Met verbazing luisterde ik naar mijn ex Moeilijke ex is ineens redelijk

Grinnik

Voor mijn geestesoog zie ik jouw ex met een lijstje van wat jij allemaal fout gedaan hebt (De Agenda). Een lijstje dat hij uitgebreid toelicht. En jij die als een onbewogen secretaresse toehoort en af en toe aantekeneningen maakt, alleen maar aha en m-m mompelend. En aan het einde zeg je: genoteerd hoor, zonder op de inhoud in te gaan. Hilarisch. En zijn vreemdgaan was jouw schuld? Tja, die ex van jou lijkt me echt een gevalletje hopeloos...

Wauw

een agenda, je kan niet zeggen dat hij het niet zakelijk genoeg aanpakt. Je ex zou pas echt redelijk zijn als hij je die agenda nog doormailt, ter voorbereiding, met de vraag of je ook nog punten wilt toevoegen;-).
Blijf op je hoede en veel succes!

Voor ik het vergeet

Vraag bij alle voor jou essentiele punten 'interessant, moet ik even over nadenken, zet even op papier dan kijk ik er naar'. Ook als je aantekeningen maakt (of neem het gesprek op met de dictafoonfunctie van je telefoon, nog makkelijker en hij ziet je ook niet schrijven).

Die agenda

heb ik doorgemaild gekregen. Ik mocht zelfs aanvullen!

De datum komt steeds dichterbij. Gelukkig heb ik eerst nog een heerlijk weekend met mijn dochter voor de boeg!

Het gesprek is geweest

Hij was maar een paar minuten te laat, dat viel mij nog mee. Ik had niet op hem gewacht en al een kopje thee besteld.

Wat hij nu wilde bereiken met dit gesprek, ik heb geen idee. Hij kwam met een ouderschapsplan dat hij al eerder had ingeleverd bij de rechtbank. Daarin staat bijvoorbeeld dat onze dochter bij hem ingeschreven wordt, vanaf haar 18de (indien ze op zichzelf woont) geen geld meer krijgt en dat ze vanaf haar 16de de eventuele kinderalimentatie op een eigen rekening gestort krijgt.
Natuurlijk ga ik daar niet mee akkoord. Ik vind 16 jaar te jong om de verantwoording te nemen over zoveel geld (waarschijnlijk gaat het om een bedrag van ongeveer 700,00 per maand). Dat wij daar geen overeenstemming over gingen bereiken was hem al snel duidelijk.
Het volgende punt was een proefperiode voor een andere omgangsregeling. Ook dit was snel van tafel. Ik zie op dit moment geen reden om een andere omgangsregeling in te gaan stellen. Het blijft dus lekker zoals het is.
Daarna had hij voorstellen over onze woningen. Het huis in NL stelde hij voor dat ik vanaf 1 september de helft van de hypotheek voor mijn rekening zal gaan nemen. Hij zal dan de andere helft betalen. Mijn commentaar daarop, ik ga erover nadenken.
Dan het huis in Duitsland. Dat is gekocht met een huurkoop constructie. Dit houdt in dat het bezit pas wordt overgedragen bij het betalen van de laatste termijn. Hij stelde voor om de helft van overwaarde van dat huis in mindering te brengen op mijn deel van de schulden. Daar stond wel een voorwaarde tegenover, namelijk dat hij de helft van de kosten om het huis aan te houden in mindering kan brengen op een draagkracht berekening. Ook hierop was het commentaar van mij, ik ga erover nadenken.
Verder zat hij heel zielig te doen, over dat hij geen 40 euro uit heeft kunnen geven aan zomaar iets. Op dat moment heb ik hem laten weten dat hij niet zielig hoeft te doen tegen mij. Dat ik weet dat hij zijn vriendinnetje een ring kado heeft gedaan. Waarop hij even met een gemeen lachje meldde: o, je bedoelt die verlovingsring met een diamant. Waarop mijn commentaar was: dat het een verlovingsring is, hoef je mij niet te vertellen en als jij wil trouwen met iemand die net zoveel liegt als jij, mijn zegen heb je.
Kortom, hij heeft niets bereikt en ik snap nog steeds niet, wat hij wilde bereiken.

Zo lang

DAt het allemaal zo lang duurt, terwijl er toch een paar wetten zijn waar je niet over kunt onderhandelen.

Bijvoorbeeld: als dochter 18 is en ze studeert wordt een ouderlijke bijdrage berekend. Ook voor hem. Dochter kan naar de rechter gaan als hij niet betaalt.
Voor de kosten van levensonderhoud van een kind is hij nog langer verantwoordelijk, jij ook. Tot 27.
Wat betreft de huizen: als jij in een koopwoning wil blijven wonen zijn er na een scheiding twee opties: of jij wordt eigenaar (moet je met de bank regelen en dan moet je hem uitkopen of de restschuld delen); of hij wordt eigenaar en jij huurt van hem (als je dat al wil). Hij kan de hypotheek niet aftrekken van zijn inkomen als jij in het huis woont, dat kan alleen als hij er zelf woont.
Hoe dat zit met de woning in Duitsland weet ik niet, maar als jullie allebei eigenaar zijn van die woning (of huurder) zal ook daar gesplitst moeten worden. Als er overwaarde is zal de helft van die overwaarde aan jou uitgekeerd moeten worden. Of jij dat gebruikt om je schulden te verlagen of een reis naar China te maken zul je zelf moeten weten.
Schulden worden ook in tweeën gedeeld. Ieder moet zelf zien hoe een en ander betaald wordt.
Voor de draagkrachtberekening wordt alleen uitgegaan van de kosten die hij zelf maakt voor zijn eigen woning. Dus stel dat hij in de woning in Duitsland zelf woont, en er is overwaarde (als dat al kan met een huurkoopconstructie), dan zal hij jou uit moeten kopen (dus jij krijgt de helft van de overwaarde). De kosten van het hele bedrag kan hij aftrekken voor zijn draagkrachtberekening. Uit de draagkrachtberekening volgt een bepaald gedeelte dat beschikbaar is voor alimentatie. Wat jij met die alimentatie doet moet je zelf weten.
Ik weet niet hoe je aan die 700 euro alimentatie voor je kind komt, het lijkt mij een hoog bedrag. Wil je dat naast het bedrag voor de hypotheek? Dat moet hij wel een heel erg goed inkomen hebben.

Op zich lijkt het alsof hij zijn best doen om een constructie te vinden, waardoor jullie allebei verder kunnen en de pijn beperkt blijft. Maar dat soort eigen constructies houdt geen rekening met wetten die er zijn. Een beetje advocaat zou hem op dat gebied moeten bijspijkeren. en jou wellicht ook.
Ik denk dat je zelf even moet kijken naar je woonsituatie. Kun jij de woning waarin je nu woont zelfstandig kopen? Heb je al kontakt gehad met de bank? Wil je eventueel dat hij de woning koopt en dat je van hem huurt? Heb je enig zich op hoeveel overwaarde er in de woning in Duitsland zit? En wat de waarde van je Nederlandse woning is?

Tsjor

Wat hij wilde bereiken

Dat lijkt me vrij duidelijk, met oog op het ouderschapsplan en de huizen. En met stroop vang je veel meer vliegen dan met azijn, dus met een net gesprek onder het genot van een kopje thee bereik je meestal meer dan met gehark en geruzie. Ik vind zo'n gesprek zo gek nog niet.
Ik vind dat je goed hebt gehandeld en nu kan je rustig uitzoeken en nadenken wat je precies wil m.b.t. die huizen. Je weet in elk geval wat hij graag wil en kan nu beslissen of je hem tegemoet komt of niet.
Ach ja en dat zielig doen... daar zijn sommige exen een meester in, die van mij heeft daar ook erg veel talent in.

Het inkomen van mijn ex

is heel hoog, dat weet ik. Volgens de standaard bedragen die ervoor staan zou hij een bedrag van 780,- per maand levensonderhoudkinderen moeten betalen. De tabellen gaan niet hoger.

@Tsjor, ik weet de wettelijke termijnen voor het onderhouden van kinderen. Afgelopen zaterdag bleek het weer eens duidelijk dat mijn ex dat niet weet. Ik heb hem verteld dat het wettelijk is vastgelegd. Hij verkondigde vervolgens, dat het allemaal onzin is en dat hij geen cent betaald indien onze dochter zou gaan samenwonen.

De huizen, tja, hij woont een een particuliere huurwoning, dus niet in de woning in Duitsland. Daar zal hij ook niet snel gaan wonen, ten eerste vanwege de afstand en ten tweede vanwege de staat waarin de woning op dit moment verkeerd. Dat is ook de reden dat ik niet verwacht dat het bedrag van de kosten voor de woning in Duitsland af getrokken zal worden van zijn draagkracht. Het is immers een luxe, hij kan het ook heel eenvoudig van de hand doen.

Het huis in Nederland kan ik niet alleen betalen. Verkopen is eigenlijk ook geen optie, de hypotheek is bijna een ton hoger dan de waarde van het huis. De enige mogelijkheden die er zijn is, dat het verhuurd wordt aan een derde, of dat ik erin blijf wonen en de hypotheek (of de helft ervan) ga betalen. Als hij draagkracht heeft voor het betalen van de alimentatie waar ik in principe recht op heb, dan is het betalen van de hypotheek voor mij ineens niet meer zo'n probleem.
Bij de rechtbank hebben mijn advocaat en ik aangevraagd dat ik voorlopig in het huis mag blijven wonen. Ik weet nu niet of het verstandig is om de uitspraak van de rechter af te wachten.

Ex heeft probleem

Paddington:
"Het huis in Nederland kan ik niet alleen betalen. Verkopen is eigenlijk ook geen optie, de hypotheek is bijna een ton hoger dan de waarde van het huis. De enige mogelijkheden die er zijn is, dat het verhuurd wordt aan een derde, of dat ik erin blijf wonen en de hypotheek (of de helft ervan) ga betalen. Als hij draagkracht heeft voor het betalen van de alimentatie waar ik in principe recht op heb, dan is het betalen van de hypotheek voor mij ineens niet meer zo'n probleem."
Jups, en je ex heeft een probleem. Omdat hij geld verdient, zal hij opdraaien voor de ton schuld. Jij bent namelijk kale kip.

Dat klopt, ik ben de kale kip

dat was ik ook tijdens de laatste 4 jaar van ons huwelijk. Ik had wel een inkomen, maar dat was maar een schijntje bij wat hij binnen brengt. Hij heeft netto ongeveer 4 tot 5x modaal. Echt zielig is hij dus niet. Tijdens ons huwelijk heeft hij al meerdere malen tegen een gezamelijke vriend verkondigt, ze is met niets gekomen en ze gaat met niets. Dat is wat hij nu probeert. Hij vergeet wel even die periodes dat hij studeerde en ik alles regelde. Of de periodes dat meneer geen inkomen had en ik het alleen verdiende.
Op dit moment betaalt hij alleen de hypotheek, verder niets, ook niet voor onze dochter als ze bij mij is.
Dit deed hij overigens ook niet op het moment dat ik nog geen eigen inkomen had. Mijn dochter en ik hebben een ruime maand geleefd op de goedheid van de mensen om mij heen.
Ik eis niet meer, dan hetgeen waar ik recht op heb. Het grote probleem zijn de schulden. Als we die niet hadden gehad, was de situatie heel anders. Mijn ex kan niet met geld omgaan, dat was een terugkomende twist tussen ons. Ik wilde graag de schulden verminderen, extra aflossen op het huis en dat soort dingen. Vooral dat extra aflossen op het huis roep ik al ruim 10 jaar. Dat vond hij maar onzin. Nu zitten we met de gebakken peren. Ik moet wel zorgen dat ik een stok achter de deur neerzet bij hem, anders betaalt hij de schulden niet af. Dat zou inhouden dat ik de rest van mijn leven de schulden als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd heb hangen. Dat is waar ik bang voor ben. Ik begrijp heel goed dat ik net zo goed aansprakelijk ben voor de gemeenschappelijke schulden, als hij. Ik ben ook bereid om mijn steentje eraan bij te dragen, om de schulden te betalen. Dat doe ik ook. Ik zit iets boven de bijstandsnorm, maar omdat ik geen woonlasten hoef te betalen, heb ik finacieel een beetje ruimte. Ik gebruik deze ruimte om achterstallige betalingen af te betalen. Binnenkort is de eerste schuldeiser betaald. Dan ga ik de volgende betalen. Kortom ik ben misschien wel de kale kip, maar elk veer die ik heb, gebruik ik om het kussen te vullen. In mijn ogen zou het eerlijk zijn, als hij netto per maand voor boodschappen, kleding en brandstof net zoveel te besteden heeft als ik. Helaas is dat een utopie, want tja, meneer moet natuurlijk wel elke maand minimaal naar een concert kunnen.

Oh oh

Is moet eigenlijk wel heel hard lachen om die ex van jou. En dan kan hij geen 40 euro zomaar uitgeven? Gelooft hij dat allemaal zelf wel?

Ik hoop dat je gauw weet waar je aan toe bent en verder kunt gaan met opbouwen van je leven. Aan hem verlies je denk ik niet veel. De helft van een ton schuld op zijn naam (met zijn inkomen niet eens zo'n heel heel hoog bedrag) of het voor jou mogelijk maken dat jij in zijn huis kunt blijven wonen. Weet je zeker dat hij op dit moment de hypotheek betaalt? Vraag me trouwens wel af wat je ex liever heeft. De helft van een ton schuld op zijn naam (met zijn inkomen niet eens zo'n heel heel hoog bedrag) of het voor jou mogelijk maken dat jij in zijn huis kunt blijven wonen. Weet je zeker dat hij op dit moment de hypotheek betaalt?

Gerommel

Paddington, ik kan er neits aan doen, maar ik vind het zoveel gerommel, dat wil zeggen zoveel dingen die jij (en hij) zelf allemaal bedenken, terwijl er toch gewoon goede wetten en afspraken zijn die je 'neutraal' kunt maken. Of het daarmee beter is voor je weet ik niet. Maar overwegingen als 'tsja, meneer wil wel elke maand naar een concert kunnen' hebben in dat verband zo weinig zin.
Ik snap nog steeds niet goed waarom het beter zou zijn dat de partijen nu eerst zelf eruit moeten zien te komen. Dat geeft aanleiding tot allerlei rotzooi, zowel emotioneel als n de sfeer van regelingen.
Bijvoorbeeld: fijn dat je de schulden aan het afbetalen bent, maar eigenlijk zou er al lang een overzicht moeten zijn van al die schulden en een verdeling ervan (ieder de helft).
Wat Tinus_p schrijft is waar, je ex kan voor een ton het schip in gaan, maar het is theoretisch: namelijk alleen als jij niet (kunt) betalen en de bank achter hem aangaat. De ton is ook theoretisch: het is rechtschuld, dus schuld die je pas merkt op het moment dat je een nieuwe hypotheek wil afsluiten, een waardebepaling van het huis krijgt en dan met een gat geconfronteerd wordt.
Of jij in het huis kunt blijven wonen heeft niet alleen met de hoogte van de alimentatie te maken, maar vooral ook met de bank: geeft de bank jou de hypotheek om in het huis te blijven zitten, op basis van de alimentatie en jouw inkomen? Partneralimentatie is voor maximaal 12 jaar. en kinderalimentatie gaat nar je kind toe als het kind 18 jaar is.
Ik weet nog steeds niet hoe het zit met de huurkoopconstructie: officieel ben je pas eigenaar als de laatste termijn betaald is. Dus hoe je daar een overwaarde over kunt berekenen snap ik niet goed. Voor zover ik het snap is het eigenlijk hetzelfde als een huurhuis, dat kun je ook niet berekenen als waarde. Wel als wonlast, maar dan alleen als je er zelf woont. Wat dat betreft kan het wel slim zijn van hem om nu duur particulier te gaan huren (terwijl hij dus twee huizen 'heeft'), want die dure woonlasten mag hij wel aftrekken van zijn draagkrachtmeting.
Misschien is het wel gunstiger als hij in jullie woning gaat zitten, hij krijgt waarschijnlijk de hypotheek wel rond. En als jij dan iets anders zoekt, wat past bij je inkomen, waarbij je de eerste jaren dan gunstig zit vanwege die hoge alimentatie. Dan ben jij van een hoop schulden en gedoe af, heb je een goede basis voor de toekomst waarmee je verder kunt.
Wie de woning in Duitsland wil is mij onduidelijk. zijn dat inkomsten (andere mensen wonen erin en betalen via huur de koopsom) of zijn dat lasten (moeten jullie zelf de huurkoop opbrengen)? In het laatste geval kun je er zo uitstappen.

Tsjor

Het is gerommel

dat klopt helemaal.
Ik heb niets toegezegd, alleen dat ik erover ga nadenken. Binnenkort is er een eerste rechtszaak. Hier wordt dan het ouderschapsplan en de hoogte van de alimentaties vastgelegd.
Wat er verder met de schulden gaat gebeuren wordt pas in de volgende rechtszaak besloten.
Het huis in Duitsland, tja, ik ben voorstander om gewoon te stoppen met het betalen. Dit scheel elke maand een hoop geld. Het staat namelijk standaard leeg als mijn ex er niet op vakantie is.

Wat betreft het huis in Nederland, ik heb begrepen dat je ervoor kunt kiezen om voorlopig financieel partner voor een huis te blijven. Hiervoor hoeft er aan een hypotheek niets worden aangepast.
Ik ben ingeschreven als woningzoekende, helaas is de gemiddelde wachttijd hier 5 jaar. Op dit moment krijg ik geen hypotheek, omdat er teveel schulden zijn uit mijn huwelijk, dus een huurwoning is de enige mogelijkheid.

Bank

'...ik heb begrepen dat je ervoor kunt kiezen om voorlopig financieel partner voor een huis te blijven.' Van wie heb je dat begrepen en heb je dat ook gecontroleerd bij de bank? En wat is 'voorlopig'? Gaat het dan om voorlopige voorzieningen bij een echtscheiding? Die houden op zodra de echtscheiding is uitgesproken.
Wat betreft het huis in Duitsland, de overwaarde waarmee je aanstaande ex rekent is een fictieve overwaarde: het huis is nu nog een huurhuis en geen koophuis.
Heb je al een berekening laten maken door een boekhouder over de beschikbare ruimte voor alimentatie? Ik weet dat er nu vooral met behoefte plaatsjes voor kinderen gewerkt wordt, maar dat geeft volgens mij alleen maar aanleiding tot jarenlange discussies en ellende.
Globaal gesproken het volgende: elk heeft recht op het behoud van de bijstandsnorm. Daar komen dan nog de kosten van de woning bovenop. Dus als je ex een dure huurwoning heeft mag hij die kosten meetellen voor zichzelf. Als hij samenwoont telt het inkomen van de nieuwe partner mee voor die woonlasten en worden de woonlasten dus minder. Wat jij/hij daarboven verdient is beschikbaar voor alimentatie. Kinderalimentatie gaat ervan af en de helft van de rest is beschikbaar voor partneralimentatie. Maar eigenlijk moet je niet zelf gaan rekenen, maar een boekhouder zoeken (bij ons ging dat via de advocaat) die de tremanormen hanteert. daarbij moet je je gevoel voor rechtvaardigheid uitschakelen.
Voor schulden is ieder voor de heft verantwoordelijk, dus als jij al schulden gaat afbetalen is dat alleen maar gunstig voor hem.
Het zou eenvoudig zijn als jij de huurkoopwoning in Duitsland over zou kunnen nemen (moet je wel naar Duitsland verhuizen) en je ex de koopwoning in Nederland.

Tsjor

Andere optie

Stel dat je een schuld op je huis hebt van 100.000 euro. Dat moet dan gebaseerd zijn op een waardebepaling door een makelaar. Je zou voor jezelf dan eens kunnen berekenen wat het je zou kosten/opleveren als je ex de koopwoning overneemt met alle schulden. Jij bent dan zelf schuldenvrij, je hebt een eigen inkomen, afhankelijk van de aard van je aanstelling (is het een vaste aanstelling) kun je zelf naar de bank gaan om te kijken of je iets kunt kopen. Reken op je jaarinkomen maal 4, dat zal ongeveer de hypotheek zijn die je krijgt. Je hebt dan geen partneralimentatie, maar je bent wel in een keer van hem af.
Stel je zou 1000 euro partneralimentatie krijgen, dan zou de schuld weggestreept worden tegen honderd maanden partneralimentatie, dat is ongeveer 8 jaar. Je hebt recht op 12 jaar, dus je verliest erop, maar je bent wel in een keer van alles af, en dat is grote winst, groter en belangrijker dan geld.

Tsjor

Ik vergis me

Je bent dan maar voor de helft van de schuld aansprakelijk, dus maar voor 50.000. Nog afgezien van de andere schulden.
Maar de optie is toch de moeite waard. Ik heb eens gekeken, stel dat je een bruto jaarinkomen hebt van 25.000 euro, dan kun je al voor een ton dit huis bijvoorbeeld kopen: http://www.funda.nl/koop/zevenaar/huis-47040432-von-weberstraat-47/
Hij lijkt dan wel gelijk te krijgen: je bent met niks gekomen en je gaat met niks. Maar hij zit met de schulden en jij hebt je kind.

Tsjor

Nuance op tjor

je blijft tot de bank schriftelijk laat weten dat het niet meer zo is hoofdelijk aansprakelijk voor de hele hypotheek of andere schulden. En niet een rechter of jullie zelf bepalen in een convenant is daarin leidend.

Daarop gaan nogal wat schuldenaren als nog het schip in.
En als de bank ook maar twijfelt of de aangegeven persoon de hypotheek of andere schuld kan terug betalen zal het niemand uit de hoofdelijke aansprakelijkheid ontslaan. Je kunt nog proberen te regelen dat de schuld gedeeld wordt en er dan als het ware 2 nieuwe leningen gecreerd worden waar elk van jullie voor 1 deel hoofdelijk aansprakelijk is, maar de kans is klein dat de bank daar aan zal meewerken.

Weglopen zonder schulden en zonder huis

het lijkt mij geweldig!
Als dat geregeld zou kunnen worden, teken ik er zo voor. Wel onder voorwaarde dat ik dan ook geen hoofdelijke aansprakelijkheid meer heb voor de schulden.
Het enige recht dat ik zou willen houden (voor onze dochter) is het recht op kinderalimentatie. Mijn partneralimentatierecht zou ik er graag voor opgeven. Als zou dat betekenen dat ik uiteindelijk minder van hem krijg, dan de alimentatie zou zijn. Ik zou dan vrij zijn van de schulden, al jaren heb ik hem geprobeerd te overtuigen dat we de schulden moeten gaan afbetalen en dat we financieel gezond moeten worden.
Misschien als ik niet meer hoofdelijk aansprakelijk ben voor de schulden, zou ik iets kunnen kopen. Dat zien we dan wel. Ik heb gelukkig adressen waar ik een aantal maanden zou kunnen verblijven, dat geeft natuurlijk ook rust.

Ik kan je niet helemaal volgen. Na de scheiding heb ik mijn ex uitgekocht en daarvoor bij de bank een hogere hypotheek genomen. Dan is mijn ex toch niet meer hoofdelijk aansprakelijk?
Inderdaad, de aangegeven persoon moet dan wel de schuld kunnen dragen.
Als de ex van Paddington zo'n hoog inkomen heeft en in feite tot nu toe de hypotheek alleen droeg, dan zal hij toch ook de hypotheek alleen kunnen nemen?
Ja, er is dan een restschuld, dat wil zeggen dat de waarde van het huis op papier lager is dan de hypotheek. Maar dat moet ex dan met de bank regelen of die akkoord gaat met die te hoge hypotheek. Zolang er betaald wordt (zoals tot nu toe) lijkt het me geen probleem, maar ik weet niet hoe de banken vandaag de dag denken en rekenen.

Tsjor

Niet weglopen, maar regelen

Paddington, je hoeft niet weg te lopen, maar je moet kijken of je het kunt regelen: ex betaalt wel kinderalimentatie, verder zie je af van partneralimentatie, mits hij alle schulden en de huizen overneemt. Neem alleen wat spullen mee waar je aan gehecht bent (moet je ook regelen en op papier zetten), en je kunt gaan. Misschien is hij er ook wel in eerste instantie blij mee. Onder mannen heerst toch de idee dat vrouwen met een scheiding vooral op geld uit zijn. Laat jij dat nu niet zijn. Voor het oog dan. Ondertussen heb je dadelijk wel de handen vrij om opnieuw te beginnen.
Ik hoop dat je een advocaat hebt die verstand van zaken heeft en voor je na kan gaan of dit een mogelijkheid is.

Tsjor

Bank

Tsjor:
Paddington, je hoeft niet weg te lopen, maar je moet kijken of je het kunt regelen: ex betaalt wel kinderalimentatie, verder zie je af van partneralimentatie, mits hij alle schulden en de huizen overneemt."
Het lastige blijft, weet ik uit nabije ervaring, dat de bank mee moet werken. Informele afspraken zonder de bank zijn waardeloos.
verder: als man zou ik niet zomaar accepteren dat iemand het recht op PA opgeeft in ruil voor geld. Als een exvrouw een nieuwe partner krijgt, geeft ze dat recht namelijk 'gratis' op.

Optimist

Tinus_p, ja de bank moet meewerken, maar dat is ook als Paddington in het huis wil blijven wonen.

Verder moet ik wel lachen om je optimisme. Ik weet niet of de man van Paddington zo denkt. Kwestie van kansberekening.

Tsjor

Tsjor- pa

Tsjor:
"Verder moet ik wel lachen om je optimisme. Ik weet niet of de man van Paddington zo denkt. Kwestie van kansberekening."
Nee, kwestie van adequaat cynisme. Het afkopen van PA is eigenlijk nooit verstandig.

Afkopen pa

Hoe gaat het eigenlijk als de PA is afgekocht en de alimentatiegerechtigde komt in de bijstand? Ziet de sociale dienst dan af van verhaal?

Huis en bank

Ik weet van nabij dat het niet gemakkelijk is om de bank mee te krijgen in het ontslaan van hoofdelijke aanpsrakelijkheid. Een bank heeft altijd voorkeur om de aansprakelijkheid te leggen bij 2 personen i.p.v. bij 1. Als de 1 het niet betaald kunnen ze het bij de ander nog halen...In het geval van een huwelijk in gemeenschap van goederen maakt dat niet uit...dan ben je zowiezo beide aansprakelijk. Maar na zo'n huwelijk heeft de bank liever dat je beiden verantwoordelijk blijft omdat de aansprakelijkheid naar elkaar ten einde komt. Ze zullen dus niet erg bereid zijn aan dit plan mee te werken.
Van die persoon die ik (goed) ken is de situatie ook nog 's veel rooskleuriger...Dat gaat om een huis waar een flinke overwaarde in zit (ja ook nu nog) omdat er afbetaald is én genoeg geld is om de vertrekkende partner uit te kopen én een (vast)inkomen dat ruim voldoende is voor betreffende hypotheek. En toch heeft het 1,5 jaar onderhandelen gekost door een bekwaam boekhouder voordat dat gelukt is....Ook andere opties (andere hypotheekverstrekker etc.) zijn in beeld geweest,maar ook dat lukte niet.
Ik geef hem en jouw dus weinig hoop dat dat gaat lukken.
groeten albana