bang kinderen kwijt te raken

Opeisen.

Daar zal een rechter niet snel in meegaan, de voorkeur gaat naar zorg van beide ouders.
Dat hoeft niet helemaal 50/50 te zijn, probeer zelf een goede regeling te treffen. Ook eventuele opvang als ze bij jou zijn en jij moet werken.
Je oudste 2 kinderen worden ook gehoord door de rechter.

Vreselijk, dreigen met een vechtscheiding. Zinloos en schadelijk voor de kinderen. Heeft hij redenen dat hij recht denkt te hebben op 100% zorg voor de kinderen?

zijn redenen

Hij heeft de afgelopen periode het meest gezorgd voor de kinderen en volgens hem heeft hij daardoor meer rechten. Door mijn fulltime baan was ik er inderdaad minder. Maar heb altijd een dag niet gewerkt/thuis gewerkt en was er wanneer dit nodig was.
Het voelt zo dubbel: aan de ene kant denk ik ook dat dit tijd nodig heeft. Aan de andere kant staat het nu voor mijn gevoel stil. Ik wil hem echt wel tijd en ruimte geven en wil er vooral samen uitkomen. Maar hoe lang moet ik daar mee wachten? Dat is natuurlijk voor iedereen anders maar er zijn toch grenzen.

thuis

Wanneer ben jij met de kinderen thuis?

Je schrijft "om en om".

Ben jij er minder dan hij?

Ben jij er alleen in het weekend?

Ik zou dat niet doen.

Ik zou zorgen dat jij ook door de weeks in jullie huis verblijft. Evt. kan hij de jongste opvangen 's middags als jij nog werkt. En dan vertrekt hij zodra jij thuis bent. Maar zorg dat je nu geen "status quo" krijgt van dat jij alleen de weekenden doet.

Er zijn zat ouders die alleen zijn, fulltime werken en toch de kinderen bij zich hebben door de weeks. Dus regel en laat zien dat dat kan.

Verder: misschien helpt het om hem dit van Vila Pinedo te laten zien:

http://www.villapinedo.nl/?gclid=Cj0KEQjw6My4BRD4ssKGvYvB-YsBEiQAJYd77Sg8MC9bXxpRq7939hqSkBQfOeYM3LV0eUCq7uO0IIAaAmEq8P8HAQ

en dan met name dit te laten lezen (geef hem een printje):

http://www.villapinedo.nl/wp-content/uploads/2012/09/Villa-Pinedo-open-brief-14-09-20121.pdf

Wie weet helpt het?

Hoe lang geleden heb je hem verteld dat je wilt scheiden?

relatietherapeut

En is het een idee om voor te stellen om samen met een relatietherapeut te gaan praten?

Niet zozeer om weer samen te komen, maar wel om hulp te hebben bij hoe jullie dit proces vooral zo goed mogelijk voor de kinderen doorgaan?

villa pinedo

Tranen in mijn ogen na het lezen van die brief. Hij krijgt zeker een printje van me. Ik wil juist in goed overleg alles bepalen zodat de kinderen er zo min mogelijk last van hebben. Want het is al zo heftig voor ze.
Ik heb mijn thuiswerkdag van woensdag naar vrijdag gezet zodat ik er vanaf donderdagavond ben tot zondagavond. Is het beter om dat te veranderen?
Het besluit om te scheiden heb ik 4,5 week geleden tegen hem verteld. De periode van 1,5 jaar daarvoor ging het al echt niet goed. En de laatste maanden hebben we samen regelmatig over scheiden gesproken. Nu de knoop is doorgehakt leek het toch voor hem als een verrassing te komen en geeft hij mij overal de schuld van. Hij gedraagt zich als slachtoffer en wil maar 1 ding: mij terug. Ik wil echt niet meer. Want ondanks alle ellende voel ik me stukken beter dan daarvoor, het is echt een opluchting.
Ik heb al regelmatig een mediator voorgesteld maar dat weigert hij, juist omdat hij niet wil scheiden. Ook vrienden hebben dit al heel vaak bij hem aangegeven maar helaas.

Niet de woensdag

Kun je niet regelen dat je iedere week op donderdag en vrijdag en om de week op woensdag vroeg thuis bent? Dat je de zorg nu al evenrdig verdeelt?

Of wachten

Wij hebben gesloten te gaan scheiden, onderling een voorlopige regeling getroffen, en pas een halfjaar later de daadwerkelijke echtscheiding in gang gezet. Toen waren de emoties gezakt en zijn we er met een mediator heel snel uit gekomen. Idee?

Anno

4,5 weken is voor iemand die het niet verwacht (niet echt verwacht, terwijl jij denkt: hij had het toch wel kunnen verwachten?) soms erg kort.

Ik heb van een mediator gehoord, dat het pas lukt om afspraken te maken tussen echtelieden als de emoties gezakt zijn. Dus zij gaf daar aan het begin van het traject altijd veel aandacht aan.

Wat Anno beschrijft kan daarnaast helpen om de emoties bij je man te laten zakken.

Dus als de tijdelijke regeling goed loopt en nog even vol te houden is, maakt het jullie echtscheiding met even wachten misschien een stuk makkelijker.

Wel goede financiële afspraken maken/vastleggen, saldi van rekeningen etc. vastleggen en wat wie mag uitgeven zonder overleg met de ander in de tussentijd. En dan wel het vertrouwen hebben dat hij zich eraan houdt en niet alles opsoupeert, want dan heb je natuurlijk niets aan afspraken op papier.

Dankjewel!

Ik denk dat jullie gelijk hebben. Ik moet het meer tijd geven en niet te snel willen anders verstoor ik het proces alleen maar. En ik ga proberen om tot een andere regeling te komen wat betreft dagen. Misschien echt om de week maar ik weet niet of dat gaat lukken (met man, werk regel ik wel evt met hulp familie).

Dankjewel!

Neem de tijd

4,5 week is wel heel erg kort. Laat je niet bang maken door allerlei wilde verhalen over wie de kinderen 'krijgt'. Regelingen worden tegenwoordig zoveel mogelijk gelijk getrokken. Maar het is nu nog veelt e vroeg om na te denken over konkrete regelingen op de dag en de minuut af. Hoe reageren de kinderen op dit moment? hoe gaat het met ze?
Ik zou even de tijd nemen om het te laten bezinken. Hij zal tot het besef moeten komen dat een relatie met iemand die geen relatie meer wil niet mogelijk is. Dan denk ik dat julloie beiden moeten zoeken naar wat ieders zorgen zijn. die verschillen niet zoveel van elkaar. Jij bent bang om de kinderen te verliezen, hij ook. Voor hem is die angst wellicht nog groter, omdat hij te weinig inkomen en werk heeft. Hij zal ook bang zijn om inkomen en huis wellicht te verliezen. Etc. etc. Als je elkaars angsten kunt erkennen en het goede voornemen hebt om voor iedereen een goed begin te maken van een nieuw leven, dan kom je op een punt, waarop je voor elkaar het beste gaat kiezen. Dus niet voor jezelf, maar voor elkaar. Het belang van de kinderen en het belang van de ouders ligt niet zo ver uit elkaar, want ouders die er slecht aan toe zijn kunnen niet goed voor de kinderen zorgen. Het is dus in het belang van de kinderen dat je als ex-partners goed voor elkaar zorgt, zodat een ieder optimaal kan functioneren, onder de gegeven omstandigheden.
Die vraag/opdracht is veel groter dan ruzie gaan maken over een uurtje meer of minder.

Tsjor

De vechtscheiding

Ik zit ook in n vechtscheiding, ik denk dat het n hoop gescheeld zou hebben als wij begeleiding hadden gehad. Mijn ex wilt niet praten, overleggen, delen e.d. De kont tegen de krib zeg maar.
Als je vechtscheiding wilt voorkomen, meegaan in z'n wensen, je kan het zo ook weer wijzigen. Villa pinedo? Ik vind het prachtig hoor, wijs mijn ex ook er iedere keer weer op maar ze wilt het niet lezen, ze is schooljuf en weet het beter.
Zeewet ieder voor haar karretje te spannen met net halve waarheden.
Geef hem wat hij wil, geef hem geen voer om die oorlog te voeren en geloof mij, de rechter bied geen uitkomst. En hoe langer het duurt hoe smeriger de trucs worden.

Waar twee vechten...

Eerlijk gezegd, lijk je mij ook geen makkelijk type Eddeped. Zet nou toch eens die rancune aan de kant en probeer er niet van allerlei onduidelijks uit te slepen danwel je ex zwart te maken. Allemaal zo cliche.
Je kunt wel naar je ex blijven wijzen maar zie eerst maar eens dat je zelf wat neutraler gaat optreden en bij de feiten blijft. En de stofwolken kleiner maakt, niet groter. Je kinderen zijn je prioriteit. Niet het geharrewar met je ex. Je gaat niet over haar gedrag, maar wel over je eigen gedrag. Je kunt haar niet veranderen, maar hopelijk wel jezelf.
Die tip van Villa Pinedo is voor jou bedoeld. Niet voor je ex. Die post hier niet.

geef het een jaar

Ik denk dat 4,5 week inderdaad erg kort is. Dan begint iemand net een beetje te wennen aan het idee. Ik hoor vaak dat scheidingen zo maar een jaar kunnen duren, voordat alles echt rond is en het stof is neergedaald. Geef het dus gewoon een jaar. Maak voor jezelf inzichtelijk waar je wilt staan over een jaar, en neem kleine stapjes daar naartoe. Dat geeft je ex meer kans om verzoend te raken met het idee, en wordt de kans op een vechtscheiding misschien ook kleiner.

Waar 2 vechten

Ik heb het al eens eerder gezegd geloof ik dat dit vaak het uitgangspunt is maar dat dit gewoon niet altijd op gaat. Het is een cliché. En een dooddoener. Je kan een ex inderdaad niet veranderen maar wel het misbruiken van kinderen, op de een of andere manier wilt men maar niet inzien dat er mensen zijn die kinderen misbruiken om een ander pijn te doen. Bij kindermisbruik denkt men meestal aan sexueels misbruik, ik geloof dat er geen mens op de wereld is die enig begrip kan opbrengen voor de dader. Er zijn therapieën voor de dader om te pogen het gedrag of zelfs de persoon te veranderen.

Villa pinedo is er niet voor mij, het is er voor alle ouders. Niet om mijzelf op de borst te kloppen maar als ik daar zaken lees of zie die ik herken dan verander ik dat omdat de kinderen daar laten zien hoe zij dat ervaren. Als mijn ex dan de arrogantie heeft dat dat niet voor haar geld, dat zij het wel beter weet, dat ik haar iets zie doen wat een voorbeeld is wat op VP wordt getoond, dan wordt ik boos ja of zoals jij het zegt, dan ben ik niet zo'n makkelijk persoon.
Als jij weet dat een kind mis-of gebruikt wordt wat doe jij dan?

Wat bedoel je Eddeped

Jij bent het niet eens met hoe je vrouw met de kinderen omgaat, jij herkent bepaald gedrag op Villa Pinedo en dat noem je dan mis- of gebruikt en dan wil je wat? doen?
Het beste dat je kunt doen is zelf zorgen dat het drama kleiner wordt en niet overal op alles wat je meent te zien bij je exvrouw met drama te reageren.
En al helemaal niet het meldpunt kindermishandeling bellen.
Die staan zelf machteloos bij een vechtscheiding en kunnen je je kinderen afnemen.