Hou me tegen!

Doe het niet

Dit wil je horen en daar sta ik ook helemaal achter: doe het niet. Jij hebt afspraken gemaakt met je ex en daar hou je hem gewoon aan. En je mag best je eigen grenzen aangeven: dit jaar is het voor jou te vroeg om E erbij te hebben. Punt. Volgend jaar kijken we verder.

Voor de lieve vrede

Je dochter heeft er het meest aan als alle volwassenen in harmonie met elkaar omgaan. Als je hebt afgesproken de verjaardag bij jou te vieren, met iedereen erbij, zou ik dat dan ook gewoon doen. Ondanks eventuele negatieve gevoelens ten opzichte van de nieuwe vriendin (ze zijn alweer een jaar samen).
Hier hebben we oudstes verjaardag ook de eerste jaren samen gevierd. De nieuwe schoonouders van ex waren ook welkom in mijn huis. Ik heb op een gegeven moment mijn grens getrokken bij verdere familie, omdat de situatie ontstond dat 80% van de visite van ex was Nu vieren we het apart, dat gaat ook prima.

;-) kan het proberen

Ik begrijp direct jouw frustraties. Hier ook een ex die zich graag laat vertellen hoe het moet, ik beschrijf ex weleens als een groot kind dat graag nog aan de hand van een moederfiguur door het/zijn leven geleid wil worden.
Hier dus ook een stiefmoeder die daar in huis alles bepaald.
Ik heb me eigen daar lang druk over lopen maken, en nog weleens dat ik echt niets ervan begrijp.. Maar ik kan er niets aan veranderen, dus is accepteren de enige oplossing.
Je kan je mond wel open trekken maar vaak schiet je er helemaal niets mee op omdat ex zich toch achter de regels van nieuwe partner schuilt.

En is het voor jou belangrijk om de verjaardag samen te blijven vieren?? en je schrijf de komende jaren, is dat tot kind 10 is of 15 of volwassen, hadden jullie een leeftijd afgesproken? En denk je dat het dan niet moeilijk voor kind is dat er nog 4 a 6 jaar samen haar verjaardagen gevierd werden en het dan alsnog stopt??
Wij hebben gelijk besloten om de verjaardagen apart te doen, omdat ik mijn eigen nieuwe huis namelijk nooit meer zijn moeder zou toelaten. Dus dit was bij ons verder geen isseu.
Maar ik snap wel je frustaties omtrent dat nieuwe partner alles gaat beslissen en dan ook alles wat betrekking tot jouw kind heeft.

Je doet het goed: niet reageren

Ga vooral niet met deze emoties naar ex. Dat schiet niet op. Ik heb me op een gegeven moment aangewend om mails mínstens één nacht te laten liggen (maar liever langer) voordat ik besluit of ik antwoord en zo ja hoe. Dat heeft me al voor veel blunders behoed.
Ik zou verder even peilen hoe het voor dochter is als je doet alsof je neus bloedt en de verjaardag gewoon organiseert bij jou thuis zonder nieuwe vriendin. Als zij daar geen problemen mee heeft zou ik er geen enkele aandacht aan besteden en gewoon je plannen maken en bespreken met of meedelen aan ex zoals je dat zou doen zonder kwebbelende vriendin. Als dochter het erg zou vinden dat nieuwe vriendin er niet bij zou zijn, wordt het voor mij een ander verhaal. Dan zou ik kijken of ik met dochter tot een oplossing kon komen. Dat kan dan alle kanten op: bij mij thuis vriendin uitnodigen of toch gescheiden vieren, afhankelijk van zowel mijn als dochters wensen, grenzen en gevoelens.
Overigens hebben mijn ex en ik nog nooit samen een verjaardag gevierd. Ik voel daar ook helemaal niets voor. En mijn kinderen vinden het gewoon zoals het nu gaat. Ik heb dus nooit met dit specifieke bijltje gehakt.
Groet, Jo Hanna

Niet reageren

Nee joh, nooit over je ergernissen over vriendin reageren naar ex, laat los en hou je gewoon aan de gemaakte afspraken. Die vriendin is het "probleem" van je ex, hij moet er mee leven en is er blij mee en daar moet jij je zo ver mogelijk vandaan houden. Complimenten hoe je ermee om gaat als je dochter die opmerkingen noemt, ik kan me voorstellen dat je teennagels er af en toe krom van staan.
De afspraak is dat je samen die verjaardag viert, dus zolang je niks hoort, dan vier je die verjaardag samen, al dan niet met vriendin. Je kunt het heus opbrengen voor je dochter, zie het, die paar uurtjes, als een lief gebaar naar je dochter toe van haar en zeker van jou. En vriendin zegt blijkbaar dat ze niet komt als het niet gescheiden gevierd wordt, dus daar kom je dan toch mooi vanaf?
En besluit je ex, al dan niet onder invloed van zijn vriendin, dat de verjaardag gescheiden gevierd moet worden, dan moet hij dat uiteindelijk voorleggen aan je dochter en aan jou, en dan heb je een kans om misschien, als je dat wilt, te zeggen dat je het jammer vindt dat zijn vriendin het blijkbaar voor hem lastig maakt om zich aan de door jullie gemaakte afspraken te houden.
Ps. Een uitspraak die ik hier heb opgepikt is "erger je niet, verwonder je slechts". Het is lastig om het in praktijk te brengen, maar het geeft wel veel meer positieve energie.

Ander geluid

Chris, even een ander geluid. Uit je korte verhaal zie ik eerlijk gezegd een nieuwe partner die enorm haar best doet en maak ik ook op dat je dochter haar mag en een band heeft. Dat is iets om te koesteren, het kan namelijk ook zo verschrikkelijk anders!

Ik weet niet waarom je het in deze relevant vindt om te vertellen dat de dochter van deze vriendin uit huis geplaatst is. Het komt mij verbolgen over, alsof je wilt aantonen dat vriendin niet deugt. Terwijl dat natuurlijk niet zo hoeft te zijn. En of de uithuisplaatsing nu wel of niet terecht is, gelegen is in kindproblematiek of ouderproblematiek: er gaat een hoop leed achter schuil. Leed dat deze vriendin meemaakt. Des te knapper vind ik het dan dat zij zich inzet voor 'het kind van een ander' en band weet op te bouwen met jouw dochter.

Ik denk dat het je zou helpen wat meer die kant op te denken en een scheiding te maken tussen 'irritant voor jou' en 'ernstig voor je kind.'