Kind wil weekend niet naar vader

Tjor

Het gaat niet alleen om wel of geen wifi...het gaat om veel meer dingen...
Misschien toch handig om wel eerst alles te lezen...

Omgang in overleg met kind zelf - 15 jaar

http://www.familierechtadvocaat.nl/index.php/omgang/30-kinderen/133-omgang-oudere-kinderen

"In de rechtspraak is een tendens te bespeuren dat kinderen vanaf hun 15e jaar meer vrijheid krijgen om zelf te bepalen of en wanneer zij naar de betreffende ouder willen gaan. De betreffende ouder zal rekening moeten houden met de behoeftes van het kind en met de dagelijkse bezigheden van een kind. Verplichte omgang op vastgestelde momenten kan juist averechts werken."

"De jongste minderjarige is thans 15 jaar en wordt in maart 2009 16 jaar. De kinderrechter acht, gelet op de omstandigheden van het onderhavige geval, gedwongen en geconditioneerde omgang met de vader niet in zijn belang"

Nog een

"Uit de inhoud van de stukken is gebleken dat [zoon] de pogingen van de vader tot vaststelling van een contactregeling met [zoon] als dwang heeft ervaren en dat [zoon] zich daartegen steeds harder is gaan verzetten. Op grond hiervan – en met verwijzing naar het bepaalde in lid 3 van het van overeenkomstige toepassing verklaarde artikel 1:377a BW – is het hof van oordeel dat gedwongen contact tussen de vader en [zoon] thans niet in het belang van [zoon] is. Het hof zal het hoger beroep van de vader ten aanzien van de contactregeling dan ook afwijzen"

Ik zou overigens zoon altijd stimuleren om afspraken te maken met vader en daar zelf zonodig ook bij bemiddelen, maar niet gedwongen omgang. Bij een puber.

Nou Jip

Okee die bloedneus was echt niet goed, dat klopt. Maar als dat echt het enige is dat hem aangedaan is, dan vind ik toch dat je het wel zwaar aanzet. Vader heeft een fout gemaakt, dat klopt. Maar dat maakt hem nog niet meteen onbevoegd. Door je zoon de schijn van de mogelijkheid te geven om niet mee te gaan, stuur je hem.
Je hebt echt het recht niet om de omgang tussen vader en zoon te blokkeren. Niet zomaar op basis van een incident. Door je zoon zo te beïnvloeden zet je die omgang onder druk.

Je helpt hem meer met 'tools' om met zijn vader te leren omgaan.

Ginny

Dat is niet het enige...wel goed lezen zodat ik me niet elke keer hoef te verdedigen. ..
Vriendin heeft hem uit bed gesleurd tegen zijn zin en met bloedneus in zijn pyjama in de tuin gezet. ..daarna heeft vader hem tegengehouden toen hij terug naar binnen wilde..daar zijn klappen bij gevallen en hij is uit huis gezet tot zes uur s'avonds...dat is uiteindelijk niet gebeurd natuurlijk maar het word wel even gezegd...zoon was helemaal in paniek en overstuur in een woonplaats waar je niemand kent...
Misschien dat jullie nu begrijpen waaron ik het niet los kan laten?

Tel daar de starheid van vader en vriendin bij op een je hebt een kind wat zich niet echt lekker voelt daar...

en volgens mij

Heeft vader daar nog steeds geen excuses voor gemaakt toch? Hij vindt (of doet in elk geval) nog steeds dat hij in zijn recht stond.

Precies

Als ik aangeef dat er echt grenzen zo'n overschreden en dat dat echt niet mag dan krijg ik dat zoon zijn gedrag echt niet kan...
en ja ik weet het hij kan echt heel dwars zijn maar hij is volwassen en moet zich beheersen...

Kind zou bij mij niet eens mee mogen

Dit is gewoon mishandeling. En dat risico op 1200 km van huis zo ik niet aandurven.

Toch nee Jip

Je beschrijft een incident. Echt niet goed dat klopt, ben ik helemaal met je eens.
Maar die man is dus een keer de mist in gegaan, dat is toch niet genoeg om 14 jaar vaderschap ongedaan te maken. Dat is wat ik bedoel.

Ik begrijp je zorg, maar ik ben op basis van wat je hier vertelt van mening dat jij je zoon meer kwaad doet door het contact met zijn vader te ondermijnen dan dat je ex doet. Hoe buitensporig die eenmalige actie ook was.

Je zou hem moet helpen door hem handvaten te geven om met zijn vader om te gaan en een plan wat te doen als het misgaat meegeven. Ouderschap is en blijft mensenwerk.

heeft het over 14 jaar vaderschap ongedaan maken?
Ik probeer ook handvaten geven en hem aan te moedigen om met zijn vader te praten als hij wil dat dingen anders gaan..alleen word hij niet gehoord...vader blijft star...
Dat baart mij zorgen en gaat op termijn weer zorgen voor escalatie....

vader

heeft al aangegeven dat hij niet kan garanderen dat het niet nog een keer gebeurt...sorry hoor maar dat geeft niet echt rust. ..

Alarm!

Na zulke teksten, die gewoon impliciete bedreigingen zijn, laat je je kind toch niet meegaan?

Nou bedreiging

wil ik het niet noemen. ..zwakheid van vader dat hij niet weet of hij zich kan beheersen komt beter in de buurt...
Maar mag aannemen dat hij weet als het weer gebeurt hij toch echt een probleem heeft. ..

Zoon

Daar gaat hier om, om zoon.
Zoon heeft zich als een doorsnee lamlendige luie puber gedragen, ik moet de ouder nog tegenkomen die dan niet de neiging krijgt om zijn dekens af te trekken om hem eindelijk uit z'n nest te krijgen.
Maar ouders horen zich te kunnen beheersen en het te houden bij natte washandjes en dekens aftrekken als ze de energie niet meer hebben om het met humor af te kunnen.

Als je als jongen van 14 je bed uit gesleurd wordt en daar een bloedneus aan overhoudt, dan is dat ellendig, je voelt je vernederd en het doet zeer.
Als je dan ook nog in je pyjama buitengezet wordt, is dat echt eng, vooral als er geen vrienden of bekenden in de buurt zijn.
Als je dan ook nog door je eigen vader naar buiten geslagen wordt als je probeert weer binnen te komen, is dat meer dan ellendig en eng. Ik kan me goed voorstellen dat zoon dan helemaal in paniek en overstuur is.

Dit gebeurde halverwege de periode dat zoon bij vader was, de rest van de tijd mocht hij geen contact opnemen met wie dan ook.

Uitpraten met vader werd door vader afgehouden, even een weekendje overslaan was wat vader betreft onbespreekbaar, moeder wordt niet gerust gesteld door enig boetekleed van vader of stiefmoeder. Vader en stiefmoeder schuiven in ieder geval naar buiten de schuld op zoon. Of ze onderling er niet over gepraat hebben weten we niet, maar ze laten er in hun reacties naar Jip niets van blijken.

Ok, dat was een eenmalig incident. De sfeer bij vader moet nog weer bijtrekken en Jip heeft van zoon vernomen dat hij zich toch niet helemaal prettig voelde en ook niet helemaal op zijn gemak.
Zoon heeft geen excuses gekregen terwijl het gedrag van vader en stiefmoeder echt te ver ging. Het wordt nu bij vader doodgezwegen.

Nu gaan we richting vakantie en wil vader Jip pas na lang aandringen naam en adres van de bestemming geven. Dat voelt niet goed voor Jip maar ik kan me ook voorstellen dat dat niet goed voelt voor zoon. Zoons vertrouwen in vader is nog niet weer op het niveau waar het daarvoor was. Hij is door zijn vader het huis uit gezet zonder kleren en zonder iemand die hij te hulp kon roepen.
Zoon weet dat er in principe niet naar moeder gebeld mag worden in de vakantie, hij weet ook dat Jip niet zomaar langs kan komen. Hij voelt zich alleen en onbeschermd.

Jip wil graag dat het contact tussen vader en zoon weer wordt verbeterd, ze wil hem ook niet thuis houden en ze gunt zoon een leuke vakantie waarbij er weer wat hersteld kan worden van de relatie die ze hadden.
Maar Jip wil niet dat zoon weer alleen buitengesloten wordt zonder dat hij met iemand contact op kan nemen. Vandaar de verstopte mobieltjes, vandaar het gehamer op wifi.

Het is heel goed als zoon handvaten krijgt om met vader om te gaan, ik denk dat het ook heel goed is als Jip of iemand anders met zoon gaat praten over het herkennen en voorkomen van woedeaanvallen. Maar zoon is niet de volwassene hier, hij is het kind en ik kan me voorstellen dat hij bang is voor herhaling. Ik kan me voorstellen dat hij zich niet nog een keer zo alleen en hulpeloos wil voelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij in dit geval echt een noodplan wil en dat Jip hem wil helpen zodat hij weet dat er altijd hulp is en er altijd mensen zijn op wie hij kan rekenen.

kleine correctie

Bouwt in zijn pyjama buiten gezet hij mocht nog wel aankleden;)

Verder is het exact zoals het is gegaan en het er nu voorstaat...

Andere kind

Ik las in de eerste post dat je nog een kind hebt. Kun je geen afspraken maken met dit kind dat zodra er wat voorvalt hij jou informeert?

andere kind

Is pas acht en niet in het bezit van een telefoon helaas. ..

Jammer, dan is dat geen oplossing.

Telefooncel

Ik zou de camping bellen of er een telefooncel is en wat daar in moet. Munten of kaart meegeven (of geld meegeven voor een telefoonkaart). Verder kan zoon elke dag even een smsje sturen dat het goed gaat. Heb je geen wifi voor nodig.

Op een camping hoef je denk ik niet zoveel gedoe te verwachten. Dat is namelijk nogal zichtbaar en hoorbaar voor anderen en dat willen ze vast voorkomen. Zeker in een tent is niets privé.

Op vakantie willen wij ook geen wifi. Twee uur schermtijd is dan nog best veel, vind ik. De kinderen (oudste bijna 14) missen dat ook niet echt. Genoeg contacten op de camping.

Schreeuwen

Zeker drietje. Ik zou mijn zoon ook zeker leren om als allerlaatste redmiddel gewoon enorm te gaan schreeuwen. Dit hoort namelijk echt de hele camping. Wel als allerlaatste redmiddel want als ik Jip beluister zal vader zeker nog onplezierigere maatregelen nemen.

hoe is het nu?

Is zoon alweer terug van vakantie?
Is alles goed gegaan?

zoon is thuisgebleven

Helaas is het allemaal niet zo goed gegaan...er is door vader en vriendin duidelijk op aangestuurd dat zoon ervoor koos niet mee te gaan.

Er was vanaf de dag dat ze daar waren al een hoop gezeur over en weer...er is herhaaldelijk gevraagd zou je echt wel meegaan zoin wildecer voor gaan en zich ook aanpassen wzt eten betreft...avond voordat de zouden vertrekken(volgende ochtend zes uur) werd zoon om half tien nig geroepen voor een gesprek...
Daar werd duidelijk gemaakt dat ze gezeur op vakantie niet zagen zitten en toen ging het wat heen en weer en uiteindelijk ging vader lelijk doen over mij...dat was de druppel voor zoon...s'avonds om elf uur is hij nog opgehaald door opa en oma (ik was er niet)..
Enige contact wat er toen geweest is is een app van vader het is maar goed dat je er niet bij bent want weinig te beleven hier voor nou...tja wie kiest die bestemming?

Tsja

Vader kiest volgens mij voor de makkelijke weg, het kind wat het makkelijkst voegt in het huidige gezin wegens aanwezigheid maatje mag mee, het kind wat niet zo makkelijk is mag wegblijven.
Ik denk dat je zoon enorm teleurgesteld is in zijn vader, zoon heeft er alles aan gedaan om de relatie te herstellen, vader niet.

Hoe vindt je andere kind het? Die zal waarschijnlijk wel met gemengde gevoelens zitten.

Vader kiedt idd de makkelijkste weg. .Maar daarmee kiest hij dus niet voor zijn eigen kind maar mi voor zijn vriendin.
Dat kan ik niet begrijpen..

Ik investeer al zoveel in de kinderen, sta er alleen voor een vader investeert weinig tot niks ..het is toch ook zijn kind?
Ik laat zoon toch ook niet thuis het zou niet in me opkomen hoe moeilijk bij soms ook kan zijn. Nu heb ik hem vijf van de zes weken thuis en kom dus zelf niet aan rust toe en dat heb ik hard nodig...

Jongste vond het lastig zonder haar grote broer maar heeft het wel leuk gehad gelukkig.

Ik ben van mening dat gezamenlijke vakanties er niet inzitten nu voor hun, dus ik zou dan in andere samenstellingen op korte vakanties gaan. ..zodat alle kinderen aan hun trekken komen.

Nou Jip

Als je zoon wel met vakantie met vader en vriendin was meegegaan had je denk ik ook niet veel rust gehad.
Wat dat aangaat ben je als moeder van elastiek. Het is toch vaak meerekken, soms over je grenzen. Maar omdat het je kinderen zijn krijg je er toch meestal ook wel de nodige dosis motivatie en doorzetting bij.
Al is het jammer voor jezelf.