Ex weigert mee te betalen aan werkweek dochter

Yura

'Schoonzus wist echter van niks, nichtje heeft wel degelijk alles zelf geregeld.'Met jouw hulp dan wel. Tot 21 jaar is er inderdaad een onderhoudsplicht, ontvangen studiebijdrage of ontvangen loon mag wel van de KA worden afgetrokken.

Tsjor

Tsjor

Dat laatste heb ik nergens gevonden, daar hield het lbio geen rekening mee, die vroeg de volle mep aan vader. Ik heb met nichtje uitgezocht wat de haar rechten waren en daarna ook met haar besproken wat de consequenties zouden zijn als ze voor welke optie zou kiezen. Ik heb haar wel laten doorschemeren wat ik de verstandigste keuze zou vinden, namelijk die van laat maar, omdat het de verhoudingen met haar vader op scherp zou zetten (en ze heeft een zeer goed betaalde bijbaan, dus als ze wat minder schoenen zou kopen, kan ze makkelijk haar collegegeld etc ophoesten). Ze heeft op enig moment blijkbaar uit zichzelf (misschien in overleg met vriendinnen of haar vriend) besloten er toch achteraan te gaan.

Yura

Yura:
"Dat laatste heb ik nergens gevonden, daar hield het lbio geen rekening mee, die vroeg de volle mep aan vader."
LBIO kijkt alleen naar de grosse (rechterlijke uitspraak). ook als die uitspraak eigenlijk aangepast zou moeten worden (wegens veranderde omstandigheden).

Merkwaardig

Het blijft overigens allemaal wat merkwaardig. Als het jongste kind van een bijstandsmoeder 18 wordt krijgt zij direkt een uitkering voor alleenstaande (zonder kinderen). Ook als het kind nog bij haar in huis woont en daarom slechts een thuiswonende beurs krijgt. Dan is er plotseling geen onderhoudsplicht tot 21 jaar.

Yura, ook een goed betaalde bijbaan is overigens reden om de alimentatie te verlagen.

Tsjor

Rekensom

Tsjor:
"
Waarom betaalt een gescheiden ouder meer dan een getrouwde ouder?"

Volgens mij gaat deze 223 euro over de méérkosten vanwege het studeren, samen met het gelijktijdig wegvallen van de kinderbijslag.

Voor collegegeld en boeken en eventuele bijkomstige kosten ben je ongeveer 200 euro per maand kwijt. Tegelijkertijd verlies je de kinderbijslag van ongeveer 100 euro per maand. Het studeren van je kind na zijn 18e kost je dus 300 euro per maand. De basisbeurs voorziet in 75 euro. Dus er blijft een bedrag van 225 over dat de ouders zelf extra op tafel moeten leggen. Ik denk dat de berekening op die manier tot stand komt.

Ik ben niet gescheiden, dus ik hoef niet te discussiëren over de kosten van een kind, maar die kosten lopen natuurlijk gewoon door. Een volwassen kind eet ook, moet ook een PC hebben, nieuwe kleren etc.
Dat zijn kosten die vanuit de alimentatie betaald moeten worden. Als je niet gescheiden bent, dan betaal je die kosten ook, maar je brengt ze nooit in beeld. Een getrouwde ouder betaalt dus niet minder, maar het wordt niet zichtbaar als out-of-pocket transactie.

Tihama

De berekening van DUO is dus erg arbitrair.

Bijbaan

Dat wist ik niet van die bijbaan. Vader gaf aan geen geld meer te kunnen betalen aan oudste dochter. Echter was de KA gebaseerd op 15 jaar geleden ofzo, toen vader net afgestudeerd was en nauwelijks geld had, dus die was al heel laag. Inmiddels had vader een goedlopende eigen zaak, heel veel kinderen, een tweede ex die 3000 euro partneralimentatie kreeg (zijn eerste setje kinderen kreeg samen nog geen 10% van dit bedrag), meerdere huizen en auto's. Zij heeft bij haar vader aangegeven dat als hij het niet meer kon betalen dat hij dan maar naar de rechter moest gaan voor herziening en dat zij er anders geen rekening mee kon houden. Dus ik denk dat ondanks de bijbaan de alimentatie toch fors omhoog was gegaan als hij naar de rechter was gestapt, gezien zijn forse inkomen en de forse alimentatie die hij aan zijn tweede ex betaalde. Volgens mij gaat KA namelijk voor partneralimentatie.

Levensonderhoud

Ik denk dat het te maken heeft met wat Tihama zegt, dat het vooral gaat over studiekosten en niet het normale levensonderhoud. Overigens komt de bijdrage voor uitwonende studenten niet boven de 250 euro, wat me ook wat laag lijkt.
In alle informatie die ik heb staat i.i.g. dat de alimentatie gewoon betaald moet worden aan studerende kinderen tot 21 jaar. Zonder voorwaarden over vermindering. En anders is 18 jaar misschien een mooie leeftijd om de verblijfplaats van het kind te wijzigen. Ga ik wel mijn helft van die 223 euro als alimentatie betalen ;-)

je krijgt per ouder een beschikking op basis van het salaris per ouder. Dus het hoeft niet eens jou helft te zijn als de inkomens veel verschillen.

Tihama

Getrouwde ouders worden ook niet gecompenseerd voor het wegvallen van de kinderbijslag. En alleenstaande bijstandsmoeders al helemaal niet. Voor de bijstand geldt: kind is 18 dus geen kind meer. Weg alleenstaande ouderkorting, kinderbijslag, bijstand voor alleenstaande ouders etc.

De ouderbijdrage die DUO berekent is inderdaad een bijdrage in de kosten van de studie, als ouders dat niet kunnen betalen krijgt het kind aanvullende beurs. Waar het kind van moet leven en de ziektekostenverzekering van moet betalen weet niemand, of het moet zijn dat de ouderbijdrage de kosten van levensonderhoud zijn (en het kind de aanvullende beurs aan de bijstandsmoeder moet geven als compensatie voor het verlies aan inkomen) en het kind dus eigenlijk altijd moet lenen voor de studie.

Het berekenen van DUO is nu niet het probleem, wel de vraag waarom gescheiden vaders meer dan die ouderlijke bijdrage zouden moeten betalen aan kinderalimentatie.

Tsjor

Ik pluk maar wat van de site van de rijksoverheid: 'De alimentatieplicht voor uw kind geldt tot uw kind 18 jaar wordt. Daarna geldt een voortgezette financiële verplichting om in de kosten van levensonderhoud en studie te voorzien, tot uw kind 21 wordt. Studiefinanciering en inkomen kunnen redenen zijn om minder alimentatie te betalen. '

Vanaf 18 jaar moet je daarover in overleg gaan met je kind.

Tsjor

Compensatie

"Getrouwde ouders worden ook niet gecompenseerd voor het wegvallen van de kinderbijslag. En alleenstaande bijstandsmoeders al helemaal niet. Voor de bijstand geldt: kind is 18 dus geen kind meer. Weg alleenstaande ouderkorting, kinderbijslag, bijstand voor alleenstaande ouders etc. "

Ik bedoelde dit ook niet als compensatie die de ouders zouden kríjgen. Maar als verschil in wat de ouders bij moeten dragen aan de gewone levenskosten. Dus eerst kreeg je die 100 euro per maand, nu moet je hem zelf extra betalen voor je kind.

"Het berekenen van DUO is nu niet het probleem, wel de vraag waarom gescheiden vaders meer dan die ouderlijke bijdrage zouden moeten betalen aan kinderalimentatie."

Maar dat is toch logisch? Die ouderlijke bijdrage van DUO gaat alleen over de méérkosten van een studerend kind. Als je een werkend kind hebt, dan draagt het kind zelf de lasten van het onderhoud (eten, kleding, hobbies etc.) Zodra het kind studeert heeft het geen inkomsten, maar die kosten gaan door. Plus de kosten van de studie. Dus DUO rekent de kosten van de studie als ouderlijke bijdrage. De kosten van het gewone leven horen uit de alimentatie te gaan.

Ik heb nooit serieus becijferd wat onze kinderen kosten, maar ik ben er vrij zeker van dat het beslist meer veel meer dan is die 223 per maand. Kleren, schoenen, PC's, speelgoed, boeken, kapper, vakanties, sporten, pianoles, fietsen etc. Nu gaat dat gewoon van ons gezamenlijk inkomen af, maar als we gescheiden zouden zijn, dan zou de helft van ieders rekening moeten gaan (wij verdienen toevallig allebei ongeveer evenveel). Ik kan me dan ook levendig voorstellen dat je fikse discussies krijgt over het uitgavenpatroon. Ik vind nu namelijk ook dat mijn man onzinuitgaven doet aan computers en audio en hij vindt dat ik teveel kleren koop. Maar we gunnen elkaar onze eigen afwijkingen, zolang het gemeenschappelijk belang m.n. de kinderen alles krijgt. Na een scheiding is dat gunnen direct verdwenen (ook vaak een aanleiding voor een scheiding trouwens).

Zodra het kind gaat studeren, dan komen de studiekosten er nog eens bij.
De bijdrage zou dus moeten zijn: ouderbijdrage voor het studeren plus ouderbijdrage (alimentatie) voor het levensonderhoud.

Tihama

Twee rekenmethodes

'De bijdrage zou dus moeten zijn: ouderbijdrage voor het studeren plus ouderbijdrage (alimentatie) voor het levensonderhoud.'
Ik snap je redenering, omdat ouders die het kunnen betalen alles vanzelfsprekend door laten gaan (pianoles etc.). Die ouders betalen ook vaak de ziektekostenverzekering nog voor hun 18-jarige. Maar het klopt niet helemaal: kinderbijslag valt weg, omdat ouders geen 'kind' meer hebben. Alleenstaande ouderkorting valt weg omdat ouders geen 'kind' meer hebben. En bijstandsouders worden onmiddellijk als alleenstaande aangeslagen. Zij hebben ondertussen ook nog dezelfde onkosten aan een thuiswonend studerend kind.
Met andere woorden: ik zie nergens dat er ook maar enigszins rekening wordt gehouden met de kosten voor levensonderhoud die ouders hebben voor een studerend kind. Behalve dan bij de kinderalimentatie. Dat is toch vreemd?

Tsjor

Tsjor

Volgens mij klopt het toch wel. Als je ouders een laag inkomen hebben, dan heb je recht op een aanvullende beurs ter hoogte van wederom die 223 euro. Dat vervangt dan de ouderbijdrage . Vervolgens kun je dan nog eens 283 euro lenen. Dat zou dan die kosten van levensonderhoud moeten dekken. Of dit zou vanuit alimentatie betaald moeten worden. Ik heb overigens geen idee hoe dit uitpakt met alle nieuwe plannen van dit kabinet.
Tihama

Lenen

Tihama, kinderen van bijstandsouders worden geacht de vermindering aan bijstand aan de ouder te betalen voor kost en inwoning. Zo krom is het, want ze krijgen wel een beurs als thuiswonenden. En geld lenen, dat kan elke student, ook die van gescheiden ouders. Waarom studerende kinderen van gescheiden ouders dan ontzien moeten worden door een recht op kinderalimentatie van vader snap ik nog steeds niet. Als het kind uitwonend is hoeft moeder ook niet meer dan de ouderlijke bijdrage bij te leggen, ongeacht hoe hoog haar inkomen is. Er is dan geen verplichte bijdrage aan alimentatie bovenop de ouderlijke bijdrage. Alleen voor gescheiden vaders bestaat zoiets wel. Het blijft krom.

Overigens vind ik het ook heel erg krom dat kinderen van bijstandsmoeders een thuiswonende uitkering krijgen terwijl moeder als alleenstaande wordt aangemerkt en de kinderen in feite kost in inwoning aan moeder moeten betalen. In feite wordt dan dan: van de lening; want beurs en aanvullende beurs zijn voor de studiekosten. Kind moet moeder dus gaan onderhouden van geleend geld. Moeder is dus eigenlijk de hospita en kind is eigenlijk een uitwonend kind, alleen is de hospita toevallig de moeder. Ik snap wel dat mensen dan gaan frauderen met de studiebeurs, want de kromheid zit in de regelingen van de overheid, die overigens alleen maar nog krommer worden.

Tsjor

Eerlijk

Tsjor,

Ik ben het helemaal met je eens dat dit kabinet zwaar fout beleid voert als het gaat om degenen met de minste verdiensten. Ik spreek sowieso uit een luxe positie, dat besef ik.

Ik moest jouw mail een paar keer overlezen voor ik hem begreep. Ik heb daarom net ook even gegoogled om te achterhalen hoe de regelgeving nu precies in elkaar zit.
Je schreef:
"Tihama, kinderen van bijstandsouders worden geacht de vermindering aan bijstand aan de ouder te betalen voor kost en inwoning. Zo krom is het, want ze krijgen wel een beurs als thuiswonenden."

Ik vond oa het volgende: "Een inkomen uit studiefinanciering (of een tegemoetkoming voor scholieren) zal voor uw kind niet toereikend zijn om een forse bijdrage te kunnen betalen. Van een kind dat gaat studeren kan dat dan ook niet worden verwacht.

Daarom krijgen alleenstaande ouders met meerderjarige, thuiswonende kinderen die studeren en geen hoge andere inkomsten hebben, de toeslag voor woonkosten van ongeveer € 250,- per maand. Neem voor meer informatie over deze toeslag contact op met de Sociale Dienst van uw gemeente. "

Ik weet niet of deze toeslag nu gaat vervallen met de nieuwste kabinetsplannen, maar volgens mij vult dit wel dat gat dat ontstaat.
Een alleenstaande ouder krijgt € 926, een alleenstaande € 659. Dat is dus 267 euro minder. Dat zou dan gecompenseerd moeten worden met die 250 euro.
Het blijven natuurlijk wel heel erg lage bedragen.....

"En geld lenen, dat kan elke student, ook die van gescheiden ouders. Waarom studerende kinderen van gescheiden ouders dan ontzien moeten worden door een recht op kinderalimentatie van vader snap ik nog steeds niet. Als het kind uitwonend is hoeft moeder ook niet meer dan de ouderlijke bijdrage bij te leggen, ongeacht hoe hoog haar inkomen is. Er is dan geen verplichte bijdrage aan alimentatie bovenop de ouderlijke bijdrage. Alleen voor gescheiden vaders bestaat zoiets wel. Het blijft krom. "

Of gescheiden moeders die alimentatie betalen natuurlijk. Ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik ben af en toe zo naief om te denken dat je als ouder zelf wel bedenkt dat je naar kracht bijdraagt voor de studie van je kind. Als je dat als getrouwde natuurlijke ouders weigert, dan is er niemand die je daarop aanspreekt. Zodra er gescheiden is, kan het kind het afdwingen.

De vraag is hoe vaak het nodig is om een gescheiden vader te forceren tot bijdragen en hoe vaak het nodig is om getrouwde/samenwonende natuurlijke ouders te dwingen. Gezien de topic van dit draadje heb ik het idee dat het eerste meer dwang vraagt dan het tweede. Maar ik weet het niet. De voorbeelden die ik uit mijn studietijd ken van studenten die ouders aangeklaagd hebben (ik kende er minstens 3) waren allemaal van gescheiden ouders, met pa's die vonden dat moeder maar meer moest gaan werken om te kunnen ondersteunen. Op zich vind ik dat ook wel verklaarbaarder: als gescheiden ouder kun je namelijk makkelijker stellen dat de ándere ouder het maar moet oplossen. Als je samen bent, weet je dat als jij niet bijdraagt er dus gewoon níet bijgedragen wordt.

Tihama

Rekenfout

Het verschil tussen 659 en 926 is natuurlijk 277.

Er is toch ook een onderhoudsplicht bij getrouwde ouders?

Gewoon, op grond van het BW. En bij mij weten is bij dit soort onderhoudsplichten ogv het BW altijd sprake van een afweging van draagkracht en behoefte. Kortom, Tsjor, je stelt het veel te scherp. Ook bij niet gescheiden rijke ouders kan een kind een toelage vorderen, die beduidend meer kan zijn dan de bedragen die DUO goochelt. Die zijn alleen bedoeld om de hoogte van de aanvullende beurs/lening te relateren aan het inkomen van de ouders, maar zijn niet uitputtend voor het vaststellen van de onderhoudsplicht.

Nog een toelichting van het net geplukt:
Het is wellicht minder algemeen bekend dat de wetgever in het Burgerlijk Wetboek ook een bepaling heeft opgenomen voor de onderhoudsplicht jegens kinderen van 18 tot 21 jaar. In de wet staat dat ouders "verplicht zijn te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hen meerderjarige kinderen die de leeftijd van een en twintig jaren niet hebben bereikt "(artikel 1 :395a BW). Deze bepaling is in de wet opgenomen in 1987, het jaar waarin de leeftijd waarop de meerderjarigheid werd bereikt werd verlaagd van 21 tot 18 jaar. Het idee achter deze bepaling was destijds dat de onderhoudsplicht van ouders voor hun bijvoorbeeld studerende kinderen moest blijven bestaan. De overheid wilde hiermee voorkomen dat deze kosten werden overgeheveld van de ouders naar de Staat. Deze groep zijn de zogenaamde jong meerderjarigen.

Door deze regeling zijn meerderjarigen van 18, 19 en 20 jaar weliswaar volwassen waardoor ze zelfstandig zijn met de daarbij behorende verantwoordelijkheden echter de ouders houden de financiële verantwoordelijkheid als het kind door scholing, studie of onvoldoende inkomsten uit arbeid niet zelfstandig in de kosten van levensonderhoud en studie kan voorzien.

Jeetje rb

Nooit geweten! Nou pretendeer ik ook niet de wet tot op de letter te kennen maar ik heb altijd het beeld gehad dat het bij 18 jaar 'klaar was'. Niet dat ik van plan was het zo aan te pakken. En geen idee wat het had veranderd 20 jaar geleden.... misschien dat ik toch wat makkelijker bij mijn ouders had aangeklopt voor hulp... of juist niet.
Enfin... Weer wat geleerd.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Rodebeuk

Ik wist wel dat er iets als een onderhoudsplicht bestond voor dat schemergebied tussen 18 en 21, maar het is een rare gedachte dat je je ouders daar daadwerkelijk voor naar de rechter kunt slepen. Toen ik ging studeren was net de nieuwe vorm van studiefinanciering ingevoerd. Ik had een studiegenoot met rijke ouders, die echter van mening waren dat je het toch zelf moest rooien. Ze kreeg dus 600 gulden basisbeurs (net zoals iedere uitwonende destijds) en verder werkte ze elk weekend in de horeca om het hoofd boven water te houden. Een vriendin van me, dochter van miljonairs, werkte zich ook drie slagen in de rondte. Haar ouders waren het namelijk niet eens met de studiekeuze, dus ze weigerden te betalen.
Ik heb haar wel eens gevraagd of ze haar ouders hier niet op aan kon spreken. Ja, dat kon wel, maar dat was haar eer te na.
Degenen die ik ken die hun vaders aangeklaagd hebben, hadden geen relatie met die vader. Pa verdiende goed, maar had zich altijd weten te onttrekken aan de alimentatieverplichtingen. Ze hadden dus ook geen positieve band met hun vader. Vandaar dat het makkelijker was om naar de rechter te stappen.

Tihama

Grappig....

Er is nu een hele andere discussie gaande dan die waar ik mee begon....
Afijn, de werkweek ga ik dus zelf betalen; komt wel goed (lang leve een fijne eindejaarsuitkering en het mogen betalen in termijnen...). Ik hou de eer aan mezelf; heb vader nog wel een (overigens net) mailtje gestuurd om ergens mijn gevoelens kwijt te kunnen; geen reactie teruggekregen, maar daar ging het me ook niet om.
Wat mij betreft is de discussie met hem nu gesloten; heb wederom geen zin energie in iets te stoppen wat uiteindelijk niets oplevert. Ik gun mijn dochter dit uitje (had me zelf ook fantastisch geleken als ik nog scholier was ...) en neem daarom de consequenties; het zij zo!!

Gescheiden of niet essentieel

Tihama:
Ik wist wel dat er iets als een onderhoudsplicht bestond voor dat schemergebied tussen 18 en 21, maar het is een rare gedachte dat je je ouders daar daadwerkelijk voor naar de rechter kunt slepen."
Vziw kan dat alleen, als de ouders gescheiden zijn. Dan is de onderhoudsplicht geformaliseerd tot KA -en die is via het LBIO opeisbaar. Als ouders niet gescheiden zijn, kun je nix.

Tihama

Je ziet het goed, de toeslag kun je bij de gemeente aanvragen, maar dat dit dus niet in de bijstandsuitkering zelf, dat wil zeggen dat de gemeente het kán toekennen. Als het kind een bijbaantje heeft (zoals vrijwel alle studenten) kan de gemeente afzien van die toekenning.

Tsjor

Mar42

'...heb wederom geen zin energie in iets te stoppen wat uiteindelijk niets oplevert.' Maar heb je nu wel gezien waarom het in heeft om energie te stoppen in de fase vooraf, dus voordat je beslissingen neemt over zijn portemonnee?

'Ik gun mijn dochter dit uitje (had me zelf ook fantastisch geleken als ik nog scholier was ...) en neem daarom de consequenties; het zij zo!!' en blijkbaar staat de optie om met dochter te bespreken wat ze zelf kan bijdragen je ook niet aan. Mijn moeder gunde mij ook alles, maar voor een verre reis met school (iets anders dus dan een 'uitje') moest ik toch zelf bedenken hoe ik het geld bij elkaar kreeg. Er is niets op tegen om ook je dochter te leren dat er consequenties zitten aan beslissingen en grote wensen. Het is jouw keuze om je dochter daarin te ontzien, prima, maar laat het dan ook jouw keuze zijn zonder dat je ex daarmee iets voor de voeten gooit.

Tsjor

Wat is nodig versus wat er kan

Tsjor tegen Mar42:
"'Ik gun mijn dochter dit uitje (had me zelf ook fantastisch geleken als ik nog scholier was ...) en neem daarom de consequenties; het zij zo!!' en blijkbaar staat de optie om met dochter te bespreken wat ze zelf kan bijdragen je ook niet aan."
Vinnik ook

Volgens mij is dit een botsing tussen twee opvoedprincipes, die wel vaker voor echtelijke ruzies zorgen: Geef je je kind 'wat nodig 'is', of 'wat er kan'? Doe je 'alles' voor je kind?

En nog lastiger

wanneer laat je je kind het 'zelf uitzoeken', ook al kun je het allemaal voor ze doen. Dat is lastig, omdat het meestal zo'n harde werkelijkheid is waar ze dan doorheen moeten. Voor ze zorgen is wat dat betreft gemakkelijker. Maar ik denk dat er veel verschillen van mening zijn tussen ouders (al dan niet gescheiden) over de inschatting van het goede moment om kinderen zelf te laten zwemmen.

Tsjor