U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex blijft boos na scheiding terwijl zij is vreemdgegaan
Hallo allemaal,
Ik zit op dit moment in een situatie waarbij ik niet goed weet hoe ik hier goed mee om kan gaan.
8 maanden geleden heb ik van de een op andere dag te horen gekregen dat mijn (nu ex) vrouw wilde scheiden. Ze vond dat we uit elkaar waren gegroeid. We kenden elkaar al vanaf jonge leeftijd en in de loop van tijd zijn we over andere dingen gaan denken, alhoewel ik dat zelf wel mee vond vallen.
ongeveer drie maanden geleden ben ik erachter gekomen dat ze op haar werk vreemd is gegaan met een collega gedurende een aantal maanden. Dit bericht heeft mij enorm veel pijn gedaan omdat ik dat nooit achter haar gezocht had. We hebben twee prachtige kinderen en onze relatie duurde al bijna 13 jaar, dus ik had gehoopt dat ze het respect zou hebben eerst de stekker er uit te trekken alvorens verder te gaan kijken. Dit maakt me ook boos.
Wat misschien nog wel erger was, is dat ze op de dagen dat ze thuis was ( ze werkte parttime) haar vriendin op de kinderen heeft laten passen, om met die collega af te spreken. Ze zorgde wel dat ze op tijd thuis was om samen te eten.
Direct nadat ze aangaf te willen gaan scheiden, heeft ze rond verteld dat ik vreemd was gegaan en dat ze zich afgewezen voelde, maar mij vertelde ze dat we uit elkaar waren gegroeid.
Inmiddels zijn we allebei met iemand aan het daten. Ik moet zeggen dat tijd een hoop heelt, ik heb geen moeite meer met het idee dat ze verder wilt met een ander. Dat er geen toekomst meer is voor ons. Ik heb op dit moment een hoop lol met de persoon met wie ik nu afspreek.
Dit scheelt een hoop in het verwerken van mijn scheiding.
Wat me wel boos maakt en waar ik nog veel verdriet om heb, is het feit dat er nooit iets van een excuus is geweest. Ze heeft gelogen om de reden van de scheiding. Naar mij toe maar ook naar de mensen om ons heen. Ze lijkt totaal geen berouw te hebben om wat ze heeft gedaan, maar ook op de manier waarop ze het heeft gedaan. Daarnaast vind ze het tot op heden nodig mij een slechte vader te noemen (haar nieuwe vriend toonde zich na 4 weken al een betere vader dan dat ik ooit heb gedaan), ze praat minachtend over mijn werk, de seks was slecht en ik ben nooit een goede man voor haar geweest.
Nu ben ik zeker niet perfect, maar ik heb haar altijd goed en eerlijk behandeld. Ik heb regelmatig opmerkingen gekregen van zowel mijn kant van de familie als die van haar dat ik het zo goed deed.
Ik kan niets anders bedenken dat dat er voor haar een sleur in kwam, maar is het dan nodig dit allemaal te doen en te zeggen?
Kan iemand mij een tip geven hoe ik deze negatieve gedachte kan proberen weg te laten gaan? Hierover communiceren wil ze niet.
Groetjes
Dennis
Laat het voor wat het is
Ik kan je alleen maar adviseren het van je af te laten glijden, hoe moeilijk dat ook is. Mijn ex heeft ook allerlei onzin over mij verteld, het is geloof ik eerder regel dan uitzondering. Onze/mijn goede vrienden gaven hem weerwoord en/of kwamen bij mij om verhalen te verfiëren en versie te horen. De overigen mogen van mij de onzin geloven. Als ze niet de moeite nemen met mij te praten, hoef ik niet meer bevriend met ze te zijn.
Overigens zei onze relatietherapeut dat het normaal is dat na een scheiding de beleving van wat er gebeurd is bij beide ex-partners uit elkaar gaat groeien. Dat is normaal. Liegen, zoals bij jullie, is natuurlijk een ander verhaal.
Mijn advies is dus: negeren, tenzij het om jouw familie of goede vrienden gaat. Die vertel je wat er volgens jou gebeurd is.
De beste wraak is een gelukkig en positief leven, zeggen ze wel eens. Nu geloof ik niet in wraak, maar laat haar maar zien dat je het zonder haar en haar verhalen ook wel redt.
Niet er in meegaan
Tjee Dennis80 wat een vervelend verhaal! Ja je kan je goed genaaid voelen door het gedrag wat zij heeft laten zien en wat ze nu ook laat zien. Ik snap dat het moeilijk is... want eigenlijk wil je dit niet over je kant laten gaan... Maar wat Niki73 zegt is zeker waar.... laat het van je afglijden. Verlaag je niet tot haar niveau door ook dingen over haar rond te bazuinen, probeer de verhalen het ene oor in te laten gaan, het andere oor uit en richt je op de leuke dingen in je leven. Ook veel beter voor jullie kindjes om niet in die negativiteit te zitten!
Als ze het maar hard genoeg roept
Gelooft ze het misschien zelf? Zit dat er misschien achter?
Voor de rest geen andere tips dan hiervoor al genoemd.
Helaas
kun je haar niet veranderen. Je kunt alleen veranderen hoe jij naar de situatie kijkt.
In mijn geval hebben de ouders van mijn ex en mijn ex allerlei onzin over mij verkondigt. Dit soort zaken helpt je meteen om te zien wie je echte vrienden zijn. Mensen die blindelings geloven wat je ex zegt, zijn jouw tijd niet waard.
Zo kunnen er onverwacht ook mooie dingen op je pad komen. Zo was er een kennis die mijn tante ook kent. Hij kwam mijn tante tegen en vroeg haar gewoon op de man af wat het verhaal nu was. Dat geeft de burger moed.
Dat loslaten zal niet eenvoudig zijn, dat is gewoon intens moeilijk. Voor mij helpt het om te beseffen dat er nu eenmaal een verschil is tussen feit en fictie. Dat zij het rondbazuint, maakt de fictie nog geen feit. Daarbij geef je zelf al aan: het is maar een gedachte. Een gedachte is een verzinsel van je brein. Misschien helpt het je om je negatieve gedachtes op te schrijven, in een doosje te doen en weg te zetten.
Ik vind het al heel positief dat je je zover bent gekomen, dat je beseft dat het jouw negatieve gedachten zijn.
Sterkte met alles!
Paddington
...wat is dat toch met mensen (exen) die negatieve verhalen verspreiden! Er zelf beter uitkomen? Collectief een pispaal uitzoeken? Vreselijk gewoon. Ik vind jullie beiden (Paddington en Dennis80) kranig hoor....dat je je inderdaad bewust bent van wat er gebeurt en dat je er kennelijk niet in mee wil gaan want je zoekt 'hulp' hier op het forum. Opschrijven van je negatieve gedachten is inderdaad misschien wel een goede....van je afschrijven helpt vaak sowieso wel
schuld geven aan een ander
Hollie: "...wat is dat toch met mensen (exen) die negatieve verhalen verspreiden! Er zelf beter uitkomen?"
Tja, hoe komt dat toch?
Ginny: "Als ze het maar hard genoeg roept gelooft ze het misschien zelf? Zit dat er misschien achter?"
Ik denk dat het brein van die mensen de waarheid niet aankan, dat ze zelf iets niet goed gedaan hebben en dus geven ze de schuld maar aan een ander. Dat is voor henzelf misschien makkelijker te verteren.
Je ziet het ook met heel veel andere dingen: iemand doet iets fout en zegt vervolgens "ja, maar jij deed dit" (en toen "moest" die ander dus wel zo reageren? Kon er dus niets aan doen?). Of "ja, maar dit of dat was er aan de hand..."
Kijk, dat een ander iets deed of dat omstandigheden zus en zo waren, kan wel *verklaren* waarom iemand op een bepaalde (foute) manier reageert, maar om dan meteen de ander de schuld te gaan geven. Vervelende eigenschap waar sommige mensen veel last van hebben. En misschien krijgen sommige mensen dat versterkt in een echtscheidingssituatie.
Ja, mijn ex geloofde het zelf
Hij begon de leugen zelfs tussen neus en lippen door aan mij te vertellen. Toen ik hem er fijntjes aan herinnerde hoe het werkelijk was gebeurd, keek hij aanvankelijk geschokt en toen beschaamd. Hij was zijn eigen leugen gaan geloven. Toen moest ik toch wel even heel hard in mijn vuistje lachen! Ik heb zijn gedrag toen definitief als zielig bestempeld.