U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Lastig soms zo alleen
Ik schrijf dit even onder een andere naam.
Ik ben nu twee jaar gescheiden, heb mijn eigen huisje, een vaste baan en een relatief goede co-ouderregeling voor de kinderen (13 en 18). Ik heb intussen ook een nieuwe relatie, maar hij woont 350 km verderop en in een ander land. We zien elkaar zo ongeveer elke twee weken voor een lang weekend. Hiermee heb ik geen probleem, want ik geniet ook wel van de tijd alleen voor mezelf. Het huishouden op zich en de administratie allerhande, dat gaat, maar wat ik lastig vind, is het alleen moeten beslissen over een aantal praktische dingen. Zo zou ik vb de ramen in mijn huis moeten vernieuwen (enkel glas) en eigenlijk zou ik ook de zolder willen verbouwen tot een kamer en berging, maar dan zou er best een vaste trap komen en moet alles ook volledig geïsoleerd worden. Mijn vriend heeft al een mooie plannetje getekend, maar ik vind het allemaal moeilijk.
Ik merk dat ik aan het uitstellen ben. Ik twijfel vb hoe ik te werk moet gaan voor die nieuwe ramen. Kies ik hout, pvc of aluminium? Welke firma kies ik? Een groot bedrijf, of net niet? Neem ik gewoon de gouden gids om te zoeken, of hoe doe ik dat? Hoeveel offertes moet ik vragen? Hoe vraag ik eigenlijk een offerte aan? Krijg ik dan wel goede info, of laat ik me erop leggen? Welke vergunningen heb ik nodig? Op welke premies heb ik recht?
Ik heb wel vrienden en familie, maar ik vind het moeilijk om het hierover met hen te hebben. Ik zou iemand moeten hebben die met mij aan tafel gaat zitten en stap voor stap de dingen aanpakt. Dat vind ik lastig aan het alleen zijn nu. Ik vraag me af of er meer mensen zijn die dit zo aanvoelen en hoe ze dit aanpakken.
A'tje
Forum
Beschouw dit forum als je kletsmaatje en zet je twijfels over praktische zaken bij de rubriek Huis, tuin en omstreken. Dit forum bestaat door mensen die meedenkers zoeken. Je staat er dus helemaal niet alleen voor! Stap over je angsten voor de totale verantwoordelijkheid heen, zie het als een prachtige kans om te bewijzen dat je het prima alleen (met de forumbevolking samen) aankan. Je KAN het - Tjakka...!! :-)
Onyx
Goede opmerking van onyx
A'tje, kijk maar eens naar de topics die op dit moment in Huis, Tuin en Keuken lopen.... je kan echt naadloos aansluiten! Allemaal punten waarvan je wel zou kunnen vinden dat mensen dat met hun partner of omgeving moeten afkunnen, maar waar ze toch kiezen om het forum ermee lastig te vallen. Werkt altijd en de meeste reageerders vinden het ook nog heel erg leuk om zich ertegenaan te bemoeien. Inrichting, plinten, er komt van alles langs! Paar dagen geleden hadden we nog de stoffen bedrading van Vic, aanbouwen hebben we ook al een paar keer...
Onyx en rodebeuk
Dankjewel voor jullie aanmoediging. Ik zit al een tijdjs op dit forum, passief en af en toe ook actief, dus ik weet wel hoe dit werkt en wat de kracht ervan kan zijn. Daarom heb ik ook dit berichtje geplaatst ;-)
Alleen denk ik soms dat mijn "problemen" of bedenksels niet de moeite waard zijn om anderen mee lastig te vallen... misschien ligt daar wel een deel van mijn probleem, bedenk ik nu plots.
Ik vind het gek dat ik geen moeite heb om het huishouden te runnen, alles te regelen ivm de kinderen (deed ik vroeger ook al altijd alleen), tijd voor mezelf te nemen, enz. Alleen die "grote klussen", die torenen dreigend boven me uit. OK, dan zal ik maar alle moed bijeenrapen en mijn vragen en bedenkingen hier lanceren.
Wel grappig trouwens,Onyx, dat je "tjakka" schrijft. In Bulgarije betekent "tsjakkaa" net: "hoho, rustig aan, niet zo snel". Misschien moet ik dan ook maar doen, niet alles te goed willen doen, maar gewoon rustig stap voor stap?
Verhalen of ideeën van anderen blijven welkom!
A'tje
"niet de moeite waard"
Hahaha A'tje, ik maak me sterk dat je werkelijk geen onderwerp kunt bedenken of het is de moeite waard voor het forum. Het aantal en de aard van de reacties kan wisselen, maar je kunt werkelijk zonder enige schroom iedere vraag stellen. Kijk maar eens, zoals ik al eerder zei, wat er op dit moment voor draadjes lopen. Een heel spectrum, van zware scheidingen en dodelijke ziektes tot helpen op de psz en huishoudelijke vragen die zo klein zijn als je maar kunt bedenken.
Dus stap over je schroom heen!
Nou, inderdaad...
Haha, ik daag je uit om een onderwerp te verzinnen voor de rubriek Huis, Tuin en Keuken, dat ook daarvoor te klein of te onbelangrijk is. Pas wel op want kwesties als: 'Waar laat ik mijn gebruikte vaatdoekje', 'Hoe kort mag mijn rokje zijn', 'Wat doe ik met mijn overschot aan...(vul iedere willekeurige groente of fruitsoort in)' en 'Wat moet ik eten vanavond' zijn al in alle varianten gepasseerd :-)
Misschien moet je qua zolder even het ontwerp van je vriend vergeten. Schets de huidige situatie, meld de gedroomde situatie en roep dan heel hard: HELLUPIE, wie weet hoe ik dit aan moet pakken?! Succes verzekerd:-)
En oh ja, jij mag tjakka interpreteren zoals het jou uitkomt. Als het tot actie leidt maakt het mij niks uit.
Onyx
Beemer
De opsomming die je geeft, klopt helemaal, ook al voelt het wat vreemd om het er zo zwart op geel te zien staan. Ik voel me idd ook wat "verlamd" door die grote berg. Gek eigenlijk, want toen ik ging scheiden zat ik vol energie en heb ik wel allerlei dingen aangepakt waarvan ik achteraf nooit had gedacht dat ik het zou kunnen. Alle scheidingsdingen, paperassen, de zoektocht naar een huis,... Het lijkt alsof ik nu wat ingedommeld ben (het "moet" ook niet echt, wat bij mijn scheiding wel anders was), nu alles zijn draai gevonden heeft.
Je hebt ook helemaal gelijk wat betreft de mening en raad van bekenden of van het forum. Geeft me toch wel moed, hoor!
A'tje
Onyx
"Misschien moet je qua zolder even het ontwerp van je vriend vergeten. Schets de huidige situatie, meld de gedroomde situatie en roep dan heel hard: HELLUPIE, wie weet hoe ik dit aan moet pakken?! Succes verzekerd:-)"
Is een goed uitgangspunt, gewoon tabula rasa maken en opnieuw gaan denken.
"En oh ja, jij mag tjakka interpreteren zoals het jou uitkomt. Als het tot actie leidt maakt het mij niks uit."
Hierom heb ik heel erg moeten grinniken! ;-)
A'tje
Herkenning
Ik ken het A'tje... Ik heb mij dapper door mijn (v)echtscheiding heen geslagen, alles zelf geregeld en gedaan, en toch wordt ik nu nog af en toe zenuwachtig... slaat het idee van 'en hoe moet ik dat nou doen' me ineens om de oren... In het begin was ik wel eens bang voor de verwoordelijkheid, voor de kinderen en ons (nu mijn) koophuis. Wat als ze nu ziek werden, als er iets kapot zou gaan of als ik uit zou vallen??
Dat laatste gebeurde prompt. Ik viel, brak mijn been dusdanig dat ik 3 maanden niet mocht lopen. 2 weken ziekenhuis, wekenlang in een bed in de huiskamer met thuiszorg etc en hulp van familie en vrienden en zie... het liep! Kinders en ik hebben het prima overleefd. Daarom moet ik nu wel eens om mezelf lachen als ik weer begin van 'dat vind ik eng/dat kan ik niet/daar zie ik tegenop', want ik feite heb ik al bewezen dat ik (bijna) alles alleen c.q. zonder partner kan... 
)
Ik ben nu zover dat ik het daarvoor bedoelde overschot op mijn hypotheek wil gaan gebruiken om de badkamer aan te (laten) pakken. Ook zo'n klus waarvan ik denk 'hoe begin ik hieraan?'. Denk dat ik ook maar een draadje hier ga starten!