U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex pusht de kinderen om nieuwe vrouw te ontmoeten
Hoi allemaal,
Radeloos ben ik.
m'n ex en ik zijn 2 jaar geleden uit elkaar gegaan. Er is teveel gebeurt om nog fatsoenlijk met elkaar om te kunnen gaan. ik kwam erachter dat hij oa vreemdging. Dat was de druppel (er was nog veel meer aan de hand). Zij is moslim, en hij was zich al aan het bekeren toen wij nog bij elkaar waren, voor haar. Hij fraudeerde op zijn werk. Het frauderen kwam ik in januari achter, en in februari kwam ik erachter dat hij vreemdging. Al met al, een heftige periode. We zijn 20 jaar samen geweest. Haar familie mocht niets weten van hun affaire, omdat het haram is. Toen ze er eenmaal achter kwamen, ontplofte de bom pas echt. Ze is heeft alles ontkent naar d'r eigen familie. Familie kwam zelfs aan mijn deur om
Verhaal te halen, de politie heb ik 2x moeten bellen! En het is een man dat bezet is, en Was nog geen moslim. Drama dus. Achteraf heeft ie het hele traject afgerond, inclusief besnijdenis, en is nu 'moslim'. Zij is weggelopen van huis naar m'n ex toe. Al is de leugen nog zo klein.....
Ook heeft hij gelogen tegen zijn eigen familie. Mijn ex schoonfamilie dus. Hij had geen ander vertelde hij. Het ging gewoon niet meer thuis, was zijn excuus.. Over het moslimzijn geen woord naar zijn eigen familie. Alsof hij zich ervoor schaamt.
Zo kwamen de kinderen onlangs via social media erachter dat hun vader is getrouwd met haar. Ze zagen een foto met ex in pak, en zij had een trouwjurk aan. Zij speelde altijd de onschuldige moslim, terwijl ze zelfs in mijn bed heeft geslapen toen we nog bij elkaar waren (mijn buren hebben vaker gezien dat ze mijn huis inging terwijl ik en de kinderen niet thuis waren). Ze heeft ook aangegeven dat ze neerkijkt op mensen die geen moslim zijn. Volgens haar zijn we satans, en zullen we branden in de hel. Prima. Met haar eigen familie heeft ze geen contact meer. Zij kennen de waarheid nu. De politie had aangegeven dat zij contact zouden zoeken met haar familie en hun zouden verzoeken om ons (mij en de kinderen) met rust te laten.
Zij en mijn ex hebben het leven van mijn kinderen destijds heel zuur gemaakt. Niemand dacht aan de kinderen, behalve ik! Voor mij voelde het alsof hij de kinderen ook had gedumpt. Zij heeft via whatsapp tegen mij gezegd dat ze niet van plan is om mijn kinderen ooit te ontmoeten. Zij belt en stuurt mij constant whatsappen, en dat zijn nooit leuke, gezellige gesprekken. Uiteindelijk draait het altijd over hoe slecht de ongelovigen zijn en hoe geweldig zij wel niet is omdat ze gelooft. En een hele scheldpartij van haar volgt achteraf. Ach ja, ze is nog ook zo jong. Hij is in de 40 en zijn in de 20. Het is de leeftijd zullen we maar zeggen.
Ondanks alles: de kinderen mogen hem zien wanneer ze willen. We hebben geen afspraken daarover. Ik vind dat dit heel goed werkt voor de kinderen. Ze mogen doen en laten waar ze zin in hebben. Ondanks alles blijft het voor hun hun vader. Wat ik over hem denk, is duidelijk, en spreek ik niet hardop uit waar de kinderen bij zijn.
Maar nu: ex wilt Perse dat de kinderen haar ontmoeten. Want hij wilt gezellig met de hele familie uit eten op zijn verjaardag. Ik weet echt niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik heb voor hete vuren gestaan in de afgelopen 2 jaren, maar dit is even andere koek. M'n oudste dochter heeft zoiets van: we moeten haar toxh ooit zien. Jongste wilt absoluut niets van haar weten.
Ik wil ook echt niet dat ze haar geloof opdringt naar mijn kinderen toe, mocht het ooit komen tot een ontmoeting. Hoe zouden jullie het aanpakken? Wat nou als ze ook zo neerbuigend doet naar mijn kinderen omdat ze zonder geloof worden opgevoed door mij?
we hebben onze leven net weer op de rit. Een huis, scholen gaan heel goed van de kinderen, bijna van restschuld af, En nu dit weer. Ook vind ik de leugens heel lastig. De kinderen worden over alles voorgelogen, en uiteindelijk komt de waarheid steeds weer boven water, waardoor ze iedere keer als ze achteraf horen wat de waarheid is, beseffen dat ze de hele tijd voorgelogen zijn. Ik vind dit moeilijk om aan te zien.
Hoe oud
Hoe oud zijn je kinderen?
15 en 11
Laten gaan
Zelf zou ik de kinderen gewoon laten gaan, het blijft hen vader.
Voor mij is het nu drie jaar geleden dat ik 'ingeruild' werd. Ex trok meteen bij zijn nieuwe partner in en toen had ik er ook best moeite mee om mijn kinderen daar meteen heen te laten gaan.
Zoals jij nu klinkt heeft je ex al best lang met zijn nieuwe partner. Jij kunt van de situatie vinden wat je wilt, maar je ex heeft bepaalde keuzes gemaakt en dat zijn zijn keuzes. Ik zou de kinderen gewoon laten gaan.
Het komt over alsof de geloofsovertuiging van je ex en zijn nieuwe partner een probleem voor je zijn, zelf zou ik me daar wat minder druk om maken. Het gaat op dit moment zelfs maar om een kennismaking en nog niet om dat ze er deels gaan wonen. Ze zullen toch ook wel moslim-vrienden/vriendinnen hebben?
helemaal
loslaten Z.
Je kinderen hebben al genoeg gezien en gehoord om er het hunne van te denken. het zal niet echt kwaad kunnen dat ze haar ontmoeten.
Je hebt genoeg ellende gehad lees ik zo. je kinderen kunnen zelfal duidelijke keuzes maken en kunnen moeilijk gedwongen worden tot iets wat ze perse niet willen.
Houd je er vooral maar lekker buiten. Niets aanpakken dus, gewoon loslaten!
Blijf jij het veilige stabiele thuisfront! Dat is pittig genoeg.
Dankjewel voor je reactie, anoniem!
Mijn kinderen hebben wel moslimvrienden en vriendinnen, maar die hebben nog nooit tegen ze gezegd dat ongelovigen slecht zijn, of dat ze zich moeten bekeren. Het lijkt wel alsof kinderen onderling er makkelijker mee omgaan. Maar die nieuwe vrouw heeft tot nu toe echt alles geroepen.
M'n oudste is er sowieso makkelijker in, en zal haar ontmoeten. Maar ik denk dat m'n jongste wat moeilijker zal zijn daarin.
Vind het wel moeilijk hoor om m'n kinderen te laten gaan naar een persoon waarbij ze niet gewild zijn. Vind het ook lastig dat ze iemand gaan ontmoeten die neerbuigend zal doen. Misschien zal ze het niet tonen, maar ik weet hoe ze een beetje denkt. Ze heeft in haar boze buien echt teveel geroepen.
Herken het ook wel
Ik herken je gevoel ook wel hoor 
Die nieuwe partner van mijn ex was ook niet bepaald mijn ideale stiefmoeder voor mijn kinderen en dan ging ik nog uit van de verhalen die ik van mijn ex hoorde. Haar eigen kinderen waren al meerdere keren voor lange tijd uit huis geplaatst en ook in aanraking gekomen met politie en zo waren er nog meer dingen.
Voor mezelf gebruikte ik dat als argumenten waarom ze er niet heen zouden moeten kunnen of in ieder geval als argumenten voor mijn weerstand. Achteraf denk ik dat mijn weerstand heel ergens anders in zat. Misschien nam ik mijn ex bepaalde dingen wel zo kwalijk dat ik liever niet had dat de kinderen naar hem toegingen en daar zocht ik eigenlijk allemaal extra argumenten bij, zoals zijn nieuwe partner. Maar eigenlijk was boosheid op mijn ex mijn voornaamste frustratie.
Ik heb de kinderen wel al vrij snel laten gaan, maar ben met de situatie daar nooit blij geweest. Ik merkte echter wel hoe harder ik daar tegen vocht, hoe harder er terug gevochten werd. Maar ook hoe meer ik het losliet, hoe beter het ging.
En over dat geloof. Je kinderen zijn nu puber of bijna puber. Die zullen echt niet zomaar alles accepteren.
Als je jongste het echt niet wil, kun je hem/haar naar mijn idee niet dwingen. Hier had de middelste een zelfde opvatting. Die wilde absoluut niet naar zijn vader toe. Dit heb ik toen tussen hem en zijn vader gelaten. Als ik zou zeggen dat hij moest, zou hij absoluut niet gaan. Als ik tegen zijn vader zou zeggen dat hij niet wilde, dan lag het aan mij. Wij hadden ook geen vaste afspraken (was door de omstandigheden van mijn ex ook niet mogelijk). Ex kon nu echter zelf zien dat middelste niet wilde en inmiddels hebben we er allemaal meer onze weg in gevonden (al zitten er soms nog steeds behoorlijke hobbels in die weg)