Halen en brengen

Is ook war natuurlijk

Het was een lange dag vandaag.. Hoe suf kan je zijn! Mijk

Chayenne

Voor de scheiding wonen ouders op dezelfde plek, na de scheiding kiezen een boel ouders ervoor om op redelijke afstand van elkaar te blijven wonen, zodat ze allebei de zorg voor de kinderen te kunnen hebben. De ex van sashia's partner is voor haar eigen genoegen (nieuwe relatie) met kind ver weg van vader gaan wonen zodat er geen sprake kan zijn van het door hem gewenste co-ouderschap. In plaats daarvan is hij veroordeeld tot een weekeinderegeling waarbij hij alleen de lasten van de afstand draagt.
Feit is natuurlijk wel dat hij er ooit zelf mee akkoord is gegaan, dat was onverstandig en maakt hem op z'n minst niet sterk. Maar moreel gezien vind ik wel dat moeder op z'n minst de helft van de reislast (lijkt me ook een financiële last trouwens, want de auto rijdt niet vanzelf) zou moeten dragen. Maar ja, het is kwaad kersen eten met iemand die gewoon niet wil. Ik weet ook niet of dat afdwingbaar zou zijn en wat voor gevolgen dat weer zou hebben voor de verstandhouding met moeder.
Succes, het lijkt me niet gemakkelijk.
Aagje

Ps. Ik ben het als nooit gescheiden moeder erg met Ely eens, dat er hier op het forum wel heel gauw geroepen wordt dat de nieuwe partner zich nergens mee mag bemoeien. Stoken is not done, gepaste afstand goed, maar feit is dat een nieuwe partner in het leven van een ouder nu eenmaal een factor van betekenis is.

Goede gronden

Om een wijziging in bestaande afspraken (ook al liggen die niet op papier, als je feitelijk op een bepaalde manier handelt veronderstelt dat een afspraak) door te voeren is bij echtscheidingen altijd tricky. Je komt toch aan de persoonlijke leefwereld van je gescheiden partner en voordat je het weet staan alle beren uit het verleden weer breeduit op de weg.
Maar als er goede gronden zijn moet je het er maar op wagen en het gesprek aangaan. Wensen van nieuwe partners zijn extra complicerend, dus daar zou ik echt voorzichtig mee zijn. Nieuwe partner weet dat de ander een gescheiden ouder is met een kind en verplichtingen. Je begint niet fris opnieuw, zal ik maar zeggen.

Goede gronden om een situatie na 6 jaar te wijzigen kunnen zijn: je wordt zelf ouder en de reis wordt vermoeiender, de kosten worden een probleem door de gestegen benzineprijzen. Dan kun je vragen of het half-om-half kan worden verdeeld, hangt er mede van af of moeder over een auto beschikt. En je hebt kans dat meoder dan over de kosten en de alimentatie begint.
Een goede reden kan ok zijn dat het kind ouder wordt en wellicht ook meer zelfstandig kan reizen. Als dat nu niet is dan wellicht in de nabije toekomst. Moeder kan kind naar een bepaald treinstation brengen, vader haalt kind op. Ligt natuurlijk wel aan de verbinding. Ingewikkelde overstappen zijn dan een probleem. Maar je kunt met de kaart van Nederland eens gaan kijken of en hoe het eventueel haalbaar zou zijn. Kinderen kunnen jong al zelfstandig reizen. En je kunt het voorbereiden door te beginnen met het ophalen met de trein.

Tsjor

Sashia

Mijn ervaring op dit forum is helaas ook dat je als stiefmoeder vaak negatief wordt benaderd.Ik heb geen idee hoe dit komt,maar ik heb hier als stiefmoeder nooit enige steun ondervonden.Het lag altijd aan mij,ik moest me nergens mee bemoeien,en wat er ook gebeurde,de echte moeder kreeg altijd het voordeel van de twijfel.Als ik echter als vader inlogde en mijn verhaal hier deed ,kreeg ik tips en werd er wel meegeleefd.Bijzonder.Mijn tip voor jou,ga eens kijken op stiefouders.com.Daar vind je ervaringsdeskundigen ,steun en advies.Want stiefmoeder zijn is en blijft moeilijk,en dat wordt mede veroorzaakt door alle mensen die vinden dat jij nergens iets mee te maken hebt ,en je nergens mee moet bemoeien terwijl je vaak wel 24 per dag voor de kinderen van je partner zorgt,van ze houdt,ze mee opvoedt en een band met ze hebt.

Sasha

Wat ik schreef was een algemene opmerking inhakend op wat Aagje Helder schreef bij haar PS: '...maar feit is dat een nieuwe partner in het leven van een ouder nu eenmaal een factor van betekenis is.' (ik citeer nu niet haar hele PS, maar daar doelde ik wel op.
Het was dus een algemene reactie op een algemene opmerking. Het ging niet over jou. Ik had al begrepen dat jij het doet voor je vriend etc. en dat het niet jouw wens is.

Tsjor

Dat houdt ook op

"Mij lijkt het vooral voor het kind lastig dat hij vrij veel tijd in de auto moet zitten."
In de gevallen die ik ken waar de kinderen ver moeten reizen naar de andere ouder, houdt dat rond de puberteit ook een beetje op, of wordt heel anders ingedeeld. Die kinderen willen niet meer een heel weekend weg uit hun 'eigen omgeving' want ze willen sporten of afspreken/uitgaan met vrienden.

Toch nog even

Evgen teruggelezen waar dit draadje heen was gegaan nadat ik er even niet was. En toch nog even reageren.

Snuggles en Chayenne; nee ik weet niet alles maar wat ik lees geeft mij toch het beeld wat ik in de praktijk ook tegenkom; moeders verhuist ver weg naar nieuwe partner en vader en kind kunnen niet die dagelijkse band opbouwen. Dat de regeling andersom had kunnen zijn maar vader misschien full time wilde of moest werken vind ik prachtig verhaal maar behoorlijk vergezocht. En dan nog; als moeder niet was verhuisd was daar ook beter een mouw aan te passen geweest. Ik ben gewoon een groot voorstander van het bij elkaar in de buurt blijven wonen. Het kind in zijn eentje in de trein zetten vind ik ook niet een kindvriendelijke optie (tenzij kind het heerlijk vindt).

Dank voor je steun Aagje, je verwoordt precies wat ik bedoel. En natuurlijk Mari. Fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
Ik snap de verwijzing naar een ander forum van Andrenaam maar eerlijk gezegd vind ik het best jammer; ik zou het fijn vinden als op dit forum het stiefmoederschap juist wat meer een plaatsje kreeg. Juist omdat de meeste verhalen twee kanten hebben en op deze manier alleen de kant van de moeder vaak belicht wordt. En er zijn altijd meer nuances dan we in een post kunnen lezen, daar zijn de stief postings niet anders in dan de andere postings. Het is helaas opvallend dat de moeder in het verhaal het voordeel van de twijfel in veel reacties krijgt en de stiefmoeder vaak onaardig bejegend wordt. En ja, ik vind het onaardig om tegen een stief te zeggen dat ze zich er niet mee moet bemoeien. In veel situaties is het praktisch onmogelijk om je er niet mee te bemoeien zonder het kind tekort te doen. Want dat niet mee bemoeien kan op het kind juist weer overkomen als geen betrokkenheid. En een kind wil er gewoon bij horen, een (inwonende) stief speelt daar een rol in, dat lijkt mij een feit.

Enfin, Sashia, ik hoop dus dat je hier op het forum dus juist nog wel je virtuele gezicht laat zien en laat horen hoe het met jullie gaat. Ik zit bewust niet op een stiefforum omdat ik mezelf zie als moeder, alleen ik heb niet alle kinderen zelf gebaard en heb ik daar op een aantal punten een andere verantwoordelijkheid voor. Maar mijn verantwoordelijkheid om de kinderen een veilig, warm, goed thuis te bieden is voor alle kinderen hetzelfde.

Bonus

een goede stief kan een bonus zijn voor kinderen. En het is natuurlijk een illusie dat zo'n bonus geen invloed gaat hebben. Ik weet heel zeker dat mijn ex met zijn vrouw overlegd over de kinderen en toevallig hoort die van mij ook bij dat groepje. Maar directe communicatie gaat tussen ex en mij. We respecteren elkaars rol. Zij doet een stapje terug als ik er ben. En ik zal haar grut niet zo corigeren als die van mij, maar indien nodig doen we het wel.
De zusjes logeren graag bij hun grote zus en dat mag ook in de vakanties.

Izar

ik heb de term bonusmama bewust niet genoemd, alleen dat een stief een bonus kan zijn. Ik weet van mijn laatste vriend dat hij aan 1 van de vriendinnen van zijn vader heel veel heeft gehad, hij was toen een jaar of 15.

Ik bespreek dat soort dingen ook alleen met mijn ex, maar ik heb niet de illusie dat hij daar niet met zijn partner over praat. Je zoekt altijd een sparringpartner, thuis of bv hier op het forum. Dat heeft allemaal invloed op je standpunt.

Spijker

Op de kop Izar, zelf heb ik niet te maken met een stiefmoeder voor mijn kroost en ik realiseer me terdege dat ik in dat opzicht makkelijk praten heb. Mijn zusje heeft het wel en ik krijg veel mee van haar trubbels. En ik voel erg met haar mee.
Mijn punt is dan ook zeker niet om de stiefmoeder in het algemeen heilig te verklaren. Maar ik vind de reacties op dit forum nu vaak wel erg ver van het midden. Ik pleit voor het wat meer 'slack' geven aan de stiefmoeders die hier posten. Meer het voordeel van de twijfel geven en er niet meteen vanuit te gaan dat hun vraag erop neer komt dat ze ofwel uit zijn op het voor zichzelf verbeteren van de tijdsverdeling of financiële situatie.

En ik probeer een reality check te geven omdat ik soms de indruk heb dat hier vooral bij een stiefmoeder denkt aan een vrouw die om het weekend lief moet glimlachen en misschien een dobbelsteentje mag gooien met de stiefbloedjes maar verder vooral moet zeggen: 'dat moet je aan je vader vragen, schat' (of mag dat schat ook niet?). En wat ik om me heen zie is de realiteit gewoon anders, en dat is niet alleen mijn zus en ikzelf.

Hoezo wordt de omgangsregeling niet medebepaald door de stief? We werken hier allemaal en mijn vrije dag is wel zo handig qua opvang. Dus daar wordt rekening mee gehouden. Ik plan mijn activiteiten net zo goed om de kinderen heen als mijn man dus ik praat 'gewoon' mee. De eindbeslissing ligt in een aantal dingen bij de bio-ouders maar het reilen en zeilen in het gezin is (ook) mijn pakkie an.
Maar dat is in elke situatie natuurlijk anders. Ik wil alleen maar zeggen dat ik denk dat het praten in algemeenheden over dit onderwerp net zo goed iedere individuele situatie te kort doet als in andere onderwerpen. Dus zeggen wat iemand wel of niet zou moeten en vooral zich mee zou moeten bemoeien vind ik net zo min constructief hier als in andere onderwerpen.

Nog even voor de duidelijkheid; ik realiseer me dat ik anders zou piepen als mijn biokroost ook met een stief te maken zouden hebben, ik hoop wel dat ik dan de grootmoedigheid zou kunnen opbrengen om genuanceerd te blijven kijken naar die stief en naar stiefmoeders in het algemeen (stiefvaders lijken toch anders behandeld te worden). En ik bof dat ik een relatief goede band heb met de moeder, maar-geloof mij nou- die is er niet zomaar gekomen.

En nee, ik ben geen bonusmoeder, liefmoeder, cadeaumoeder, brrrrr

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ook een wens

'ik zou het fijn vinden als op dit forum het stiefmoederschap juist wat meer een plaatsje kreeg. Juist omdat de meeste verhalen twee kanten hebben en op deze manier alleen de kant van de moeder vaak belicht wordt.' Tsja, en dat is er nog een ander aspect aan het verhaal: de vader. ik zou het fijn vinden als vaders hun vragen zelf beschreven.

'Dus zeggen wat iemand wel of niet zou moeten en vooral zich mee zou moeten bemoeien vind ik net zo min constructief hier als in andere onderwerpen.' Meestal vraagt degene die een bericht opstelt wel zoiets. Het meeste gesteggel kun je naast je heen laten gaan, toch?

Tsjor

Izar en tsjor

We zijn het eens :)
Eerst even dat van die vaders: ik ben niet zo goed in Nick-analyse maar volgens mij zijn de heren hier sowieso ondervertegenwoordigd. Helaas. Maar vaak wordt volgens mij wel gepost in overleg met. Alleen posten de dames.

Izar, ik snap je hoor, ik verbeeld me ook niet dat ik in een gemiddelde stiefsituatie zit. En ik ben het helemaal met je eens dat als er twee jaar gesteggeld is over de omgangsregeling en papa zijn nieuwe vriendin wil uitslapen op zaterdag en dus moet alles omgegooid 'we' de desbetreffende stief best even wakker mogen schudden (hehe). Maar ik vind het juist opvallend dat de meerderheid van de stiefpostings hier niet van dien aard zijn.

Maar goed, volgens mij zitten we dus op 1 lijn. Wij wel :)

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.