Ex vrouw partner contact

Nee hoor

Ze dwingt niks af, zo moet je het niet zien!
Zij uit een wens, vervolgens moet jij regie nemen en er je voordeel mee doen!

Super fijn toch, voor de meiden, dat ze kennis wil komen maken?
Neem regie en maak er een (jouw!) feestje van, zorg voor lekkere hapjes bijv.

Dramadriehoek??
Welnee. Daar heb je er 3 voor nodig. En jij leent je daar niet voor, toch??
Iemand in je huis betekent echt nog niet dat iemand (vast) in je emoties zit.
(nu lijkt het andersom, wat ga je daaraan doen?

Ja en nee

Zolang je niet de rol inneemt van held, slachtoffer of aanklager, blijf je uit de dramadriehoek. Annemarie leent zich daar in zekere zin wel degelijk voor, omdat zij zich bij voorbaat het slachtoffer voelt van dwingelandij als zij de ex in haar huis ontvangt.

Rode krullenbol

Ik weet het niet

"Ik heb nu de tuin voorgesteld en aangegeven dat ik graag wil weten waar ze het over wil hebben, dat het max 2 uurtjes is en alleen koffie of thee en geen borreltijd. Man heeft dit nu bij haar neergelegd we wachten af." #22

Ik ben bang dat het niet gaat lukken. Zij heeft de afspraak geïnitieerd en denkt dat zij de regie heeft. Nu neem jij de regie over door de tuin en maximale tijd te noemen en dat vindt ze, denk ik, niet fijn. Ze is welkom onder voorwaarden. Dat dat van haar kant ook speelt zal ze niet willen zien.

Ik had alleen maar door man laten vragen waar ze het over zou willen hebben en verder niets. Of laten weten dat jullie kennis willen maken maar geen gesprek over de scheiding verwachten. Bij aankomst zou ik haar dan zonder pardon buitenom naar de tuin dirigeren ("we kunnen heerlijk buiten zitten") en na het tweede kopje koffie simpelweg niets anders meer aanbieden.
Ik ben benieuwd hoe ze reageert. Hoop wel dat jullie iets van overkapping ofzo hebben.

reactie

Het gaat niet over dat het huis onveilig wordt omdat zijn ex vrouw over de vloer komt, het gaat nl niet om het feit dat ze zijn ex vrouw is. Ik zou dit bij elk willekeurig persoon, die wel indirect iets met mij te maken zou hebben maar wij niet wil zien en zich nu zo opstelt, bijvoorbeeld een oude vriend(in) etc, ook zo opstellen en aangeven dat het altijd goed is om kennis te maken, maar wel graag in overleg en voor beide

Ze dwingt niks af, nou dat zie ik toch echt anders. Ja het is fijn om kennis te maken, maar waarom zo’n stampei en eisenpakket er aan hangen. Hoezo zaken uitpraten, als je wat met je ex man uit te praten hebt prima, maar daar hoef ik niet bij te zitten hoor. Zij en ik hebben geen gezamenlijke geschiedenis lijkt me meer dat alleen kennis maken op zijn plaats is.
Nee daarin voel ik me geen slachtoffer, maar ik wens gewoon in zijn algemeen niet zo behandeld te worden, door niemand niet.

#54/22 het verrassende is toch wel dat ze daar wel mee akkoord wil gaan. Ze belde gisteren mijn man, ik was daar bij. Toen gaf ze alleen wel aan dat ze dan zelf de dag wil bepalen. Mijn man koppelde dit even zo door de woonkamer aan mij terug, ik heb daarop geantwoord dat dat prima is. Man zei tegen haar, je hebt het vast gehoord, maar dat is goed. Waarop man uit zichzelf er nog aan toe voegde, zou je dit op tijd willen laten weten welke dag & tijd je voorkeur heeft ivm ook onze agenda en eventuele andere afspraken en toen was het “mis” Ze ging er van uit zei ze dat als zij bepaalde dat ze s ochtend zou kunnen bellen om dan dezelfde dag nog te kunnen afspreken en dat wij dan onze agenda maar moesten aanpassen. Man heeft toen bij haar aangegeven dat ze onredelijk is en dat hij wel hoort wanneer ze wil langskomen het liefst uiterlijk de avond van te voren en haar nog een fijne avond gewenst.

Annemarie

Wat een raar mens is die ex.

Werken jullie niet (al dan niet thuis)?

Werkt zij niet?

Denkt ze werkelijk dat ze ‘s ochtend om half 9 kan bellen en zeggen: ik kom om 10 uur en dat jullie dan je (werk)afspraken afzeggen of verzetten?

Is ze wel normaal? Oprechte vraag.
Ik vraag me echt af in welke wereld zij leeft. Hier beiden nl (bijna) fulltime thuis werkend met allerlei online werkoverleggen en ik kan me niets bij haar houding voorstellen.

Stampei

'waarom zo’n stampei en eisenpakket er aan hangen.'Ja, waarom?

Stel je eens voor dat je gezegd had: Is goed, woensdagmiddag om 15.00 uur.'
Je had alles (zonder overleg met haar) klaargezet in de tuin. Met je partner afgesproken (zonder overleg met haar) dat jij je terug zou trekken als het ging over onderwerpen die je niet aangaan. En dat ze uiterlijk om 17.00 uur weer weg moest zijn (sorru, ik moet nu gaan koken, we zien elkaar nog wel).
Je had ook kunnen zeggen: goed, om 15.30 uur. Dan had je de tijd alweer ingekort.
Jij had dan de voorwaarden, de tijd en de onderwerpen (deels, je kunt mensen niet de mond snoeren) bepaald.

Het enige wat zij te horen had gekregen was dat je partner had gezegd: goed, met een datum en een tijd.

Hoeveel stampei had dat gescheeld?

Als je je al onder druk gezet voelt omdat iemand iets vraagt, wellicht op een veel te indirecte, dwingende manier, dan heb je de touwtjes al uit handen gegeven. Dat had niet gehoeven. Een vraag kun je ombuigen naar iets waar wel mee te leven valt.

Tsjor

Het is nu aan het escaleren, omdat het ondertussen om heel andere zaken gaat: wie bepaalt, wie is de baas etc. en dan helpt het als je de ander steeds zwarter gaat maken: is ze gek? Ja natuurlijk is ze gek. wie niet?

Tsjor

Ik vind je echt alleszins redelijk Annemarie. Je kijkt waar je kunt meegaan aan de dwingende eisen van ex, stelt een middenweg voor (de tuin). En houdt je eigen grenzen in de gaten. En jij bent de enige die die grenzen bepaalt, niet de ander. En dat is maar goed ook, gezien deze laatste reactie van ex over datum en tijd.

Key is denk ik de manier van reageren op haar: ontspannen, kalm en geduldig. En ik vind je zeker geen slachtoffer, en ook geen onderdeel van de dramadriehoek.

Stampei voorkomen

Waarom zou Annemarie haar grenzen moeten overschrijden om stampei te voorkomen?

Natuurlijk

als je het sėc neemt zou het allemaal over grenzen kunnen gaan. En over de ex die over de grenzen heen gaat.

Maar het feit dat de grenzen liggen zoals ze liggen en Annemarie het allemaal zo groot maakt heeft voor mijn gevoel toch wel iets van ‘de hakken in het zand’ en ‘even laten zien dat ik niet met me laat sollen’. Daarom escaleert het. Als je de insteek hebt ‘ha, wat fijn dat ex nu eindelijk eens een poging doet om de situatie eens wat te normaliseren met het oog op de kinderen en de toekomst’ kun je ontspannener met grenzen omgaan dan Annemarie nu doet. Dan kan je zeggen: ik kies (!) ervoor om met haar wens mee te gaan in plaats van het allemaal zo groot te maken (termen als ‘voelt niet veilig’) en op mijn beurt ook eisen te stellen. Zoals Annemarie nu vanaf het begin doet.
Op deze manier is het doel, de betere relatie, volgens mij weer even ver weg als eerder.

groter maken en doel

ja wij werken alle twee op en af thuis dan wel op kantoor voor zaken die niet thuis kunnen. Hierbij ook ivm protocollen op het werk afwijkende werktijden. Voor mij betekent dat bijv dat ik vandaag pas om 10H kan beginnen, ik moet naar kantoor, maar dan wel vanavond ook nog iets thuis moet doen. Tevens hebben mijn ouders nog mantelzorg nodig etc.

Deze situatie heb ik niet laten ontstaan, van mij had ze vanaf het begin al normaal contact kunnen hebben,maar ze koos er niet voor. Ook prima haar keus haar leven. Het zou deze dame ook sieren als ze aan de kinderen zou denken in het kader wat fijn dat een afspraak kan en dat ze ondanks dat ik altijd geen contact wilde, nu wel open staat om mij na al die jaren toch te leren kennen en ontmoeten? Zou het als het om een vriendschap zijn gegaan ook hier zo gereageerd zijn of is men van mening dat een ex vrouw te alle tijden tegemoet gekomen moet worden? Oprechte vraag hoor, ik zie nl niet in waarom ik het groot maak en waarom ik dan perse degene zou moeten zijn die maar met alles akkoord moet gaan hoe onredelijk eisen ook zijn.

@amsterdamse bedankt, ik probeer oprecht mijn best te doen, maar ben geen moeder Theresa en heb wel degelijk een grens.

Op zich niet

Natuurlijk hoeft op zich de ex-vrouw niet in alles tegemoet gekomen worden. Maar het belang van de kinderen wel. En je eigen belang.

Nu kijk je op de korte termijn ‘ik wil wel een gesprek maar niet op haar voorwaarden maar op die van mij’ terwijl het belang veel groter is dan dt gesprek op zich. Namelijk een toekomst waarin je een dusdanige relatie hebt met de ex van je man zich normaliseert. Zodanig dat je samen in 1 ruimte kunt zijn en jij niet meer wordt buitengesloten wordt op allerlei momenten en je man en zijn kinderen zich niet meer in bochten hoeven te wringen op verjaardagen enz. Dat belang lijkt me groter dan het moment.

Open staan

Fijn dat je die afspraak met de ex van je man aan gaat! Mijn ervaring is dat het echt prettig is voor de kinderen als je gewoon samen door een deur kunt. Mijn advies zou echter wel zijn om te proberen iets meer open te staan.

Misschien zit ik er helemaal naast, ik lees immers alleen wat je hier post, maar uit wat ik lees krijg ik de indruk dat je wel open staat voor de ontmoeting, maar dat er zowel voor wat betreft proces als emotie al een hele lading hangt. Ja, het kan heel goed zijn dat ex wat dwingend is. In deze berichten druipt de frustratie daarover er eigenlijk bijna van af. Je zegt niets verkeerds ofzo, maar je gevoel is overduidelijk. Kan ik me ook heel goed voorstellen. Je hebt afgelopen jaren ongetwijfeld al het nodige van je man hebben gehoord over haar en over de dingen die niet lekker liepen. Misschien is je man regelmatig gefrustreerd geweest over bepaalde dingen en het is niet meer dan logisch dat hij het dan met jou deelt.

Toch is dat wel allemaal de kant van het verhaal van je man. Je man en zijn ex zijn waarschijnlijk niet zomaar uit elkaar gegaan en vaak kun je van een ex eigenlijk ook gewoon wat minder hebben. Kijk naar die eventuele dwingende kant van zijn ex. Die zal ze ook hebben gehad toen ze nog samen waren, maar dan kun je het vaak nog prima handelen en toch levert het ook in een relatie al irritaties op. Dat wordt alleen maar erger als je uit elkaar gaat en als je dan stoom afblaast bij je nieuwe vrouw, kan het maar zo nog wat meer opgeblazen worden.

Zelf kan ik gelukkig over het algemeen prima met de vriendin van ex door een deur, maar soms hebben we juist door ex een verschil van mening. Zo loopt hier de omgang van een van de kinderen met ex heel moeizaam. Naar mijn idee ligt dat voor een groot deel aan ex. Die heeft de eerste jaren na zijn vertrek geen omgang gewild. Daar kreeg ik met zijn vriendin woorden over, want zij had van ex begrepen dat het allemaal aan mij lag. Zo hebben ex en ik beiden een visie op een situatie, maar vriendin kent alleen zijn visie/verhaal en natuurlijk gelooft zij dan dat alles aan mij ligt.

Jij schrijft nu bijvoorbeeld dat ‘deze dame’ al die jaren geen contact wilde. Zo heeft jouw man dat ook zeker ervaren, maar wat zit hier achter bij haar? Dat weten we allemaal niet.

Jij hebt deze vrouw nog nooit gesproken. Probeer dat niet te vergeten. Wie weet kijk jij met een andere bril naar haar dan je man. Hoe meer vooroordelen je in je onbewuste meeneemt, hoe meer je die ook bevestigd zult zien. Nu gaat de afspraak ook via je ex. Je weet niet hoe zij de dingen brengt. Probeer open te staan en probeer inderdaad ook jouw eisen zoals anderen noemden net op een andere manier te brengen. Nu botsen jullie al in de voorfase zonder van elkaar te weten wat er is.

Gewoon afwachten

Ik vind het ook raar dat ze zegt dat ze pas ‘s morgens wil aangeven dat Ze ‘s middags wil langskomen, maar dat kun je ook van je af laten glijden. Als zij vrijdagochtend belt met de mededeling dat ze om 15 uur komt en jij hebt dan een vergadering, dan zeg je of zegt je man toch gewoon: nee, vanmiddag kan niet, maar maandagmiddag kan wel. Kom je dan? Opgelost. Natuurlijk ga je je agenda niet leegruimen voor haar; zij kan hetvragen, jij kunt het negeren.

In aansluiting op bovenstaande berichten

Richt je op datgene waar je invloed op kunt hebben en verantwoordelijk voor bent: je eigen gedrag. Dan besef je ook hoeveel macht jij zelf in handen hebt. Het staat je desnoods geheel vrij om de afspraak zelfs helemaal niet te laten doorgaan.

Rode krullenbol

Onbetaalde rekeningen

Er liggen dus toch een paar onbetaalde rekeningen onder.

'Deze situatie heb ik niet laten ontstaan, van mij had ze vanaf het begin al normaal contact kunnen hebben,maar ze koos er niet voor. Ook prima haar keus haar leven.'

Je zegt 'prima', maar dat meen je niet. Je bent er boos over en nu moet ze het doen op jouw manier. |dat is een onbetaalde rekening, die nu vereffend moet worden.

'Het zou deze dame ook sieren als ze aan de kinderen zou denken in het kader wat fijn dat een afspraak kan en dat ze ondanks dat ik altijd geen contact wilde, nu wel open staat om mij na al die jaren toch te leren kennen en ontmoeten?'

Ook dat is een onbetaalde rekening, nu via de kinderen.

''Zou het als het om een vriendschap zijn gegaan ook hier zo gereageerd zijn of is men van mening dat een ex vrouw te alle tijden tegemoet gekomen moet worden? Oprechte vraag hoor,'
Niemand zegt dat je een ex-vrouw te alle tijden tegemoet moet komen, daar gaat het helemaal niet over. Het gaat erover dat een oude wens van jou nu (pas) eindelijk vervuld kan worden.

Let wel: kennis maken is kennis maken met de vrouw die ze nu is (en vroeger wellicht ook al was). Dit is ze. Na de kennismaking hoef je er niet meer mee, dan wat je zelf van belang acht, rekening houdend met je partner en met de kinderen.

Tsjor

Van de andere kant

Je zult vast je redenen hebben om elk woord wat zij zegt op een weegschaal te leggen. Om elke reactie te toetsen aan een emotionele bankrekening die vast al heel lang in het rood staat en daardoor minder verdraagzaam te zijn.

Maar stel nou he, stel. Deze moeder van je vriend zijn kind(eten) heeft heel lang getwijfeld. Zal ik nou wel of niet bij ex langs gaan. En stel nou, dat ze daar hulp bij heeft gehad, misschien ook wel omdat ze het eng of spannend vindt, maar denkt dat het beter is voor haar kind. Dan heeft ze tips gehad van vriendinnen, therapeuten of alterneuten. Dan zullen die heel vaak zeggen ‘bewaak je grenzen!’ Of ‘zet zelf de kaders neer’. Dat zijn dan adviezen die worden gegeven aan iemand die erg onzeker is over zo’n afspraak.

Met zo’n uitgangssituatie zijn haar ‘eisen’ niet meer zo raar. Dan is haar voorstel niet meer dan een handreiking, waarbij ze uit zelfbescherming kaders heeft gezet. Zich misschien wel overschreeuwt, omdat ze haar onzekerheid en angst voor die afspraak zeker niet zal laten merken. Vergelijkbaar met iemand die net een slechte assertiviteitscursus heeft gedaan en uit voorzorg alleen nog maar NEE en Ga Weg gilt.

Mijn gedachte zou dus zijn dat ze om die reden zo doet. En dan maar een beetje de schouders ophalen als ze eisen blijft stellen. Nee, het is niet raar in deze tijd om pas op de dag zelf te bepalen dat het je gaat lukken. Net zoals het niet vreemd is dat jullie dan zeggen dat het wel of niet uitkomt.

Maar goed. Dat vergt wel dat je can je afreken modus afkomt en probeert het goede te zien in de ex. Anders is dit alleen maar een recept voor meer gez.k omdat de emotionele boekhouding nog even afgewerkt moet worden.