hoe betrek je kind bij opzet omgangsregeling

Niet

Misschien niet het antwoord dat je wilt of verwacht maar wij hebben kind nog nooit betrokken in de omgangsregeling. Behalve dat we vinger aan de pols houden met of het goed gaat, niet te onrustig is etc. Kind is nu dertien.
Wij hebben ten alle tijden willen voorkomen dat kind gevoel kreeg te moeten kiezen tussen de ouders, vandaar.

ook niet

Als ouders beslissen wat jullie het beste past.

en nr 3: niet

Wij herzien wel regelmatig bv omdat kind naar school gaat (ze was nog geen 1 toen we uit elkaar gingen), verhuizing van een ouder.

Maar inspraak heeft ze niet.

Misschien de oudste?

Kinderen hebben officieel vanaf 12 jaar inspraak. De oudste zou je er dus misschien wat bij kunnen betrekken? De jongste twee lijken me echt te klein. Ik zou geen uitgebreide besprekingen voeren met de oudste er bij. En eerst maar eens zelf bepalen wat jullie haalbaar vinden. Maar als jullie iets van een werkafspraak hebben liggen kan je misschien de oudste vragen wat hij/zij er van vindt? Het lijkt me voor een kind ook wel prettig dat hij gehoord werd. Maar een en ander hangt af van jullie eigen soepelheid en of je eventueel tegemoet kan komen aan kind.
Gezien de afstand die jullie van elkaar wonen lijkt me sowieso dat enige soepelheid wel prettig is zodat de oudste ook gewoon even kan buurten op dagen dat hij/zij bij de andere ouder is. Dat zal zich dan deels vanzelf wel wijzen.
En ik neem aan dat gezien de afstand aanpassingen ook nog wel te maken zijn als blijkt dat het niet goed loopt.
Maar als kind bijvoorbeeld aan zou geven graag samen verjaardag willen vieren, of in de weekenden bij ouder A ook even naar ouder B wil om even dag te zeggen dan is dat natuurlijk mooi als je dat kan doen.

Concept plan

Misschien kan je het concept plan gewoon eens met de oudste bespreken? Samen met de andere ouder? De jongste twee zou ik verder niet bij betrekken.

Ook zo

Mijn dochter is ook nooit betrokken geweest bij de omgangsregeling. Ze heeft een paar jaar geleden wel voorgesteld om het 'lange weekend' bij haar vader te verlengen naar de maandag, omdat dat beter uit kwam met school en boeken. Dat was voor ons prima, dus daar zijn we in mee gegaan.

Kan er verschil zijn tussen regeling oudste en andere kinderen?

Als die ruimte er is, zou ik aan oudste laten zien wat de regeling wordt voor de jongere kinderen. En dan aan oudste laten zien welke varianten mogelijk zijn voor alleen oudste (bijvoorbeeld een dag alleen met vader, een dag alleen met moeder, tussendoor eten bij vader).
En dan niet direct laten kiezen maar vertellen welke flexibiliteit er is. Ik zou bijvoorbeeld het schema eerst 4 weken uitproberen en dan met oudste praten over wat die ervan vindt.

Mooi dat jullie zo dicht bij elkaar gaan wonen.

te strict

Het is toch niet wel of niet betrekken. Hoe jonger ze zijn hoe meer je uitgaat van de door jou gekozen situatie. Maar als ze ouder worden ga je niet je eigen zin doordrijven als ze het zelf anders willen. Je gaat erover in gesprek en lost het praktisch op.
Ik raad je overigens wel aan om zoveel mogelijk jezelf bij de kinderen te betrekken door vaste afspraken om een kind naar sport of muziek te brengen. Of een vaste eetafspraak. Zomaar naar vader kan soms een brug te ver zijn of ze hebben niet de speeltjes of hun eigen vrienden bij zich. Als er dan een concrete activiteit is is het vanzelfsprekender om samen te doen.

Werk

Wil ik toch nog even een opmerking maken over dat co-ouderschap (wat dat ook moge zijn) niet mogelijk is vanwege werk. Ik werk meer dan mijn ex (die volgens mij nu helemaal niet werkt), maar we hebben toch altijd 'een soort van' co-ouderschap gehad waarbij ik meer zorgdagen heb. Dat betekent dat ik niet onaangekondigd/onvoorbereid laat kan overwerken, voor meerdaagse dienstreizen van alles moet regelen, en bij voorkeur niet te ver van huis moet werken. Maar ja, dat is het gevolg van het hebben van het kinderen. Het kan dus best wel, maar je moet er ook wat voor laten qua carriere/flexibiliteit. Als je de zorg vooral bij de andere ouder kunt leggen en die vindt dat ook helemaal best, is het natuurlijk prima, maar dan moet je niet je werk als smoesje gebruiken.

Geen

Hier had dochter van (toen)7 geen inspraak. Wij hebben een schema gemaakt en dat haar eerlijk gezegd enkel meegedeeld. De ene week 3 nachten bij mij en 4 bij haar vader, de week er na 4 om 3 nachten.

Waar ze dit jaar voor het eerst haar mening over mocht geven is de verdeling in de zomervakantie. En daarbij heeft ze aangegeven dat ze 3 weken achtereen bij een van ons te lang vindt. Ze wil liever 2 bij mij, dan 2 bij haar vader, een week bij mij en dan weer een week bij vader. Daar hebben haar vader en ik mee ingestemd. En houdt wat mij betreft haar inspraak weer even op. Tot ze 12 is. Keuzes maken is verdomd ingewikkeld voor kinderen. Zeker in dit soort topics.

Vragen

Je kunt toch gewoon aan kinderen die groot genoeg zijn vragen hoe ze zouden willen dat de omgang eruit ziet? Niet dat het dan helemaal zo hoeft te lopen, maardan heb je wel een idee hoe hun en jouw ideeen bij elkaar liggen of juist niet en kun je evt. dingen aanpassen.

Wij zijn uitgegaan

van een 50-50 verdeling van de tijd. Daarvoor hadden ex en ik een aantal voorstellen van op papier gezet. Onze dochter, toen 11, mocht kiezen welk rooster haar het meeste aansprak. Dat hebben we ruim een jaar gehad, daarna hebben we het rooster veranderd, omdat dochter de vele wisselingen toch wel vervelend vond.
Daar moet ik wel bij zeggen dat onze dochter erg mondig is en precies weet wat ze wil.

hier

Hebben mijn thuiswonend oudere kinderen pas inspraak gehad nadat wij als ouders het voorstel hadden voorgelegd.
Dus wij stelden voor van wat wij dachten dat het beste was en zij mochten daarop reageren.
Ze waren het met het voorstel eens. Hadden ze dat niet geweest dan hadden we verder gezocht tot we ons ergens in konden vinden, welke constructie dat ook had geweest.

Fijn en duidelijk

Dank eerst voor de reacties.

Mee eens; kind niet belasten met veel info welke kunnen leiden tot keuzes en loyaliteits-dingen. Gaat ook om de oudste specifiek van bijna 12.

We stellen ook, dit word het schema, en juist omdat we dichtbij elkaar wonen, zij kan aangeven als ze bij de ander wilt zijn. Als ze apart iets wil ondernemen. Ook familie-dingen, of events die op een dag vallen dat ze niet bij mij zou zijn, heeft moeder al gezegd dat we daar flexibel in zijn.

Wat betreft overige regeling met de kleintjes; altijd zondag en maandag bij mij (tot dinsdagochtend, dus pak wat school mee ook), 1x per 4 weken lang weekend vanaf vrijdagmiddag. En een losse zaterdag per maand 1 op 1 met kids. Kom ik op 11 a 12 nachten per 4 weken. Is netjes denk ik, je wilt altijd graag wat meer vanuit hoe het was, maar voor kids is dit goede basis.

In onze regeling blijft zowel vader als moeder de gewoonten als zwemles e.d. opvolgen. Dus zo min mogelijk veranderen in de routines.

Gisteravond als vader en moeder samen begonnen met knutselen van een pictobord net als op school , zodat kids thuis kunnen zien wat er die week op de planning staat en met wie.

Andere suggesties om de kids hier doorheen te helpen altijd welkom.

Nog een suggestie

'Gezien mijn werk niet realistisch om volledig co-ouderschap te doen, dus word uitgebreide omgang.' Ik struikel hierover, want daarmee geef je al op voorhand aan, dat je werk belangrijker is dan je kinderen. Mijn suggestie is dus het volgende: besef dat je na de scheiding in een volstrekt andere situatie bent gekomen, waarbij de kinderen voor de helft in feite volledig jouw verantwoordelijkheid zijn. Dat betekent dat je op andere plekken (werk bijvoorbeeld) dingen zult moeten aanpassen. Je vouwt de kinderen niet om je werk heen, maar je werk om de kinderen. Daarmee geef je kinderen een belangrijke boodschap af: wat er ook op het bord staat: kinderen zijn het belangrijkste.

Of heb je ook zo'n werkgever die niet wil dat de werknemers parttime werken? Mannen schijnen daarin te grossieren. Je kunt dan beter een werkgever van vrouwen zoeken, want vrouwen schijnen hun werkzaamheden wel aan te kunnen passen.

Terugkomend op het bespreken: zou je ervoor open staan als de kinderen zouden willen dat je vader thuis bent voor hen in plaats van werken? Met andere woorden: hoe open is zo'n gesprek? Als je mensen mee laat praten moet je ervoor zorgen dat ze ook echt inspraak hebben.

Ouders moeten zorgen voor hun kinderen, niet omgekeerd. Dus het is aan ouders om de bestmogelijke regeling op te zetten en te bewaken. Kinderen zullen zich vanzelf wel melden als ze iets liever anders willen.

Tsjor

Bravo Tsjor!

"Je vouwt de kinderen niet om je werk heen, maar je werk om de kinderen." Juist! Je bent na je scheiding voor 50% van de tijd verantwoordelijk voor je kinderen. Die dagen moet je er voor ze zijn na school en in de avond. De andere 50% mag je je volledig uit de naad werken, over de kop sporten, feesten tot in de nacht, wakkerworden met een kater en dergelijke.
Ik werk ruim 45 u in de weken dat ik geen kinderen heb en zo'n 35 u in de weken dat ze er wel zijn. Mijn baas vindt dat prima, want ik ben een gemotiveerde werknemer. En anders zou ik 80% gaan werken. In de weken zonder kinderen ga ik 3x per week flink sporten in de avond en regelmatig uit eten en naar vrienden, in de week met kinderen sport ik 1 x een klein uur en kook ik vrijwel altijd zelf. Ik heb een goed leven zo.

Niet iedereen....

....is in de luxe positie dat hij/zij deze keuze kan maken. Dus Alti bravo, maar dan heb je dus geluk met je baas. En dan kan je wel zeggen dan zou ik minder gaan werken, maar ook dat is niet voor iedereen weggelegd. Trouwens ook 35 uur is natuurlijk nog best behoorlijk als je kinderen hebt. Dan zitten ze, als ze nog niet naar school gaan, natuurlijk nog net zo hard in de opvang of alleen.

Je kan ook gewoon fulltime werken als je kinderen hebt. Alleenstaande ouders die geen ex hebben waar de kinderen regelmatig zijn zullen toch ook rond moeten komen. Vandaag de dag zijn er ook genoeg echtparen waarvan beide partners fulltime werken om voldoende inkomen binnen te krijgen.
Je kan dus prima co-ouderschap hebben als je wel fulltime werkt.
Alleen mocht een van de ex-partners veel minder werken is het natuurlijk wat onlogisch dat de kinderen naar de opvang zouden gaan als die ex-partner toch thuis is. Dat is dan ook geld verspilling. Maar co-ouderschap hoeft ook niet perse 50/50 te zijn. 60/40 kan ook bijvoorbeeld.

Emine

Je hebt overal starre bazen natuurlijk, maar met uitleg, overleg en inzet is er veel te bereiken. Ik heb een gehandicapt kind, dus volgens onze CAO mag parttime werk mij niet geweigerd worden. Mijn baas is niet zo blij met 80%-ers, dus ik heb gevraagd: wat wil je het liefst: ik op 80% of ik op een 45-35 u-regeling? Het werd het laatste, zo ben ik er tenminste elke dag. Ook wel zo prettig voor mijn financiële zelfstandigheid.
Ik weet vrij zeker dat veel vaders dit met een beetje vriendelijk aandringen ook voor elkaar kunnen krijgen. Maar ik heb het idee dat veel mannen zich op hun werk onmisbaarder voelen dan thuis. Terwijl ik denk dat je kinderen toch echt op de eerste plaats zouden moeten staan... Je werkt om te leven, je leeft niet om te werken. Is mijn mening.

Grappig hoe ervan uitgegaan wordt dat topicstarter een man is. Dat staat namelijk nergens, volgens mij.

Verder geen tips want gelukkig geen ervaring, wel sterkte gewenst.

Petra

Dat kun je lezen in #15 (moeder...)

Barvaux

Ohja.. :-)

Wat al Ex al het ouderschapsplan heeft opgesteld?

Maar het is nog niet ondertekend, hoe realistisch is het dan om een laat stadium dit nog te wijzigen, maar vooral de vraag is het haalbaar voor mij, juridisch gezien?

Ik de vader ben nu al bijna 6 maanden weg uit huis, maar je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt, en zo ook bij mij.

Ban lange tijd zwaar overspannen geweest, en nu ik me weer beter voel mis ik ook weer mijn kinderen meer.
De tegenpartij heeft vorige week hun eisenpakketje kenbaar gemaakt, en ik vroeg me af of ik juist nu nog wijzigingen kan/mag maken in de ouderschap.
Nu ik vanmorgen voor het eerst de aandacht van beide jongens ( 12 en 14 ) had en ze vroeg waar ze graag zouden willen verblijven straks als de scheiding echt een feit is en alle papieren zijn ondertekend.

Beide jongens gaven aan eigenlijk net zo graag bij mij als de moeder te willen zijn, en dat het slechts nu door de tijdelijke minimale huisvesting niet was zoals ik en de kinderen het graag zouden zien.

Maar dan kom ik weer meteen weer bij praktische dingen, zoals huisvesting, voor mij is het prima, maar om de kinderen echt in mijn leven te betrekken dien ik weer terug naar mijn eigen woonplaats te gaan, maar ja hoe doe je dat als man met uitkering die ook nog steeds de helft van het eigen huis mag/moet bekostigen, en zich niet een ander huis kan permitteren?

opningsbod

dit is het openingsbod, jij zet jouw wensenlijst er tegen over. Voor nu en voor als de omstandigheden gewijzigd zijn voor zover je die nu kunt zien.

Dit is dus JUIST het moment om jouw wensen er naast te leggen. Daar zal ergens eenncompromis gevonden moeten worden. Waar kun je mee leven en waar echt niet, waar zit voor jou de onderhandelingsruimte.

Eens met Noet

Juist nu moet jij aangeven wat jij wilt.

Dat jij nu bijdraagt bij de woning van je ex, kan veranderen als jij je eigen woonruimte hebt. Jij hebt dan immers hogere lasten en minder draagkracht.