met wat rekening houden? Financiele afhandeling scheiding

Phryne

Nee hoor niet brutaal. Ik meen 2225 euro, zou het na moeten kijken. Dat is van de gratis intake tot en met de registratie. Er wordt een convenant opgesteld en elk gesprek doorgenomen of dat nog aangepast moet worden, pensioen, verdeling, ouderschapsplan enz. Heeft een hoop druk van de ketel genomen hier.

Gelukkig

Goh, als ik dit lees prijs ik mezelf achteraf alsnog gelukkig met een mediator met een (blijkbaar) unieke (?) menselijke kant. Een pakketprijs voor een scheiding.... het zou lachwekkend kunnen zijn, als het niet zo droevig was. Maargoed, ook aan mensen in puin kan nog optimaal worden verdiend. Brrrr.

Oh en OT @Plens: je suggereert wel erg veel over mij in #73. Niet doen, want zo is het niet gegaan.

Eens

Ik ben het eens met Plens. Hier ook: Een stuk of 6 gesprekken om alles te regelen. Eerst een intake, dan beslissen of je doorgaat. De prijs was 2295,00 euro. En dat was inclusief alles, net als bij Plens.

Inderdaad: convenant opstellen, afspraken dus vastleggen, pensioenafspraken, wonen, t/m de inschrijving van de scheiding. Binnen 4 maanden was alles rond.

Je kunt het droevig vinden, Moederziel, maar op deze manier was inderdaad de druk van de ketel. Het gaat om concrete afspraken maken. Een mediator die alleen steeds meebeweegt, daar heb je niets aan bij het regelen van een scheiding.

Er is een verschil tussen hulpverlening en het concreet regelen van een scheiding.

En een scheiding kan maar het beste zo snel mogelijk concreet worden, want anders kun je verzanden in oeverloze discussies over wie/wat/waarom en wegzakken in een eindeloos moeras van emoties. Met alle ( o.a. financiële) gevolgen van dien.

advocaat/mediator

Bij ons kwam het iets hoger uit, zo'n €3000. Maar dat was dan ook inclusief 10 jaar nazorg ivm de aanwezige kinderen, wat fijn is als ze heel erg jong zijn, dan moet er nog wel eens wat aangepast worden.
Nou hebben wij van die mogelijkheid eigenlijk nauwelijks gebruik gemaakt. Alleen elke paar jaar de aanpassingen ondertekenen en daar weer in het dossier op nemen. Die hadden we dan wel zelf onderhandeld en vastgelegd.

Ik ben het eens met Plens en Victoria, de scheiding regelen is een zakelijke aangelegenheid, het emotionele scheiden is iets voor hulpverleners. Het moet niet te lang duren het is geen elastiek of van dat slijm dat elkaar niet los kan laten. Ik houd niet van rafeltjes, liever een messcherpe snede dan is er duidelijkheid.

Idem

Mijn ervaring is hetzelfde als Plens en Victoria.
Het is niet alleen maar zakelijk: in het eerste gesprek wordt gekeken of beide partijen snappen dat er een scheiding komt. Dat is het emotionele deel van het verhaal. Maar wel het belangrijkste. Als er dan nog 'ja, maar.....' overblijven, dan zou je daarover inderdaad eerst met jezelf in het reine moeten komen.
Daarna zijn het zakelijk afhandelingen. Een modelconvenant kan prima zijn, maar als je op sommmige punten wil afwijken is het goed als er iemand meekijkt of je niet de grenzen van het recht over gaat. Bijvoorbeeld als je wil vastleggen dat ieder in een bepaalde straal blijft wonen.
De ouderschapsplannen zijn aanleiding tot meer ruzies en vechtscheidingen, zeker als ze gedetailleerd zijn. Daar mag best nog wel een kritisch naar gekeken worden. Een advocaat of mediator die vooral wil verdienen kan daar volop winst mee maken.
Betalen voor nazorg zou ik niet doen. Je weet dat het leven anders loopt dan je op één moment in je leven vast legt. Als er grote problemen zijn kun je altijd terug naar de rechter, maar het meeste zul je toch zelf met enige soepelheid moeten opvangen.

Tsjor

Kosten

Ik vond het geld voor de dvocaat/mediator geen weggegooid geld, maar het geld voor de notaris.... dat is echt een kant-en-klaar product opschrijven en klaar. Jemig, wat een rekening.

Tsjor

Nou moederziel

Niet gaan hakken, ik heb opties genoemd, geen feiten. Heb wel al je draadjes gevolgd. Blijft een feit dat scheiden zakelijk is en ware jullie situatie niet zo ingewikkeld geweest ( wat voor aanname is dat??) , dat alles vlotter geregeld had geweest. Dat is geen aanval en geen aanname.

Aan mensen in puin of zonder puin wordt altijd verdiend.
En dat mag want " mijn puin" werd mooi overgenomen en dat heeft mij, hem, maar ook de kinderen maanden overleg en gesteggel gescheeld.

Dames, rustig aan....

Ik bedoelde alleen te zeggen dat het blijkbaar in mijn traject de eerstgevonden mediator zomaar de juiste keuze is gebleken.
En wat ik bedoel met 'de aannames', Plens, werd vooral ingegeven door deze zin: 'De zaak is niet door de mediator ontspoort in mijn ogen, maar door 2 mensen (in jouw geval vast de andere kant) die er niet uit konden of wilden komen.' Dat klopt echt niet met de feiten. En de toevoeging 'in jouw geval vast de andere kant', komt op mij wel erg cynisch over. Niet erg hoor, maar niet mijn beleving.

En ja, aan mensen in puin wordt altijd verdiend. Klopt helemaal. Maar dat maakt het niet minder bitter. Vandaar mijn brrrr. Een van mijn beste vrienden is mediator (nee, niet de meebewegende en echt, ik zou er niet aan moeten denken om elke dag in de shit van anderen te moeten wroeten. Brrr. Maar hij vindt het gelukkig reuzeleuk om te doen.

Moederziel

Moederziel, ik begrijp uit je laatste post dat je dus gescheiden bent van je man en dat alles zakelijk nu eindelijk goed geregeld is? Want dat zou wel fijn zijn. Of is mijn post erg mosterd naar de maaltijd? Ik herinner mij dat je hele scheidingsproces nogal moeizaam was, maar weet even niet meer waar je nu precies staat. In ieder geval hoop ik dat je nu een beetje rust in de tent hebt en langzaam alles weer op de rails krijgt.

Aannames offtopic

Daarmee doe je hetzelfde als je mij verwijt.
Ik bedoel verre van wat je zegt. Ik probeerde jou uit de wind te houden en je geen schuldgevoel aan te praten door te zeggen dat het door diverse redenen kon komen zoals je man die een huis ging huren, het lastige contact met vader en de ingewikkelde financiën en hoe jullie samen voorheen niet los konden komen.
Ik ben je vijand niet, het feit dat ik reageer betekent dat ik wil helpen. Iemand de grond intrappen vind ik nooit zo nodig.
Niet wij moeten rustig aan, wij geven je onze tijd en advies uit ervaring, jij was even de narrige.

Mutsje

Ja, alles geregeld en op papier. Maar 'goed geregeld' moet nog blijken, de eerste strubbelingen vanwege te laat betalen zijn er ook al geweest. Tegelijk ben ik blij dat het formele deel nu achter de rug is.

Wat het 'informele' deel betreft: dat verloopt moeizaam. Er is in de praktijk geen omgangsregeling en daar hebben de kinderen last van. De afstand tot hun vader is letterlijk en figuurlijk erg groot en daaraan wennen gaat niet vanzelf.
Maar met mij gaat goed en steeds beter. Het is bijzonder om te merken dat ik vrijheid en opluchting ervaar. Ik hoef niets meer van deze man. Ik knap er daadwerkelijk van op

Jessa, hoe gaat het nu?

Is het traject inmiddels ingezet?

Moederziel

Ik ben inmiddels naar een eerste intakegesprek geweest met een spychologe. Het tweede gesprek is pas over en,elke weken. Ik heb dat per ongeluk in de gezamenlijke agenda gezet waardoor mijn man dat kon lezen. Hij ging helemaal over de rooie en heeft overstuur mijn vader gebeld. Hij vind het allemaal te lang duren en dreigde met zelfmoord zodat ik dan alles zou hebben etc....
Mijn vader heeft voorgesteld om toch zelf een begin te maken.

Ik heb een voorbeeld ouderschapsplan (aan het begin van dit draadje staat er 1) uitgeprint en heb meedre voorbeelden op internet gevonden en ben daarmee aan de slag gegaan.
Dat ouderschapsplan heb ik samen met het voorbeeld van een echtscheidingsconvenant ook doorgestuurd naar mijn man. Ook een echtschedingsmediator opgezocht en niet zoiets als een scheidingsplanner.

Merk wel dat mijn man zelf besloten heeft weg te gaan bij ons, maar verder zelf niets lijkt te doen dan af en toe een link sturen van een ander bureautje dat bestaat uit een mediator em financieel persoon.

Ik heb wel een vraag voor in het ouderschapsplan tav contact met familie. Mijn schoonfamilie heeft ons laten vallen toen man het huis uitging vorig jaar juni, sindsdien hebben ik en de kinderen niets meer gehoord of gezien van mijn schoonouders of schoonzus. Nu hadden ze al amper een band met de kinderen maar ze laten het nu helemaal afweten,
Ik voel het eerlijk gezegd niets voor dat de kinderen (zolang ze minderjarig zijn) contact op welke wijze dan ook met mijn schoonfamilie hebben. Hoe kan ik dat in het ouderschapsplan verwerken, kan het überhaupt of is het beter om er niets over in te zetten?
Mijn schoonmoeder is een erg manipulatief persoon en man doet alles wat zijn moeder wil. Zijn vader zit aan decanteer-depressieve en heeft niets te vertellen en is vaak agressief naar anderen zodra schoonmoeder zich aangevallen voelt en gaat klagen (en dat is heel snel). Ik wil dus liever geen contact met de kinderen en hun,
Tante heeft zelfs niet eens gereageerd toen mijn oudste jarig was vorig jaar augustus. Ik kan daar moeilijk mee omgaan, juist omdat het nog kinderen zijn doe zo behandeld worden door volwassen mensen.
Zie het als een stuk bescherming zegmaar. Mijn man weet het wel, maar zwicht steeds voor zijn ouders.....

Angela

Ik woon inde regio Zuid-Holland dichtbij Rotterdam

makkelijk

eigenlijk is dat het makkelijke deel van de scheiding.
Jij zorgt voor contact met jouw familie, hij is verantwoordelijk voor het contact met zijn familie.

Dat is ook het nadeel. Je hebt er gewoon niets meer over te zeggen, je kunt je zorgen uiten, maar tenzij er levensgevaar is kun je er niets tegen doen of hij ze wel of niet meeneemt naar zijn familie in de tijd dat ze bij hem zijn.

En dat tante niet reageert en dat jij je daar vervelend over voelt, dat ligt echt bij jou. Kinderverjaardagen zijn belangrijk voor ouders en de kinderen zelf, voor verdere familie al een heel stuk minder belangrijk of helemaal niet belangrijk zelfs.

schoonfamilie is zijn zaak

Ik zou dat van die schoonfamilie laten zitten. Dat is iets wat jouw ex zelf kan regelen, jij hoeft daar niets mee, en kan het sowieso achteraf toch niet controleren toch? Hij kan, als hij het weekend de kinderen heeft toch wel naar zijn ouders gaan, of zijn ouders komen bij hem. Stel je zet in het convenant dat dat niet mag, wat wil je er vervolgens dan aan gaan doen? Ik zou dat dus laten en je kinderen opvoeden tot sterke zelfdenkende kinderen die heus wel vaker vreemd denkende mensen in hun leven zullen tegenkomen.
Mijn kinderen hebben ook geen contact met de ex-familie, ik heb nooit wat tegengehouden maar ex-man is hier verschrikkelijk laks in, ziet zelf de kinderen amper en de schoonfamilie dus al helemaal niet. Ze zijn ook niet meer geïnteresseerd in de verjaardagen. Zouden ze dat wel zijn, zou ik dat aardig vinden, maar nu het niet zo is, ook prima, we hebben verder genoeg vrienden en kennissen.

Niets over schoonfamilie

Zet niets in het ouderschapsplan over familiekontakten. Ieder regelt dat zelf: jij met jouw familie, je man met zijn familie. Je wil toch ook niet dat je man gaat bepalen hoe vaak en op welke wijze de kinderen met jouw familie kontakt houden?
Het procesmatige is wel belangrijk, dus een geheime afspraak maken is niet echt bevorderlijk. Een goede advocaat/mediator kun je zoeken via het juridisch loket of via de VFAS. Er zijn ook goede advocaat/mediators die geen lid zijn van de VFAS, maar het kost altijd zoveel tijd en geld voordat je ontdekt dat iemand zijn werk niet goed doet. Bespreek dus eerst hoe je die mediator gaat zoeken, dan samen zoeken en afspraken maken en dan aan de slag.
Probeer het samen eens te blijven over de stap die je zet, niet inhoudelijk, maar wel procesmatig. Dus ga niet alvast een ouderschapsplan invullen dat je straks kant-en-klaar- voorlegt. Bespreek dat je daar nu samen naar gaat kijken: hij maakt zijn versie, jij de jouwe en daarna ga je samen de punten verzamelen waarover je het eens bent (de belangrijkste oogst) en de punten bespreken die verschillen.

Tsjor

Het enige dat ik er

weleens in heb zien staan is dat bij het overlijden van een van de ouders dat de andere ouder het contact tussen schoonfamilie en kinderen niet in de weg zal staan. In mijn ogen is dat voldoende op dat gebied.

Mee eens

Je kunt contacten met de schoonfamilie niet controleren dus dat onderdeel hoort niet thuis in het ouderschapsplan.
Jij bepaalt wat er bij jou thuis gebeurt, hij bepaalt wat er bij hem thuis gebeurt. Na de scheiding heb je wat dat betreft geen invloed meer op elkaar. Spreek af wanneer de kinderen bij wie zijn en wanneer en hoe er gewisseld wordt. Wij wisselen op vrijdag na school, dat bevalt goed. Als je op vrijdag aan je weekend wilt beginnen, op vakantie wilt of een weekend weg wilt, dan kan dat. Aanvankelijk werden de kinderen weggebracht door de ouder waar ze waren. Nu wisselen ze meestal zelf. Als er zware dingen over een weer moeten, dan doe ik dat meestal omdat mijn ex daar vaak moeilijk over doet. Ik heb geen zin in gedoe, dus doe ik het.

Overigens, als hij nogmaals raar gaat doen en dreigt met zelfmoord, vraag dan heel duidelijk of hij het meent. Want in dat geval moet je hem laten opnemen, zeg hem dat. Gewoon 112 bellen, daar zijn ze voor. Als hij werkelijk dergelijke gedachten heeft, heeft hij hulp nodig. Als het maar een loos dreigement is, zal hij het daarna hopelijk nooit meer zeggen.

Heb je een idee over wat hem zo beangstigt aan het idee dat jij psychologische hulp zoekt? Zou hij niet juist blij moeten zijn dat er iemand is die zorgt dat jij niet instort of met waanideeën rondloopt?

Niki73

Hij vond het allemaal te lang duren. Hij is zelf vorig jaar hals over de kop weggegaan en in het huis van zijn zus getrokken die leegstond. Daarna moest het allemaal snel gebeuren. Dat ik psychisch helemaal kapot en in de war was, interesseerde hem eigenlijk niet zoveel. Hij had dat blijkbaar al de jaren ervoor verwerkt en achter zich gelaten (zonder mij iets te zeggen) en wilde het snel regelen. Dat ging dus niet snel genoeg.
Hij bleef me links naar scheidingsplanner en daarna nog een link sturen met een vergelijkbaar duo terwijl ik helemaal in de war was. Mijn vader heeft hem toen verteld dat ik eerst naar de psycholoog ging en dat hij tot die tijd even niets moest proberen te forceren.
Daarna had hij in de gezamenlijke agenda gezien dat mijn tweede gesprek was langer op zich liet wachten…."En ik zit maar in dat huisje en wordt gek daarvan", zei hij.

Hij heeft het emotionele deed verwerkt en wil nu vaart erachter zetten en gaat volledig voorbij aan het feit dat ik er emotioneel nog volop in zit en ook nog de praktische zaken moet regelen. Daarbij heb ik ook nog eens de volledige zorg over de kinderen en de hond wat mijn man "allemaal gedoe vond", "dat hij zoveel moest inleveren". Man heeft wat dat betreft geen enkele verplichting.

schoonfamilie

deze laat ik eruit dan.

als ik het goed lees

Dus als ik het goed begrijp Jessa, dreigt je man met zelfmoord omdat de scheiding niet snel genoeg verloopt? maar hij onderneemt geen actie behalve het sturen van een linkje zo nu en dan?

Tsja.....
Je zou voorlopige voorzieningen aan kunnen vragen. Of hij, maar beter dat jij het initiatief neemt (en houdt), denk ik. Je man komt weinig stabiel over en het zal ongetwijfeld genuanceerder liggen, maar hij lijkt vooral op een stampvoetend kind dat zijn zin niet krijgt.
Ik zou me er zo min mogelijk van aantrekken. Voorlopige voorzieningen kunnen jou misschien de rust geven om de zaken goed te regelen.
En met dit soort idiote dreigementen zou ik weinig waarde meer hechten aan een gezamenlijk proces bij een mediator. Welk belang heb jij daarbij?

Scheidingsproces

Ik denk ook dat je knopen door moet hakken. De psychische verwerking van alles komt daarna. Eerst weten waar je aan toe bent.

De stappen die wij gezet hebben:

1. samen naar het juridisch loket (heette toen anders) en daar het adres gekregen van een goede advocaat-mediator.

2. Huis laten taxeren om te bepalen om de waarde te bepalen.

3. voorlopige voorzieningen aangevraagd: ik bleef in de woning (betaalde zelf).

4. boedelscheiding: op advies van advocaat: degene die vertrekt ag het eerste beslissen wat hij meeneemt; dus ik ga een weekend weg, ex neemt mee wat hij mee wil nemen; ik kom terug, maak een lijstje, vergelijk dat (bij de advocaat) met zijn lijstje. Moet er nog iets verrekend worden?

5. overzicht van bezittingen en schulden die verdeeld moeten worden (huis bijvoorbeeld) en afspraken daarover (bij advocaat).

6. Advocaat heeft ondertussen door een boekhouder een berekening laten maken van eventuele alimentatie, zowel kinderalimentatie als partneralimentatie. Daarmee zijn we akkoord gegaan.

7. Afspraken over de kinderen (bij advocaat), Gelukkig nog geen ouderschapsplan.

8. convenant is opgesteld door advocaat, wordt bekeken, kleine aanpassingen, klaar.

En dan vergeet ik het belangrijkste: in het eerste gesprek is alleen maar gesproken over de scheidingsmelding: weten beide partijen dat er een scheiding komt, hoe/wie heeft dat het eerste uitgesproken, hoe heeft de ander daarop gereageerd en is er nu bij beiden het besef, dat het niet anders kan?

Jij begint nu voor jezelf bij stap 7. Ik zou echt bij stap 1. beginnen en proberen de stappen zoveel mogelijk gezamenlijk te zetten.

Tsjor

Oh ja

Het was zeker geen gemakkelijk proces, en er is nogal wat gebeurd ondertussen. Mensen in scheiding zijn niet op hun best. Derden geven soms tamelijk storende adviezen. Maar procesmatig de goede stappen volgen heeft wel degelijk geholpen om er goed doorheen te komen. Daarna blijft er nog genoeg psychologisch te verwerken.

Tsjor

Moederziel

Ja, ik grove lijnen is dat zo ja. Het klinkt heel cru, maar hij begint heel erg op zijn moeder te lijken in zijn gedragingen. Je bedoelt verder dat samen een mediator samen eruit proberen te komen niets is? Ik was ook erg boos over waar hij mee dreigde. Hij is verschrikkelijk overspannen maar weigert psychische hulp.

Ik moet even googelen naar die voorlopige voorzieningen wat dat zijn.