Dilemma hobby zoon

Kan hij geen andere hobby bedenken?

Aangezien ik tegen het gebruik en bezit van wapens ben, zou ik hem willen oproepen een andere hobby te bedenken. Juist op die leeftijd zijn ze enorm beïnvloedbaar (vader of vriend of wie dan ook erbij) en dat kan de verkeerde kant opgaan.

Snap niet dat vader en vriend aangeven met hem mee te willen en ook lid willen worden. Niet echt pedagogisch...

Hoezo?

Schietsport is gewoon een officiele sport, maakt zelfs deel uit van de Olympische Spelen. Dus waarom zou de zoon van TS dat niet mogen doen?

de vader

Of de schietvereniging een goede sport is of niet, doet niet terzake.

On topic : eigenlijk zou de vriend uit eigen beweging moeten inzien dat hij dit beter aan de vader van het kind overlaat, en als dat niet het geval is, moet je met hem praten.
In ieder geval niet aan de zoon overlaten om een keuze te maken.

Vader / laatste post mijnerzijds in dit topic

Het beste zou zoon met vader dit kunnen gaan doen en zoals William terecht aangeeft: de vriend zou dit uit eigen beweging moeten laten zien.

Gelet op mijn aversie/haat tegen wapens en alles wat er bij schieten komt kijken, was dit mijn laatste post in dit topic. Ik kan niet objectief naar dit onderwerp kijken om eerdergenoemde reden. Ik zal deze post vanaf nu volledig negeren, zodat jullie gewoon een open dialoog kunnen voeren

Mijn excuses voor eventuele opschudding/verwarring mijnerzijds in dit topic.

Chrizztoffel.

Euh Chrizztoffel

'Gelet op mijn aversie/haat tegen wapens en alles wat er bij schieten komt kijken'

Hypocriet. Hoe denk je dat de dieren gedood worden die op je bord belanden?

Chrizztoffel

Ik herken je gevoelens, maar het gaat in deze vraag niet over wel of niet schieten, maar met wíe schieten. Daarom stel ik me maar voor dat ze willen gaan darten oid, dan kan ik bij de essentie van de vraag blijven. (Hoewel dartpijltjes ook dodelijk kunnen zijn... 🤔)

Het is de combinatie

Van het spanningsveld tussen moeder, kind, ex en vriend in relatie tot de schietsport dat zorgt voor een onbehagelijk gevoel. Maar misschien heb ik te veel crimi's gekeken

Lol miekemieke

Dan zou TS er wel op aandringen dat vader juist wel meeging (scenario 'de verdwaalde kogel') 😊

Beide, apart

Zoon kan met zijn vader een abonnement nemen en af en toe met jouw vriend tussendoor gaan schieten..

Bovendien

Vind ik niet dat zoon moet kiezen maar dat jouw vriend je zoon vertelt dat als zoon dat nu structureel met vader doet, hij dat structureel tussendoor met je zoon doet.
Als je vriend dat zou doen, bevestigt hij dat beide relaties belangrijk zijn voor zoon en dat het hem beide, op hun eigen manier, gegund worden.

Ik zou het wel even overleggen met vader, zodat vader niet het gevoel krijgt in de wielen te worden gereden door jouw vriend. Gewóón om scheve ogen voor te zijn.

Hobby

"Zeker omdat zoon al een puber is, bouw je als ouder zo’n band makkelijker op middels een gedeelde interesse, dan door ineens een zorgende rol te pakken die er voorheen duidelijk niet was."

Dit triggerde me in je reactie op mij, Pennestreek. Want wat is daar dan de reden voor, dat vader dat tot deze leeftijd niet is gelukt? Waarom beperkt het contact zich tot die ene middag? Misschien wil je daar nog iets over vertellen, Patriesie?
Ik reageer inderdaad vanuit mijn eigen referentiekader. Ook hier is een vader die de leuke uitjes voor z'n rekening neemt en het zorgdeel aan mij en mijn vriend over laat. Ik gun mijn vriend ook leuke dingen met onze kinderen... en zou het moeilijk vinden dat vader weer voorrang krijgt als er weer 'ns wat leuks te doen valt.

Houd maar op

TS is hier sinds vrijdag niet meer geweest. Zij vroeg niet wie er mee zou mogen, maar hoe ze vader kon afpoeieren. De rest is blijkbaar niet interessant genoeg om nog op te reageren.

Afpoeieren?

Ik heb dat nergens gelezen. Was duidelijk dat ze niet wist hoe te handelen. Misschien hebben de reacties haar des te meer laten inzien dat vader de beste partij was om relatie met zoon te versterken. Zou ook kunnen dat ze nu juist wel best vind dat haar vriend zoon zijn keuze is.

Jammer dat de afloop onbekend is

Schieten

Lijkt mij best een leuke hobby, schieten. Ik vind boogschieten ook altijd erg leuk, en daar kun je ook iemand mee verwonden. Of wielrennen, het schijnt dat wielrenners meer slachtoffers maken dan leden van een schietvereniging.

Ben niet weg hoor

Sorry dat het even duurde voordat ik reageerde. De eerste schoolweek met 2 kinderen, waarvan 1 naar een nieuwe school gaat sinds maandag, had even al mijn aandacht nodig.

Maar hier ben ik weer. Ik had werkelijk niet verwacht dat mijn bericht zoveel reacties zou opleveren. Ik wil jullie laten weten hoe we het nu uiteindelijk opgelost hebben en even reageren op een aantal dingen die er in de reacties gezegd zijn.

Ten eerste de oplossing: ik heb zoon verteld dat zowel zijn vader als mijn vriend met hem mee zouden willen naar de schietvereniging. De reactie van mijn zoon was: dan gaan we toch met z'n drieën! Helaas voor hem zien beide mannen dat niet zitten dus dat was geen oplossing. Meteen even voor de mensen die daar een opmerking over hadden: nee ze staan elkaar niet naar het leven (iemand suggereerde iets over een verdwaalde kogel) maar het zijn ook geen vrienden van elkaar (hoeft ook niet vind ik, zolang beide elkaar maar respecteren). Inmiddels heeft zoon naar de schietvereniging gemaild en weten we nu dat er 3x per week getraind kan worden dus gaat hij straks 1x per week met zijn vader schieten en 1x met mijn vriend. Er wordt dus helemaal niemand afgepoeierd zoals ik in 1 van de laatste reacties las. Als er maar 1x per week de mogelijkheid was om te gaan schieten dan had mijn vriend uit zichzelf een stap opzij gedaan voor vader, dat hebben we intussen besproken.

Een aantal mensen vragen zich af waarom mijn zoon zijn vader niet zo vaak ziet. Dat komt doordat zijn vader al heel snel na het inzetten van de scheiding een andere vriendin (met kind) had die bij hem in kwam wonen terwijl hij onze zoon beloofd had dat zijn zusje en hij samen met papa zouden zijn op de dagen dat ze bij hem waren. Dat zij al zo snel daar in woonde viel bij mijn zoon niet goed. Verder hebben we een poging gedaan om vanaf het moment dat ik met de kinderen een eigen huisje had co-ouderschap te doen voor onze zoon maar het steeds wisselen van huis (en dus van regels), het heen en weer slepen met boeken en spullen en de sterk wisselende verwachtingen in beide huizen waren te moeilijk voor onze zoon die een sterke behoefte heeft aan duidelijkheid en voorspelbaarheid. Hij vluchtte steeds naar mij toe als hij eigenlijk bij zijn vader moest zijn en gaf als reden dat hij zich bij vader niet op zijn gemak voelde in het veranderde huis en de veranderde gezinssamenstelling. Hij had het idee dat zijn vader niet begreep dat hij daar zo'n moeite mee had.

Patriesie

Ik had wel meegelezen en zie nu je antwoord. Fijn dat jullie er uitgekomen zijn, zo zie je maar. Eerst onderzoeken of je zorgen terecht zijn, dan pas in de stress schieten ). (makkelijker gezegd dan gedaan)

Phryne

Ik vind een schietvereniging een dilemma, zeg ik eerlijk. Het lijkt mij ook best leuk, net als boogschieten. Of ik ook maar één keer in de roos kan schieten of op de goede plek bij een schietvereniging is zeer de vraag, maar de handeling... ja wel stoer denk ik. Maar toch heb bij een schietvereniging voor mij inmiddels téveel de associatie met wapenbezit en wat daar al niet mee kan gebeuren en is gebeurd. Ik vind eigenlijk dat gewone burgers volledig niet in aanraking zouden mogen komen met wapens. Dan is het maar duidelijk.

Maar toch heb bij een

maar toch heb ik bij een...

Oei haha

Ik zie dat de hele zin niet klopt, sorry.

Kaaskopje

Mee eens, al was het maar omdat ook fatsoenlijke burgers wel eens door het lint gaan en als ze dan een vuurwapen hebben liggen kan het wel eens goed fout gaan. Dat zien we (bijna) iedere dag in de VS.

Of zoals Kurt Vonnegut schrijft in 'Deadeye Dick':

"It makes the blackest of all human wishes come true at once, at a distance: that something die. There is evil for you. We cannot get rid of mankind’s fleetingly wicked wishes. We can get rid of the machines that make them come true."

Zelfs in Nederland kennen we dit soort ellende en helaas gaat het juist best vaak mis met dit soort hobbyschutters. En niemand zag het aankomen, want het was toch zo'n aardige jongen.

Ik ben voor het volledig verbieden van vuurwapens in handen van particulieren. Doe dan maar een andere sport.

Ad Hombre

Ik zeg het niet vaak tegen jou, maar hear hear

Stoer

Kaaskopje, je schrijft dat je de handeling van het schieten wel stoer lijkt. En dat snap ik wel, ik denk dat je niet de enige bent, maar ik denk dan ook dat dat een "gevaarlijke" motivatie kan zijn om te willen gaan schieten.
Ik zou het fijner vinden als er alleen maar mensen bij schietclubs zitten die dat doen omdat ze genieten van de concentratie die je nodig hebt, en van de uitdaging om zo dicht mogelijk bij de roos te raken.

Zo maar een overweging na het lezen van je tekst...

Verder sluit ik me aan bij Ad.

Wat vreemd

dat Ad de credits krijgt voor wat ik al schreef. Uiteraard gun ik hem dat, maar ik snap deze wending niet .

Tijgeroog, het lijkt mij inderdaad een stoere sport en ik geloof er niets van dat het leden van schietverenigingen niet ook om dat element gaat. Als het je puur om de concentratie gaat, kun je ook op darten. Beter voor je haar ook nog.

Kaaskopje

Het ging mij echt om die ene opmerking van jou, die zette me aan het denken. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt dat de meesten hiervoor kiezen omdat ze het stoer vinden. Bij biljarten moet je ook goed mikken, maar dat is helemaal niet stoer, dus vast geen goed alternatief. En ik geloof dat ik het beangstigend vind dat mensen (mannen) voor een sport kiezen omdat het stoer is waarbij er dan met potentieel dodelijke wapens gespeeld wordt.

Ik heb zelf jarenlang gesoftbald, en als je met zo’n knuppel door een uitgaansgebied loopt krijg je ook de politie op je dak. Maar ik ken niemand die is gaan softballen of honkballen omdat ze het zo stoer vonden om met een knuppel te slaan.

Verder las ik ook wel jouw bezorgdheid in je post, maar de formulering van Ad sloot vollediger aan op mijn mening. Dat gebeurt niet zo vaak. ;-)

Kaaskopje

"dat Ad de credits krijgt voor wat ik al schreef."

Zeg ik dat ik het met je eens ben, is het weer niet goed