Mijn dochter wil naar 'mama'

Reneka

Sneu voor haar, maar nee ik zou haar zeker niet te snel terugbrengen naar haar moeder. Kinderen van deze leeftijd zijn vaak meer aan mama dan aan papa gehecht. IK zou proberen haar af te leiden en gewoon samen leuke dingen doen. Als ze bij het slapen gaan of andere dingen die minder leuk zijn, maar wel moeten, naar mama vraagt zou ik gewoon bevestigen'ja, mama is leif he, maar nu gaan we.... en dan en dan ga je weer naar mama'
Besef dat zij aanvoelt hoe pijnlijk het ook voor jou is . Het is nog maar enkele weken: voor je dochter is het moeilijjk om aan de situatie te wennen: dat is niet in een keer gebeurd. Maar haar nu direct terugbrengen naar mama is het begin van het einde van je contact met haar!
En nog een tip: zorg ervoor dat je niet , omdat je het zo zielig vindt, in van alles toegeeft om maar te zorgen dat ze het leuk heeft bij jou. Zorg echt voor structuur en de bekende gang van zaken zoals ze die kent van toen jullie samen waren. De dagstructuur, de regels over andere dingen; snoepen, tv kijken, weet ik wat!
Maar sterkte!

Hoort er bij

ook bij gezinnen die niet uitelkaar gaan, zegggen kinderen dit bij deze leeftijd. Alleen komt het bij ons harder aan.
Mijn dochter is nu 5 en wij zijn al 4 jaar uitelkaar, maar nog steeds beweert ze bij mij dat ze naar papa wil en anders om. Wij gaan daar niet in mee, en zeggen dat WIJ hebben af gesproken dat ze op dat moment daar is waar ze is. En dat dat niet verandert.

Wat Koentje al zegt, houd zo veel mogelijk de structuur aan die je had.

Heel moeilijk

maar heel voorzichtig toch een paar tips:
vast avondritueel: iets aan mamma (foto) vertellen of mamma (foto) een kusje geven.
Bij leuke dingen: plakboek maken en meegeven naar mamma, zodat ze samen kunnen kijken. Plakboek met foto's, maar kan ook met blaadjes, knipsels etc.
Zelf toch maar veel knuffelen en laten wennen aan jouw geur.
Eventueel: pyama van mamma als nachttutje voor de geur van mamma.
Zijn er al vaste afspraken wanneer ze moeder weer ziet? dan kan een afscheurkalender ook werken.
alhoewel sommige kinderen van dit soort dingen juist weer meer heimwee krijgen. Dan helpt alleen afleiding en veel fysieke inspanning.

Tsjor

Opmerking

Ik zie dat je 'mama' schrijft, tussen aanhalingstekens. Laat dit alsjeblieft niet de houding zijn die je naar je dochter aanneemt, want dan belandt zij in loyaliteitsconflict.

Dacht het wel

"We hebben een dochter van 2 jaar en nog wat". Lijkt me dat het wel dr moeder is.
Reneka, ik kan me alleen maar aansluiten bij wat al gezegd is. Blijf herhalen dat dit de afspraak is die haar ouders hebben gemaakt, erken haar gevoel en maak het gezellig bij jou. En inderdaad, ga haar niet overmatig verwennen omdat het zielig zou zijn. Ze is gebaat bij helderheid en consequent gedrag.

Herkenbaar

Mijn zoontje van 3 snapt er ook niks van. Roept steeds om papa, zegt steeds dat gaat papa doen etc.
Verder wil hij ook naar papa (vooral als ik hem straffend toespreek) maar ik hoorde ook dat hij van de week toen papa er was en hij wakker werd hij om mij gehuild had dus tja, dat doet jouw dochtertje vast ook als ze bij je ex-vriendin is.

Sterkte!

Groetjes,
Mirre

Achterdochtig

Wat zijn jullie achterdochtig zeg, ik dacht dat de aanhalingstekens er stonden omdat de dochter mama zegt, lijkt me logisch dat de vader zijn ex niet met mama aanspreekt. Hoewel ik ze wel ken hoor mannen (vooral boven de 70) die hun vrouw met mama aanspreken.

Juist yura

Dat dacht ook. Eigenlijk dus gewoon om de spreektaal van het kind aan te geven.

Tsjonge jonge.....

...je moet hier echt oppassen wat je schrijft geloof ik. Gewoon meedenken en dat opschrijven is er steeds minder bij. Voor je het weet wordt je beschuldigd van achterdochtig zijn zoals hier en zoals ik in draadjes hierboven zie van 'het geven van ongewenst commentaar' en 'bekrompen zijn.' Mensen toch, is het een forum of is het dat niet?

Overigens is Reneka denk ik de enige die antwoord kan geven op de vraag waarom mama tussen aanhalingstekens staat en lijkt het me wat misplaatst om voor de een in te vullen wat hij bedoelde en de ander aan te spreken.