U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Balans in opvoeden na scheiding.
Hallo allemaal.
Graag zou ik wat ervaringsverhalen horen.
Zelf onlangs gescheiden met een omgangsregeling.
Kind is meer bij mij dan bij papa.
Op zich red ik me wel. Regelde voorheen ook al veel.
Maar ik zit wel heel erg te struggelen met de balans tussen opvoeden ( structuur/ regels) en inleven in de belevingswereld van ons kind.
Iedereen roept wel wat ik zou moeten doen. Maar ik weet het zelf niet meer.
Moet daarbij erbij zeggen dat ik zelf ook erg moe ben van de hele " nieuwe situatie:.
Mijn zoon ( 9 jaar) slaapt op het moment moeilijk.
Komt naar beneden, zegt papa te missen.
Ik troost, bied een luisterend oor, geef knuffels.
Maar wil hem uiteindelijk weer in zijn eigen bed.
Maar hij heeft in de vakantie vaker in mijn bed geslapen, wat we altijd als logeerpartijtje zien.
Maar nu wil hij dus ook, of bij mij in bed slapen, of nog met mij beneden zitten. Kortom vanalles om nog niet alleen naar bed te gaan.
En dan komt het moeilijke deel voor mij.
Ik kan niet altijd consequent zijn om hem weer in zijn eigen bed te krijgen.
Merk dat ik wil " compenseren" uit schuldgevoel voor de scheiding.
Ik kan ook niet echt peilen of hij echt bv heel erg piekert of het " gebruikt" om niet naar bed te hoeven.
Als hij echt met iets zit, wil ik er graag voor hem zijn.
Pffff moeilijk
Herkennen jullie dit?
Combi van vanalles
Nogmaals dank voor jullie reacties.
Het "probleem" is al geen probleem meer.
Ik denk dat het ook een combinatie is geweest met het weer beginnen op school.
Toch ook weer spannend. Bij alle dingen die al spelen.
Hij slaapt in zijn eigen bed. Misschien met wat extra knuffelen.
Het licht op de gang wat langer aan, de vraag om nog een keer extra bij hem te komen kijken.
En dat doe ik natuurlijk graag. Zolang hij zich maar veilig voelt.
En als het op een avond of nacht nodig is, komt hij lekker in mijn bed knuffelen en slapen.
Als hij zich goed voelt, voel ik me ook ( goed is een groot woord) beter.
hahaha Ad Hombre
Mijn kind dat tot 12e geregeld bij mij in bed kroop is inmiddels 16. Een pittige tante die zo de vloer met je zou aanvegen als ze je tegen zou komen. Met je "gescheiden vrouwtjes". Mijn opvoeding is in dat opzicht bijzonder goed geslaagd.
Ad Hombre en Kyana
En even voor de duidelijkheid, mijn dochter sliep bij mij omdat ze last had van angsten. Daarom vond ik het ok. Ik sliep liever alleen in mijn bed. Maar om haar hele nachten wakker te laten vond ik ook wat zuur.
Alkes
"Een pittige tante die zo de vloer met je zou aanvegen als ze je tegen zou komen. Met je "gescheiden vrouwtjes"."
Ik ben wel benieuwd wat ze daar over te zeggen zou hebben, over het hoge percentage 'gescheiden vrouwtjes' in dit forum. Misschien heeft dat wel te maken met wat jij hier als 'pittig' kwalificeert. Misschien zijn de 'vrouwtjes' wel zo pittig dat ze het met niemand uithouden...
Regelmatig
Als mijn partner een paar nachten weg is, slaapt jongst (14) minimaal 1 nacht bij mij in bed. Gewoon, voor de gezelligheid.
Bekentenis
Ik moet eerlijk zeggen dat ik vaak met mijn man en kinderen samen aan één tafel eet, zelfs al zijn ze al 12 en 15.
En als we tv kijken, zitten we ook weleens samen op de bank. Soms omdat zij erom vragen, maar ook wel eens op mijn verzoek. Voor de gezelligheid.
Ze kunnen trouwens ook goed alleen eten en tv kijken.
Re what else
Mijn dochter heeft ook nooit in mijn bed gelegen dat wilde ik zelf ook niet.
En toch kan je je kind een veilig gevoel geven als het in zijn eigen bed slaapt, ik vind persoonlijk niet dat je perse je kind dan maar in bed moet laten slapen omdat je kind dat aangeeft.
Je kind kan zich ook veilig en getroost voelen door er te zijn lkkr ff bij hem/ haar ge zitten en dan over tien min weg te gaan dikke kus.
Mijn dochter was 4 toen ik ging scheiden.
Heeft zich altijd veilig gevoeld, en ik was er voor haar ook als ze verdrietig was en slecht ging slapen.
Maar ik wild geraakt wel ook data ze in d’r eigen bed sliep.
En leerde dat ik er altijd voor haar was als dat nodig was.
Knuffels kusjes... en nu praten we op deze leeftijd veel.
Iedereen doet wat ie goed vind te doen.
Vertrouw op je gevoel en op wat jij elangrijk vind.
Als je graag wilt dat jij in zijn eigen bed slaapt dan doe je dat.
Daar word je echt geen slechte moeder van en je kind word er echt niet slechter van.
Zolang je er bent, zijn verdriet mag laten zien en je laat zien dat je hem wilt helpen.
Dankjewel
Dankjewel moederdochter.
Zo zie ik het ook.
Ik laat hem ook weten er onvoorwaardelijk voor hem te zijn.
En wat ik al schreef. Hij ligt nu al de hele week in zijn eigen bed. :)
Gevoel
"Vertrouw op je gevoel"
Gevoel is belangrijk, maar verstand is de baas.
Haha Ad
‘Gevoel is belangrijk, maar verstand is de baas’
Wie zegt dat? Waar staat dat? Baas op basis van welke normen? Welke hiërarchie? Werken ze ook Agile? Is verstand dan product owner? of waardestroomleider? Of...?
Verstand
Dat zeg ik op basis van mijn verstand en als tegenwicht voor de hier steeds weer opduikende 'je moet je gevoel volgen' mantra's/dooddoeners.
De kranten staan vol met mensen die hun gevoel volgen en niet bepaald in positieve zin.
‘Gevoel is belangrijk, maar verstand is de baas’
Bij jou ongetwijfeld.
Maar of dat altijd goed is?
Ooit gehoord van iets wegrationaliseren?
Soms (of vaak) is het heel goed om naar je gevoel te luisteren.
Ik denk dat het in onze rationele maatschappij een ondergeschoven kindje is geworden.
NB Dat betekent niet dat je je verstand uit moet zetten, maar dat je je gevoel serieus neemt.
Ik vermoed dat Ad zijn gevoel 'verstand' noemt.
Groeten,
Temet
Die Ad...
die krijgt me hier toch een aandacht van de (al dan niet gescheiden) vrouwtjes, zeg! ;-)
Sekseverschil
Als je het MBTI persoonlijkheidssysteem kent heb je misschien wel eens gezien dat vrouwen in meerderheid een 'F" (feeling) voorkeur hebben, en mannen een "T" (thinking) voorkeur.
https://www.careerplanner.com/MB2/TypeInPopulation-Males-Females.cfm
Dus jullie reacties (en de mijne) zijn volstrekt voorspelbaar. Godzijdank is mijn partner ook een T-tje 
moederziel:
"die krijgt me hier toch een aandacht van de (al dan niet gescheiden) vrouwtjes, zeg! ;-)"
Ik zou nooit een 'gescheiden vrouwtje' willen. (damaged goods)
Ik wil op mijn 50e toch echt geen onbezoedeld blaadje dat nog nooit een relatie heeft gehad.
Ik vind T-tjes heel lastig om mee om te gaan, zeker T-vrouwen. Dat zijn regelmatig nogal mannelijke exemplaren ( met name aan de binnenkant). Kan ik ook voor een M-metje gaan? Mix van een man met gevoel en gezond verstand lijkt mij het leukst.
Een nieuw draad?
Over deze letterkermis?
Ik zou nooit een 'gescheiden vrouwtje' willen. (damaged goods)
En dit heb je dus beredeneerd?
"Als je het MBTI persoonlijkheidssysteem kent heb je misschien wel eens gezien dat vrouwen in meerderheid een 'F" (feeling) voorkeur hebben, en mannen een "T" (thinking) voorkeur."
Hoe is die voorkeur vastgesteld eigenlijk? Is gedrag geobserveerd (vervolgvraag: hoe dan?) of is er sprake van zelfrapportage?
Ik hoor wel vaker varianten op het thema 'mannen zijn rationeel, vrouwen emotioneel". Twee woorden: Donald Trump.
En iets meer woorden: als mannen werkelijk zo rationeel waren, zouden autofabrikanten geen halfblote vrouwen in de strijd werpen om hun waren aan de man (m) te brengen (nee, dat doen ze tegenwoordig niet meer, maar dat is vziw vanwege veranderende mores en omdat vrouwen tegenwoordig ook auto's kopen - niet omdat men nu ineens beseft dat mannen te rationeel zijn om voor dat soort beïnvloeding te vallen).
Kortom: ik ben nogal sceptisch over het idee dat mannen meer denken en vrouwen meer voelen. Ik denk dat er een groot grijs tussengebied is dat door vrouwen vaker gevoel en door mannen vaker verstand wordt genoemd. En dan krijg je die verschillende persoonlijkheidsverdelingen vanzelf.
Maar ja, dat is mijn gevoel natuurlijk 
Groeten,
Temet
Temet
Als je iets meer je verstand zou gebruiken zou je al snel kunnen achterhalen op wat voor soort vragenlijsten zo'n MBTI indeling gebaseerd is. Maar ja, gevoel en cijfers zijn een slechte combi.
Daarnaast is het niet zwart wit, er zijn ook zat mannelijke f-jes en vrouwelijke t-tjes. Echt een giller dat die door hun bovenstaande 'sister' direct voor mannelijk worden uitgemaakt.
Ze zouden eens moeten onderzoeken wat de scheidingscijfers zijn van f versus t.
Partnerkeuze en scheiding, alles helemaal op het gevoel. En goed dat het werkt!
Die Ad
Ad heeft een T. Ander woord voor pot. Moet je maar blij mee zijn.
Dat heeft niet zozeer met verstand als wel met inspanning te maken. Ik had geen zin om dit allemaal te gaan uitzoeken. Jouw antwoord wekt de indruk dat jij het ook niet weet, of dat ik met mijn vermoeden in de juiste hoek zit. Maar goed, misschien zoek ik het nog eens uit.
Dat je niet beweert dat het zwart wit is had ik ook wel door, maar ik zal dit in voorkomende gevallen zekerheidshalve maar als een soort disclaimer bovenaan mijn postings zetten. Het maakt voor mijn betoog verder geen verschil.
Groeten,
Temet
Mmh Ad
Mijn indruk van jou is nu juist wel 'gevoelig' ;)
(puur nav dit forum, ken je niet irl)
Dat geldt ook voor deze discussie, mijn idee. (verstand;)
Echt op verstand kun je toch niet volhouden dat het schadelijk is je kind in je bed te nemen.
Het is jouw gevoel dat spreekt. (hoort niet, slecht voor...)
Saar/temet
Nee, gevoelig zijn mensen die zich aangevallen voelen door een mening.
Temet. In die persoonlijkheidstests vraagt niemand of je iets gevoel of verstand noemt. Er staat toevallig een simpel T/F testje online om een indruk te krijgen.
http://brainfall.com/quizzes/myers-briggs-are-you-thinking-or-feeling/
Blijkbaar scoort iets van 2/3 van de vrouwen daarop F en voor de mannen is dat omgekeerd. Ik als T-tje vind dat interessant.
En seks met gevoel verwarren (automodel) is natuurlijk juist bij uitstek een vrouwelijke valkuil
Compassionate thinker
82% thinking en 18% feeling. Altijd leuk, testjes met een voorspelbare uitkomst.