Dochter die het moeilijk heeft na scheiding

Misschien zeg ik iets heel raars

Allereerst: wat ontzettend rot voor je dat dit zo loopt, ik kan me voorstellen dat je het er echt zwaar mee hebt.

Dan je vraag: ik heb natuurlijk niet het hele plaatje maar op basis van wat je schrijft vraag ik me af of je niet het volgende zou kunnen doen: gesprek met oudste aangaan, vertellen dat je van haar houdt, ze altijd welkom is, je haar heel graag bij je hebt, samen met haar bent. Maar ook ziet dat ze groter wordt, haar ruimte nodig heeft, de situatie ingewikkeld vindt en dat je begrijpt dat jullie daar met elkaar een manier in moeten vinden. Dat je gelooft dat er nooit één goede manier is die voor altijd geldt. Dat het jou het beste lijkt om dingen uit te proberen en samen te onderzoeken wat werkt. Dat jullie dan ook samen mogen aangeven wat je belangrijk vindt. Dat jij bijvoorbeeld belangrijk vindt dat jullie contact houden, niet van elkaar afdrijven. En dat -hoe moeilijk dat soms ook is- je dat wilt bewaken. Maar dat je je ook wilt openstellen voor wat zij wil en belangrijk vindt. En dan dus vragen wat ze daarvan vindt en hoe ze het ziet.

Dit in het kader van: als je het kooitje openlaat hoeft het vogeltje niet weg te vliegen. En naast haar staan, zij aan zij op zoek naar een oplossing, of een tijdelijke oplossing, ook al doet ze lelijk.
Kun je daar wat mee?

bij vader

Kan het? Is het mogelijk dat je dochter fulltime bij haar vader gaat wonen? Als de dat graag wil en het kan waarom dan niet?

Jullie kunnen dan weer rustig aan jullie relatie werken. Dochter kan naar jou toe komen om te eten of een nachtje te blijven slapen.

Heb je het haar wel eens gevraagd wat ze het liefste zou willen? Als ze zegt dat ze bij haar vader wil wonen en het kan niet dan kan je dat ook met haar bespreken. Nu blijft het blijkbaar in haar hoofd hangen dat ze dat wil en jij denkt dat ze daarom zo vervelend doet.

Dochter die het moeilijk heeft na scheiding

Haar vader stookt haar op tegen mij
en dan gaat het om de dagelijkse dingen zoals niet willen eten omdat ze het niet lekker vind
2x per dag Willen douchen
Niet op tijd naar bed willen gaan enz
En daar begint ze hele heftige discussies over
Laatst liet ze vallen dat ze bepaalde dingen van papa moet doen als ze bij mij is
Ook vertelde ze dat ze dingen van mij weet en zodra ze het mij verteld dat ik aangifte tegen haar ga doen bij de politie
ZE zitten fifty-fifty aan uren in de week bij beiden
Laatst vroeg hij hoe het gegaan was in de paar dagen bij mij
Ik gaf aan dat het niet lekker gelopen was
Ik bij haar heb aangegeven dat als ze niet meer te handelen is ik straf ga inzetten
Ze krijgt een waarschuwing en vervolgens heeft ze de hele dag geen internet meer
Dus vader kwam poolshoogte nemen
En vroeg hoe hij dan de hele dag met haar in contact kan komen
Ik zei dat hij dat aan haar moest vragen
Sindsdien is het 2 weken rustig rondom haar gedrag
Totdat hij het volgende weer heeft verzonnen

Jouw huis jouw regels

Wat een vervelende situatie tussen jou en je dochter! Als ik in jou schoenen stond dan was ik in gesprek gegaan met mijn dochter. Haar vertellen dat deze periode voor iedereen lastig is en dus ook voor je dochter. Dat je dit begrijpt, maar dat dit niet betekent dat zij nu de regels kan gaan bepalen. Je houdt ontzettend veel van haar, maar deze situatie kan niet zo langer doorgaan. Vanaf nu gelden er regels, bv bedtijd, aantal keren dat ze mag douchen en wanneer (bv niet meer na 20.00 douchen.) Dat ze bv iedere woensdag mag kiezen wat er gegeten wordt, dat er niet wordt gescholden, indien dit wel gebeurt hier consequenties op volgen. Je schrijft dat je dochter 13 is. Dit betekent dat ze ouder is dan 12 en dus inspraak heeft op het feit bij wie ze is. Het klinkt makkelijker dan het is om te zeggen dat ze niet verplicht bij je hoeft te komen, maar dat dit vrijblijvend is. Als ze geen zin heeft om bij jou te zijn, dan hoeft dit niet. Ik denk dat het goed is om hierin een bepaalde afstand te creëren en het los te laten. Je dochter raakt in de puberteit en dit in combinatie met de scheiding kan ik mij voorstellen dat dochter zich soms gefrustreerd voelt en zich dan bij jou uit op een negatieve manier. Blijf wel met haar in gesprek. Laat niet alles toe en besef ze is je partner / vriendin niet. Je bent haar moeder en het is jou huis dus gelden daar jou regels. Ik hoop dat je er samen uitkomt! Sterkte gewenst in deze moeilijke tijd!