Dochter heeft straf bij vader

Heel moeilijk dit. Hoe is jullie verstandhouding? Kan je aangeven dat je de straf te zwaar vindt? Komt hij wel eens terug op gegeven straffen? Wat goed van je zoon dat hij zich niet in het drama mee laat trekken.

Jeetje buitenproportioneel, ja!

Belachelijk zeg. Vader reageert gewoon af op dochter: dit heeft niets met straf te maken. Het had hem zelf ook kunnen gebeuren en hij gaf een heel verkeerd voorbeeld.
Ik vind het ook walgelijk dat hij broer vraagt welke straf goed zou zijn... en ijzersterk van hem dat hij zo'n antwoord geeft.
Moeilijk hoor, wat je in dit geval moet doen. Staat hij open voor jouw suggesties?
Is het een idee om hem er een brief/mail over te schrijven; hem te schetsen dat zij in ieder geval geen slechte intentie had, hij een fout voorbeeld gaf en hierdoor de straf erg hard is?
Ik kan me voorstellen dat ze in de eerste instantie heftig reageren omdat het gaat om een groot duur iets. Maar ze moeten toch ook tot inkeer komen als ze er goed over nadenken.
Wat jij alleen zelf weet is of een eventuele brief hierover ervoor zorgt dat e er goed over nadenken of dat dat misschien juist zorgt voor een averechts effect.
Maar ik vind het echt heel erg voor je dochter. Arm kind.

Thuis

Pfff, kijken of je WA-verzekering dit vergoedt en haar lekker thuis houden tot na haar verjaardag. Zeikerd.

En die vriendin vind ik ook een slap wijf dat ze eerst dat kind belast met haar tranen en vervolgens dit nog toestaat ook.

Bah.

Effect

Probleem is dat ik niet kan inschatten wat voor effect een mail hierover zal hebben. De verstandhouding is beleefd maar zeker niet meer dan dat. Er zit aan mijn kant best veel onuitgesproken ergernis. Dat laat ik zo voor de kinderen. Maar dat heeft nu tot gevolg dat ik niet goed weet hoe een reactie van mij zal uitpakken. Nog meer drama, om de woorden van mijn zoon te gebruiken, zit niemand op te wachten. En mijn dochter nog het minst.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Je kunt toch informeren bij je aansprakelijkheidsverzekering? Als die uitkeert, dan haalt dit al meteen een hoop drama weg. Als je heir uitsluitsel over hebt, kun je je ex aanspreken dat je niet wilt dat je dochter vier weken lang geisoleerd wordt om een ongeluk. Als de verzekering betaalt dan heeft hij ook geen enkele reden, dan is erkend dat het een ongeluk was en de schade vergoed, vind hij dan nog dat ze zo gestraft moet worden (er even vanuit gaande dat hij dit echt meent, of riep hij maar wat?) dan blijft ze thuis. Vergoedt de verzekering niet, dan nog zou ik zeggen dat ik dit niet wil op deze manier, hier heb je geen kinderen voor op de wereld gezet en hiervoor breng je ze niet langs.

Ik weet het hoor, je mag je niet bemoeien met wat bij je ex gebeurt. Tenzij het zo erg is....dit is wat mij betreft zo'n tenzij....

Mail door dochter

Misschien kan je dochter zelf een mail schrijven (of jij maar dan wel in haar woorden) waarin ze nogmaals sorry zegt en wat ze van de straf vindt.
Ze kan bijvoorbeeld aan het eind vragen of vader en vriendin nog eens na willen denken over de straf.
De sorry aan het begin is wel nodig.

Begin vooral met: Mama typt voor mij wat ik zeg.......
Anders krijg jij een probleem.

Een goeie vraag is nog niet beantwoord

Druifjes, jouw zoon is inderdaad ijzersterk, zoals de anderen ook al opmerkten.

Marja stelde een goeie vraag, die een beetje is ondergesneeuwd: 'komt hij wel eens terug op gegeven straffen'.
Mijn partner heeft de neiging om nogal uit zijn slof te schieten en dan van alles te roepen en uiteindelijk wordt de soep niet zo heet gegeten. Ik kan dat niet uitstaan, ik dreig alleen met iets als ik het ook denk waar te kunnen maken, en als ik een straf geef dan meen ik het ook. Maar goed, als jouw ex inderdaad van de niet zo hete soep is, dan kan je het misschien nog even aankijken.

Moet je dochter daadwerkelijk de hele tijd in de achterkamer bivakkeren dan zou je m misschien inderdaad eens kunnen benaderen met de vraag hoe lang hij van plan is die aanstellerij nog vol te houden. Is-ie nou helemaal belazerd.

Nagaan bij de WA-verzekering is trouwens op zich ook een goede. Hoewel: vermoedelijk hebben jullie gezamenlijk gezag en dan weet ik eigenlijk niet of dit onder de WA-verzekering valt. Ik bedoel: als je inwonende kind thuis iets stukmaakt kan je dat toch ook niet bij je WA claimen? Nou ja, het is het proberen waard.

Sterkte ermee. En als hij het contact met zijn kinderen goed wil houden moet-ie vooral zo doorgaan.

Groeten,

Temet

Temet

Dat verzekeringsgebeuren schijnt ook niet meer zo heet te worden opgediend. Ik las hier laatst al ergens dat een telefoon of pad gewoon vergoed is toen een kind dat thuis liet vallen op de inboedelverzekering.

Ik snap nog niet hoe het zit maar blijkbaar kan dat wel.

Toevallig dat ik mijn verzekering laatst gebeld heb hierover. Een mobieltje viel op de grond en het scherm is nu gebarsten. Het kan via inboedelverzekering als je daar een extra (luxe) dekking voor hebt. Ik heb die niet.
Maar omdat het een leentoestel betrof, valt het wel onder mijn avp dus ik heb mazzel.

Rechtlijnig

Of dit een verzekeringskwestie is laat ik bij vader. Tenslotte zijn het zijn spullen. Ik heb in dit geval geen goed beeld van de hoogte van de schade. Al vermoed ik dat het om enkele honderden euro's gaat. Geen kleinigheidje dus.

Komt vader wel eens terug op gegeven straffen? Dat is inderdaad een goede vraag. Ik weet het eerlijk gezegd niet. Hij is nogal een rechtlijnig type, dus ik ben bang van niet. Maar een straf die zo lang duurt als deze heb ik ook nog niet eerder gehoord van de kinderen.

De verstandhouding die we hebben zou ik beschrijven als afstandelijk en beleefd. Veel onuitgesproken ergernissen zijn er wel aan mijn kant. Ik kan niet in zijn hoofd kijken natuurlijk. De communicatie verloopt over het algemeen via de mail en soms telefonisch.

Dochter een mail laten schrijven vind ik ook wel een aardig idee. Daar zal ik het met dochter over hebben.
Dank voor de complimenten over zoon. Ik ben ook trots op hem. En ook nu weer vind ik dat hij de situatie goed handelt.

Ik vind het moeilijk om het los te laten. Morgen is het wisseldag. Normaal gesproken nooit een probleem. Niet voor kinderen en ook niet voor mij. Maar nu zie ik ertegen op.

Wa verzekering

De wA verzekering is ervoor om schade te vergoeden die jij, of je kind, bij iemand anders veroorzaakt. Dus jouw verzekering zou dat vergoeden, niet die van je ex. Bovendien kun je hiermee je ex misschien wat milder stemmen. Ik zou het dus zeker proberen!

Precies tijgeroog

En verder was het ding van haar 'stiefmoeder' dus ik zou als ik Druifje was toch een beetje heel veel meer moeite gaan doen. Aan je eigen verzekering opgeven dus.

Moeite?

Voordat dit draadje veranderd in een draadje over WA verzekeringen waar ik moeite voor moet doen. Ik ben met vader niet eens in gesprek hierover. Ik heb het voorval alleen nog maar van de kinderen gehoord en heb de vraag gesteld of ik naar vader zou kunnen/moeten reageren. Ik heb vooral moeite met de aard en de duur van de straf. Daarover ben ik nog niet eens in gesprek met vader. laat staan dat er sprake is van verzekeringskwesties. hoe kan ik iets aan de verzekering opgeven als ik niet eens weet hoe groot de schade is. Ik weet niet eens hoe die haard eruit ziet.

Sorrie

Hmmm, het vorige bericht komt wat gepikeerd over als ik het nu teruglees. Dat is niet de bedoeling geweest, excuses.
Dat neemt niet weg dat er geen sprake is van een financiele kwestie die met een verzekering kan worden opgelost. Dat kan vader prima zelf af, óók financieel. Hij brengt schade toe aan de band met zijn kinderen, dat is het probleem.

Dat snap ik druifje

Dat snap ik wel Druifje. Maar weet je wat het is. Ik vind het een hele stomme straf, echt waardeloos, zeker gezien de rol van je ex in de aanloop... Maar ik ben bang dat je er niet veel aan kan doen. Als jij erover gaat klagen heb je kans dat hij z'n hakken in het zand gaat zetten en er helemaal niets meer mogelijk is, terwijl ik zo goed begrijp dat je als moeder je kind tegen zulke straffen wil beschermen. (Misschien heb ik het helemaal mis hoor, ik ken hem natuurlijk niet)
Maar... Als je dochter tegen hem kan zeggen dat ze het heeft opgelost, dat ze het geld heeft voor een nieuw haardgeval, dan is het daarna makkelijker om hem op de straf aan te spreken. Zij (jij, maargoed) heeft haar verantwoordelijkheid genomen, dan mag hij dat daarna, als volwassen man, ook doen.
(Wat een eikel)

Druifjes, pragmatisch

Oei, Druifjes, wat lijkt het me moeilijk om op je handen te blijven zitten....ontzettend sneu voor je dochter en idd (het is eerder gezegd, maar toch) wat dapper van je zoon om te weigeren zich hierin mee te laten trekken.
Je schrijft: "Ik heb vooral moeite met de aard en de duur van de straf. Daarover ben ik nog niet eens in gesprek met vader. laat staan dat er sprake is van verzekeringskwesties."

Dat snap ik. Toch is zélf beginnen over evt vergoeding misschien een opening naar het bespreekbaar maken van de straf. Maw: misschien bekoelt zijn woede (en het onmetelijke verdriet van zijn partner) wat als jij aangeeft dat je je ervan bewust bent dat je (voor je dochter) verantwoordelijk bent voor de schade. Dat hij geld zat heeft is irrelevant, het gaat om het principe. Gewoon een mailtje in de trant van: "Ik hoorde van Marietje dat zij per ongeluk de open haard heeft vernield. Stel je het op prijs dat ik eea opgeef bij onze aansprakelijkheidsverzekering?" Ik kan me zomaar voorstellen dat ofwel hij kalmeert en de straf vermindert/intrekt, ofwel jij (later) voorzichtig kunt aangeven dat je de straf wat buitenproportioneel vindt. Of dat er misschien ruimte is voor een opmerking dat je dochter “erg onder de indruk is van de straf” oid.
Maar...lastig! En ik vind de straf idioot, maar de reactie van partner en de reactie dáár weer op van vader eigenlijk veel erger.

Mijn idee achter de wa

Ik ben begonnen over de WA-verzekering. Die tip gaf ik je, omdat ik dacht dat mogelijk zo het zeer er wat af ging en de redelijkehid kon terugkeren. Ik heb in dezelfde reactie gezegd wat ik van je ex en zijn vriendin vind. Ik blijf erbij dat het zeker iets is om te proberen, om zo de scherpe kanten er vanaf te halen, ofwel om te concluderen dat er gewoon niet te praten valt en dochter hiertegen te beschermen. Immers, dan kun je zeggen: nou ben ik zelfs naar de verzekering geweest, de schade is vergoed, man wat zeik je nou.....En als hij niet wil dat je het opgeeft: prima, maar dan wil ik er ook niks meer over horen.....

Precies

We hadden allemaal het idee dat je juist die verzekering als schild kunt gebruiken zodat de straf wellicht wat minder kan worden.

Druifjes..........................................?

Hoe is het verder geaan? Heeft vader nog strafvermindering aangebracht??

Helaas

Geen strafvermindering. En ook geen reactie op mijn bericht. Ik geef het op in dit geval. Gelukkig gaat dochter wel weer aardig vrolijk door het leven.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.