U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Help, ex is agressief tegen puberzoon
Hi lievw ouders,
Ik knok zo met het volgende. Ex en ik zijn uit elkaas sinds meer dan een jaar nu. Zoon van bijna 18 woont uit eigen voorkeur bij de vader. Zoon pubert zo enorm, ms wel tevens opstand vd agelopen scheiding die er inhakt. Praten doet hij niet. Heel opstandig, ik probeer hem te begrijpen maar is lastig als je geen bereik vindt. Hij is weinig bij mij, wil in eigen huis, vrienden en omg zijn. Ms heeft dit te mken met ADD diagnose.
Ik zie hem dagelijks, ga naar zijn huis en eten regelamtig samen omdat zn vader laat thuis is.
maar vader..trekt het pubergedrag niet, kan niet inleven, wordt overal onredelijk boos over. Schelden op zoon, smijten, dreigen, schreeuwen...lieve ouders, mijn zoon kan dit niet meer aan, begint ons te haten..mij omdat ik niets doe..zn vader vanwege gedrag.Tja ik ben gescheiden vanwege de altijd boze aanvallen van zijn vader, de eeuwige dreiging voelen trok ik niet meer.Nu ben ik er ook niet van af want hij zet het gedrag voort op mijn zoon.
Ex is nu op vakantie , ik laat hem even omdat ik vermoed dat hij er doorheen zit. Heb vaak hulp aangeboden, praten, adviseren, wat nooit hielp helpt nu ook niet dus ik geef het op.
Maar ik zie dat beide lijden. En ik ben zo bang...en voel me zo Klote gewoon dat mijn kind bij een vader als deze woont en alle omstandigheden in angst moet verwerken.
Ooit is er door de buren melding gedaan bij het amk. Daar moets hij verschijnen en ik ging mee.Hij heeft daar een mooi glad verhaal gehouden, kwam geloofwaardig over, ik gaf hem dekking omdat ik dacht dat het wel mee zou vallen( niet dus) en de case is closed.
Lieve ouders, waar kan ik heen , wie kan raadplegen om mijn ex aan te spreken op zijn gedrag ri kind.
Ik voel me zo machteloos en voel me zo schuldig naar kind dat hij dit moet ondergaan en ik het niet kan stoppen als zijn moeder.
Tevens wil ik ook voor ex hulp, maarja hij laat het niet toe.
Zit er zwaar doorheen, wie weet raad ajb?
Liefs,
Aatje
Leeftijd
Je zoon is op een leeftijd dat hij zelf keuzes moet maken en daar ook de verantwoording voor moet nemen. Hoe moeilijk ook. Bijna 18 is in mijn optiek ook jongvolwassen.
Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat je zoon best bij jou kan wonen. Je schrijft dat hij uit eigen keuze nu bij zijn vader woont. In hoeverre die keuze met ADD te maken heeft durf ik je werkelijk niet te zeggen. Het lijkt me goed mogelijk dat hij zelf niet toe was aan het idee van scheiden en daarom zoveel mogelijk hetzelfde wilde laten. Verandering is eng. Neemt niet weg dat hij een andere optie op tafel heeft liggen. Bovendien schrijf je dat jij regelmatig naar zijn huis gaat. Blijkbaar woon je dus niet aan de andere kant van het land. Dus als je zoon wel bij jou zou komen wonen kan hij best contact houden met zijn vrienden, naar de zelfde school blijven gaan enz. Het gaat alleen meer moeite kosten.
Je vraagt eigenlijk hoe jij je ex kan veranderen. Nou, niet dus, daarom ben je ook gescheiden. Dat deel kan je niks aan veranderen en ligt geheel buiten je macht. Als je eerlijk bent tegenover jezelf weet je dat waarschijnlijk ook wel, je bent tenslotte van hem gescheiden. Als ik jou was zou ik hem in ieder geval niet meer uit de wind houden. Mochten er meer melding volgen, vertel dan vooral je verhaal, compleet en tot in den treuren. Daarnaast hou je op dit moment een bepaalde situatie in stand. Doordat je telkens naar het huis van je ex gaat om je zoon op te vangen blijf je vastzitten in een situatie die je helemaal niet wil of zou moeten willen.
Praat met je zoon, hij is er oud genoeg voor. Leg uit dat dit niet de manier is om deze situatie op te lossen. Bespreek met hem dat je niet meer naar het huis van je ex gaat komen, dat je heel graag wil dat hij bij jou komt wonen en dat je altijd voor hem klaar zal staan. Maar dus niet in je oude huis. Bijna 18 moet toch oud genoeg zijn voor hem om te zien dat dit geen houdbare situatie is. Zoek samen oplossingen voor de zaken die hij denkt achter te moeten laten. Hij kan op zijn oude school blijven, hij kan zijn vrienden blijven zien. Hopelijk neemt hij vervolgens de beslissing om bij jou te komen wonen. Mocht dat niet het geval zijn, dan kan jij je alleen maar terug trekken en doen wat je afgesproken hebt. Er voor hem zijn, op jouw voorwaarden.
Ik ken je zoon niet, jij moet zelf de inschatting maken hoe dit zou uitpakken. Maar dit is vermoedelijk wat ik zou doen.
Helaas
Hier wonen wil hij niet! Hij was hier net even om te eten maar wil daarna terug naar vrienden en eigen huis. Hij vindt het lekker om er alleen te zijn.
Bovendien heb ik een klein huisje, heb een dochter die half bij mij en bij haar vader woont. Ik zou mijn kamer opgeven voor mijn zoon, vaak besproken maar hij is star en doet het niet. ms niet star maar hij wil het vertrouwde huis niet opgeven.
Ik kon geen groter huis betalen tpoen ik het kocht en huren ging al helemaal niet.
Het is lastig maar wat je zegt klopt, ik kan ex niet veranderen en daarom ging in uiteindelijk weg. Maar moeder blijf ik, en ik kan het niet meer verteren dat er zoveel ruzie is dat huis.
Ik moet toch ergens kunnen aankloppen?
En tja zoon is dan wel bijna 18, emotioneel vind ik hem aanzienlijk jonger dus ik acteer niet zo op zn leeftijd.
Ik wil zo graag dat die ruzie en dreiging voor mijn kind stopt.
Ik ga nu slapen, ik ben het piekeren hierover zo moe maar kanb het niet loslaten.
Dankje voor je schrijven, xxx
Eens
ik ben het helemaal met morgana eens.
jij moet het loslaten,niet meer naar het huis van ex gaan,en je zoon duidelijk maken dat hij áltijd bij jou terecht kan.
Hij moet de keuze gaan maken voor zichzelf.
Wij hebben min of meer hetzelfde meegemaakt met (stief)dochter.
de hele situatie heeft zo,n twee jaar geduurt,we hebben altijd benadrukt dat wij haar niet konden helpen,dat zij de enige was die dit kon veranderen.,Maar ook dat wij er altijd voor haar zouden zijn,en dat de deur hier altijd open zou staan voor haar.uiteindelijk besefte zij,dit kan zo niet verder,zij heeft de keus gemaakt om bij ons te komen wonen,en is nog steeds blij met die beslissing.