ex wil kind in voorraadkast laten slapen

Geen ervaring

Ik heb als.moeder geen ervaring met een scheiding. Wel denk ik dat het belangrijk is dat je jouw relatie met je ex en die van je dochter los.ziet van elkaar.
Misschien speelt hij niet de gezellige vader, maar ziet nu im hoe het ook kan. Mijn vader ging met zijn nieuwe vrouw reizen en cultureel doen terwijl hij bij mijn moeder zes weken voor de tent zat en nooit iets wilde.
En die kast.... ach. Het is maar net hoe je het voor je ziet. Is het een ruimte onder de trap in de woonkamer, is het een Harry Potter-achtig iets? Het begrip voorraadkast is nogal ruim. Mijn zus kreeg het rommelhok.Dat was de naam die eraan gegeven was, maar het was een volwaardige kamer met plek voor bed, bureau kast en nog speelruimte ook.
Ik zie inderdaad een bedstee voor me. Kijk eens op Pinterest wat voor prachtig daar langs komt. Aan de binnenkant kant behangen, verlichting, plek voor spulletjes. Dat is echt niet erg of zielig.
Ik vind het prijzenswaardig dat hij ondanks de schaarse een vaste plek creëert voor jullie kind.

Laat los die ex

Mijn ex strooit ook allerlei rare verhalen over mij rond. Hij doet maar. Mijn kinderen zijn nu wat ouder en weten inmiddels heel goed dat je papa niet op zijn woord kunt geloven. Mijn oudste laat af en toe vallen: je wilt niet weten wat papa achter jouw rug allemaal over je zegt. Dan lach ik en dan zeg ik dat ik dat inderdaad niet wil weten!

Ik praat wel over zulk gedrag met mijn kinderen om ze te laten zien dat onzekere mensen het soms nodig hebben om anderen af te kraken, zelfs als dat compleet onterecht is. Ik vertrouw erop dat ze waarheid en leugens uit elkaar kunnen houden en dat ze zelf met vragen komen als het niet duidelijk is. Op de inhoud van die leugens, voor zover ik ze ken, wil ik tegenover mijn kinderen liever niet ingaan. Ik haal over het algemeen mijn schouders op, soms ik zeg dat iets niet zo zit of dat ik het heel anders beleefd heb, maar daar blijft het bij.

Wat betreft die slaapplaats zie ik juist helemaal geen nalatige vader. Hij maakt een plekje voor haar, niet ideaal, maar hij kan geen ijzer met handen breken. Je kunt hooguit aanbieden te helpen dat plekje gezellig in te richten. Mag je niet bij hem over de vloer komen, dan kun je je dochter nog spulletjes meegeven als zij dat wil (een vrolijke sprei, kussentjes, poster, mooi lichtje). Wel even overleggen met je ex, het kan zijn dat hij alles al geregeld of gepland heeft.

voor je dochter

Hoe erg je scheiding ook is geweest (kan me enorm voorstellen hoe boos en gefrustreerd je hierom bent, je ex heeft zich niet echt voorbeeldig gedragen) zie dit los van je dochter. Het is tijdelijk die kast, misschien kan je inderdaad wat laten zien wat Milcham aangeeft, beetje Harry Potter achtig iets? Probeer e.e.a. voor je dochter zo luchtig mogelijk te maken, dat voor haar het beste.
Verder sterkte met alles!

Toch een beetje makkelijk allemaal

Om te zeggen: laat ex los, etc... Ex heeft dus een aantal
dingen gedaan met TS en dochter die geen schoonheidsprijs verdienen. Er is een geschiedenis van onveilige sfeer.
TSs heeft tot nu toe afgezien van veel dingen die van haar/voor haar hadden moeten zijn. Zoals die 40000 waarmee ze een betere doorstat had kunnen maken.
En ik begrijp volledig dat ze boos en gefrustreed is. En ik begrijp ook dat ze zich, in het licht van het verleden sat zij en haar dochter delen met de ex-man en vader, zich zorgen maakt. En een man die bijnen twee maanden aan een tweede leg begint met een vrouw die een paychiatrisch verleden heeft lijkt me ook niet de beste ex partner en pappa voor dochter.
Zeer in tegenstelling met wat iedereen hier zegt, vind ik wel dat je een soort van zorgplicht ten opzichte van je dochter hebt. En dat het gaan kijken of een foto vragen (minder beladen) van de vooraadkast niet zo'n gek idee is.
ik zou het doen, en ik zou het hee normaal vinden om het te vragen.
Sini

Sini

Sini, de meeste reacties in deze draad zijn gebaseerd op de eerste posting van Smukke. Pas in haar laatste posting geeft zij veel extra informatie. Maar dan nog.

En ik geloof niet dat er ook maar iemand is die zegt dat ze geen 'zorgplicht' heeft.

Maar er wordt door sommigen wel snel uitgegaan van een slechte vader. Al op basis van de eerste posting, die daar geen aanleiding toe geeft. Mensen vullen snel in. En gescheiden mannen komen er dan vrijwel altijd slecht van af.

Sinilind

Vader heeft de zorgplicht ook en hij is toch niet komen kijken toen zijn dochter op zolder moest gaan wonen? Ik kan me van alles voorstellen bij 'op zolder'. Mooie woningen tot en met opbergplek voor oude rommel. Zoals je je ook van alles voor kunt stellen bij 'kast'.
Je dochtertje reageert ook nogal negatief over de te verwachten tweeling. Maar daar zal ze toch aan moeten wennen, zoals je haar ook aangeeft. Er komen wat veranderingen voor haar aan, haar oude huis is weg, ze is dadelijk niet meer enigst kind, haar oude leventje staat op zijn kop. Dat is triest, maar het heeft toch vooral te maken met de scheiding, die je zelf ook gewild hebt. Dochtertje kan nu nog niet begrijpen waarom een scheiding soms beter is dan blijven samenwonen en waarom haar oude huis niet meer beschikbaar is. Dat kan ze pas begrijpen als ze zelf veel ouder is. Op dit moment moet ze het ermee doen. Maar het is wel zaak dat jij als moeder die 'life-events' niet vol zorgen om je dochtertje gaat benaderen, want dan gaat zij het ook zwaar inzien.

Tsjor

Huis

Ik verbaas me ergens over. Je vader heeft 40.000 geleend aan jullie om het huis te kopen. Betekent dat 40.000 bovenop de hypotheek die jullie maximaal konden krijgen? Dat lijkt mij een enorm risico, voor jullie, maar ook voor vader.
Hebben jullie ondertussen daarvan al iets afgelost?
Nu is het huis verkocht. Is het verkocht voor een prijs die ligt rond de prijs van de hypotheek plus 40.000 euro? Of alleen de hypotheek? Anders kun je vader toch betalen uit de verkoop van je huis?
Je geeft aan dat je ondertussen 200 per maand bent blijven betalen aan de hypotheek. Houd er wel rekening mee, dat dat ook nog jouw hypotheek was.
Heb jij je vader wel al 20.000 terug kunnen betalen? Dan is er nog een schadepost voor hem van 20.000 euro, bij ex. Dat zou dan in principe vaders probleem zijn. Hij moet dan kijken welke middelen hij heeft om dat op te lossen.
Verder: alles wat je tijdens de scheidingsprocedure aan je ex 'gegeven' hebt moet je niet achteraf gaan verrekenen met achterdocht en jaloezie. Als je toen beslissingen hebt genomen, omdat je er snel vanaf wilde, dan was dat voor dat moment de beste beslissing. Daar hoeft je ex je niet dankbaar voor te zijn. als je achteraf denkt dat de regelingen niet goed waren, dan zou je het hele proces opnieuw moeten starten. Of je dat wel of niet wil doen zijn je eigen afwegingen. ook daarin neem je een beslissing, die voor jou het beste is. Je kunt niet iemand anders kwalijk nemen dat je niet een andere beslissing neemt.

Tsjor

'Ex heeft dus een aantal dingen gedaan met TS en dochter die geen schoonheidsprijs verdienen.' Zoals?

Tsjor

Echte zorgen

Ik zou me pas echt zorgen gaan maken als ex een mooie kamer voor dochter inricht en bedenkt dat hij co-ouderschap wil, nu nieuwe vriendin toch bijna altijd thuis is vanwege de tweeling. Die zorgen zouden vooral zijn gebaseerd op de informatie die TS heeft opgeduikeld over de psychische situatie van nieuwe vriendin. Ik moet er wel bij zeggen dat ik nooit zo iemands verleden zou gaan achterhalen, tenzij het mijn eigen aanstaande zou zijn.
Juist omdat die informatie zo 'sneaky' achterhaald is is het ook nog lastig om er een open gesprek over aan te gaan.
Dus zolang vader 'tijdelijke' oplossingen blijft zoeken en geen permanent verblijf voor dochter inricht en begint over co-ouderschap zou ik stilletjes blij zijn.

Tsjor

Slaapplek

Tijdens wintersport in Frankrijk heeft een vakantieganger vaak te maken met een slaapplek met gordijn in een nisje, te grootte van een voorraadkast. Dat is daar heel normaal.
Als de vader dat plekje een beetje gezellig kan maken met bv roze verf en een door kind uitgezocht gordijn en een gezellig dekbedhoes, wordt het toch zo haar plekje wanneer zij daar komt logeren. Want een weekend in de 14 dagen is net logeren.
Belangrijker is dat haar vader en zijn vriendin, tijdens dat weekend ook tijd aan haar besteedt.

Het doel van contact is toch dat er een band ontwikkelt.

Zorgen blijven

Smukke, je blijft vasthouden aan je negatieve gevoelens: 'Kan niet beweren dat dit volledig schuld van mijn ex is, misschien hebben we wel gewoon pech gehad met dit, maar persoonlijk heb ik wel een vermoeden.' Zou kunnen. Maar de verkoop van mijn huis duurde ook 2 jaar, terwijl de buren het in 6 maanden hadden afgerond. Ik heb er echt niets aan gedaan om het tegen te houden!
'Heb dit overigens ook al aangekaart bij mijn ex, niet dat dit mijn zorgen hierover echt heeft weggenomen.' Gelukkig is het niet jouw nieuwe liefde.
Wat betreft het huis: als ik het goed begrijp is jouw deel dan wel afgelost? Alleen heeft ex zijn deel op zijn bankrekening gekregen en wil hij dat niet overmaken naar vader?
'kan inderdaad zeggen dat dit de zorg is van mijn vader, maar dat voelt niet helemaal fair aan ten opzichte van mijn vader.' Het gaat nu even niet over wat fair is, maar wie iets kan ondernemen. Je vader heeft die schuld, aan jullie beiden, en je ex weigert om die schuld af te lossen, terwijl het geld er wel is. Als je dat niet snel met een gesprek opgelost krijgt, dan zou je vader snel in actie moeten komen en een vordering instellen. Jij kunt dat niet, want jij bent niet de schuldeiser. Gezien de precaire leefsituatie van je ex is de kans groot dat het geld voor andere doeleinden nodig is. Zoek eens informatie op over het vorderen van een schuld en bespreek het met je vader. Je zegt: 'het voelt niet fair', maar zakelijke conflicten moet je niet op basis van je gevoel oplossen, maar op basis van eerlijke en bestaande regelingen. zoals je dat ook bij je scheiding had moeten doen: op basis van je gevoel regelingen treffen waar je later dan een prijskaartje aan gaat hangen verziekt de situatie eigenlijk alleen maar. En dat is niet fair.
Ga eens bij jezelf na, waar die behoefte aan negatieve gevoelens vandaan komt. Zoals je ze hier uit zijn ze vooral gebaseerd op vermoedens en 'wat als....' bedenksels. Kun je ook zonder?

Tsjor

Jaloers op jou...

In een van je berichten schrijf je dat je wel eens jaloers bent op die vaders die zo hard hun best doen om hun kinderen te kunnen zien. Dat herken ik, maar ik ben om eerlijk te zijn ook jaloers op jou. Dit wil ik toch graag benoemen, wie weet heb je er iets aan. Ik vind je ex namelijk echt nog niet zo erg klinken.

Mijn ex dumpte mij ruim 3 jaar geleden, nadat hij een brugklasvriendinnetje van vroeger via internet had teruggevonden. Hij vertrok van de ene op de andere dag bij ons gezin en trok bij haar in. Ook mijn ex was tijdens onze enorme zak en met zijn borderline-diagnose niet bepaald de gemakkelijkste partner. Ik heb hem tijdens onze relatie wel eens gezegd dat de vlag hier uit zou gaan, als hij zou vertrekken, maar toch had ik het best moeilijk met zijn vertrek en is de afwikkeling hier ook verre van soepel verlopen.

Onze kinderen mochten zelden komen van ex. Zijn nieuwe vriendin woonde op een flat en had zelf ook al kinderen. Voor onze kinderen was meestal geen plek. Samen met ex heb ik 3 kinderen en ze alledrie laten komen was geen optie voor hem. Als er al 1 mocht komen, dan was het er ook echt maar 1, als een van de kinderen van zijn nieuwe vriendin er niet was. Mijn kinderen mochten daar niet eens op de bank slapen en een eigen plekje zat er al helemaal niet in. Net zo min als allimentatie trouwens.

Met zijn nieuwe vriendin kreeg mijn ex al vrij snel een kind en sindsdien was er eigenlijk bijna nooit meer plek voor onze kinderen.

Afgelopen winter is mijn ex op straat gezet door zijn vriendin en vervolgens is hij bij zijn ouders (hier in de stad) ingetrokken. In die periode viel mijn ex erg terug op mijn hulp en ik hoopte dat het de band met onze kinderen zou verbeteren. Hun vader weer hier in de stad, bij hun opa en oma die in een huis met genoeg slaapkamers woonden. Dat bood perspectief. Helaas, nog steeds zit het er niet in. Ex geeft aan geen tijd voor ze te hebben.

Twee van onze kinderen hebben de hoop op hun vader inmiddels opgegeven, maar de jongste wil nog steeds graag naar haar vader. Wat mij (als moeder) het meest kwetste, was toen hij een keer zijn kleine had en ik daar met mijn jongste heen was gegaan, zodat zij haar broertje kon zien. Zij vroeg aan haar vader of zij dan het volgende weekend bij hem mocht logeren. Zijn reactie was dat hij net twee weekenden die kleine had gehad, nu wilde hij wel eens een weekendje voor hem zelf. Dat terwijl hij geen werk heeft en doordeweeks dus al iedere dag voor zichzelf heeft.

Ik zou serieus willen dat mijn ex moeite deed om zo'n plekje voor onze jongste te maken! En bekijk het dan zoals anderen, zie het als een soort bedstee. Die deur van de kast kan eruit, worden vervangen door een gordijn of gewoon worden opengezet. Het gaat alleen maar om het slapen, ze hoeft daar geen hele dagen in dat hok te zitten.

Je schrijft dat hij sinds zijn vriendin zwanger is de leuke vader met je dochter speelt. Alleen die zin klinkt al negatief, alsof het geen leuke vader kan zijn. Het kan toch ook zo zijn dat hij de laatste tijd gewoon zelf een stuk beter in zijn vel zit? Of dat hij opeens een schuldgevoel heeft tegenover je dochter en dat wil compenseren. Of wie weet wil hij alleen maar tegenover zijn nieuwe vriendin showen wat voor een leuke vader hij is. Lekker boeiend wat zijn reden is om opeens leuk te doen, laat je dochter lekker genieten van die leuke vader di ze nu af en toe heeft.

Je schrijft dat hij zo moeilijk doet over het opvangen van zijn dochter. Alsof hij niet meer wil. Dan kan best jou ervaring zijn, maar wie weet voelt hij zich wel vreselijk in de knoop zitten en weet hij echt niet hoe hij meer dan dit moet redden.

Bovendien komt het op mij over alsof jij tegenstrijdige signalen afgeeft. Dat is niet gemeen bedoelt, dat doe ik zelf soms ook. Maar wat ik bedoel is dat je aan de ene kant schrijft dat je wil dat hij meer moeite voor je dochter doet, maar wat hij doet, lijkt niet goed genoeg. Hij wil haar een eigen plekje geven, maar dat is in de kast. Hij wil leuke dingen met haar doen, maar dan speelt hij de leuke vader. Hij wil haar af en toe opvangen, maar dat is te weinig. Iets van dat glas dat half vol of half leeg is? Als jou ex is het misschien een enorme zak, maar probeer de positieve kanten van de vader van je dochter te zien.

En over dat financiële. Weet je zeker dat het beeld dat jij hebt klopt? Kan de situatie niet anders zijn dan jij denkt? En weet je ook zeker dat hij de hele situatie snapt en overziet. Mijn ervaring is dat financiën soms complexer zijn dan mensen denken dat ze zijn. Niet iedereen overziet alles en sommige dingen kunnen dan oneerlijk lijken.

Met mijn ex ben ik er financieel nog steeds niet uit. Zelf snap ik toevallig wel hoe een en ander in elkaar zit (niet arrogant bedoeld), maar mijn ex niet. Soms voelt het voor mij alsof hij alles tegenwerkt, maar serieus, dat is echt niet verkeerd bedoeld van hem, dat is echt onbegrip.

Toen wij nog samen waren, regelde ik de financiële dingen. Mijn ex vond dat niet zijn probleem en liet dat graag aan mij over. Gevolg was dat hij achteraf geen idee had van wat we wel of niet hadden. Ex vertrok, liet mij met de kinderen achter in de koopwoning, betaalde geen cent en vond dat logisch, hij woonde er immers niet meer. Ik had geen keus gehad, maarja ik woonde er nog, dus draaide ervoor op. Ex was ervan overtuigd dat hij heel coulant was geweest, ik mocht immers het huis hebben. Dat er op dat huis nog een hypotheek zat die hoger was dan de waarde van het huis begreep hij niet. Mijn ex leek een irritante man die alles tegenwerkte en hij vond mij een grote zeur, omdat ik moeilijk deed over die hypotheek. Puur door misverstanden. Weet je zeker dat bij jullie alles bij beide partijen duidelijk is?

Voorraadkast of bedstee?

Het is maar de naam die je er aan geeft. Een bedstee klinkt al een stuk knusser. Mijn ex kocht een huis met 1 slaapkamer en een inbouwkast. Net groot genoeg voor een stapelbed.

raam?

Sorry kan iemand me bijpraten (wil niet de hele draad doorspitten). Als er maar een raam in de kast kan (worden gemaakt) dat open kan, zie ik het niet meer als een kast. En ook al is het nog zo klein, het kan toch altijd gezellig gemaakt worden. Mijn kamertje thuis was tot mijn 12e 2,2 x 1,5. Ik vond het een paleisje...
Maar geen raam... dat zou ik echt naar vinden.

margreet

wat wil je nu precies weten dan?

Margreet

Het is een huurhuis. Dus zomaar ergens een raam maken als er geen is, is nog niet zo simpel.

Groeten,

Temet

daarbij

Een raam maken in een voorraadkast? Daar is toch nooit een buitenmuur? Wat een vreemd idee.

En een kamer van 2,2 bij 1,5 met gewoon een raam naar buiten kun je niet vergelijken met een voorraadkast maar goed de vraag is nog: hoe ziet die kast er nu precies uit?

In elk geval

groot genoeg om er een bed in te zetten blijkbaar (zie eerdere berichten).

tsjor

Just the facts

Mijn ex en zijn nieuwe vriendin zijn zwanger van een tweeling -> dit gebeurt en is natuurlijk wennen voor je dochter, maar is niets om je zorgen over te mkaen

nu moeten ze per half oktober uit ons oude gezamenlijke huis -> dit gebeurt vaker en is geen reden qua zorgen

Ze hebben echter nog geen nieuw huis, en gaan nu blijkbaar tijdelijk in haar kleine 1 kamer appartement wone -> dit is een tegenstelling. Ze hebben wel een woning, een 1 kamer appartement Het is geen 1 kamer maar een twee kamerappartement want het heeft een slaapkamer

Nu komt mijn dochter (net 7) gister dus thuis met het verhaal dat zij in de kelderkast/voorraadkast moet gaan slapen-> vader probeert in een kleine woning een eigen plek te organiseren voor dochter. Dochter is niet tevreden.

De rest is invulling, aannames en valt in de categorie overbezorgdheid, frustratie, teleurstelling, none of your business, etc. Maar je komt er niet verder mee.

Just the facts:
Je dochter leeft/logeert enkele dagen per week in een woning waar 4 mensen wonen. Geen reden voor zorg.

Je dochter wordt voldoende verzorgd door haar vader.

Je dochter slaapt enkele nachten per maand in een krappe ruimte cq bedstee (die je niet hebt gezien). Qua brandveiligheid en ventilatie zie ik niet direct problemen (nee, het is niet handig om de kastdeur oid op slot te doen).

Dochter is niet tevreden. Dat zal nog wel vaker gebeuren.

De GGD controleert niet op maximaal aantal mensen per woning per nacht.