U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex uit huis weg na akte van verdeling?
hallo, graag jullie mening over het volgende:
mijn man en ik zijn aan het scheiden; alles is in gang gezet; oudersschapsplan word geschreven etc.
Ik blijf in ons huis wonen; ga ex uitkopen en hypotheek zelf dragen. Nu wonen we nog onder 1 dak, slapen apart en zijn om het weekend weg; we slepen nog niet met de kinders. We willen straks co-ouderschap en ex zoekt een huis in de buurt. Hij kan echter niks kopen nog, zoalng hij nog niet uitgekocht is. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik niet meer met hem onder 1 dak wil zijn nadat het huis op mijn naam staat; oftewel, hij moet dan weg. Maar, ja hij is nogal passief en onderneemt weinig aktie in het zoeken naar (tijdelijke) woonruimte. Nu kan hij dat nog niet betalen maar straks natuurlijk wel. Ik wil hem er niet uit zetten maar ik wil wel dat hij weggaat. Hij heeft me dit ook toegezegd, mits hij iets gevonden heeft.
Hebben jullie ervaring met deze situatie?
Ik wil straks verder met m'n leven; ik wil niet voor niets scheiden; het is genoeg geweest. Ik schat in dat alles rond is rond 1 oktober; dan zijn we totaal 5 maanden bezig geweest met scheiden; dan moet hij echt weg.
ps. op zich zijn we nog 'on-speaking-terms'; we zijn beide wel gekwetst maar er zijn geen ruzies of zo.
Graag reactie
Ik was hard
binnen een uur nadat mijn inmiddels ex aan gaf te willen scheiden heb ik 'm buiten de deur gezet. Die tijd had hij om een koffer te pakken en zijn broer te bellen.
Ik ben tot aan de oplevering van ons huis in dat huis blijven wonen en daarna naar mijn huidige huis gegaan. Hij is vanaf zijn broer naar zijn huidige huis gegaan.
Je kunt dit ook regelen via de rechter dmv voorlopige voorzieningen. De rechter bepaalt dan wie er in het huis blijfte en wanneer de ander weg moet zijn. Dan heb je een harde deadline.
Concept akte van verdeling
was voor mij genoeg om een hypotheek te krijgen. Zou je na kunnen vragen bij de hypotheek verstrekker of dat voldoende is.
Voorschot
Je kunt ook (als je wat spaargeld hebt) een voorschot op de uitkoop aan hem betalen en dit feit laten opnemen in het convenant / concept akte van verdeling. Dan kan hij van het voorschot de huur betalen. Zo is het bij on gegaan.
Overigens was ik ook bang dat hij lang zou blijven hangen, ook weinig actief (van nature en zo leek het nu ook), maar hij was toch ineens heel snel weg.
Ik heb dus ervaring vanaf exact de andere kant: ex kocht mij uit het huis uit (want ik kon in mijn eentje dat huis niet betalen, anders had ik er echt wel willen blijven!) en ik was dus op zoek naar iets anders.
Mijn ervaring is dat ook als je heel erg je best doet met zoeken, je van veel dingen afhankelijk bent en je niet zo 1-2-3 een ander huis hebt:
Ik kon dus echt geen huis kopen zolang ik het geld niet echt had, zo hebben twee hypotheekadviseurs mij verzekerd. Ik kon ook geen huis in de vrije sector huren want die zijn (hier tenminste) vanaf 1200 euro en de eis is dat je dan minimaal 3x1200 euro per maand verdient. En dat verdiende ik niet. Een huurwoning via de woningbouw daarvoor moet je inschrijven en boffen. Ik had 9 jaar wachttijd, geloof ik, en dat is niet veel voor deze stad. Gelukkig is deze buitenwijk niet zo heel erg gewild en kreeg ik na 4 maanden inschrijven en loten enzo toch een woning, 3 straten verderop van ex. Toen duurde het nog een week of 3 voor ik de sleutel had, toen nog verven en verhuizen en dus weer 2 weken verder. En zo ook met een koopwoning, die koop je niet in 1 dag kant-en-klaar dat je kunt verhuizen.
Ik vind dus jouw eis dat hij weg moet zijn zo gauw het huis op jouw naam staat, erg onredelijk. Je kunt hem toch niet zomaar wegsturen en op straat zetten?
Ik vond het toen, en nu nog als ik er weer aan denk, zo onvoorstelbaar egoistisch van ex: hij wilde scheiden, hij wilde het huis en ik kon gewoon oprotten zoals het hem bliefde. We hadden 10 jaar samen achter de rug, dan zet je iemand toch niet op zulke korte termijn de deur uit als er nog geen andere woning is? Zeker niet als je kinderen hebt en je co-ouderschap wilt gaan doen. Stel dat hij elke week weer bij een andere vriend ofzo gaat logeren, dan gaan je kinderen daar dus ook elke (halve?) week naartoe ivm jullie co-ouderschap. Wil je dat wel?
Kijk ik snap wel dat je van hem af wilt, maar toch, je kunt toch ook vriendelijk blijven en misschien een compromis vinden. En omgekeerd: hoe zou jij het vinden als hij zo met jou zou omgaan?
Wat mij logischer lijkt, is dat jullie een termijn afspreken waarin hij nog in het huis mag blijven. Wat wij hebben gedaan tijdens die termijn was elk om de beurt een paar dagen in het huis met kinderen. De kinderen waren dan altijd in het huis en wij logeerden die andere dagen bij vrienden/ familie maar dan hadden de kinderen daar tenminste geen last van.
En als ik het goed begrijp ben je per 1 oktober 5 maanden bezig, dus dan ben je per 1 mei begonnen met het scheidingsproces. Hij weet dus pas 6 weken dat hij op zoek moet naar een ander huis? Dat is helemaal nog niet lang hoor. Ik zou hem nog wat meer tijd gunnen en duidelijke afspraken maken. Zijn jullie misschien bij een mediator? Daar kan dat natuurlijk perfect.
Rozenstruikje
Je hebt het al eens eerder verteld, hoe dat toen ging, en ik vind het zo bijzonder. Waar haalde je de kracht vandaan om op die manier actie te ondernemen (had je al geen hoop meer)? En eigenlijk ook heel apart dat je ex zich zomaar weg liet sturen, dat hoor je niet vaak. Ik hoop niet dat je het erg vind dat ik het vraag.
soort overlevingsstrategie denk ik. Eerst keihard terug meppen en daarna in paniek raken.
Om vervolgens rationeel te gaan handelen, en later de terugslag te krijgen. En die terugslag is groot geweest. DAt kan ik nu pas zeggen. En dan zijn we toch bijna 4 jaar verder.