met wat rekening houden? Financiele afhandeling scheiding

Narcis

'Ja, maar mijn ex-man gaf na de scheiding overal en bij iedereen, ook bij de kinderen, aan dat hij heel dicht in de buurt zou blijven en waarom.' Ik geloof ook best dat je ex-man met alle goede bedoelingen zoiets voor ogen had en dat jij er blij mee was geweest.
Maar:
1. je kunt het niet vastleggen in een juridisch stuk: dat belemmert de bewegingsvrijheid van een mens veel te veel;
2. vlak na een scheiding kun je nog zo vol goede bedoelingen zitten, het leven gaat verder. De betaalbare woning ligt toch niet in de buurt, nieuwe liefde duikt op, het gras is ergens anders toch groener. met een scheiding kun je niet de rest van iemands leven regelen. Je moet er dus altijd rekening mee houden, dat goede bedoelingen aangenaam zijn, maar geen stand hoeven te houden voor de rest van je leven. zonder dat je dat de ander kwalijk neemt.

Tsjor

Toch nog een toevoeging

Nog een valkuil: Schrap zoveel mogelijk het woordje 'overleg'. Als de situatie zodanig is dat overleg over bepaalde zaken mogelijk is, dan is dat prettig en hoef je het niet vast te leggen. Als overleg niet mogelijk is heb je er alleen maar last van dat het wel op papier staat. Echt afdwingen kan toch niet.

Tsjor

Aagje

'Ze hebben er beiden voor gekozen en de (financiële) gevolgen lijken me dan ook voor beiden te zijn.' Zeker. Maar het is dus ook haar keuze geweest. De financiële gevolgen van zo'n keuze worden geregeld bij het bepalen van de alimentatie. Dat is voor beiden een zure appel: voor degene die werkt, omdat een groot deel van zijn inkomen nu naar zijn ex gaat en via ex naar de kinderen; voor ex, omdat zij een zeer slechte financiële basis zal hebben, waarbij ze waarschijnlijk afhankelijk is van ex en van de gemeente.

Tsjor

evaluatie

schrap overleg, maar bedenk wel evaluatie momenten zodat je kunt veranderen.
Een ouderschapsplan of convenant is niet toekomstbestendig tenzij je met pensioen bent en de kinderen het huis uit.

Wij zijn inmiddels aan versie 5 bezig, kind naar school, vader verhuist, andere werk locatie, sporten van kind, het zijn maar wat redenen geweest om het allemaal weer eens tegen het licht te houden qua omgang.
Het financiele deel hebben we niet meer naar hoeven kijken omdat dat gelijk bleef. Of omdat we beiden bedachten dat we prima rondkonden komen in de huidige regeling.

Uit de buurt verhuizen

Ik wist ook zeker dat ik met de kinderen terug wilde verhuizen naar de regio (op een uur reizen) waar wij anderhalf jaar tevoren vandaan waren gekomen, daarvoor had ik wel toestemming van hun vader nodig.

Eeeuh Tsjor

Ja. En dus.....????

Aagje

En dus

is het voor beiden een zure appel. Tsjor

Tsjor

Zeker.

Jessa hoe ging het?

Als ik het goed heb, had je afgelopen vrijdag de intake. Heb je de informatie gekregen die je zocht?
En hoe is het verder met je - los van het zakelijke?

moederziel

Vrijdag intake gehad bij de scheidingsplanner. Mevrouw stelde zich netjes voor en gaf aan juridische geschoold te zijn en een opleiding tot mediator gehad te hebben….Aan het begin van het gesprek vroeg ze al snel hoe het tot een scheiding gekomen was…..Daar ging het bij mij al gelijk mis. Ik moest vreselijk huilen…Man heeft het verhaal gedaan en ik met horten en stoten toevoegingen gemaakt….De scheidingsplanner had daar zeker begrip voor en luisterde naar mij. Echter al vrij snel ging ze over op ons koophuis en of wij al hadden nagedacht hoe we dat gingen regelen…Man kon mij wel uitkomen zei hij en hij had ook al naar andere koopappartementen in de buurt gekeken. Op de vraag waar ik en de kinderen dan zouden komen te wonen….dat was dus een sociale huurwoning. Ik was er al niet meer bij met mijn hoofd door de eerste vraag al…..en vond de manier waarop er over ons huis en waar ik zou komen te wonen nogal cru, want ze gaf al snel aan niet te weten welke financiële mogelijkheden er waren. Ook kregen we een ouderschapsplan onder onze neus geschoven en werd er gevraagd of we daar al naar gekeken hadden….Nou niet dus. Ik vroeg wel hoe de kinderalimentatie berekend zou worden…Nou, daar hadden ze het model van de NIBUD voor. Op mijn vraag of er dan ook rekening werd gehouden met de TREMA-normen voor de kinderalimentatie gaf ze direct aan dat dat niet bij kinderen van toepassing was, alleen bij de partneralimentatie. Dat vond ik nogal vreemd.
In ieder geval kreeg ik (en man ook) de indruk dat ze niet overal vanaf wist, maar daar had ze weer haar collega's voor.
Ik weet het niet…..Ik snap dat ze haar verhaal moest doen, maar ze had vrijwel aan het begin al kunnen inschatten dat ze mij er al niet meer goed bij had zegmaar.
Vaste prijs werd genoemd waarvoor ze het allemaal konden regelen…..Ik heb er een heel dubbel gevoel bij.

Ik ben diezelfde dag nog naar de Huisarts gegaan en ben direct doorverwezen. Ik krijg nu hulp van een praktijkondersteuner. Afspraak is gemaakt.

advocaat met toevoeging

Vraagde aan allen: als ik een eigen advocaat neem met toevoeging, kunnen ze dan later niet de toevoeging deels intrekken omdat mijn kinderen ieder een spaarrekening hebben? Die spaarrekening hebben ze elk voor hun studie later. Ik zou mij vreselijk schuldig voelen als aan het geld van de kinderen wordt gekomen. He is niet mijn vermogen maar dat van de kinderen.

excuses

Excuus voor de soms vreemde woorden tussendoor, maar hoop dat het toch duidelijk is. Ik typte te snel.

vermogen kinderen

helaas dat valt gewoon onder jullie gezamelijke vermogen bij de berekening voor je toevoeging. De helft zal dan aan jou en de helft aan je aanstaande ex toegewezen worden.

Aan jullie de keuze of jullie het hiervoor willen/moeten gebruiken of dat je de benodigde financiering toch op een andere manier weten rond te krijgen.

Maar als je geen goed gevoel hebt bij de mediator is er maar 1 optie: een andere zoeken. Je moet wel vertrouwen hebben in deze persoon anders gaat het niet werken.

Maar dat ze zakelijk was dat kan ik me dan wel weer voorstellen, ze is geen psycholoog, maar moet met beide partijen in redelijkheid een scheiding faciliteren. Dat is het zakelijke stuk.

Scheidingsplanner

Ze weet wel iets van en ook nog iets van; maar uiteindelijk weet ze dus niets. Het klinkt alsof ze een aangeleerd lijstje heeft afgewerkt, zonder dat ze echt weet wat ze aan het doen was. Wegwezen. Zoek iemand die echt ergens iets van weet. Niet mee doorgaan.

Tsjor

Geld van kinderen

Totdat de kinderen 18 jaar zijn is het geld van de ouders. Dus ja, als het zoveel geld is dat je daardoor geen toegevoegde advocaat krijgt, dan zul je dat geld eerst moeten gebruiken. Zuur, want een advocaat kost wel veel geld dan. Anderzijds: ook kinderen zonder goed gevulde spaarrekening kunnen studeren.
Blijkbaar zit er ook nog overwaarde in je huis. Dat telt ook mee voor je eigen vermogen.
Maar eerst een deskundige advocaat/mediator zoeken.

sjor

Inderdaad snel stoppen bij deze mediator. Hier een soortgelijke ervaring. Wij hebben er 2 gehad, ze waren beide niet goed op de hoogte met name over financiële zaken, één gaf zelfs foute informatie. En bij de eerste mediator heb ik eigenlijk ook alleen maar zitten huilen. Nu was het het bij ons qua huis etc. behoorlijk ingewikkeld.
Uiteindelijk hebben wij het financiële deel helemaal zelf geregeld, waarbij ik het voortouw nam en waarbij mijn zus constant meedacht, meeging en meekeek en mijn ex ging weer met zijn achterban (geen idee wie of wat) overleggen, dit duurde lang maar is goed gelukt. Natuurlijk kwamen er wel mensen als hypotheekverstrekker en notaris aan te pas.
Voor de kinderalimentatie heb ik een advocaat in de arm genomen en mijn ex het LBIO en dat naast elkaar gelegd. Mijn ex-man wilde perse geen advocaat.
Het laatste deel was het ouderschapsplan en daarvoor zijn we hulp gaan zoeken bij het maatschappelijk werk, dit was echt één groot drama en toen waren we het allebei zo zat, dat we dat uiteindelijk ook samen hebben geregeld, niet optimaal maar soms moet je wat en afronding, afsluiten en rust is zo belangrijk. We hebben dus alles per onderdeel geregeld. Sterkte!

Vergelijkingsmateriaal

Wij hebben allebei via internet een lijstje met mogelijke mediators gemaakt (dus op basis van hun website) en er daar samen 3 uit gekozen met wie we een intakegesprek hebben gehad. Dat heeft als voordeel dat je echt samen kiest, dat je gaandeweg merkt wat voor jou/jullie belangrijk is, je leert veel over hoe de dingen werken en waar je aan moet denken, en last but not least, het wordt steeds makkelijker om zelf zakelijk te blijven en de emotie eruit te laten. En dat is heel belangrijk.

Dus, ga nog een paar gesprekken aan, en kies samen iemand waarbij je je op je gemak voelt en waar je vertrouwen in hebt. En zoek zelf (en je man ook) idd backup-kennis. Kan uit de familie- of vriendenkring zijn (ik heb toevallig een advocaat-mediator in de omgeving) maar ook een professional. Bijvoorbeeld voor de financiële kant van de zaak. Hier lezen over ouderschapsplannen en co-ouderschap heeft me veel geleerd over de praktische kant van het samen ouder zijn en daar afspraken over maken. Daarover heb ik veel overlegd met mijn zus en zwager. Het is goed om er met anderen over te sparren. Dit zijn zaken die je zelf niet zo makkelijk overziet, en daarbij komt dat je eigenlijk gewoon onder een dekentje zou willen liggen huilen, dus heel scherp ben je vast ook niet. Ik was dat tenminste niet. Maar gaandeweg wordt het een traject dat je gewoon door moet. Stap voor stap. Onze mediator deed dat heel goed, ons er stap voor stap doorheen trekken. Zijn insteek was trouwens, en dat vond ik een hele goede, dat je eerst het ouderschapsplan regelt. Omdat je (wij in ieder geval) in het begin nog redelijk met elkaar op goede voet staat, en beiden echt het beste wilt voor de kinderen. De gevechten beginnen vaak als het over geld en goederen gaat. Dan is het fijn als de afspraken over de kinderen al op papier staan.

Sterkte meis, het is echt een ontzettend nare tijd, maar je houdt je goed vind ik.

Jessa

Wat een tegenvaller zeg. Ik zou inderdaad verder kijken. Je gevoel moet vanaf het begin prettig zijn bij iemand (voor zover je van 'prettig' kunt spreken hierin), er moet vertrouwen zijn in de mediator want het traject stelt je vertrouwen en emoties al genoeg op de proef.
Ik heb indertijd zelf een mediator benaderd, we zijn daar gezamenlijk heen gegaan. In ons geval waren de eerste 2 (lange) sessies bijna louter emotioneel. Daar was ruimte voor en dat stelde mij gerust. Je kunt elkaar niet door de strot duwen wat er moet gebeuren, dat tempo bepaal je beiden. De mediator is daarin belangrijk.

Je hebt al veel goede raad hier gekregen, dus genoeg even over de mediation. Hoe gaat het met jou intussen? En met jullie kinderen?

Smaken verschillen

Toen wij gingen scheiden, 2 jaar geleden, hebben we een scheidingsmakelaar benaderd. Zij was wel op de hoogte van de regelgeving en werkte samen met een advocaat die alles naliep.
Ik vond het juist prettig dat er niet continu over emoties werd gepraat.

Bij gesprekken over alles wat geregeld moet worden, is het beter je emoties even 'in de ijskast' te zetten en te focussen op wat het beste is voor je kinderen en voor jou.

Voor de berekening van bijv. partneralimentatie is gewoon een vast rekenmodel dat wordt gevolgd. Daarbij wordt alle inkomen op 1 hoop gegooid en verdeeld, waarbij de meestverdienende niet minder mag overhouden dan de minstverdienende.

De scheidingsmakelaar was ook mediator en er zijn wel wat dingen besproken, maar het ging mij eigenlijk meer om het feit dat alles goed geregeld zou zijn.

Ik ben dus een voorstander van het zakelijk houden. Voor de emotionele kant heb ik mijn vriendinnen en familie. En als je meer nodig hebt kun je beter hulp zoeken voor jezelf bij een goede therapeut of psycholoog.

Maar goed, da's mijn mening. En ik zit blijkbaar zo in elkaar, bleek tijdens de scheiding.....Ik ben enorm nuchter en wilde eerst alles goed geregeld hebben. Die emoties liet ik op andere momenten de vrije loop; bij vriendinnen en mijn moeder.

Welke regio zit je?

Hoi Jesse, in welke regio zit je? Misschien kunnen wij wel een advocaat-mediator voor je aanraden?
Die van ons, we waren er erg tevreden over zit in Utrecht, als je interesse hebt dan kan ik het wel aan je doorgeven? (je kan me een mail sturen op 17337apestaartjeziggo.nl)

Victoria

Volgens mij schrijf ik nergens dat de aanpak die bij ons werkte, dus dé aanpak is.
De belangrijkste eis die je aan een mediator of scheidingsmakelaar mag stellen, is volgens mij dat deze mee kan in het tempo en de route die bij de 2 scheidende cliënten past. Flexibiliteit om dat te kunnen, maakt m.i. een kwalitatief goede mediator.
Toen in mijn traject de mediator dat meebewegen losliet en doordrukte, ontspoorde de zaak ook bijna meteen. Dat was een wijze les

moederziel

"De belangrijkste eis die je aan een mediator of scheidingsmakelaar mag stellen, is volgens mij dat deze mee kan in het tempo en de route die bij de 2 scheidende cliënten past. Flexibiliteit om dat te kunnen, maakt m.i. een kwalitatief goede mediator.
Toen in mijn traject de mediator dat meebewegen losliet en doordrukte, ontspoorde de zaak ook bijna meteen. Dat was een wijze les"

Dat ben ik niet met je eens. Een meditator is geen relatietherapeut. Hij doet de zakelijke kant van de afwikkeling en daar waar je tijdens die route op problemen stuit, doet hij (lees: of zij)voorstellen, geeft je de regels die de wet stelt, probeert tot een middenweg te komen om beiden er uit te laten komen zonder al teveel inleveren of kleerscheuren.
Daar heeft hij bepaalde tijd voor (in mijn geval 6 gesprekken voor een vast bedrag). soms een uurprijs, maar nooit het eeuwige leven zeg maar.
In jullie geval was denk ik sowieso een mediator niet op de plaats geweest, maar gewoon een therapeut of advocaat (ook van de laatste verwacht je toch dat hij helpt knopen te hakken voor die prijs).
De zaak is niet door de mediator ontspoort in mijn ogen, maar door 2 mensen (in jouw geval vast de andere kant) die er niet uit konden of wilden komen. Waar een te gecompliceerde kant aanzat voor iemand die mediator is (en zelf voor het officiele gedeelte samenwerkt met een advocatenkantoor).
En steeds maar tijd en geld voor langdurig meebewegen met mensen die er niet uitkomen is er niet, het is knopen hakken, beslissingen nemen en overleggen doe je thuis, dan hak je de knoop tijdens de afspraak. Daar heb je de medewerking van de 2 betrokkenen voor nodig. (ik zeg niet dat dat aan jou persoonlijk ligt, het kan ook je man zijn, de situatie die ingewikkeld is. Daarom denk ik dat jullie daar niet op de plek waren, alleen dat kun je die persoon niet toeschuiven.

Ik heb een prima ervaring op 1 klein dingetje na met een mediator en was binnen 4 mnd door alle gesprekken heen (wij namen de tijd om thuis te overleggen en te verdelen en dat de volgende afspraak mee te delen) en binnen 6 mnd was alles afgerond van eerste intake tot scheiding uitgesproken.

Verdienmodel

Mijn ervaring is dat je afspraken prima samen kunt maken aan de hand van het standaard modelconvenant. Mediators verdienen eraan om alles nog een keer extra te bespreken, wellicht gooien ze stiekem wat olie op het vuur voor een extra gesprek, en vaak ook nog een extra vergoeding voor het opmaken en doorsturen van stukken. Als ik soms hoor wat mensen in hun ouderschapsplan opnemen (haardracht, zakgeld, nieuwe partners), en daar ook weer twee afspraken bij de mediator voor nodig hebben, dat gaat wel ver hoor. Dat terwijl je in feite alleen maar een advocaat nodig hebt die het echtscheingsverzoek bij de rechtbank indient.

Hier vast bedrag

Een intake en 6 afspraken tot maximaal 7 afspraken en 3 mnd " nazorg" .
Van te voren bekend en er komt geen geld bij, die extra afspraken zijn er niet bij dit model in elk geval.

Kosten

Brutale vraag, wat kost dan zo'n pakket met 7 gesprekken? Al googelend vond ik prijzen vanaf 1650 euro (met maximaal drie gesprekken). Wij waren voor 650 euro klaar, wat ik ook nog wel een heel bedrag vond aangezien de advocaat er weinig werk aan heeft gehad.