U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Baby achtergelaten
Hier geplaatst omdat het hier vaak over jeugdzorg/kindermishandeling gaat. Ik heb al vaker gezegd dat ik erken dat er iets als jeugdzorg nodig is, maar dat er in het huidige systeem/werkwijze te veel hiaten zitten en er te weinig controle is op het werk zoals dat wordt uitgevoerd. Onderstaand is een voorbeeld waar natuurlijk absoluut hulp nodig is. Hoe zou iemand zover kunnen komen, om je baby gewoon de hele nacht achter te laten. Als de vrouw ook de moeder is natuurlijk. En hoe kan zo iemand geholpen worden? En wat moet je voor zo'n baby doen?
-------------------
Politie weet wie winkeldievegge is die baby achterliet
03-07-2014 | 08:09
Delen: Print
De politie weet wie de vrouw is die woensdagmiddag na een winkeldiefstal haar baby achterliet bij de Feyenoordshop bij de Kuip. Dat zei een politiewoordvoerder donderdagochtend op Radio Rijnmond.
De vrouw deed kleding uit de shop ter waarde van enkele honderden euro's in haar kinderwagen en wilde er vandoor gaan. Bij het verlaten van de winkel werd ze betrapt en liet in haar vlucht de wagen met haar baby op straat staan.
De baby werd opgevangen door het personeel van de Feyenoordshop en is later overgedragen aan de politie. Die heeft het kind naar een veilige opvangplek gebracht. ''Het winkelpersoneel verzorgde het kindje goed. Dat hebben ze prima gedaan. Wij hebben die zorg overgenomen en het gaat gelukkig goed met hem'', aldus Van Nimwegen.
De politie zegt te weten wie de vrouw is, maar zij heeft zich nog niet gemeld om haar kind op te halen. Haar verblijfplaats is bij de politie onbekend.
Het is volgens de politie sowieso de vraag of de vrouw haar acht maanden oude baby gelijk mag meenemen. Jeugdzorg moet daarover een beslissing nemen.
Durf ik het te zeggen?
Een goed pleeggezin regelen. En ondertussen proberen de terechte vragen die jij over de moeder stelt proberen te beantwoorden. En bepalen of moeder te helpen is.
Persoonlijk vind ik het gedrag van deze moeder redelijk schokkend.
Tegenvraag
Vind jij dat deze moeder haar baby gelijk weer mee moet krijgen?
Natuurlijk
...niet!
Heb je echt van mij het beeld dat ik vind dat kinderen in dit soort gevallen meteen terug mee moeten met de ouder? Dat hoop ik toch van niet...Heb nota bene met alle gevolgen vandien mijn kinderen bij mijn ex vandaan gehouden omdat ik verdere mishandeling wilde voorkomen...dus mocht het beeld van mij zijn dat ik ten alle tijde voor de ouder ben die het kind mishandelt: neeeej!
Ik vind dat eerst gekeken moet worden wie de baby en de vrouw zijn. Er wordt in het bericht gesproken dat het de moeder zou zijn. Maar is dit zo? In theorie zou de moeder op vakantie/opgenomen in het ziekenhuis kunnen zijn en zou dit de oppas kunnen zijn.
Als het de moeder is, denk ik dat zij absoluut heeft laten zien dat zij de verantwoordelijkheid voor haar kind niet kan nemen. Hoe kun je het zonder pardon achter laten en de hele nacht ook niets laten horen? Ik denk dat het heel belangrijk is om uit te zoeken hoe dit komt. Niet zozeer voor terugplaatsing, maar wel voor het kind, zodat echt duidelijk is voor later wat hier aan de hand is geweest. Natuurlijk, zeg nooit nooit. ER is een kans dat hier iets aan de hand is geweest waardoor dit gebeurd is, wat over bv vijf jaar geen issue meer is. En daar moet zeker naar gekeken worden. Maar ik denk eerlijk gezegd dat het enige haalbare voor deze moeder nog een omgangsregeling is, in ieder geval voorlopig onder begeleiding, eenvoudigweg omdat je dit niet kunt riskeren. Eventueel later uitbreiden/zonder begeleiding, maar dan moet je heel zeker weten dat dit soort dingen zich niet herhalen. Mocht deze moeder bv drugsverslaafd zijn of een stoornis hebben die vernietigend is naar het kind, die niet te verhelpen is, dan denk ik dat ook de 'goede omgangsregeling' geen doel meer moet zijn. Maar slechts een contact
zodat het kind weet wie de ouder is. Heel beperkt dus. En misschien ook wel pas veel later.
grootouders?
https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/18629/Opgroeien_bij_een_grootouder.pdf?sequence=1
"Concluderend kan gezegd worden dat alle pleegkinderen het erg waarderen dat zij in een pleegzorgplaatsing bij hun grootouder kunnen verblijven. De kinderen waarderen de zorg, liefde en aandacht die zij van hun grootouder krijgen. Zij geven aan dat zij zich door hun grootouder vaak meer geliefd voelen dan door hun ouder. De familieband met de grootouder geeft de kinderen vertrouwen op de juiste zorg. De kinderen voelen zich veilig in de pleegzorgplaatsing bij de grootouder.
De levensomstandigheden die de grootouder weet te creëren geeft hen stabiliteit in hun leven."
Zal niet altijd kunnen, maar je zoekt toch mogelijkheden dichtbij. En dan maar in gesprek met moeder wat er nu eigenlijk aan de hand is en hoe dat verder moet. Liefst zonder rechter.
nog meer grootouders
http://www.nji.nl/nl/Actueel/Nieuws-over-de-jeugdsector/2014/Pleeggrootouders-maken-het-verschil-bij-de-opvoeding
Ik denk dat men vaak bang is voor gedoe tussen familieleden onderling. Maar je kunt ook gewoon accepteren dat er altijd gedoe is als het om mensen gaat. Er is nou eenmaal verdriet, jalouzie, onbegrip en meer. Dan ga je daar rustig mee om. Niet op voorhand uitsluiten.
En natuurlijk wil je zo'n baby zo snel mogelijk terug bij de moeder. Mag een mens geen fouten meer maken? En wil dat zeggen dat iemand dan voorgoed ongeschikt is? Niemand kan de doorgaande taak van ouders zo goed overnemen als ouders zelf. Daar moet je ze wel alle kans voor geven. Tenzij er natuurlijk heftiger zaken aan de orde zijn.
Nou...
Ik vind dit nogal heftig hoor. Mag een mens geen fouten meer maken gaat hier niet op volgens mij. Je weet dat ik vind dat er veel te veel kinderen in de jeugdzorg/uhp zitten. Jeugdzorg hoort iets uitzonderlijks te zijn. Voor mensen die echt niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Ik denk dat dit zo'n uitzondering is.
heftig
http://www.nu.nl/binnenland/2799771/veel-kindermisbruik-in-jeugdzorg.html
Het risico op verwaarlozing, misbruik en mishandeling is in de jeugdzorg echt een stuk groter dan thuis. Dat is geen grapje. Als het even kan is het echt voor iedereen het beste om een gezin te helpen en de kinderen thuis te laten of bij het netwerk of familie. De rest is gewoon begrijpelijke angst, maar dat helpt niet, je kunt niet elk risico uitbannen.
En dan nog wat
Je kunt ook gewoon aan de moeder vragen of ze zichzelf wel vertrouwd met haar kind. Misschien is moeder er zelf wel van overtuigd dat kind eigenlijk niet bij haar kan blijven. Er is hier iets niet goed, maar dat is niet direct een reden om op grond van zo'n krantenverhaal van dik hout zaagt men planken te gaan. Dat vraagt rustig even uitzoeken, bespreken, ontwarren, zo goed mogelijk oplossen.
Grootouders en meldcode
Ik werk in de psychiatrie en kom vanuit mijn werk wel het één en ander tegen. In heel veel van de gevallen van verwaarlozing en mishandeling is er een probleem door de generaties heen. Dat ouders niet voor een kind kunnen zorgen heeft vaak te maken met hun eigen trauma's, het feit dat er nooit voor hen gezorgd is en dat vaak in combinatie met psychiatrisch ziektebeeld en/of verslaving. Grootouders brengen hier geen oplossing, maar zijn deel van het probleem.
De conclusie dat veel te veel kinderen onder Jeugdzorg vallen kan ik ook niet onderschrijven. De enkele gevallen die ik persoonlijk ken denk ik dat het heel goed is dat een instantie zich ermee bemoeid en wordt bovendien de geboden hulp ook gewaardeerd.
Ik hoor hier overigens niemand over de Meldcode kindermishandeling die hulpverleners verplicht een kindcheck te doen en zich ervan te vergewissen dat het kind veilig en goed verzorgd is. Zo gebeurt het dat iemand zich met een ongelukje 's nachts op de EHBO meldt, er (verplicht!) wordt geïnformeerd of er kinderen zijn en waar die zijn. In die gevallen dat er zorgen zijn over een kind worden eerst de ouders aangesproken, maar als die de zorgen niet weten weg te nemen komt het AMK om de hoek. Waar vroeger vaak werd gekozen voor de vertrouwens relatie met de patiënt, zijn hulpverleners nu verplicht om te informeren, bespreekbaar te maken en hiernaar te handelen. Dit geld voor volwassenen zorg, maar ook KDV medewerkers, politie, scholen en dergelijke zijn verplicht te checken, documenteren en hiernaar te handelen. Hele goed zaak lijkt mij, maar voor jullie wellicht doorgeslagen bemoeizucht.
De meldcode
Rozegeur, ouders zijn welbekend met de meldcode. Kom maar eens met een kind op de EHBO dat een gebroken arm heeft. Het vreemde is, dat als die gebroken arm komt door andere oorzaken (school, kinderen duwen een kind uit de boomhut), dat er dan geen verder vervolg komt: ouders hebben het alleenrecht op kindermishandeling. Dat is één probleem. Naast het feit dat het natuurlijk onplezierig is om direct apart van je kind 'gehoord' te worden over de oorzaken van de gebroken arm (al kan ik dat nog begrijpen).
Je schrijft: 'Zo gebeurt het dat iemand zich met een ongelukje 's nachts op de EHBO meldt, er (verplicht!) wordt geïnformeerd of er kinderen zijn en waar die zijn.' Dat zou aardig zijn als het uit bezorgdheid voortkwam, en er een oplossing was voor die kinderen die dan mogelijk alleen thuis zijn. Is er in het protocol ruimte daarvoor? Staat er wat je dan moet doen, behalve AMK bellen? Ik vind het goed dat die vraag gesteld wordt, want het omgekeerde was wel heel erg: ouder opnemen (politie of ziekenhuis) terwijl er kinderen in huis zijn, en niemand vraagt naar die kinderen. Maar om daar nu het AMK op los te laten?
De meldcodes bij scholen, kinderdagverblijven etc. zien over het hoofd dat scholen en kinderdagverblijven soms de plek zijn waar kinderen mishandeld worden. De voorbeelden mogen welbekend zijn. Met andere woorden: die 'instellingen' worden direct aan de kant van de kinderbeschermers geschaard, tegenover de ouders, die het gevaar zouden zijn voor de kinderen.
Sommige 'professionals' nemen die taak zeer serieus: het maakt hun functie gewichtiger, zij moeten kindermishandeling signaleren. En da]t doen ze dan ook heel ijverig. Waardoor er teveel verhalen bekend zijn van kinderen die om een onbegrepen kleinigheidje hele grote gevolgen over zich heen kregen.
Ze kunnen ook niet anders meer dan opschalen naar het hoogste niveau: signaal kindermishandeling. Als ze dat nalaten komt er een probleem voor hen. Vroeger kon je nog een keer een schoolmaatschappelijk werker ergens op af sturen, maar nu moet alles geprotocolliseerd en in overleg met allerlei instanties, die allemaal bang zijn om een signaal te missen, waardoor de ernst van het probleem eerder hoog dan laag wordt ingeschaald.
Ik heb wel eens pogingen gedaan om het signaleringssysteem waarmee 'professionals' werken ook voor ouders beschikbaar te stellen, zodat ouders ook kunnen signaleren als ij denken dat er iets mis is met een kind. Helaas is men ervan overtuigd dat een dergelijk signaleringsysteem alleen maar gehanteerd kan worden door getrainde professionals en dat ouders dat dus niet kunnen. Zo kan het voorkomen dat kinderen jarenlang en systematisch mishandeld worden in instellingen, of misbruikt op een kinderdagverblijf of bij de zwemles, zonder dat je daar als ouder iets mee kunt.
Tsjor
Tsjor en Rozengeur
Rozengeur, ik ken het protocol inderdaad en inderdaad vind ik dat de uitvoer te zwart-wit is, met idd kinderen/gezinnen die ten onrechte met instanties te maken krijgen. Wat ook gewoon mishandeling is, net zoals een operatie voor een kwaal die er niet is dat zou zijn.
Wel kan ik mij voorstellen dat bij de doelgroep waar jij mee werkt, ondersteuning nodig is om voor de kinderen te kunnen zorgen. Als deze ondersteuning goed uitgevoerd wordt en dankzij deze ondersteuning de kinderen thuis kunnen blijven, is dat een prachtige en dankbare taak. Anderzijds is het op dit moment zo dat psychiatrische patienten in behandeling die zwanger zijn, standaard worden doorgemeld. En dat vind ik een trieste zaak. Een moeder met een bepaalde aandoening die haar medicijnen neemt en hulp voor de aandoening krijgt, vormt geen gevaar. Iemand die een aandoening heeft, een kinderwens heeft en geen hulp zoekt omdat ze weet in de boeken te komen als 'doormeldwaardig' en daardoor geen medicijnen krijgt, mogelijk wel.
Waar wij, of in ieder geval ik, het over heb, zijn de zaken zoals Tsjor beschrijft of zaken waar welliswaar een probleem is/hulp nodig is, maar er in plaats van hulp een allesvernietigende bemoeizorg overheen komt. Daar ga je als gezin aan kapot.
Tjor, ik herinner mij dat jij idd de LIRIK hebt omgedraaid.
Maar on topic, dames, wat vinden jullie dat in deze casus gebeuren meot?
Geen oordeel
Je zult daarvoor toch de persoonlijke en individuele achtergronden van de vrouw moeten kennen. Waar is de vader? Waarom gaat de vrouw stelen? Gebruikt ze vaker haar baby als dekmantel (vind ik erg). Met andere woorden: op basis van een krantenbericht kun je daar weinig over zeggen.
Tsjor
Meldcode kindermishandeling Rozegeur
http://www.ouders.nl/forum/algemeen-ouderschap/blij-met-nieuwe-komende-wet
Is hier ook aan de orde geweest. Conclusie: er wordt geen hulp geboden maar justitie. Het is een papieren werkelijkheid. De mooiste reactie was van Tsjor. Nav een onderzoek naar de 'effectiviteit' van de melding. Effectiviteit is dan verder niet gedefinieerd maar je kunt er donder op zeggen dat daar kinderen niet geholpen zijn maar over de schutting van justitie gegooid. Waar ging het eigenlijk over? Voorkomen en bestrijden van kindermishandeling. En wordt dat doel gehaald? Nee. Daar gaat het blijkbaar niet over.
"Nu nog even zoeken waar die evaluatie van dat ouderprotocol Haaglanden dan te vinden is. Volgens NRC zegt Paul Baeten van het AMK, dat in 92% (van de bijna 300 meldingen per jaar) de melding terecht is, bij 7 procent kon er niets worden bewezen (let op de juridische formulering) en in 2% was er niets aan de hand.
Een score van 98%, dat zijn Russische cijfers!"
meteen weghalen
gekke vraag natuurlijk, die baby dien je meteen weg te halen bij de moeder.
Traject starten via instanties.
De moeder kwam na dagen pas boven water, wat voor moeder ben je dan. Zal vast een vrouw zijn met problemen als verslaving oid, maar toch.
Kindje is daar zonder meer niet meer veilig.
In het ad stond dat moeder supersnel recht heeft gehad en nu al voor de rechter is geweest, haar verweer is dat niet zei maar haar nichtje de schuldige is, want ze lijken op elkaar.
Bij zo een jong kind de moeder volledig uitschakelen vind ik niet goed, ik vind dat er regelmatig contact moet zijn tussen moeder en kind en mogelijk IN de toekomst terug plaatsing
Gelezen
Ik heb op teletekst gelezen dat ze 'slechts' straf krijgt voor de diefstal, maar niet voor het achterlaten van het kind omdat het kind daardoor niet in gevaar zou zijn gebracht. Ik vind dat vreemd. Maar straf is een ander verhaal dan jeugdzorginmenging (al kan dat ook uitpakken als een (z)ware straf natuurlijk).
Die van het nichtje begrijp ik niet. Moest ze er dan op passen ofzo? En waar was de moeder dan? Dagenlang?
Emine
Ik geloof dat ze nu zegt dat het haar nichtje was die, met de baby, in de winkel was, en niet zijzelf. Maar ze spreekt zichzelf ook tegen.
http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1938095/2014/07/07/Dievegge-die-baby-achterliet-in-fanshop-moet-2-weken-de-cel-in.dhtml
En voor je eerdere vraag: op basis van wat ik in de media lees lijkt deze moeder me voorlopig ongeschikt om de verantwoordelijkheid over haar kinderen te dragen. Het feit dat ze zich dagenlang niet meldt om haar baby op te halen geeft voor mij aan dat ze wat te weinig prioriteit bij haar kind legt.
En dan helemaal onderin....
....staat dat zowel de baby als nog een kind van de vrouw met spoed uit huis geplaatst zijn. Hoe een winkeldiefstal kan leiden tot het verlies van je kinderen. Ik zeg niet dat ik het onterecht vind. Ik vind het wel ongelofelijk stom om zo alles op het spel te zetten.
Emine
Schande vind ik dat. Waarom nou gelijk UHP, dat is het enige wat ze kunnen lijkt me. Voor de kids is het juist belangrijk dat ze snel weer samen met moeder zijn, en dat moeder dus haar verantwoordelijkheden leert.
In nederland moet je schijnbaar altijd alles goed doen, bij een overtreding krijg je gelijk de zwaarste straf.
Deze moeder (jong?) verdient begeleiding, uitleg, stimulans, waarschijnlijk ook financiële ondersteuning. Je gaat niet voor de lol stelen...
Ondervraging
Is dat echt zo dat als je op de SEH komt met een gebroken arm jij en je kind apart ondervraagd worden over de oorzaak? Bij ons was dat niet zo. Maar dat kwam misschien ook omdat zoon al 14 was en we in volledig voetbaltenue, nog met scheenbeschermers en alles aan, aan kwamen?
subjectieve inschatting Yura
http://www.nji.nl/nl/signalenkm12tot18.pdf
Is je kind hongerig, schrikachtig, heeft angst voor lichamelijk onderzoek of een botbreuk, kun je zo'n protocol over je heen krijgen. Het is een inschatting van hulpverleners. Je weet niet wat er huist in het hoofd van een hulpverlener dat triggert om met andere ogen naar de situatie te kijken. Misschien wel net een workshopje kindermishandeling gedaan zodat ze op alles reageren wat beweegt. Elk dagelijks feit kan positief maar ook negatief uitgelegd worden.
Mirreke
Volgens mij schreef ik dat toch ook al eerder, dat uitgezocht moet worden welke mogelijkheden er zijn voor de toekomst?
Het gaat mij absoluut niet om het stelen, ik kan mij dat en nog wel oneerbaardere dingen ook voorstellen als je zo in de rats zit dat je je kinderen anders geen eten meer kunt geven. Waarmee ik niet zeg dat dat hier zo was.
Ik dnek, inderdaad afgaande op wat je leest (o erg, ik denk er gelijk bij: dat is wat jeugdzorg zelf ook doet, iedereen oordeelt op basis van wat de gezinsvoogd opschrijft), dat dit zo'n uitzondering is waarvoor de jeugdzorg bedoelt is.
Tsjor vond het heel erg dat het kind gebruikt was als dekmantel, ik denk dat dat misschien nog wel leerbaar is en als dat nog een keer mis gaat, och. Maar het achterlaten van het kind en ook als je dan weet dat je vriendinnen het niet hebben meegenomen, je gewoon niet melden....want dat doe je dan toch als moeder, je melden ongeacht de consequentie? Ik denk als zij zich gemeld had, de problemen toch echt minder groot waren geworden. Het gaat erom dat zij in staat is haar kind achter te laten als het haar te heet onder de voeten wordt. En dat duidt denk ik op een heel erg veel dieperliggend probleem, wat er zomaar neit uit is. Natuurlijk hoop ik voor haar en haar kinderen dat moeder leerbaar is en dat er openingen zijn. En ja, ik denk ook dat als dat er is, zij een kans moet krijgen. Maar ook goede controle en veiligiheid voor het kind, want dit soort gedrag kan nog een keer mis gaan, met ergere gevolgen.