Help ons gezin

Waarom Beertje

Zetten jullie de voetbal dan niet gewoon op donderdag?

Maar Beertje

Dat voetbal, althans de wedstrijden, zijn nu eenmaal op zaterdag. Je kan hoog of laag springen, daar verander je niets aan. Hier zat ik ook met 3 kleintjes, terwijl de oudste naar een wedstrijd moest. Tuurlijk is dat lastig en ik vreesde dat mijn jongste voor het leven een aversie tegen sporten zou krijgen, stond kind in de regen bij broer te kijken. Leuk? Nou nee. Daarom soms maar een oppas geregeld, of oudste ging alleen naar een wedstrijd.
Dat heeft niet alleen met een lastige moeder te maken, maar simpelweg met de dagelijkse realiteit. Je gaat een kind toch niet die o zo leuke voetbalervaringen ontzeggen omdat het lastig voor jou is? Je bent nu eenmaal met een vent met kinderen uit een eerder huwelijk. Dus deal daar mee, maar wentel het niet op de kinderen af. En weet je, het wordt alleen maar ingewikkelder, als ze ouder worden. Kinderen krijgen hun eigen agenda, sporten, feestjes, partijtjes of gewoon chillen met vrienden. Dat gaat niet meer passen in een week-op-week-af schema. gelukkig wonen jullie dicht bij de moeder, dat vergemakkelijkt het een en ander misschien.

Ik lees uit je verhalen dat communicatie met de moeder zacht uitgedrukt lastig is, maar concentreer je op de kinderen, die van jezelf en die van je vriend, besteed daar al je energie aan. En niet met de weigerachtige moeder, laat dat aan je vriend over. Ik heb het idee dat alles wat jij zegt of doet bij haar olie op het vuur is.

Ik ben zelf ook zo'n moeder die haar kinderen af en toe 'moet afstaan' aan de vriendin van ex. En dat bevalt me eigenlijk helemaal niet, vooral niet als zij zich direct bemoeit met mijn 4 kinderen, vanuit een soort gevoel dat zij daar recht op zou hebben. Zo'n opmerking als die van jou 'dat een kind van 3 niet veel heeft te willen' zou bij mij ook volledig verkeerd landen. Ik begrijp dat de situatie stresvol is, maar jou past in dat soort gevallen uiterste terughoudendheid, zeker als de relatie al wat krassen heeft opgelopen. En je kan 1000 keer gelijk hebben, gelijk krijgen is iets anders. Pas je aan, nog meer dan als je nu al doet. Lastig lastig, dat realiseer ik me terdege, Maar neem maar van mij aan dat een moeder in zo'n geval ook de nodige veerkracht moet laten zien, aan die leuke nieuwe vriendin van de vader van je kinderen, die alles schijnbaar zo goed geregeld heeft.

maar beertje

Het was toch niet jouw 'nabije familie'? Het was je schoonmoeder, de oma van je stiefkinderen. Me dunkt dat je het oordeel over wat die kinderen daar wel of niet mee willen/moeten wel aan de echte moeder over kunt laten.

Jippox

De schoonmoeder is toch de nabije familie van beertje? Het naast de oma van haar stiefkinderen wel de moeder van haar partner. Me dunkt dat dat dichtbij is.
Hoe zou jij het vinden wanneer jouw kinderen bij je ex zijn en jouw moeder beland ernstig ziek in het ziekenhuis. Dan wil jij wellicht ook je kinderen om je heen, heb je hun nodig, ook wanneer ze bij hun vader zijn. Hoe zou jij je voelen wanneer je ex voor jou bepaalt dat dat niet nodig is omdat je driejarige niet wil en hij daarnaast ook nog eens aangeeft dat jouw moeder toch niet aardig is. Misschien dat beertje zich op dat moment niet handig uitte door aan te geven dat een driejarige weinig te willen heeft, maar je mag van moeder toch enige compassie in een zeer stressvolle periode verwachten wanneer schoonmoeder wel eens zou kunnen overlijden. Ze geeft het kind tenslotte niet mee omdat het de wens van stiefmoeder is maar omdat vader en oma zijn kinderen bij zich wil hebben in een voor hem zeer spannende en moeilijke tijd.

Poeh

Ik vind dat je een hoop zaken met ex van je partner wil uitvechten, die je mi met je partner moet uitvechten. Zijn ex heeft er niets mee te maken hoe jullie eea verdelen qua tijd en zorg, niet haar probleem.
Als dingen je teveel zijn dan moet je dat oplossen met je partner. Die dan ev met zijn ex kan gaan praten.
Ik vind echt dat je buiten je boekje gaat.

Als mijn driejarige niet zijn stervende oma wil bezoeken, dan ga ik hem niet dwingen hoor. Eerlijk gezegd zou het niet in me opkomen zo een klein kind mee te nemen. In onze familie zijn een aantal mensen overleden toen de kinderen klein waren. Toen heb ik gemerkt hoe verschillend ouders, zelfs verwanten, omgaan met hun kinderen in betrekking tot ziekte en dood. Hoewel ik zelf dus wel een duidelijk idee heb hoe ik daarmee om wil gaan, bestaat er volgens mij geen juiste of onjuiste benadering. Ik begrijp dus wel dat in deze kwestie de stem van moeder zwaarder weegt dan die van stiefmoeder. Vader en moeder moeten hierover in gesprek, maar naar mijn idee moet de stiefmoeder, hoe lief en betrokken ook, hier buiten blijven.

voor blok gezet

de moeder werd op het moment voor het blok gezet.

Dit zijn nu net de momenten dat het mis kan gaan, hoe goed de relatie tussen exen en nieuwe partners ook is.

Je kunt niet alles voorzien. Ik snap dat vader dan zelf bij zijn vader blijft en de kinderen laat halen door zijn partner.
Als nieuwe partner zit je er dan letterlijk tussen in.

Het was slimmer geweest dat vader de moeder eerst belde en overlegt en dat dan het besluit tussen hun was uitgevoerd ipv stief die kant op te sturen zonder vooraankondiging.

Ik denk dat ik hoe goed de relatie met mijn ex en zelfs mijn ex schoonouders ook is ik mijn 3 jarige ook niet had meegegeven. IK vind dat geen passende plek voor een zo jong kind. Het draait op dat moment om de patient, de volwassenen zijn vooral met zichzelf en de patient bezig en niet met een jong kind met heel andere behoeften. Zou mijn ex bellen of zelfs zijn vrouw dan hadden we er kort over kunnen spreken en tot een besluit kunnen komen, maar niet pats boem aan de deur. Dan geef ik de moeder gelijk en geef het kind niet mee. Gelukkig is dit bij ons niet aan de orde geweest.

Maar ja, achteraf is alles makkelijk.

@Trix
Wat bedoel je met dat ik buiten mijn boekje ga?? Met mijn gefrustreerde reactie op een kind van 3 als mijn schoonmoeder ernstig ziek is? Of dat ik het er niet mee eens ben dat mijn tijd met mijn gezin ingevuld wordt door mijn vent zijn ex-vrouw? Als mijn kinderen naar de vader gaan ziet hij mij al aankomen als ik ga bepalen wat hij in het weekeind doet met onze kinderen.

Ik ben ook al wel inmiddels 9 jaar gescheiden, en merk dat hier veel mensen nog veel zeer hebben door een breuk en dan zich gaan verplaatsen in de "ouder"die ik nu onder de aandacht breng.

Nogmaals we hadden een super verstandhouding, en ik snap ergens best dat ex nu moeilijk doet maar respect moet van 2 kanten komen. Ik krijg nu het idee dat ze letterlijk schijt heeft aan mij en mijn gezin.Het is ook een normale gang van zaken lijkt mij als alles met vader besproken wordt voordat je alles op eigen houtje regelt! En ik regel verder met moeder niets hoor, wij hebben al sinds een half jaar geen serieus contact. Wij bespreken niets samen dat moeten de ouders doen.
@ Ginny Twijfelvuur dat wil mams niet, ze wil niet dat papa gaat samen.
@ Wenda, bedankt voor je reactie. Mams is echt wel een goede moeder en super voor haar kinderen alleen doet ze alles op eigen houtje zonder overleg en alleen wat haar goed uitkomt. Dat is behoorlijk vermoeiend.

Beide.
Ze vult jouw tijd niet. Ze regelt dingen voor haar kinderen. Als je dat niet goed vindt geregeld, nogmaals; moet je bij je partner zijn. Mijn idee dan.

Je gaat met je reactie in de zieke schoonmoederkwestie buiten je boekje. Ik heb geprobeerd uit te leggen waarom: moeder heeft een stem in de manier waarop haar kinderen met ziekte en dood geconfronteerd worden. Dat had je moeten respecteren. En vader kan, als hij een andere visie heeft, hierover met moeder in gesprek. Jij niet. In iedereen geval niet als je geen conflicten wil. Misschien dat je wel eens vaker onbedoeld grenzen overschrijdt?

Je opmerking over veel zeer over een scheiding (welke scheiding???) die ten grondslag zouden liggen aan een kritische houding snap ik niet. Jij hebt frustraties en in ieder geval een conflict (waarin je een groot aandeel gehad hebt) met de moeder van je stiefkinderen. Daar reageer ik op.

Jaloezie?

In#29 geef je aan dat jullie een nieuw huis laten bouwen. Is de ex jaloers? Doet ze daarom tegendraads?
Als je begrijpt wat iemand drijft, kan je er ook beter mee omgaan.
Misschien is ze wel bang dat de kinderen liever bij jullie willen wonen, in dat mooie huis. Dat verklaart ook waarom ze haar moeder ingeschakeld heeft; kinderen niet te veel aan jou hechten.
Best zielig als dit inderdaad haar drijfveer is.

Misschien..

Misschien moet iedereen beter lezen of ik zeker beter schrijven. Oma is niet overleden maar zoals ik zei de schrik zat r goed in. een 3jarige naar een stervende brengen doe ik niet! Misschien wel als het allemaal prima gaat het hoort erbij maar een zieke overgevende alles laten lopende moeder, oma, vrouw hoeven kinderen van mij niet te zien. En het was niet mijn moeder als "boze stiefmoeder" maar de moeder van papa. En papa en mama hadden het al afgesproken maar dochter wenste te blijven spelen op de tablet.

Maar ik begrijp nu inmiddels wel door dit forum dat je als stiefmoeder niets te vertellen hebt. Moeders/vaders mogen met een co-ouderschap alles bepalen in de andere week. Je kan beter alleen blijven.... Je eigen kinderen lijden door acties van 3e en tja je hebt er maar mee te dealen want "jij" hebt voor die partner met kinderen gekozen... Wel grappig hoe mensen uit je omgeving reageren en op een forum, daarin komt duidelijk naar voren dat ik mijn situatie enorm beroerd kan typen en vertellen.

Ik ben benieuwd hoe de reacties zijn als ik zeg dat papa en ik beide altijd thuis werken en dus er altijd zijn voor de kinderen maar mama van alles bepaald in onze week.. Speel afspraken sporten etc... Misschien dat iedereen dan zegt ja maar dat kan toch niet ze zijn bij papa, zij moeten overleggen... Dus daarmee zeggen we een stiefouder is maar een oppas.! Zij/hij heeft niets te vertellen. En vervolgens denken alle stiefouders, ja en mijn gezin dan.... Mijn kinderen willen ook zoals altijd op zondag gaan zwemmen want dan is pap/mam vrij maar dat kan niet meer want stiefdochter moet turnen... Dus krijg je conflicten binnen een samengesteld gezin en val je uiteen. Maar dat zullen wel mijn eigen hersen spinsels zijn en niet de waarheid.

Maar alsnog bedankt voor de reacties, negatie/positief ik neem alles mee in mijn beeldvormingen.

Ik begrijp je niet

Waarom geven jullie niet gewoon aan dat jullie de zaken in jullie week bepalen?

Mijn ex had daar ook een handje van. Ik heb gewoon heel vriendelijk, maar duidelijk aangegeven dat ik in de tijd dat mijn kind bepaal hoe de zaken gaan lopen. Mocht het zo zijn dat er bijvoorbeeld een uitnodiging komt voor een feestje in de week van de andere ouder, dan wordt dat zo snel mogelijk doorgegeven, zodat die ouder kan kijken of het lukt in de planning.

Nu is dochter 14 en regelt het zelf. Ze weet precies wanneer ze bij wie is en als ze dus iets met vriendinnen wil afspreken, bespreekt ze dat zelf met de betreffende ouder.

De kinderen hebben er niets aan dat mama wat afspreek, wat bij papa niet uitkomt, waardoor papa er last van heeft. Dat merken kinderen echt.

Dus: laat je man aan zijn ex-partner duidelijk maken dat er grenzen zijn. Dat het fijn is dat jullie goed met elkaar omgaan, maar dat het niet betekend dat zij kan bepalen over jullie tijd.

Ik denk niet dat moeder het doet om jou te pesten. Ik denk wel dat moeder het moeilijk vind om los te laten. Iets waar veel meer moeders last van hebben. Ik vind het ook moeilijk. Ondanks dat weet ik wel dat het goed is om te doen. Mijn dochter moet leren omgaan met de maatschappij. Als ik dan alles bepaal voor haar, leert ze dat niet. Gelukkig kan ik redelijk toneel spelen. Ik vond en vind alles wat ze bij haar vader leuk, wijs haar op de voordelen en laat haar met haar vriendinnen op pad gaan. Met mijn vriend en vriendinnen praat ik over mijn angsten en andere emoties.

Misschien heeft ze er wel moeite mee dat ze ziet dat kleine kinderen groter worden. Wellicht heeft ze zelf niet eens door dat het probleem daarin ligt.

Als stiefmoeder heb je niets te vertellen, dat klopt. Je mag adviseren en regels handhaven. Regels maken is voorbehouden aan de ouders. Kinderen hebben het vaak al moeilijk genoeg met twee ouders die op een of andere manier weer met elkaar een weg moeten zien te vinden. Een weg die ook nog eens aan verandering onderhevig is, omdat de kinderen ouder worden. Door jezelf daarin te mengen maak je het voor alle partijen erg moeilijk. Jij moet hier dus niets over zeggen, dat moet je man doen. Ook het verhaal over schoonmoeder. Ik had het anders aangepakt. Ik had man/vriend gebeld en met hem overlegd wat te doen. Daarnaast, dat is mijn ongezouten mening, vind ik het niet goed om een kind van 3 tegen zijn/haar zin mee te nemen naar een doodziek persoon. Voor wie zou dat zijn? Niet voor het kind in ieder geval. Gelukkig heeft Oma het gehaald en kan het kind zijn/haar Oma wellicht als het ouder is nog herinneren.

De conflicten die jij mogelijk noemt zijn heel makkelijk te voorkomen. Wat belet je om met je kinderen te gaan zwemmen? Waarom kan dat niet meer? Aan de ene kant zijn jullie heel erg van het meebewegen: jullie accepteren van moeder dat zij afspraken plant in jullie tijd, aan de andere kant heel star: niet meer zwemmen wat een kind moet turnen. Draai het om: accepteer niet dat moeder jullie tijd bepaald zonder overleg en ga lekker zwemmen, dan maar zonder stief. Mooi moment voor stief om even met papa alleen te zijn.

Beertje toch nog even

Allereerst vind ik het juist verfrissend dat je op dit forum ook je gedachten kwijt kunt. Jij schrijft en wij lezers vullen in en kleuren in, al naar gelang onze eigen ervaringen. En dat is toch anders dan je hart uitstorten bij een vriendin of die moeder op het schoolplein. Zij hebben ook een eigen agenda en zullen misschien sociaal wenselijk reageren, want zij moeten/willen met jou door. Wij lezers hebben daar wat minder 'last' van en houden je als het ware een spiegel voor.

Vervolgens blijkt dat jij tegen de grenzen van jullie samengestelde gezin aanloopt, en behoorlijk hardhandig. Je denkt dat het kaartenhuis aardig in elkaar steekt maar dan blijkt dat de ex van je vriend over bepaalde dingen toch anders denkt of is gaan denken. Heel vervelend en je vraagt je af wat je kan doen om het tij te keren. Veel reacties in de trant van laat het los, laat je vriend het contact met de moeder onderhouden, ga niet je rechten als stiefmoeder opeisen, enzovoorts. Kennelijk niet de reacties waar jij op zit te wachten en dus kom je met nog meer voorbeeld hoe ergerlijk de moeder van je stiefkindren zich opstelt. Je graaft je als het ware in. En het lijkt er erg op dat je vriend het allemaal wel prima vind zo (ik chargeer). Jij hebt in het weekeinde, op je schaarse vrije dagen, vijf kinderen op je nek, met alle logistieke problemen die daar bij horen en geen tijd om iets leuks te doen met je eigen kinderen.Alleen al dat je het benoemt geeft aan dat je snel een oplossing moet zoeken, want dit ga je niet volhouden. En ik zou het niet via een advocaat spelen, maar probeer iemand te vinden die een intermediair zou kunnen zijn tussen je vriend en zijn ex, iemand die door alle partijen vertrouwd wordt.

Volgens mij is er, op het vlak van relaties, niets zo ingewikkeld als het in stand houden van een samengesteld gezin.Mijn vriend en ik hebben er voor gekozen om niet samen te wonen, hoe graag we dat ook zouden willen. Met in totaal 7 kinderen, waarvan er 5 nog thuiswonend is dat verschrikkelijk ingewikkeld. Ook hebben zijn 3 dochters en de 4 van mij aan 'de andere kant' ook nog te maken te maken met (een soort) samengesteld gezin. Ondanks dat zowel mijn vriend als ik een goed ' nahuwelijk' hebben is het lastig om met alle smaken rekening te houden, dus we houden het simpel. Mijn kinderen zijn de verantwoording van mijn ex en mijzelf, die van mijn vriend van hem en zijn ex.

Ik wens je veel sterkte. Het is niet makkelijk, je doet al zo veel om alles in goede banen te leiden, maar je vergeet een beetje jezelf, denk ik.

@ Paddington en @ Lottemarie,

Dit zijn reacties waar IK iets mee kan! Jullie schrijven een open stuk zonder met een boze vinger te wijzen. Dank jullie beide hiervoor.

Helaas zit mijn vriend al een half jaar met een advocaat te stoeien en komt er langzaam aan een einde in zicht. Er is met een wederzijdse vriendin samen geprobeerd om tot goede nieuwe afspraken te komen maar dat is niet gelukt. Vandaar dat een advocaat de enige uitweg is. Verder heb ik gisteren aangegeven aan mijn vriend dat ik dit inderdaad zo niet langer trek. Ik heb gezegd dat ik het jammer vind dat hij "alles wel best"vind gaan maar vergeet dat wij niet samen de ouders zijn van 5.... Wij zijn samen met 5 volwassen opvoeders van samen weer 5 kinderen. ( jeetje eigenlijk maar een moeilijk gedoe hahaha ) Ik wil ook niets bepalen voor mijn bonus kinderen hoor, zoals bijv. of er een zijn flaporen moet laten herstellen. Dat zijn afspraken van de ouders samen. Wel is het een behoorlijk grijs gebied voor stiefouders. Waar ligt de grens, wat mag je wel en niet zeggen.... Toch ben ik ongelofelijk gelukkig met mijn totale gezin. En ik denk dat als er straks meer rust komt het ook voor moeder rust gaat geven. En inderdaad als de kids groter zijn gaan ze een eigen weg zoeken. Zo zal een van de kinderen best kunnen kiezen om het co te stoppen en volledig bij moeder/ vader te gaan wonen. Ik denk alleen maar het gaat om de kinderen, die zullen gelukkig moeten opgroeien het is allemaal al moeilijk genoeg in de grote boze wereld.

Nogmaals bedankt voor jullie reacties.

Nu kunnen we beginnen...

De kogel is door de kerk.
Vanaf nu zijn de kinderen van mijn vriend vier dagen bij ons in de week en drie bij moeder. De rechtbank heeft beslist.

Dit geeft zo veel rust nu... Eindelijk kunnen we verder werken aan ons gezin. Wel bijzonder dat de rechtbank moeder minder dagen geeft dan vader, ook zijn de kinderen de helft van het weekeind bij ons.

Maar ik ben blij, nu kunnen we gerichte afspraken maken en kunnen we alles laten lopen zoals wij dat graag willen binnen ons gezin.
Op naar Rust Regelmaat en Reinheid hahaha

Iedereen bedankt voor de adviezen en uitleg.

Duidelijkheid

Fijn dat er duidelijkheid is Beertje! Inderdaad apart dat je lief meer dagen heeft gekregen dan moeders, geeft de rechter daar nog een uitleg over?
Voor iedereen is er nu helderheid, hebben jullie nog een reactie van moeder gehad? ik kan me voorstellen dat het voor haar moeilijk is. En de kinders, hoe reageren zij erop?
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voelt als een 'nieuw' begin omdat je inderdaad kan bouwen aan het gezin.
Ik ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat (ook met moeders en hoe de kids het allemaal oppakken)

Fijn Beertje...

...dat er nu duidelijkheid is en hopeljk rust in de relatie tussen je vriend en zijn ex.
Nog een opmerking van mij: hou voor ogen dat het voor de moeder niet een heel fijne uitspraak is (vermoed ik). Geef duidelijk je grenzen aan en respecteer die van haar ook! Laat je weten hoe het gaat?

Moeders

Moeders was er blij mee zei ze. Ze kan nu in de weekeinden uitgaan want de kinderen zijn bij ons....

De kinderen waren er blij mee de oudste zei want nu hoef ik niet steeds naar de oppas maar kan ik thuis blijven. Wij vinden het heel fijn.!

Ik denk dat mams er nog wel achter komt als ze vanaf nu ieder weekeind geen kinderen heeft het toch niet zo gezellig is. Maar dat zien we dan wel weer.

En nu plannen we de zomervakantie, drie weken weg lekker kamperen met zijn 7e!!!!

Even een vraagje..

Kan iemand mij vertellen wat je zelf uit je alimentatie moet betalen.?En wat voor "eigen"rekening komt?Of waar ik dat kan opzoeken.

Groeten Beertje

In principe

is het zo dat het bedrag dat uit de behoefte berekening komt alles zou moeten dekken. De alimentatiebetaler mag een bedrag aan zorgkorting aftrekken voor de kosten die hij/zij heeft voor de tijd dat de kinderen bij hem/haar zijn. De rest van de behoefte is om alle kosten van de kinderen te dekken. Even een rekenvoorbeeld:
Stel de behoeft van 2 kinderen is 600,- per maand. Dit moet door beide ouders worden opgebracht. Maken we het even makkelijk voor het voorbeeld, beide ouders moeten hiervan 300,- betalen. De betalende ouder mag dan bijvoorbeeld 20% zorgkorting aftrekken. Dit is dus 120,- per maand. Hij/zij zal dan nog voor de twee kinderen 180,- moeten betalen aan de andere ouder.

De alimentatie ontvangende ouder heeft dan dus 480,- per maand om alle kosten voor de kinderen te dekken.

Hiernaast zou het kunnen zijn dat er aanvullende afspraken zijn gemaakt, bijvoorbeeld als een kind een dure sport doet dat de kosten hiervoor gedeeld worden.

Ik hoop dat dit een beetje duidelijkheid geeft.

alles

je moet alles betalen uit jouw bijdrage + de alimentatie.

Alleen de directe kosten die bij de alimentatiebetalende zijn: eten, drinken, inrichting kamer, mee op vakantie, extra fiets, extra kleding voor alleen daar, komen voor rekening van de ali betalende.

Uit die pot ali+eigen bijdrage zullen alle kosten gedragen moeten worden. Nu, maar ook in de toekomst, je kunt niet vragen om een extra bijdrage voor bv een schoolreis, studiekosten of de orthodontist, dat zijn voorzienbare kosten.

Ik zal mijn vraag toelichten

Wij hebben net de rechtszaak achter de rug ivm alimentatie en het co-ouderschap. Ex van mijn partner krijgt nu minder alimentatie en wij meer zorg dan moeder. Nu geeft moeder aan dat door de alimentatie verlaging zij de sportclub van een van de kinderen door ons wil laten betalen. Maar mijn vriend is het daar niet mee eens. Hij zegt ik betaal wel minder alimentatie maar dat is ook omdat mams meer is gaan verdienen.Dus hoef ik niet ook nog eens extra te betalen aan sportclubs boven op de alimentatie.

Vandaar mijn vraag.

Alimentatie

degene die het ontvangt is over het algemeen ook degene die de betalingen moet doen.

kosten blijven gelijk

de kosten voor de kinderen blijven gelijk bij een gewijzigde omgangsregeling. Alleen schuift de betaling in jullie geval wel.

Kinderen zijn meer bij jullie, dus komen er ook meer kosten bij jullie te liggen. Je partner betaald nu minder alimentatie aan zijn ex, maar daar staan wel kosten bij jullie tegenover, het is niet een verlaging van de behoefte van de kinderen.

Dat een sportclub meeschuift vind ik niet heel vreemd of onredelijk.