U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Contact weer op gang brengen
Mijn 12jarige is sinds augustus volledig bij mij. Eerst gewoon de vakantieregeling, daarna hebben vader en kind ruzie gehad. Kind had gezeurd over trage pc en had iets niet opgeruimd. Na 1e schooldag was kind dus weer bij mij. Kind heeft al problemen met zelfbeeld. Na 2 weken weer een poging gedaan. Weer drama. Kind weggestuurd met woorden dat het nooit meer terug hoefde te komen. En nu durft kind niet meer naar vader. Vader heeft in de gaten dat kind niet staat te springen om weer daarheen te gaan en heeft nu zoiets van laat maar. hou maar, ik ga wel door zonder kind.
Pff, als je dan ziet hoe hard andere vaders voor hun kind knokken! Hoe krijg ik ze weer samen? Vader heeft veel moeite om zich in te leven en beide zijn koppig.
En ik wil niet dat ze opgroeit zonder vader.
Wat jammer. Hier ook een ex die van die dwaze dingen roept als 'je ziet me nooit meer'. Geen kruid tegen gewassen. Momenteel hebben mijn kinderen alleen nog een zeldzaam contact via facebook. Maar het gaat niet ten koste van hun zelfbeeld denk ik. Ik stel ze wel gerust dat vader niet handig is met contact maar dat hij heel veel van ze houdt. Zo'n vader kan pas ten kosten gaan van het zelfbeeld van een kind. Als je regelmatig dit soort afbreukopmerkingen moet horen.
Zal beslist moeilijk voor je zijn maar knokken lijkt me hier geen optie. Zoek andere mannelijke figuren voor je dochter, een instructeur bij paardrijden, een oom, geeft niet.
Sinds wanneer?
Sinds wanneer doet ex dan zo? In de vakantie is ze dus nog gewoon bij hem geweest?
Om nou gelijk een ander vaderfiguur te zoeken lijkt me ook wat overdreven.
Snuggle's
Samen op vakantie geweest
Daar ging het al mis. kind is geen 10 meer. Ofwel eigen mening. Niet altijd zin in wat vader wil. Heel gewoon, beetje dwars. Zonde van zijn dure vakantie. Vanmiddag poging gedaan om ze bij elkaar te krijgen. Kind hakken in zand, vader vindt dat hij gewoon alles mag zeggen als ie zo boos is.
Positief
Positief is wel dat hij kennelijk wel bij jou komt om het te proberen uit te praten. Kan je ook alleen met hem praten zonder je dochter erbij? En neemt hij dan dingen van jou aan? Het kan natuurlijk niet dat hij tegen dochter zegt dat ze nooit meer hoeft te komen. Het lijkt me sowieso niet handig als hij haar weg stuurt. Op dat moment is ze bij hem en zal hij het dus moeten oplossen.
Snuggle's
In betere tijden
neemt hij wel iets van me aan. Maar nu staat hij nergens voor open. Net als jaren terug toen ik weggegaan ben. Toen was er nog iemand in zijn omgeving waar hij naar luisterde, die is er nu helaas niet meer.
Ik laat het maar even zo. Hij is in een zo onberekenbare periode dat ik blij ben dat kind veilig bij mij is.
Ben wel heel kwaad hoor, dat je je kind zo makkelijk aan de kant zet als het een beetje lastig wordt.
Hier ook
Mijn ex heeft afgelopen jaar gezegd dat de kinderen niet meer hoefden te komen als ze hun kamers niet netjes zouden opruimen. Gelukkig zijn ze toen netter geworden...
En zoon (18) is gestart met een vervolgopleiding, doet iets wat zijn vader niet wil en mag daardoor niet meer bij zijn vader wonen.
Er moet gebeuren wat en hoe hun vader het wil, anders trekt hij het denk ik niet meer. Controlecontrolecontrole.
Naar mij luistert hij niet meer, ik ben een slappe besluiteloze moeder die alles van haar kinderen door 1 grote roze wolk ziet.
Ik vind het heel erg voor de kinderen maar kan er niets aan doen. Gepraat heb ik genoeg (via de mail) dat maakt het alleen maar erger. Ook ik moet doen wat ex wil en dat doe ik dus niet.
Ik leef dus met je mee, tips geven kan ik niet, want als ik tips voor je had zou het bij mij ook wel beter gaan. Ik snap dat soort mannen niet, door iets kinderachtigs een goed contact met je kinderen opgeven. Dat doe je toch niet?
Zo laten.....
"Ik laat het maar even zo. Hij is in een zo onberekenbare periode dat ik blij ben dat kind veilig bij mij is."
Ik denk dat dat heel wijs is. Ben er sowieso zeer op tegen een kind te dwingen, dat wekt nl alleen aversie. Wel kun je een kind aansporen tot contact. Maar niet als je zelf dondersgoed weet dat er aan de andere kant iets behoorlijk mis zit. Ik zou dus alleen maar 'blij' zijn als vader het voor dit moment los liet.