Ex in het buitenland, waar gaan dan de kinderen heen in zijn weekend?

Begrijp jullie allebei

Ik begrijp beide kanten. Kun je wat meer vertellen over het reilen en zeilen en jouw band met de kinderen, want daar hangt denk ik veel vanaf.

En wat willen de kinderen zelf?

Of zijn ze nog niet oud genoeg om iets te willen??

Ja, vertel eens wat meer

Ik begrijp dat je man gescheiden is en dat hij (al dan niet officieel) bezoekrecht heeft en dat als hij op zakenreis is - even samengevat - "zijn" weekenden wil benutten om dan in ieder geval het contact tussen de gezamenlijke kinderen te bevorderen?

Denk je dat de moeder jaloers is dat haar kinderen bij jou zijn zonder dat hij erbij is of mist ze haar kinderen dan gewoon? Hoe frequent is het contact? Want als het om twee weekeinden per maand gaat riekt het toch een beetje naar bezitsdrang, zelf zou ik het heerlijk vinden om eens lekker mijn gang te kunnen gaan, de vader van mijn dochter is buiten beeld en als ik een stukje vrijheid wil moet ik altijd bedelen bij vriendinnen of een oppas betalen.

Aan de andere kant.....

....kan ik het van de moeder die haar kinderen misschien ook mist bij de bezoekdagen ook wel weer begrijpen als zij zoiets heeft van: 'Ik moet ze missen en hij is er niet eens'.....

Maar nogmaals het is heel afhankelijk van de situatie. Dus ik hoor graag meer.

Beide kanten

voor beide kanten is wat te zeggen. Ik kan de moeder wel begrijpen, zij heeft in eerste instantie natuurlijk een omgangsregeling met haar ex, en niet met jou. Haar ex draagt als vader verantwoordelijkheid voor de kinderen (jij natuurlijk ook, maar dat is in haar ogen toch anders). Ik denk niet dat het jaloezie/bezitsdrang is.

Maar ik kan ook begrijpen dat je het leuk vindt dat zijn kinderen er zijn omdat ze er gewoon bijhoren in de weekenden, ook al is je man er niet.

valt er geen tussenoplossing te verzinnen voor dit soort weekenden, bv dat ze wel komen maar bv wat korter?

Ik begrijp ook twee kanten van het verhaal.

Op zich zijn de kinderen op een leeftijd dat ze ook wat mogen en kunnen vinden van de situatie (en dat doen ze ook) Ze geven ook aan mijn kinderen te missen in zo'n weekend. Mijn kinderen zijn niet die van mijn man. Ik heb twee kinderen en hij ook. Alle 4 nog op de basisschool. We zijn beide gescheiden. Gezin is al samengesteld sinds ruim twee jaar.

Maar het gaat ook over de manier van de vraag voorleggen. Er is een wezenlijk verschil tussen een open gesprek met ze voeren, of ze laten kiezen tussen moeder en stief. (ik dus) Daarnaast gaat het om zo'n 4 tot 5 keer per jaar dat mijn man weg is. Meer is het niet. Tot nu toe zijn de kinderen steeds naar hun moeder gegaan, op haar verzoek.

Ik ga ervan uit dat ze de kids mist als ze er niet zijn en dan in zo'n weekend inderdaad het gevoel heeft van 'nu ben ik alleen terwijl hij er niet eens is' dat kan ik me goed voorstellen.

Daar komt nog bij dat er van een goede verstandhouding tussen haar en mij geen sprake is. Ik ben dan ook geen gesprekspartner in deze discussie en zal dat ook niet worden. Hoeft ook niet. Dat is iets tussen mijn man en zijn ex.

Eucalipta2

(null)

Lastig hoor

Lastige kwestie hoor,

Zeker als mam en jij geen vriendinnen zijn...valt daar uberhaupt niet aan te bouwen?

Kun je niet regelen dat het om en om is, dus de ene keer dat hij er niet is bij haar en de andere keer bij jou?

Zeer begrijpelijk

Ik heb het zelfs in het convenant laten opnemen, er is alleen omgang als vader thuis is, anders niet. Daar staat dan tegenover dat vader de omgang mag ruilen als die vanwege zijn werk niet door kan gaan.

Denk dat dat veel eer jullie insteek moet zijn, als er geen omgang kan zijn vanwege werk van vader, dat dat dan het weekeinde ervoor of erna ingehaald kan worden. (en ik vind eigenlijk ook dat vader gewoon moet zorgen dat het niet aanwezig zijn een uitzondering is en geen regel).

@esta

Mag ik vragen waarom je dat zo in het convenant hebt laten opnemen? Voordat ik ga raden naar de reden(en). Ben zeer geïnteresseerd.

Overigens is het afwezig zijn van vader geen regelaar uitzondering. Soms kan het niet anders wat betreft vluchten. Hij is niet naar een vergadering in België.

Eucalipta2

Niet

In een draadje hierboven lijk ik heel begripvol naar vaders die hun werk laten voorgaan boven hun kinderen, maar eigenlijk vind ik dat enorme **tl*llen. In de eerste plaats vind ik een omgangsregeling van twee dagen van de 14 al enorm karig, maar als je dan ook nog eens in 20% van de gevallen niet aanwezig bent is dat wel heel sneu voor de kinderen. Als je voor kinderen hebt gekozen is het gevolg dat je sommige dingen nu eenmaal niet meer (makkelijk) kunt doen. Voor mij is dat een vanzelfsprekendheid, maar sommige vaders denken daar blijkbaar heel anders over.
Persoonlijk heb ik er geen problemen mee als mijn ex (incidenteel) de kinderen in 'zijn' tijd eens een dagje achterlaat bij hun stiefmoeder, of oma, of andere familie. Ik weet ook niet in hoeverre je dat kunt tegengaan als beide ouders gezag hebben, maar ik vind het in ieder geval niet netjes om het tegen de wil van de andere ouder te doen. Dus dan niet.

Oh wacht

Excuus, niet goed gelezen. De kinderen zijn de helft van de tijd bij jullie. Dan nog vind ik dat de moeder een punt heeft, en blijft het betoog over dingen die je niet meer kunt doen als je kinderen hebt gewoon staan. Hoe loste hij dat op toen jullie nog niet samenwoonden?

Ja, hoe loste hij dat vroeger op?

Interessante vraag. Het omruilen van een weekend dat hij er wel is voor een weekend dat hij op reis is lijkt me ook een goede optie, eerlijker ook. Ik neem aan dat het niet altijd mogelijk is die werkreisjes uit te stellen tot een weekend dat de kinderen er toch niet zijn. Dat moeder de kinderen mist kan ik me voorstellen maar zij heeft ze (begrijp ik) toch al veel meer om zich heen dan hij.

Ja maar....

...als moeder de kinderen meer om zich heen heeft dan is haar leven ook meer ingesteld op de kinderen en is de leegte dus des te groter als ze er niet zijn....en dat om ze te doen verblijven bij iemand met wie je niet door een deur kunt terwijl vader weg is....ik snap het wel.

Ongelukkige partner keuze

In mijn geval had de bepaling in het convenant ook te maken met een ongelukkige partnerkeuze van ex (nieuwe partner had kinderen die een OTS hadden), maar ik vind de afspraak nog steeds goed werken.

Hij heeft de verantwoordelijkheid om thuis te zijn tijdens zijn weekeinden, lukt dat echt niet, dan moet ik meewerken aan een ruiling van de omgang.

Vroeger deed dit vraagstuk zich niet voor

De kinderen zijn evenveel bij moeder als bij vader. Het co-ouderschap is priecies 50-50 verdeeld. Vader is juist een vader die veel met de kinderen doet. thuiswerkt op een vaste dag zodag hij er smorgens en smiddags is en dat soort dingen. Dus niet alleen van langs de lijn in het weekend en een 10 minuten gesprekje. Ik vind een aantal weken in een jaar voor werk naar het buitenland niet zo ernstig dat je het kunt zien als vaderlijk plichtsverzuim. Dat vindt moeder ook niet, dat is ook niet het probleem. het vraagstuk heeft zich in het verleden niet voorgedaan omdat mijn man sinds iets meer dan een jaar deze baan heeft.

Punt is dat als er een weekend geruild wordt de kinderen elkaar juist extra lang niet zien. Dat betekend dat ik ook met míjn ex (waar ik ook een co-ouderschap mee heb) een weekend zou moeten ruilen en dat gaat natuurlijk ook niet altijd zomaar. Daarnaast heeft moeder een functie waarbij ze onregelmatig moet werken. Dat doet ze op de dagen dat de kinderen er niet zijn, maar betekend dat er ook niet altijd zomaar geruild kan worden omdat ze dan naar haar werk moet.
Ze brengt dan de kinderen liever naar opa en oma dan naar ons (lees mij) als vader er niet is.

Mijn voorstel is: de kinderen naar moeder als ze niet hoeft te werken en anders naar ons zodat ze lekker met z'n vieren kunnen spelen. Juist omdat ik best begrijp dat het moeilijk is om de kinderen niet om je heen te hebben en ze dan ook nog weg zijn terwijl hun vader er niet eens is. Er is ook geen ruzie of zo over. Ik vraag het me gewoon af hoe anderen dat oplossen.

Eucalipta2

@esta

Dan begrijp ik je keuze ook veel beter. En snap ik dat je dat laat vastleggen in het convenant.

Goed idee van jou.....

....om moeder als ze niet werkt de kinderen 'terug' te geven. Als ze idd op dat moment zelf werkt dan snap ik niet goed waar ze moeilijk over doet. Mocht ze willen dat grootouders de kinderen vaker zien dan moet ze dat vind ik in haar tijd regelen.

N.a.v. de diverse (heel redelijke) invalshoeken van anderen

Je kunt het niet goed vinden met zijn ex. Waarom is dat eigenlijk? Heb jij haar man "afgepikt"? Is ze jaloers aangelegd? Of spelen er frustratie mee omdat ze zelf geen nieuwe partner heeft en haar weekenden dus extra leeg zijn? Ik zou willen weten in hoeverre oud zeer meespeelt, dat verklaart misschien haar houding. Natuurlijk heeft ze liever dat de kinderen op vertrouwd terrein zijn (opa en oma) dan bij de vijand (jij).

Oud zeer

In verband met de kans op herkenning ga ik liever niet te diep in op het hoe en waarom van de moeizame verstandhouding met moeder. Laten we het er maar op houden dat er heel wat oud zeer maar ook jaloezie meespeelt en dat ik inderdaad als de vijand wordt beschouwd. Dat kan ik deels ook wel begrijpen. Ik kan me het soort gedachtengangen als jij hierboven beschrijft goed voorstelen. Niets menselijks is mij vreemd.

Overigens gaan de kinderen als het gaat over grootouders vaker naar de ouders van mijn man, dan naar haar eigen ouders. Of de ouders van mijn man komen de kinderen bij mij ophalen en brengen ze naar moeder omdat ze niet met dit huis geconfronterd wil worden. En dat voelt dan zo gekunsteld. Het legt ook een lading bij de kinderen. Het loyaliteitsconflict is zo geboren op deze manier.

Nog even dit

Nog even het volgende. Mijn streven is de levens van de 4 kindern zo goed mogelijk te laten verlopen. Als daarvoor nodig is dat de kinderen van mijn man bij moeder zijn als hij er niet is, dan is dat zo. Als dat voorkomt dat er ruzie ontstaat of dat moeder via de kinderen communiceert. Dan heb ik dat er voor over. Liever een stabiele situatie en af en toe de kinderen niet, dan gedoe, ruzie en verdriet. Dat is er al genoeg geweest in hun leventjes. (Voor alle 4 de kinderen geldt dat trouwens)

Ik ben dan ook blij met de goede ideeen en suggesties die al gedaan zijn. Ik probeer het altijd zo goed mogelijk van alle kanten te bekijken.

Eucalipta2

Samen zorgen

Ik zou de ex in dit verhaal kunnen zijn. Snap dus ook helemaal haar standpunt. Als je de zorg verdeelt, dan doe je dat als ouders samen. En nee, dan is het als moeder niet meer je verantwoordelijkheid om in te springen als vader niet kan. Maar dat wil nog niet zeggen dat het niet mag? Als gescheiden ouders draag je samen de verantwoordelijkheid. Wie daar verder nog omheen hangt doet er eigenlijk niet zo veel toe. Ook niet als je al jaren samenwoont.

Op een dag dat ze moet werken haalt ze daarna waarschijnlijk haar kinderen wel op, lijkt me. Dat is toch 'samen tijd' die je anders niet zou hebben. Ook heel waardevol. Kan me goed voorstellen dat ze dat verkiest boven het hele weekend bij jou. Als je man het zo belangrijk vindt dat het contact blijft doorlopen, dan zou hij er ook zelf voor kunnen zorgen dat hij thuis is. Dat dit niet altijd mogelijk is snap ik best, maar het blijft zijn keus.

Je laatste twee postings vind ik toch wat dubbel van toon. Allereerst over het ophalen bij jullie thuis; het hoeft geen begin van een loyaliteitsconflict te zijn natuurlijk. Dat hebben jullie samen helemaal zelf in de hand. Het is maar net hoe je ermee omgaat. En van je moeder Theresa houding in je laatste posting ben ik ook niet echt onder de indruk. Maar dat kan geheel invulling van mijne zijde zijn.

Mijn streven

Eucalipta, ik laat je goede bedoelingen even buiten beschouwing, maar in dit zinnetje zit wel een groot probleem: 'Mijn streven is de levens van de 4 kindern zo goed mogelijk te laten verlopen.' Als ik moeder was van twee van die kinderen en jij was de vriendin van mijn ex, dan zou ik gaan steigeren bij dit zinnetje. Misschien kun jij het je enigszins voorstellen als de moeder van de kinderen op dezelfde wijze ook jouw kinderen zou gaan opeisen, onder dezelfde vlag, dus ook met als motief dat zij de levens van vier kinderen zo goed mogelijk wil laten verlopen (inclusief jouw kinderen dus) en dat zij het beste wil voor de kinderen en dat haar kinderen anders jouw kinderen missen etc.

Als er tot nu toe geen probleem is, als er geen conflict is, dan zou ik dat ook zo laten. Het ging tot nu toe goed, dus waarom iets veranderen.

Tsjor

@ex en @ tjor

Zo zie je maar hoe moeilijk het is om duidelijk te communiceren. Ik eis helemaal niemand op! Daar ga ik niet over en dat is iets tussen mijn man en zijn ex. Als zij afspreken dat de kinderen bij hun moeder zijn dan gebeurd dat ook. Dat is tot nu toe ook altijd zo geweest. Het gaat erom dat ook mijn man graag zou willen dat de kinderen in zo'n weekend bij ons zijn. Jullie hebben nu conclusies getrokken die niet terecht zijn. Ik heb nergens bedoeld dat het het beste is voor de kinderen als ze alle 4 bij mij zijn. Ik heb bedoeld te zeggen dat het voor alle 4 de kinderen het fijnst is als er geen ruzie en gedoe in hun leven is.

Ik vind het nogal flauw om te spreken over een moeder Theresa houding als ik alleen ter verduidelijking probeer aan te geven conflicten te willen vermijden.

Ik snap het niet zo goed

Waarom sta je zo te springen om een paar dagen in je eentje voor 4 kinderen te zorgen, waarvan 2 niet eens van jou zijn? Denk je niet dat het voor jouw kinderen fijn is om ook eens even alleen te zijn met hun moeder? Ze hebben immers al een scheiding achter de rug, en ineens een 'stiefpapa' gekregen.
Als ik jou was zou ik het hele onderwerp even laten rusten. Die moeder wil de zorg voor haar kinderen helemaal niet aan jou overlaten, dat blijkt wel. Daarbij, 2 jaar is nog maar een heel korte tijd. Als ik een beetje tussen de regels doorlees, heb jij haar man afgepakt, dus het gaat nog heel wat tijd kosten voor je wat krediet bij haar hebt opgebouwd.

Eucalipta2, je schrijft: 'Het gaat erom dat ook mijn man graag zou willen dat de kinderen in zo'n weekend bij ons zijn.' En dan gaat het om het woordje 'ook'.
Ik vind het persoonlijk nogal flauw van je man dat hij zelf er niet is, maar wel zou willen dat de kinderen 'bij ons' zijn. Hij is er dan toch niet? Dus dan zegt hij eigenlijk: ik wil liever dat de kinderen bij mijn nieuwe vrouw zijn dan bij hun moeder. Dat lijkt mij nogal wat.

Je geeft steeds aan dat je geen ruzie wil. Ik zou zeggen: dan ook geen ruzie: moeder wil zelf voor haar kinderen zorgen en oppas regelen etc. als vader er niet is. Dat lijkt mij dan toch simpel. Iemand had in het convenant zo'n soort afspraak staan: als je de kinderen niet kunt opvangen als het jouw dagen zijn vraag je het eerst aan de andere ouder. Als die de kinderen wel wil, dan zijn de kinderen bij de andere ouder. Zonder enige discussie, zonder enig oordeel over die andere ouder, zonder enig drama over kinderen die elkaar dan moeten missen, zonder enige ruzie.

Tsjor