U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe om te gaan met egoïstische ex partner
Dag allemaal,
Ik ben op zoek naar mensen die mij kunnen helpen met de vraag: hoe ga ik om met de blijvende verwijten, uitingen van wrok en het egoïsme van mijn ex? Ik ben inmiddels samen met een andere vrouw (zonder kinderen) en wij wonen samen.
Ik heb met mijn ex twee kinderen samen en de afstemming daarover gaat over het algemeen goed. Echter blijft zij uit het niets verwijten maken, of sluit ze berichtjes af met nog een sneer e.d. Volgens het ouderschapsplan dienen wij een keer in de zoveel tijd een evaluatie of gesprek te hebben om lopende/komende zaken omtrent de kids door te nemen. Zij geeft aan geen gesprek met mij te willen, omdat ze zich daar niet prettig bij voelt. Ik zou geen begrip hebben voor het feit dat zij alleen is, ik heb geen respect voor haar, ik ben aan het 'miereneuken', ze kan niet op mij terugvallen enz. enz. Ik kan hier geen concrete uitleg over geven, aangezien er niets is waarin dit te koppelen valt en zij mij geen concrete uitleg geeft of voorbeeld benoemd. Nu is het zo dat zij probeert mijn nieuwe partner, buiten spel te zetten. Ze laat doorschemeren, dat ze er niet aan wil geloven en blijft in enkelfout praten, blijft benoemen dat mijn nieuwe partner niet de moeder is, dat zij te enthousiast is richting de kinderen en dat zij (een recent bijvoorbeeld) ook niet bij het kinderfeestje van mijn dochter mag zijn. Echter heb ik haar aangegeven, dat dat persoonlijke gevoelens zijn en zij die toch echt opzij zal moeten zetten in het belang van onze kinderen, in dit geval mijn dochter. Mijn dochter wenst namelijk wel, dat mijn nieuwe partner op haar kinderfeestje komt.....
Hoe kan ik hierin grenzen aangeven of de zaken in eigen hand houden? Ik heb het gevoel dat zij alles kan en wil bepalen...
Onzin
Dat is onzin.
Er is geen magische staf dan wel spreuk die zorgt dat je ex opeens verandert naar iemand die in jouw ogen opeens wel redelijk is, iemand die jou altijd je zin geeft, jou je gelijk laat hebben en je gelijk geeft.
Wil je dat wel, omdat je je verdriet en boosheid nog niet kwijt bent, dan wordt de relatie zuur en blijft zuur.
De enige manier is op een toch hoffelijk wijze als ex-en met elkaar om gaan. Niemand zegt dat dat makkelijk is. Niemand, ook vast je ex niet, wordt van binnen warm als je haar grof of lullig behandelt. Helaas kan je een ander niet dwingen tot het gewenste gedrag dat je zelf zou willen zien. Je kan het alleen blijven vóór doen, of je nu de man of de vrouw bent. Of je nu een man of een vrouw bent die dit vraagt, en je vraagt het nu eenmaal op een forum waar die door een grote groep vrouwen wordt bezocht, krijg je dit advies.
Laat het achter je dat je jouw gelijk haalt en dat zij jou daarin ook nog eens gelijk geeft. Probeer een praktische insteek waarbij je laat zien dat niet persoonlijk bent en haar (en jezelf) toch op emotioneel vlak een beetje ontziet, dan wel wat gunt (zonder dat je wat komt halen).
Je had hem wel.
De magische spreuk om iemand te veranderen:
'Wil je werken naar een situatie die (ook) goed is voor de kinderen, dan moet je deels jouw ego opzij schuiven, dan wel inslikken en leren hoe de obstakels van jouwzelf, van haar, kan vermijden, verzachten of weg kan masseren. Die andere insteek betekent dat je je ex zal moeten zien als iemand waar je ook rekening mee moet houden en mee moet samenwerken, of je dat nu op dit moment wil of niet: je kleurt hoe dan ook nu mede de toekomst in.'
Ik deel het overigens niet. Ik zie geen ego-probleem bij Laurens. in elk geval niet groter dan bij zijn ex. Ik zie ook geen egoïstische ex, alleen een gewonde ex, iemand die pijn heeft.
Het lijkt alsof ex niet over de scheiding heen is en niet kan accepteren dat het leven verder gaat, waarbij hij het geluk heeft een nieuwe vriendin te hebben gevonden en zij dat geluk niet heeft. Jaloezie wellicht? De enige band die ze nog hebben is het kind en dat gebruikt ze om haar ongenoegen te uiten.
Het zou voor iedereen, en vooral voor het kind, een weldaad zijn als ze de scheiding zou kunnen accepteren, zou kunnen accepteren dat het leven verder gaat en zou kunnen accepteren dat de een meer geluk in de liefde heeft dan de ander.
Ik heb alleen geen flauw idee over hoe je dat achteraf nog kunt bewerkstelligen. een goed gesprek wellicht? Vragen of ze moeite heeft met de echtscheiding? en met de nieuwe vriendin? Wat haar angsten zijn? Vragen wat nu echt haar probleem is in de opvoeding en wat je kunt doen om haar te helpen? Zoiets. Dus geen verwijtend gesprek, maar een serieus gesprek, waarin je wel kunt aangeven waar je zelf last van hebt.
Tsjor
Ja duh
Als je me een beetje kent van dit forum, dan weet je dat ik juist vaak voor de vaders in de bres spring. Juist omdat ik ervan overtuigd ben dat vaders en moeders exact dezelfde rechten (zouden moeten) hebben, waar vaders in de praktijk wat betreft hun kinderen zien vaker aan het kortste eind trekken.
Lees goed wat ik heb geschreven: bij vader thuis bepaalt vader wat er gebeurt, bij moeder thuis bepaalt moeder dat. Zo simpel is het. En inderdaad, het belang van het kind zou altijd voorop moeten staan.
Laurens
Het wordt me niet helemaal duidelijk waar precies het 'egoïsme' van je ex-partner zit. Misschien is dat wat hier de reageerders op het verkeerde been zet. Je gaat er in je vragen vanuit dat je ex-partner jou in je vaderschap en nieuwe relatie wil dwarszitten. Ik lees dat niet direct. Je zou het ook kunnen zien als een (tijdelijke?) situatie waarin alles nieuw is, nieuwe betrokkenen (jouw vriendin), nieuwe 'eerste keren', nieuwe gevoelens waarmee iedereen te maken krijgt. Het verwerken van een scheiding is voor iedereen anders en het beste voor je kinderen is als je het respect en geduld kan opbrengen voor ieders gevoelens. Je kunt nou eenmaal niet door je ex-partner héén op je eigen nieuwe weg.
Bazig doordrukken en op je strepen staan gaat niks goeds brengen. Er zit veel verontwaardiging in jouw postings. Empathie is een groot goed, en dat betekent niet dat iemand over je grenzen hoeft te gaan. Er zijn altijd meerder wegen naar Rome. Vind er een die voor iedereen acceptabel is.