U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kennis maken met nieuwe vriendin - What's in it for me?
Het is bijna een jaar geleden dat mijn ex-man van de ene op de andere minuut liet weten dat hij verliefd was en vertrok. Hij bleek al een aantal maanden vreemd te gaan. Inmiddels woont hij samen, drie kwartier rijden hier vandaan, en zijn onze kinderen eens in de twee weken een weekend bij hem. Ik heb zelf inmiddels de boel weer helemaal op de rit en ben tevreden met mijn huidige leven. Ondanks dat mijn kinderen de nieuwe vriendin van mijn ex al een half jaar geleden ontmoet hebben en haar inmiddels goed kennen, heb ik haar nog nooit gezien. Dat is zo gelopen en inmiddels zie ik de meerwaarde er niet van. Mijn ex haalt en brengt de kinderen, ik kom nooit bij hun woonplaats in de buurt en kom haar dus nooit tegen.
Er is echt nog één laatste puntje....
Ex en ik bewegen ons nog in dezelfde vriendenkring. De vrienden hebben zijn nieuwe vriendin ook nog niet ontmoet, al heb ik altijd gezegd dat hij dit zelf moest weten, zolang ik er niet bij hoefde te zijn. De animo onder de vrienden, en dan vooral mijn vriendinnen, is echter ook niet zo groot. Ex zou zijn nieuwe vriendin inmiddels graag introduceren in de vriendkring en haar meenemen naar feestjes en zo. Persoonlijk zie ik mezelf nou niet bepaald een relaxte gezellige avond hebben als mijn ex met zijn nieuwe vriendin een paar meter verderop staat. Daarvoor is er teveel gebeurd. Alleen ex kan ik prima handelen, samen hoef ik ze gewoon niet te zien.
Nou lok ik waarschijnlijk een hoop reacties uit over de het ontkennen van de staat van mijn huwelijk, de rol van de soulmate (nee joh, natúúrlijk heeft zij niet bijgedragen aan de scheiding) en het moeten accepteren van de nieuwe vriendin in het belang van de kinderen, bla bla bla.....maar ik denk dus al een paar dagen serieus na over de situatie. Wat mij betreft hebben ik en de kinderen ons het afgelopen jaar genoeg gevoegd naar de fratsen van mijn ex (midlifecrisis knippert in neonletters boven zijn hoofd). De nieuwe vriendin ontmoeten en samen met haar in de vriendengroep zijn, voelt voor de zoveelste keer heel erg als alleen in het belang van de ex.
Het is echter niet meer mijn taak hem gelukkig te maken door me daarin te schikken. Er zijn natuurlijk allerlei opties: ex heeft pech en komt niet of alleen (wil hij niet), ik heb pech en blijf weg (wil ik niet), of iedereen komt en tja....wat dan. Ik voel me best sterk, heel misschien zelfs wel sterk genoeg om zo'n situatie te trotseren, maar het voegt niks toe aan mijn verder fijne nieuwe leven. Dus eigenlijk heb ik er gewoon geen zin in om hiervoor moeite te doen. Mijn ex wil een relatie met haar, niet ik. Een relatiecoach die ons helpt bij het vormgeven van het "gedeeld ouderschap" zegt altijd dat we het probleem moeten laten waar het hoort. Wat mij betreft is dit een probleem van mijn ex, een consequentie van de volgorde die hij gekozen heeft (eerst een vriendin, dan scheiden, en niet andersom) en hoef ik niet de oplossing te zijn door hem hierin tegemoet te komen. Het idee dat ik met mijn beste vriendinnen gezellig aan de wijn zit en dat zij aansluit....duh, niet dus!!
Maar goed. Het doel van mijn ex is helder: zich met vriendin vrij in de vriendengroep kunnen bewegen. Ik kan echter maar niet bedenken wat de meerwaarde is voor mij. Ik ga me echt niet beter of sterker voelen door haar te "accepteren". Ik voel me prima zonder dat.
Waarom zou ik wat dit betreft over mijn grens heen gaan? Ik vermaak me prima zo, zijn nieuwe vriendin voegt echt helemaal niks toe. Ik wil echter ook niet "gedwongen" wegblijven van feestjes of me ongemakkelijk voelen als ik toch ga.
What's in it for me?
Weet iemand een goed argument?
Hoe ga ik dit in hemelsnaam goed doen voor mezelf?
Phryne
Dat is geen manipulatie. Ik snap prima dat een vriendin er echt geen behoefte aan heeft de nieuwe partner van haar ex tegen te komen. Natuurlijk hou ik daar rekening mee. Als iemand mijn vriendin/vriend is dan wil ik uiteraard dat die persoon zich prettig voelt en wil ik die persoon niet meer verdriet aandoen dan zij/hij al heeft. Natuurlijk steun ik die persoon dan in zijn/haar wensen. Het is toch mijn vriend/vriendin?
Ik denk dat je zolang je haar niet ontmoet het probleem steeds groter gaat worden en de stap die je uiteindelijk moet nemen steeds moeilijker.
Bijt door de zure appel en maak contact.
Maar...
Het gaat hier toch om gezamenlijke vrienden? Die kunnen toch naar beiden luisteren en met beiden goed contact hebben? Misschien ligt het ook wel erg aan de situatie en het soort vrienden. Maar als een vriend van mij vreemdgaat en een nieuwe relatie begint, ben ik wel kwaad op hem, maar is hij nog steeds een vriend. Ook dat is vriendschap.
En vanaf daar is weer even zoeken naar de nieuwe verhoudingen. Best lastig, maar het gaat hier om volwassen mensen en bovendien vrienden, dus ik verwacht dat we daar wel uitkomen.
Was reactie op #52
Dus niet op Ad.
What's in it for me
Je schrijft zelf al dat je je leven op de rit hebt en daar tevreden mee bent. Je ex woont al met haar samen en je kids logeren daar en vinden haar aardig.
Ze wonen niet bij je in de buurt dus de kans dat je haar verder ergens ziet is niet ze groot.
Waarom dan een punt maken van een feestje?
Ze is heus niet meteen " beste vriendinnen" met jouw vriendinnen. Sterker nog ik denk dat zo'n feestje zwaarder is voor je ex en partner.
Maakt het verschil als je haar pas over een jaar of 2 jaar ontmoet? De drempel wordt alleen maar hoger.
En hoe zal het voor je kinderen zijn, als jij haar niet wilt ontmoeten ? Is er straks een feestje in het weekend dat ze bij hun vader zijn en mag zij niet mee omdat jij dat zo wil. Voorkom dat je kids in een loyaliteitsconflict komen tussen jou en vader en partner die ze erg aardig vinden.
Pluto
"De drempel wordt alleen maar hoger". Dat denk ik niet. Ik denk dat na een jaar het stof net een beetje is neergedwarreld, maar alles nog heel kwetsbaar is bij de in de steek gelaten ex. Dat is toch pijnlijker en harder werken dan degene die vrolijk fluitend vertrekt en direct overstapt in de nieuwe relatie. Dus ik begrijp TS helemaal als ze nu nog geen behoefte heeft aan ex en nieuwe partner op een voor haar ontspannen en gezellige avond. Niks mis mee, en heeft ook niks te maken zaken wel of niet accepteren, maar gewoon met tijd nodig hebben om het gebeurde te verwerken. En dan vind ik een jaar echt heel kort. Bovendien is er in dat jaar natuurlijk ontzettend veel gebeurd, en begint nu alles pas een beetje een plek te krijgen.
Ik zou dit als ik TS was ook in de vriendengroep zo melden. Nu nog niet. En als het vrienden zijn begrijpen ze dat. Ex heeft zelf voor deze stappen in deze volgorde gekozen, als hij zijn vrienden wil blijven zien tegelijk met zijn ex, dan is dat dus voorlopig nog zonder nieuwe partner. Lijkt mij niks mis mee. Hij kan Truus meenemen als hij apart met de vriendengroep afspreekt.
Trix
Ja dat zijn de echt lastige situaties (vanuit het perspectief van de gezamenlijke vriend). Als je echt even close met beiden bent en er dus voor allebei wil zijn.
In dat geval blijf ik inderdaad gewoon met allebei de ex partners omgaan maar zou inderdaad de bedrogen partner respecteren door de nieuwe partner niet uit te nodigen op gezamenlijke feestjes.
Mijn ervaring is wel dat het vaak heel lastig is om met beiden goed bevriend te blijven, zeker als er veel woede en verdriet is (zoals vaak bij scheidingen).
Mee eens Pennenstreek
Mee eens Pennenstreek, als zij er nog niet aan toe is.
Maar wachten heeft ook gevolgen, en die moet ze zich dan goed realiseren.
Zoals jij al zegt;
" hij kan Truus meenemen als hij apart met de vriendengroep afspreekt".
De kans is dus groot dat iedereen haar dus dan al kent, gezellig met haar gebabbelt heeft etc.want vaak zie je elkaar ook buiten feestjes om. En zij haar als enige nog niet kent, dan sta je juist meer buiten de groep.
In mijn beleving blijft het dan een erg hoge drempel, ook al ben je dan al langer uit elkaar. Iedereen moet dat zelf weten maar ik zou er niet voor kiezen.
vrienden
voor een vriendengroep is een jaar wel heel lang. Dat zie je ook bij overlijden, de directe nabestaanden hebben veel meer tijd nodig terwijl de omgeving al lang weer 'back to normal' is.
Je kunt van een vriendengroep niet verwachten dat zij continu rekening blijven houden met een relatiebreuk van 1 van de leden, hoe belazerd iemand ook is.
Ik spreek uit ervaring, mijn ex is binnen het jaar hertrouwd met zijn Truus.
Het doel van je ex
Je schrijft: "Het doel van mijn ex is helder: zich met vriendin vrij in de vriendengroep kunnen bewegen. "
Maar dat is niet het enige doel. Het doel is ook om jou in je vriendengroep in een situatie te brengen waarin jouw gedrag als impliciete "vergeving" geinterpreteerd wordt. Dat je vrienden denken: ze doet beleefd, ze is er overheen, het was allemaal niet zo erg wat die vent gedaan heeft of in elk geval is het nu niet meer erg...
Kennelijk kun je je ex (zowel de persoon als het gespreksonderwerp) goed ontwijken in jouw vriendengroep, maar als hij een vrouw meebrengt dan wordt dat lastiger, en dan word je voor het blok gezet: ofwel je bent onbeleefd/bitter, danwel je wekt de indruk alsof alles vergeven-en-vergeten is.
Bij diploma-uitreikingen en andere gebeurtenissen rondom de kinderen speelt dit helemaal niet. Dan kun je gewoon beleefd en afstandelijk doen. Dat gaat prima lukken en daarvoor hoef je niet van te voren kennis te maken.
Je hebt al tegen je ex gezegd dat hij het zelf moet weten. Jouw geweten is schoon. Je kunt nogmaals tegen hem zeggen: "Ik weet zeker dat ik me prima kan gedragen als ik jouw vriendin ontmoet op gelegenheden rondom de kinderen. Ik heb geen behoefte om vooraf kennis te maken en ik heb geen behoefte om een vriendschap te vormen." Misschien is het goed voor de kinderen als jullie dat een keer demonstreren. Of beter gezegd, als ex ervoor zorgt dat vriendin een keer "gewoon" aanwezig is bij een overdrachtmoment zodat jij beleefd "hallo" kunt zeggen, maar zonder het "bijzonder" te maken: geen persoonlijke gesprekken, geen kennismaking, etc.
En vwb die vriendengroep. Het zal vast niet zo hard lopen. Maar als het moment eraan komt dat ex zijn vriendin mee gaat nemen kun je het beste enkele vriendinnen persoonlijk aanspreken en bekennen dat je de scheiding "nog" niet hebt verwerkt. En dan samen bedenken hoe ze jou kunnen helpen ex's vriendin te vermijden zonder onbeleefd te zijn. (Denk aan: ze vragen jou apart nemen voor een gesprek/activiteit, ze nemen de vriendin apart, ze starten een activiteit of gespreksonderwerp voor de hele (gemengde) groep opstarten, etc.). Probeer met de vriendinnen die het meeste begrip tonen aparte afspraken te maken, los van de groep. Je weet maar nooit of de groep dit belangenconflict "overleeft", helaas.
Kyana
Kyana, je zegt in een eerdere reactie: "Maar inderdaad bij dat soort gebeurtenissen (overlijden, scheiden, ziekte) veranderd er vaak wat in de vriendenkring. Bepaalde mensen haken af, anderen blijven... sommige mensen verrassen positief, anderen negatief." Dat raakte me. Een vriendin van mij heeft drie jaar geleden haar oudste zoon (toen 21) verloren. Wij als vrienden waren er natuurlijk voor haar. In die drie jaar is er bijna niets dat we niet voor haar hebben gedaan. Toch is ze door haar verdriet en verbittering van ons afgedreven. Ik ben maandenlang (bijna 2 jaar) een paar keer in de week langsgegaan, heb eten gemaakt en dingen geregeld voor haar, maar ze komt zo verschrikkelijk negatief uit de hoek dat ik uit zelfbescherming een beetje afstand heb genomen. Ik kan niets vertellen over mijn eigen leven, daarin is ze totaal niet meer geïnteresseerd. Ik snap dat het heel lang kan duren voor ze weer interesse kan opbrengen voor anderen en dat het verdriet nooit over zal gaan. Maar na drie jaar alleen maar luisteren, zorgen en mijn mond houden over mijn eigen problemen (ben in februari geopereerd maar dat wilde ze niet horen want ik ging niet dood) moet ik eerlijk bekennen dat ik het bijna niet meer kan opbrengen. Ik hoopte dus positief te verrassen in moeilijke tijden en niet af te haken, maar uiteindelijk is het tot mijn verdriet toch anders gelopen. Soms ligt het niet alleen aan de vrienden...
Houdt jezelf een spiegel voor
Dat je moeite hebt met feestjes waar ex en partner ook zullen zijn, is begrijpelijk.
Iedereen verwerkt een scheiding op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo.
Maar feit is ook dat jullie al een jaar uit elkaar zijn en niet pas een week. Voor jou is een jaar kort en voor anderen mogelijk niet.
Mag Truus er niet bij zijn omdat jij nog erg verdrietig bent over de scheiding? Of omdat je ex op deze manier wil straffen voor het vreemdgaan?Misschien heb je over 5 jaar de scheiding nog niet verwerkt en wat verwacht je dan?
Als het om een feestje gaat wat binnenkort is kun je het overleggen met de mensen die het feestje geven hoe zij er in staan, zij bepalen wie er op hun feest komen, niet jij. Misschien vinden ze het een goed idee om haar nog niet te vragen en anders zul je er zelf keuzes in moeten maken.