U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Dilemma Omgangsregeling
Situatie: gescheiden ouders, co-ouderschap. We bespreken de overdrachten in de kerstvakantie, die in principe gewoon geregeld zijn in ons convenant: vaste dagen, vaste tijden. Zegt vader ineens: ik breng ze dan-en-dan een dag later terug, en dan haal ik ze de volgende week ook een dag later weer op. Zonder overleg vooraf. Helaas had ik al bijzondere en leuke plannen voor de dag dat ik de kinderen extra zou krijgen. Nu wil ik geen stijfkop zijn, dus ik zei dat ik zou proberen die afspraak te verzetten, al wordt dat heel lastig en wordt het waarschijnk afstel. Ik zei dus ook dat hij iets anders zou moeten regelen als dat niet lukte, ook dat staat in het convenant. Toen kreeg ik te horen dat ik "moest" want hij zou ver weg zijn en een oppas voor een avond zou niet genoeg zijn. Toen ik zo vriendelijk mogelijk zei dat ik mijn best zou doen, maar dat het uiteindelijk zijn verantwoordelijkheid was, kreeg ik heel boos te horen dat ik moeilijk deed (nou ja, ietsjes anders). Het speelt hier mee dat hij en ik een verleden hebben van intimidatie, misbruik en geweld, en dat ik het echt niet verdraag als hij zegt dat ik iets "moet", die tijd is voorbij.
Normaal gesproken zou het dan snel klaar voor mij zijn, ik zou nee zeggen. Zoek het zelf maar uit. Maar ja, het gaat hier wel om mijn kinderen die niet graag uit logeren gaan (want dat zal zijn oplossing waarschijnlijk zijn). Ik ben geneigd maar toe te geven voor de kinderen, maar ik wil eigenlijk ook niet dat hij hier zomaar mee wegkomt. Een goed gesprek gaat niet helpen, dat hadden jullie vast al door. Wie biedt?
Niet laten intimideren
Hij weet dat jij bent zoals je bent. Daar maakt hij (weer) misbruik van. Ik zou zeggen jammer voor de kinderen deze keer maar als je nu niet gelijk laat zien waar je staat zal dit van kwaad tot erger gaan uiteindelijk.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar kan je dit ook niet aan ze uitleggen?
Lastige situatie
en inderdaad; hij maakt misbruik van de situatie.
Ik zou als ik jou was de zaak nu oppakken zoals jij denkt dat het prettigst is voor de kinderen. Maar je schrijft hem wel een mail of brief waarin je hem uitlegt waarom je nu voor deze weg gekozen hebt en dat je dit in de toekomst niet zal doen. Dat hij van te voren goed overleg moet plegen met jou en je niet voor een voldongen feit kan plaatsen. Doet hij het toch zul je voor de toekomst je standpunt in moeten nemen.
Maar de kinderen uitleggen wat er gebeurt: dat zou ik niet doen. Die gaat het conflict tussen jullie niets aan. Het dient alleen om je eigen straatje schoon te vegen. Moet je niet willen.
Echt geen dilemma
Wauw bofkont. Ik heb met ex een huwelijk van geweld, mishandeling en intimidatie gehad. Hoe minder mijn kinderen bij hem zijn, hoe liever het me is. Ik zou tegen ex precies hetzelfde hebben gezegd als jij hebt gedaan: eerst overleggen, rekening houden met mijn gemaakt afspraken blablabla, met als doel even mijn tanden te laten zien. Zodra ex uit het gezichtsveld is, zou ik echt een gat in de lucht springen: yes, de kinderen blijven onverwacht twee dagen langer hier, dat zijn gewoon twee hele dagen minder dat de kinderen onder invloed van ex staan. Als ik zou moeten werken, zou ik desnoods mijn familie inschakelen om leuke dingen met ze te doen in die dagen, overige afspraken zou ik er voor opzij zetten of ik nam ze mee.
Dus voor mij is dit echt geen dilemma, mijn kinderen blijven twee dagen extra bij mij, zonder er verder een woord over te vuil maken tegen ex, dan wat er al is gezegd.
Ik lees het anders
Ik lees het niet als 2 dagen extra de kinderen hebben. "Zegt vader ineens: ik breng ze dan-en-dan een dag later terug, en dan haal ik ze de volgende week ook een dag later weer op." Ik lees dat meer als normaal is het bijvoorbeeld van maandag tot maandag, nu dus een dag later, wordt dinsdag dus en dan volgende week ook weer op dinsdag ophalen.
Ik moet zeggen dat ik dit soort dingen wel altijd met de kinderen bespreek. Zij weten wat de afspraken tussen mij en hun vader zijn. Ze zijn nu 11 en 13 maar dit is eigenlijk altijd al zo geweest. Ben 5 jaar gescheiden. Wel altijd op hun niveau besproken natuurlijk.
Caitlynn
Dan kun je die twee situaties toch niet vergelijken?!
Ik zou er ook enorm van balen als mijn ex me zomaar voor een voldongen feit zou plaatsen. Mijn kindvrije dagen zijn altijd volgepland met andere afspraken, en daar wil ik dus niet zomaar in schuiven. In zo'n geval zou ik dus zeggen 'jouw dagen, jouw probleem, los het maar op'. Gelukkig gaat het hier altijd wel in overleg, en ruim van tevoren dus dat heb ik nog niet aan de hand gehad. Wel ad-hoc dingen als een ziek kind, en omdat we daar altijd gezeur over hadden hebben we daar nu ook vaste dagen voor. Dus echt 'mijn' en 'zijn' dagen waarop we primair verantwoordelijk zijn voor het vinden van een oplossing als we een opvangprobleem hebben. Dat kan dan ook best de andere ouder zijn, maar alleen in overleg (en die ander mag ook weigeren).
Dilemma
Caitlynn, het dilemma ligt erin dat ik echt niet meer wil dat hij mij op de aloude manier voor zijn wagentje spant. Ik pik het niet dat hij mij uitscheldt en ik wil mijn leuke plannen niet opgeven voor hem. Wat dat betreft wil ik heel hard nee roepen. Aan de andere kant het is inderdaad beter voor de kinderen om bij mij te zijn en ik heb ze ook graag om me heen.
Ik denk dat ik maar grotendeels meega met Koentjes oplossing: de kinderen zijn een dag extra welkom, maar ze worden aan het begin van de week niet een dag later thuisgebracht. En er komt een mail met een duidelijke uitleg: zo doen we dat niet nog een keer.
Wat er tussen hem en mij speelde/speelt, probeer ik zoveel mogelijk bij de kinderen (lagere school leeftijd) weg te houden. Ze hebben in het verleden al te veel meegemaakt. Maar helaas, hij zoekt vaak de confrontatie waar zij bij zijn en probeert zijn trucs ook al bij hun. Erg ongezond. Ze kijgen al hulp om daarmee te leren omgaan, tragisch maar nodig.
Geleerde les: zoveel mogelijk communicatie via de mail. Persoonlijk contact is vragen om problemen. Ik vroeg me al af waarom hij wilde langskomen om dit te bespreken, achteraf is dat heel duidelijk.
Elleke
Weinig aan te doen
Mijn ervaring is dat goede manieren niet aan te leren zijn.
Ik heb dit gezeur al genoeg meegemaakt en hebt geleerd in het belang van de kinderen te slikken.
als iemand zo met je om wil gaan zal hij dat helaas blijven doen. uiteraard kun je er een mailtje aan wagen. maar of het iets op zal leveren??
tiger
Hier ook gehad
Hier ook zo'n ex, tenminste, toen dochter klein was. Hij was echt in staat om haar op de stoep te zetten als ik niet thuis was als hij haar kwijt wilde. Haalde haar niet op van school op zijn vaste dag, in het volste vertrouwen dat iemand anders haar wel mee zou nemen. Of hij trok een halfdronken sloerie uit de kroeg en gaf die een tientje om dochter op te halen. Als ze bij hem ziek werd, bracht hij haar rustig om twee uur 's nachts naar mijn huis (en vertrouwde er op dat ik daar dan ook was). Voor dochter was dat heel onveilig, die was al van tevoren gestresst als het papa's dag was en dan was er nog niks gebeurd. Mails, smsjes, zelfs een advocaat op zijn nek gestuurd, er veranderde niks. Dus heb ik het zelf iedere keer maar weer opgelost, met veel hulp van mijn ouders, zus en moeders van vriendinnetjes. Zo wist dochter in ieder geval dat mama wel een oplossing had en kon ze de stress loslaten (ze had ook al op haar achtste een mobieltje, precies om die reden).
Nu is dochter 14 en is papa iemand waar je op zondagmiddag een keer op de thee gaat en waar je je verder geen moer van aantrekt. Ze is dol op hem hoor, maar hij heeft geen enkel gezag over wat dan ook. Hier bij mij is 'thuis' en ik ben degene bij wie ze met leuke en minder leuke dingen komt.
Wat ik wil zeggen is dat het zware jaren waren, maar dat dochter er heeeeeeel blij mee was dat ten minste één van haar ouders haar altijd het gevoel gaf veilig, welkom en gewenst te zijn. En ik heb daarvoor een hoop leuke dingen gemist, zelfs veelbelovende afspraakjes voor moeten afzeggen. Zijn je kinderen eenmaal groter, dan zien ze heus wel wat er gebeurt. Ik heb een heel goede band met mijn dochter, die hopelijk een heel leven meegaat. Haar vader niet en dat is zijn eigen schuld.
Bedankt
Gelukkig houdt ex zich meestal wel gewoon aan de omgangsregelig. Ons convenant is heel gedetailleerd en precies om deze reden wilde ik dat zo. Ik heb toegegeven met commentaar en ga er gewoon een gezellige vakantiedag van maken. Mijn andere plannen mogen een paar maanden de ijskast in helaas.
Elleke
Elleke
Een convenant zegt niets als een van beiden zich daar niet aan houdt. Ik heb een heel uitgebreid convenant maar kan net zo goed door de papierversnipperaar