Op woensdag was ze haar zelf al niet meer. Als vrienden langs kwamen was ze verlegen terwijl ze daar elke dag mee speelt. Ze kroop zowat in mij. Op het moment dat mijn ex er was en weg reed. ging het al niet goed. zijn vriendin heeft gezegd dat ze terug moeten rijden. Dat heeft hij uiteindelijk gedaan. Ik heb haar toen weer rustig gekregen. Het was zo erg dat ze helemaal rode vlekken in haar gezicht had omdat ze zo overstuur is. Mijn hart brak gewoon. Savonds werd ik gebeld en was ze weer overstuur ze wilde naar huis. Mijn ex deed niets. ik heb met haar gepraat en gezegd of ze wilde proberen te slapen en dat wij de volgende dag weer zouden bellen om te horen hoe het gaat. en anders zou ik praten met mijn ex. (helaas had zij dit zo opgevangen van dat ze niet naar huis mocht van mij. dat vertelde ze mij toen ze weer thuis kwamen) Volgende dag belde ze savonds ik merkte dat ze stil was maar had een leuke dag gehad. maar zei verder niets meer. zaterdag belde ze op dat ze graag naar huis wilde. maar ging wel slapen. had toen afgesproken dat ze de volgende ochtend naar komt ipv smiddags en dat wilde ze graag. en is ook gebeurd. In deze paar dagen had ze zich zelf weer ziek gemaakt. Ze had buikpijn en gespuugd omdat ze daar niet wil slapen.

Toen mijn kinderen thuis waren wilde mijn zoon zijn vader geen gedag zeggen mijn dochter wel. we hebben geknuffeld ze hebben lief gespeeld met hun vriendjes en vriendinnetjes. Toen was het bedtijd. Mijn dochter raakte zo van streek, kon niet meer stoppen met huilen. Ze wil absoluut niet meer bij haar vader slapen. Heb uren met haar in bed gelegen om haar te troosten en als ik vraag waarom niet zegt ze het is te ver, krijg heimwee wil bij jou blijven. Maar ze wil wel een dagje met hem spelen maar absoluut meer niet. Omdat mijn ex in deventer woont is dat niet bepaald om de hoek het is 5 kwartier tot anderhalf uur rijden. Toen ik zei ik wil wel met je papa praten over dat hij dagjes komt en dan niet slapen. werd ze blij en zei ze dat zeg ik toch al een tijdje dat ik dat wil. En dat klopt ook. Ik heb co ouderschap dus moet ik aan de regels houden. Maar zo kan het echt niet meer. mijn hart breekt gewoon om haar zo te zien. Ze is zo van slag en van streek. Gisteren ging ze tussen de middag bij opa en oma lunchen en vertelde ze tegen mijn moeder dat ze haar papa wilde bellen om te zeggen dat ze daar niet meer wil slapen. Ze is nog maar 6 jaar bijna 7 jaar.

Mijn zoon heeft er minder last van omdat het voor hem nooit anders is geweest hij weet niet beter. maar ook hij heeft last van heimwee en hij zegt ook soms dat hij niet heen wil.

Wat moet ik doen wat kan ik doen om mijn kinderen te helpen. Ik weet het echt niet meer.

Mijn excuus dat het zo'n lang verhaal is geworden.