Ik kom er niet bovenuit....

Waarom

Waarom heeft hij de kinderen niet bij hem thuis? Op een gegeven moment moeten ze er toch aan gaan wennen dat ze 2 huizen gaan krijgen omdat jullie uit elkaar zijn.
Het lijkt me voor jou erg belangrijk om ook tijd voor jezelf te hebben en echt alleen te kunnen zijn om op te laden.
Ik zou dus toch adviseren dat papa wat regelt in zijn woning ook al lijkt het misschien dan een beetje op kamperen (wellicht weinig ruimte?), met een positieve instelling moet dat je man toch wel lukken lijkt me?

Te onrustig voor de kids....

Hij zit tijdelijk in dat huis, wat niet van hem is. Over 3-4 weken moet hij daar weer uit. Hij zoekt weer iets nieuws, maar dat zal waarschijnlijk weer tijdelijk zijn. Ik kan idd niet wachten tot hij een eigen huis waar zee heen kunnen als hij ze heeft. Maar om de kinderen telkens weer ergens anders te brengen lijkt mij in deze toch al niet zo makkelijke tijd niet goed voor ze. Ik zit dus in een dilemma, wat is voor mij draagbaar en wat is voor de kinderen draagbaar. Tot nu toe koos ik voor de kinderen, ik wil ze zo veel verdriet mogelijk besparen. Maar langzamerhand functioneer ik niet meer goed. Ik vind dit erg moeilijk.

Tja...

in dat geval zou ik van man eisen dat hij dan maar zo veel mogelijk lekker naar buiten gaat met ze.
Hij mag wel een BEETJE rekening met jou houden hoor!

Kinderen wennen eraan

Toen de vader van mijn kinderen en ik besloten om uitelkaar te gaan had hij niet van de ene op de andere dag een ander huis. Daarbij had hij niet veel tijd om zich daarmee bezig te houden omdat hij enorm veel reisde voor zijn werk. Maar het was onhoudelijk dat wij in één huis bleven wonen. Dus mijn ex is tijdelijk bij zijn ouders gaan 'wonen' (zij hebben een enorm huis en waren er vaak niet). Mijn ex ontving de kinderen in op zijn dagen in het huis van zijn ouders. Voor de kinderen was het het belangrijkste om tijd te hebben met hun vader en in een omgeving met rust en niet met een gestreste papa en mama samen. We konden niet en apart leven maar in het weekend wel samen zijn, dat zou ook niet duidelijk zijn geweest naar de kinderen toe. We hebben uitgelegd dat dit een tijdelijke situatie is en dat papa uiteindelijk een eigen huis zou hebben waar zij ook zouden wonen zoals zij ook in mijn huis woonden.
Het was inderdaad wennen voor de kinderen maar het wennen had niet te maken met het tijdelijk onderkomen mar met het feit dat papa en mama uitelkaar gingen.

Wat ik doe

Is mijzelf zo veel mogelijk verwennen. Ik heb de kinderen grotendeels. Ex wil niet steeds met ze op pad gaan, dus ik ben de bok. Wat ik doe is elke week naar de zonnebank(6 euro per keer). Ik vraag elke week iemand om gelijk om 8.30 als de kinderen naar school zijn mee om te gaan wandelen(een uurtej is precies goed voor mijn niet zo goede conditie). Elke week kopje koffie drinken bij de Hema etc etc etc. Dat helpt mij om deze zware periode door te komen.
Muizemeis

Jullie hebben gelijk...

Wij hebben gepraat en hij ziet in dat het zo niet verder gaat. Dus neemt hij ze toch naar zijn logeeradres de volgende keer. Veel activiteiten hebben de kinderen toch hier in onze buurt, dus soms moet ik dan misschien toch wijken en bij een vriendin overnachten. Wat ik op dit moment ook niet trek omdat ik me zo ziek voel. Dan ben ik liever in mijn eigen huis.