Als samengesteld gezin op vakantie?

en verder

Ik heb twee pubers, die deels bij hun vader wonen. En ik heb sinds 2,5 jaar een vriend zonder kinderen. Hij kent mijn kinderen wel. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om met hem en de pubers op vakantie te gaan. Vakantie met pubers vind ik bij tijd en wijle al een uitdaging op zich. Ik moet er niet aan denken dat ik ook rekening moet houden wat vriend en kinderen van elkaar vinden. Ik ga nu twee weken met de kinderen op vakantie en twee weken met vriend (als kinderen met hun vader op vakantie gaan).

Inderdaad

Kan ik het niet maken om oudste van vriend achter te laten omdat hij moeilijk is en ik hem niet "mag". Overigens niet mogen is niet de juiste bewoording. Hij kan ontzettend leuk zijn als hij er zin in heeft, en als hij niet lekker in zijn vel zit, is het euh... een uitdaging.
Ik vind het ontzettend pijnlijk voor mijn vriend om tegen hem te moeten zeggen: ik zie de vakantie met je oudste niet zitten. Ik neig naar zelfopoffering voor een week(je) en de jongens lekker hun gang laten gaan, en zelf af en toe eropuit trekken voor een museum of zo. Met als vraagteken dat ik mijn zoon liever niet met zijn oudste zonder ouderlijke toezicht achterlaat, ik vertrouw het niet 100%.
Sini

haha sorry

Het stond er wel maar ik bedoelde dat oudste dan in het huisje blijft om te gamen dus niet thuis in Nederland!!!

Triva

Dat lijkt me wel een goede oplossing!

Als er al sprake is van een zekere irritatie (en zo'n duidelijke twijfel) vóór vertrek zou ik er zeker niet aan beginnen.

Zelfopoffering?

Echt Sini, die zelfopoffering zou ik zeker niet doen. Waardeert je vriend het niet als je gewoon eerlijk tegen hem bent? Als je niet eerlijk tegen hem durft te zijn, wat zegt dat dan over de gelijkwaardigheid in jullie relatie? In een gezonde relatie spelen er soms ook minder aangename dingen. Dat hoort er gewoon bij.

Volgend jaar ligt het misschien alweer heel anders.

Sinilind

Ik zou niet gaan. het is sowieso al vervelend om op vakantie te gaan met iemand die een heel ander idee van vakantie heeft. Ik ben een keer met een vriendin op vakantie gegaan die eigenlijk alleen op de camping wilde blijven en naar het zwembad wilde gaan terwijl ik de hele dag en elke dag op stap wil en alles wil zien. Dat was al niet zo'n succes. En bij een vriendin is dat niet zo erg. Dan ga je gewoon niet meer. Maar in de mix van kinderen, stiefkinderen en prille relaties vallen er eerder verkeerde woorden en blijft zoiets veel langer na hangen.

Ik vind het al best wel lastig om op vakantie te gaan met eigen kinderen en stiefkinderen terwijl ik ze allemaal lief en leuk vindt. Maar door het grote leeftijdsverschil ben ik de hele tijd aan het schipperen tussen de verschillende wensen en behoeftes en dat is ook niet erg rustgevend.

Als je het

van tevoren al niet ziet zitten ijkt het mij ook geen goed idee om te gaan.... Maar toch..... die 2 tenten/ stacaravans/ huisjes die Mieke in het begin al noemde.... dat lijkt dan toch wel weer een prima uitkomst! Kan je je geheel terugtrekken, maar de pubers ook! Privacy is misschien wel de keyword....

Ik vind die zelfopoffering vreemd

Blijkbaar hebben jouw vriend en zijn zoon andere afspraken/gewoontes dan jij goed vindt.
Dan kun je besluiten om mee te gaan maar dan zul je zoon moeten accepteren. Jij hoeft hem niet op te voeden en hij verdient het om geaccepteerd te worden, gewoon omdat hij de zoon van je vriend is. Dat zou ik niet opofferen noemen.
Jij kunt ook besluiten om niet mee te gaan zodat jij je niet hoeft te ergeren. Lijkt me een goed idee.

Ik zou in beide gevallen de reden bij jezelf zoeken.

Ach een weekje

Mijn verdraagzaamheid voor lambalgamepubers of minder perfecte opvoedmethodes dan de mijne houdt ook niet over. Maar zo'n weekje samen,mits gescheiden slaapmogelijkheden, zou ik nog wel opbrengen. Het zou niet heel veel langer moeten zijn. Het lijkt me voor Sinizoon, die met 1 10 jaar oudere zus toch min of meer semi-enig kind is ontzettend leuk om ook een weekje met een leeftijd die hem goed ligt, op vakantie op te trekken. Bij ons gaat dit jaar voor het eerst de jongste van 15 alleen mee, en dat vind ik toch een beetje sneu.

Dat gevoel van opoffering zou ik dan gewoon de kop indrukken met luxe romantische dineetjes a deux, terwijl ik de jongeren met een 20 euro afscheep om friet of pizza, 2 cola en, vooruit voor die achttienjarige een biertje, te gaan halen.

Of ben je echt bang dat hij met je zoon gaat zitten blowen en de godganse achter Blackops onschuldige oude omaatjes van de sokken rijdt?

Moni,

Ik weet niet of je mijn berichten goed hebt gelezen? Of is jouw antwoord voor iemand anders bedoeld?
Ik ga niet met vriend en kinderen op vakantie en dat is helemaal prima. Ik ga met mijn eigen kinderen en dat vind ik supergezellig.

Kandelaar

Mijn reactie was voor Sinilind. Zij had het over zelfopoffering.

Moni/ Sinilind

Oh ja ik zie het Moni!

Sinilind,hoe sta je er nou precies in want waar ligt die 'zelfopoffering' dan in? Dat je met gamende/ blowende puber zit? Ik zou niet meegaan als ik jou was. INderdaad...misschien is het volgend jaar weer heel anders

Doel

Een vakantie kan dienen om uit te rusten van een druk jaar. Maar twee weken weg van huis, alle zorgen even achterlatend, kan ook dienen om elkaar beter te leren kennen.
Zo gaan leerlingen op een vo op kennismakingsweken, op een neutraal terrein dingen ondernemen. De twee 14- jarigen kunnen een balletje trappen en misschien doet de 18- jarige wel mee!
Of het gezin gaan een boomtoppenklimtocht maken.
Het is zo jammer om door een vooroordeel niet met elkaar op vakantie te gaan en daarmee de 18- jarige een kans te ontnemen te laten zien wie hij wel is.
Misschien heeft de 18-jarige wel net zo'n beleving over de vriendin van zijn vader.
Het mooie van een vakantie is, dat een puber geen last heeft van huiswerkstress, op tijd kom stress, whatappstress, lerarengezeik.
Tijdens de vakantie zijn ze vrij.
Een juiste keus van vakantie bestemming is alvast één stap op weg naar een goede kennismaking.

Sinilind geeft aan dat de jongen best aardig kan zijn. Misschien is hij vaker aardig en blowt hij minder als hij niet thuis is... Juist een reden om met zijn allen op vakantie te gaan. Haal hem weg uit die omgeving waar de wiet om de hoek te gekrijgen is.

(Nog een voordeel van op vakantie gaan, is het feit dat als je botst, niet niet direct naar je eigen huis kan rennen; je bent meer verplicht om iets te bespreken en op te lossen.)

Na die twee weken, kan Sinilind met vriend een weekend zonder kinderen plannen. Ook een leuk vooruitzicht om het gevoel van opoffering te vrzachten.

.. lief wil toch wel erg graag met zn allen op vakantie. Ik weet het nog niet helemaal, ik denk ook in termen als 'als 1 kind er nog niet aan toe is' ..... Aande andere kant kunnen we er ook maar een weekje van maken en niet te ver, dat het kennis maken is/ nader tot elkaar komen in een andere omgeving. En veel privacy voor eenieder. Als we er zoiets van kunnen maken wlijkt het me een mooie oplossing.

Afhankelijk van leeftijd , plek in het (nieuwe gezin)

Onze twee jongste kinderen verschillen 8 jaar van elkaar. Eentje puberde (kind 4), andere bijna jong volwassen(kind 3). Kind 3 van partner had er echt geen trek in om t eerste jaar mee te gaan. Mijn partner had er moeite mee. Ik begreep dat hem en heb niet aangedrongen. Pas veel later toen het contact goed verliep onderling, ieder zn eigen plek had, zijn wij zeker vier keer samen lang weekend weg gegaan en 1 keer tien dagen. Prima verlopen.
Kind 3 was toen bereid vakantie behoefte/invulling aan te passen en als"gezin" weg te gaan.

Advies: schat in, vraag, bereid tot aanpassen, maak plan vooraf,

@Renske

Zijn jullie al op vakantie geweest?

@Sinilind

Hoe gaat het nu? heb je al een beslissing genomen over de vakantie?

Kandelaar

Ja de beslissing is genomen. We gaan 1 weekje weg in Nederlands met jongste kind van mijn partner, partner en ik + mijn zoon. Oudste van mijn partner heeft een baan en komt niet mee. Sinds dat hij een baan heeft, is overigens oudste van mijn vriend opeens heel erg veranderd en leuk geworden. Hij begint uit de ellende van mislukte school, wiet roken, gameverslaving etc te komen.
Die ene week is voor iedereen goed te doen, en misschien komt oudste een paar nachten bij ons als hij vrij kan krijgen. We gaan pas daarna naar Frankrijk (partner, mijn kind en ik), zijn kinderen gaan dan met hun moeder weg. IK denk dat het zo prima te doen is,
Sini

Goede oplossing

Dat klinkt als een positieve wending, Sini. Leuk om te horen!

Fijn

dat het inmiddels zo (positief) veranderd is!
Heb je er zin in Sini?

Kandelaar

Ja ik denk dat het gezellig gaat worden. Ik ben vooral heel erg toe aan positieve ervaringen na het gek... op mijn werk en de perikelen rondom het (wel/niet) werk van mijn vriend.
Sini

Oef...

Blij dat het voorbij is... Er waren een paar leuke momenten maar ik heb veel op mijn tenen gelopen om me vooral niet te veel te bemoeien met jongste van mijn vriend. Vooral op het gebied van schermtijd en helpen is er echt een groot verschil: zoon van vriend bleef het liefst elke avond achter zijn telefoon en hielp alleen na veel gemopper van zijn pa aan het gezamenlijk opruimen/koken etc. Voor mijn zoon, ook puber, moeilijk te begrijpen waarom zoon va vriend op zijn stoel blijf zitten wanneer hij wel moet helpen. De redenering van vriend was dat hij geen ruzie wou met zijn kind tijdens de vakantie omdat hij hem niet vaak langer dan 24 uur heeft, maar ik geloof dat ik de volgende vakantie vriend alleen met kind(eren) laat en iets ga doen met mijn zoon. Zoon van vriend zoekt het in dwarsig zijn en ik wil me niet bemoeien met opvoeding maar ik vond het stressvol. Overigens herkent de ex van mijn vriend wel het dwarsig gedrag van haar jongste maar ze vindt het normaal pubergedrag. Ik weet het niet. Ben vooralblij dat we er zonder kleerscheuren gekomen zijn (geen ruzie) en dat ik nu 2 weken Frankrijk met eigen kind en vriend heb. Om bij te komen ;-)
Sini

als je denkt dat jouw opvoeding de enige juiste is dan bijven zulke dingen moeilijk. Wij zijn ook makkelijk met schermtijd, vooral in de vakantie en hier hoeven ze ook niet veel in het huishouding te doen. Vooral niet als het wordt opgelegd. Nu maar hopen dat je vriend zich niet ergert aan jouw zoon.