Dilemma hobby zoon

Discussie

De discussie over 'het gevoel' wordt vanavond verwijderd. Nogmaals, het is niet de bedoeling van het forum van Ouders Online dat we onder de vraag van een ander gaan discussieren over een 'gevoel'. Dat maakt dat de goeden onder de kwaden gaan lijden, het forum steeds minder aantrekkelijk wordt voor nieuwkomers en dat is niet wat wij beogen. Als jouw 'gevoel' zegt dat iets niet klopt dan reageer je niet. Je hoeft elkaar niet daarvoor te waarschuwen.

Verdere reacties hierover worden meteen verwijderd.

Vader

Het lijkt mij dat een beetje nadenkende stiefouder een stapje opzij doet als hij merkt in het vaarwater van de ouder te komen. Dat kan niet altijd, maar in dit geval gelukkig wel. Mooie gelegenheid voor vader en zoon om iets samen te gaan doen.

Phryne

Aangezien TS niet meer reageert, denk ik dat ze het niet eens is met het merendeel van de adviezen.

Rechten hebben verspeeld en interressante hobby

Tuurlijk blijven ouders altijd ouder. Misschien als men zegt kansen verspeeld dat het iets genuanceerder overkomt. En verspeeld is misschien ook niet het goede woord. Denk dat het kind die ervaring zelf zo heeft wanneer een vader zoals in dit voorbeeld een middag per maand? die rol vervult. Dat het van hem niet meer hoeft. Moet je dan als de "verzorgende"ouder maar altijd blijven hameren op dat vader bestaat en rechten heeft? Dingen groeien zo. Maar in eerste aanleg snap ik wel dat hier veel de vader het gunnen. Ik gun het kind een vrije keuze zonder dat een van de ouders zich afgewezen voelt.

De hobby vind ik ook erg spannend. Toch zijn de regels hier wel redelijk scherp en mag je niet buiten de schietvereniging gelijk je eigen gang gaan. Ik neem aan dat toen de hobby op tafel kwam ook daarover wel even gesproken is?

Heel benieuwd naar de gevoelens mbt schietvereniging

Ik snap de aversie tegen de schietvereniging niet echt. Is het omdat je bang bent dat jongeren die dat leuk vinden op weg zijn om terrorist te worden of massamoordenaar? Ik weet het; belachelijk dat ik deze voorbeelden aanhaal maar ik wil maar even aangeven hoe belachelijk de gedachten zijn, als dat de argumenten zijn om niet bij een schietvereniging te gaan.
Ik heb het wel eens mogen proberen, een schietschijf raken met een geweer en ik vond het erg leuk om te zien dat ik er goed in was. Ik kan het me als hobby dan ook gerust voorstellen. Het is bij onze buurtvereniging, wat toch echt een nette wijk is, zelfs eens een evenement geweest voor de 18+ jongeren, vonden ze geweldig.

En bedenk dat de regels heel scherp zijn. Zo ook voor airsoft, wat in Nederland een opkomende hobby is.

Wat betreft de vraag: vader zou voor mij de voorkeur hebben maar als zoon graag stiefvader mee zou willen zou dat toch doorgang vinden.

Eppos

'Dat het van hem niet meer hoeft.'

Dat is maar de vraag. Want vader wil blijkbaar wel graag wekelijks met zoon naar de schietvereniging. Het hoeft niet (alleen) aan vader te ligfen dat hij zijn zoon zo weinig ziet.

Eppos

En zelfs als het wel aan vader ligt dat hij kind in verleden weinig heeft gezien, dan is het toch mooi dat hij nu wel wat doen met zijn zoon. Daar hoeft moeder niks voor te doen alleen maar te denken "goh fijn voor zoon dat zijn vader ook interesse toont",

Ik geloof niet dat TS een advies wilde of de schietvereniging een goede sport is of niet. Dus laten we ons daar dan ook niet over uitlaten.

Alkes

Vind je het niet een beetje raar dat jij uit zou mogen maken wat ik vraag of zeg? Er zijn minstens 3 reageerders die eerder een kanttekening zetten bij de schietveteniging dus daar haak ik op in.

Ik ga me toch ook niet bemoeien met jouw zijsprong over je gevoel mbt de echtheid van dit draadje. Of is dat zijsprongetje van jou weer wél geoorloofd?

Ik ga van beide ouders uit

Knurf dat is dus de vraag inderdaad. Zoon is wel al op die leeftijd waar hij een mening mag hebben en dat zou dus kunnen. Moeder is niet degene die voor kind kiest maar het een dilemma noemt.
En Alkes ja dat denkt ze waarschijnlijk ook. Er zijn meerdere gedachten die het een dilemma maken.
Ik lees het min of meer dat vader zijn tijd nu kan krijgen door mee te gaan naar de hobby. Maar werkt het ook zo? Je mening opdringen aan een kind dat vader mee moet ben ik geen voorstander van.

Toevallig hier ook met een hobby aan de gang. Geld, tijd en moeite zijn allemaal door beide ouders aangehaald. Het is ons kind. Maar als mijn kind liever met vader gaat? Bij een operatie wilde ze papa ook graag mee de behandelruimte in. tuurlijk voelde ik me wel even gepasseerd. Ik vond het een mooie oefening dat niet ter zake te laten doen. Ik heb hardop gezegd en papa ook dat ze zelf moest weten dat het ons niets uitmaakte behalve als ze er niet uit kwam wij samen zouden besluiten wie van twee bij haar was. Het is haar ding, wij als ouders zijn er allebei geweest zodat ze ter plekke altijd nog kon switchen. Zet je rechten even geparkeerd. In de groei naar zelfstandigheid proberen als ouders op een lijn te zitten naar kind toe. Maar als dat anders is gegroeid door minder aanwezigheid speelt dat waarschijnlijk mee. maar het hoeft niet

Maar Eppos

Hier gaat het niet om de keuze tussen vader en moeder, maar om de keuze tussen vader en vriendje-van-moeder, waarbij moeder alvast een voorschot heeft genomen door ervan uit te gaan dat vader niet mee mag.

Ik liet mij ook (deels) uit over de hobby. Die andere zijweg vind ik opmerkelijk en dat wordt dus ook opgemerkt.

Conclusie

waarbij moeder alvast een voorschot heeft genomen door ervan uit te gaan dat vader niet mee mag?
Van wie?

Vermoed dat zoon voor vriend kiest

Zij doet een inschatting naar eigen inzicht. Duidelijk is dat ze vader moet promoten en wie zegt dat ze niet al de tijd nu aan het inpraten is op zoon dat zijn vader moet en de vriend geen enkel recht heeft mee te gaan. (Even zwart wit)

Eppos

'Van wie?'

Van moeder. Want zij gaat er vanuit dat vader voor het hoofd gestoten zal worden én ze geeft aan dat beide volwassen kerels samen geen optie is.

Zie onder andere: ' Ik vermoed dat zoon voor mijn vriend kiest. Hoe kan zoon dat het beste aanpakken zonder één van de twee, waarschijnlijk zijn vader, voor het hoofd te stoten?'

Waarschijnlijk

Gelukkig doet alleen jeugdzorg aan afrekenen op vermoedens

Euh eppos

Het is TS die de term vermoeden gebruikt, dus je reactie komt wat raar over.

Ik weet meestal ook wat mijn kind gaat zeggen

Ik vind dat TS met voorzichtigheid de situatie schetst. Ze had ook kunnen schrijven: kind kiest voor vriend want vader.....
Ik vroeg jou van wie? Jij schrijft van moeder omdat zij ervan uit gaat. Moet moeder dan zeggen nou ik heb geen idee en haar vermoedens hier weg laten? Zij schrijft eerlijk wat ze denkt. Is denken dat het zo gaat verboden? Ze vraagt hier advies, waarvan ze notie kan nemen naar zoon toe. Ik merk veel veroordelende reactie terwijl zij nog in het proces daarvoor zit. Of het lijkt zo dat de vader van haar niet mag.

Van mij mag vader hoor. Graag zelfs. Maar ik ga niet over andermans kinderen. Ik ga er vanuit dat die moeder het best voor heeft en de beste beslissing wil nemen.

Misschien raar

Maar ik spreek uit mijn ervaring en referentiekader. Ja het beste is die ouder die er al weinig is voor te laten en zijn rechten terug te bezorgen.
Ik merk dat als er weinig initiatief ligt inderdaad niet altijd wil zeggen dat een ouder niet zou willen. Daar tegenover hoeft de andere ouder niet tot in den treure die achter de broek aan te zitten wanneer er zich iets aandient.
Deze vader zegt ik wil, maar vriend is ook een rol in het leven van een kind gaan spelen. Laat ze allebei volwassen zijn en zich afvragen wat hun wijsheid lijkt, de moeder zit er tussenin. En zeker niet tussen het kind en de vader

Ben wel erg benieuwd

Of de zoon al weet wie hij mee neemt en of de vraagsteller al zich heeft kunnen berusten met een oplossing (hopende dat vader dit op zich neemt en dat de vriend dit sportief oppakt)

Lastig!

Ik zou het probleem aankaarten bij mijn vriend. Dat zou me geen moeite kosten want ik weet: die zou dan meteen een stap opzij doen. Dat is fijn, het dilemma is hiermee opgelost... Maar het ligt geheel aan de persoonlijkheid van je vriend of hij zich al dan niet gepasseerd zou voelen.

Anderzijds zou ik het zelf jammer vinden dat vader (die er voor het leuke uitje eens in de maand is) dit ook naar zich toetrekt... juist omdat vriend meer de verzorgende rol heeft. Ik begrijp aan de reacties dat de meesten dit toch anders zien... die gunnen vader deze bezigheid met zijn zoon. Ik zou het dus ook aan vader opperen... en als die op zijn vaderlijke strepen staat, dan zal hij toch degene zijn die dit met je zoon gaat doen.

Hoe dan ook, het zou fijn zijn als dit dilemma niet op het bordje van je zoon terecht komt.

Leanne, nee

Die gunnen het de zóón om een (betere) band met zijn vader op te bouwen! Dat is nou juist het hele punt in dit draadje, dat het wellicht voor de zoon fijn is als zijn vader een grotere rol in zijn leven gaat spelen. Zeker omdat zoon al een puber is, bouw je als ouder zo’n band makkelijker op middels een gedeelde interesse, dan door ineens een zorgende rol te pakken die er voorheen duidelijk niet was.

Maar het is aan zoon om een besluit te nemen. Als ik TS was zou ik dus wel aan zoon laten weten dat vader graag mee wil en daar een beetje op aansturen. En pakt het toch niet goed uit, dan zal vader zich waarschijnlijk vanzelf wel terugtrekken en kan vriend alsnog mee.

Juist

Juist omdat de vader zijn zoon maar een middag in de maand ziet is dit een uitgelezen kans om dichterbij elkaar te komen. Laat zoon dit met zijn vader doen. Jouw vriend heeft al genoeg tijd met hem.

Jullie eigen rol

Hoi Patriesie,

Tja moeilijk onderwerp. Ik heb zelf ook een samengesteld gezin, dus herken dit soort dilemma's. Mijn man heeft gelukkig co-ouderschap met zijn ex. waardoor zijn 2 kinderen uit zijn eerdere relatie de helft van de tijd bij ons zijn.

En ja met hobby's en dergelijke kun je dit soort twisten altijd krijgen. Wij hebben hier een duidelijke afspraak over gemaakt.Kinderen bij ons... onze verantwoordelijkheid en rol, kinderen bij haar.. haar verantwoordelijkheid.

Mijn man vond het in het begin ook lastig toen zijn ex een nieuwe relatie kreeg en de kinderen enthousiast verteld over iets wat ze met de nieuw partner/stiefvader hadden gedaan. Maar besefte gelukkig snel dat het niet om hem draaide maar om het welbevinden van het kind.

Het blijft lastig om hier als buitenstaander iets over te vinden/adviseren omdat elke situatie anders is.

Twee vragen komen wel in me op...
1. waarom ziet je ex-partner zijn zoon maar 1 middag per maand?
2. wat is je overweging geweest om deze nieuwe hobby met je ex te bespreken?

Sorry. Mijn opmerking was ietwat ironisch bedoeld en zeker niet tegen jou. Ik merk in zijn algemeenheid bij OO dater wat draadjes zijn waarbij we vooral met de TS mee moeten denken en geen lastige vragen moeten stellen. Ik vind daar wat van, vandaar mijn cynische opmerking.
Het zal je niet ontgaan zijn dat forumbeheer mij en anderen al terecht heeft gewezen over die andere zijsprong.