U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Alleen met kinderen op vakantie
Weet niet zo goed of ik het hier moet vragen of in het vakantietopic, maar omdat de vraag over het 'alleen zijn' gaat, toch maar even hier. Ik zie het wel als het verplaatst wordt.
Ex is hier nu twee jaar weg, ben sinds die tijd al wel eens een paar dagen met de kinderen weggeweest en vorig jaar ook een vliegvakantie naar de zon en binnenkort weer. Ik merk echter dat ik dan toch best vaak tegen dingen aan loop, omdat ik nog niet helemaal op het alleen met de kinderen zijn in dat soort situaties ben ingesteld. Wie weet hebben meer ervaren alleenstaande ouders wat handige tips 
Kinderen zijn leeftijd eind basisschool, begin middelbare school. Eigenlijk dus groot genoeg om ter plekke hun eigen gang te willen gaan, maar toch nog te klein om helemaal alleen ergens achter te laten en dat was zo'n punt dat vorig jaar nog wel eens strubbelingen opleverde. Even naar de boulevard? Dan moesten voor mijn gevoel wel alle kinderen mee en dan was er vaak wel een die net geen zin had.
Heb een keer met een van de kinderen net buiten het park een ijsje ofzo gehaald, duidelijke afspraken met de anderen over wat wel en wat niet, maar dat voelde toch ook weer niet goed.
Splitsen kan niet, maar de hele tijd iedereen bij elkaar houden werkt ook frustraties in de hand. Wat doen jullie in zo'n geval? Toch iedereen mee, zelfs voor een ijsje. Of toch met duidelijk afspraken 1 of 2 kinderen in het park laten? Dat laatste wordt misschien al iets gemakkelijker als ze daar meer kinderen kennen? Zouden jullie dan aan ouders van kinderen waar ze mee spelen durven vragen of ze daar in geval van nood terecht kunnen? Of kun je dat niet maken?
Zelfde probleem heb ervaar ik eigenlijk al op het park. Ik kan niet dag en nacht op dezelfde strandstoel blijven zitten, voor als een kind me nodig heeft. Natuurlijk kan ik duidelijk afspreken van hier zitten we, maar ik kan ook eens net met kind 1 mee moeten lopen als kind 2 me zoekt. In principe spreek ik zoveel mogelijk af, vaste plekken en dat soort dingen. Gaat ongetwijfeld ook wel los lopen, maar wie weet heeft er iemand nog wat tips?
Beperkt
Ik bleef voornamelijk op de camping. Veel bij de tent, maar ook wel even bij het zwembad/restaurant/receptie of bij de buren koffiedrinken, of als er toevallig familie of kennisen op de camping stonden, die wisten ze ook wel te vinden. Er waren altijd die paar plekken waar zoon mij kon vinden en dochter was toch te angstig, die ging altijd mee, tenzij ze een geschikt vriendje of vriendinnetje had waar ze mee samen iets ging doen. Alleen als we visite hadden gingen we weleens met zijn allen weg. Uit eten of een boottochtje of een stadje bezoeken, of naar een dierenpark met zijn allen. Die enkele keer was geen probleem.
Zoon is ook weleens alleen gebleven met zijn mobiel en nummers dat hij mij kon bellen, maar dan was ik wel buiten de camping maar niet ver weg.
Dan hoopte ik er maar het beste van als er even geen verwantte kennis in de buurt was. Hij kende toch altijd het personeel en de ouders van andere jongeren waar hij mee omging en zonodig een beroep op kon doen.
Wat dat aangaat is een mobiel ideaal. Je hoeft niet altijd op stel en sprong te komen maar je kunt ze helpen de oplossingsrichting te vinden.
Maar ik snap je bezorgdheid.
Daarom bleven we ook vaak gewoon op de camping, heb je dat probleem niet.:-)
Zelfde camping
Het scheelt dat we elk jaar naar dezelfde camping gingen. Een wat kleinere overzichtelijk natuurcamping toen ze klein waren en een wat luxere met zwembad en dergelijke toen ze groter werden.
17 en 11
Hier kinderen van 17 en 11. De oudste blijft sinds een paar jaar wel eens alleen in de vakantie-accommodatie. Dan ga ik niet een hele dag weg, maar een paar uur durf ik wel aan. We zaten meestal in een appartementencomplex of vakanrieparkje dus dan zijn er ook 'buren' waar ze in geval van nood heen kan. En ze heeft natuurlijk een telefoon. Jongste zou ik nu ook wel een uurtje alleen durven laten, maar die gaat liever mee. Het is geen probleem om ze met zijn tweeën alleen te laten als ik even alleen weg wil. Dat doe ik sowieso al minstens 5 jaar. Vroeger bleef ik dan natuurlijk wel op het park of in nabije omgeving van het huisje, even ergens een kop koffie drinken of zo.
Allemaal mee
Hoewel ik getrouwd ben ga ik regelmatig alleen met de kinderen op vakantie. Mijn man heeft minder vakantiedagen dan ik en bovendien wil hij het liefst zijn vakantiedagen doorbrengen bij familie in land van herkomst.
Meestal huren we ergens een huisje of appartement. Dat vind ik zelf het prettigst. Ik ben geen grote kampeerder en hotels vind ik prima maar is vaak duurder dan een appartement als je voor meer dan een paar dagen gaat.
Iedereen gaat dan mee op stap. Wel of geen zin maakt niks uit. We doen allerlei uitjes en je kan zelden 100% scoren bij alle kinderen. Als ze heel klein zijn dan is iedereen tevreden met zwemmen en speeltuin. Dat is in die zin makkelijker. Hoewel het praktische deel en de verzorging op die leeftijd meer tijd vergen. Als ze ouder worden beginnen de interesses meerijd uit een te lopen. Kinderen die de leeftijd hebben van jouw kinderen hebben vaak verschillende interesses en daarnaast hebben ze zo hun buien. Dus helaas zal er vaak één zijn die minder zin heeft in een uitje. Dat is dan jammer. Van mijn moeten ze mee totdat ze een leeftijd hebben bereikt dat ik ze alleen bij de accommodatie achter durf te laten. Dat is afhankelijk van kind en waar we zijn maar ik zou zeggen dat voor mij de grens gevoelsmatig bij een jaar of 13-14 ligt om ze meerdere uren alleen achter te laten.
Maar goed ik ben maar één volwassene en ik kan me zelf niet opsplitsen dus gewoon allemaal samen mee. Ik stel het programma overigens wel in overleg met de kinderen en dat scheelt heel erg. Nu de kinderen ouder zijn gaan we echt samen op vakantie. Natuurlijk heb ik de eindverantwoordelijkheid maar we bedenken samen wat we gaan doen, wat we willen zien, we zoeken op internet naar leuke bezienswaardigheden en ander vermaak, we stellen samen de route vast en zoeken ook samen naar accommodatie. Dus de kinderen hebben zelf ook wat in te brengen en ze weten van te voren ongeveer wat we gaan doen.
Van mij hoeft dat laatste niet zo. Ik ben meer iemand die op de bonnefooi weg zou gaan en wel zou zien wat er te beleven valt maar mijn kinderen hebben het altijd prettig gevonden dat er een programma is en dat we weten wat we ongeveer gaan doen.
Mobieltjes
Als er op het park wifi is dan kan je met mobieltjes werken. Dan kunnen de kinderen jou altijd bereiken als je even gaat wandelen of naar de bar gaat. Je kan inderdaad moeilijk de hele dag op dezelfde stoel zitten. Je kan ter plaatse ook sim cards kopen zodat jullie met elkaar kunnen appen.
Zelf ga ik nooit naar echt van die grote parken eigenlijk maar meer kleinschalige accommodatie. Dus dan heb je ook geen 100 plaatsen om te zoeken. Maar als je echt in zo'n enorm park zit met heel veel activiteiten zijn mobieltjes misschien wel handig.
Park
Op een park zou ik al helemaal geen probleem ervaren. Wij gaan jaarlijks met de familie naar Centerparcs en de twee jongste meiden rijden daar al zelfstandig rond op hun fietsen sinds ze 8 zijn. Telefoon mee, zodat ze evt kunnen bellen als het huisje op slot is.
Bedankt
Toch fijn die reacties.
Met Centerparcs en dergelijke heb ik inmiddels ook geen problemen meer. Ben ik deze winter nog met de kinderen geweest en dan gaat eigenlijk alles vanzelf. Daar hoeven we voor die paar dagen in principe het park niet af, krijgen we 2 sleutels van het huisje, kunnen de kinderen gewoon Nederlands praten. Dat gaat eigenlijk prima en dan gaan er wel 2 samen zwemmen, terwijl nummer 3 wat anders gaat doen, maar dat lukt inderdaad wel.
In deze vakantie gaan we naar een Spaans eiland, dus sowieso een taal die de kinderen niet of nauwelijks spreken. We gaan naar een aparthotel, met een zwembad, maar nauwelijks andere faciliteiten. Voor een paar kleine boodschappen moet je dus al van het complex af. Niet ver, daar heb ik wel opgelet. Complex grenst aan een winkelcentrum, dus daar zou de oudste in ieder geval ook zelf even heen kunnen. Echte excursies zonder alle kinderen zie ik niet gebeuren, maar ik zat vooral met die kleine dingen.
Kinderen hebben een leeftijd dat ze thuis niet neer mee gaan als ik even naar de winkels ga,maar in het buitenland voelt dat op een of andere manier enger. Denk toch die andere taal en thuis zouden ze bijv wel naar buren gaan als er dan echt iets was. Of inderdaad appen. Wat dat betreft is zo'n simkaart daar kopen wel een goed idee als de WiFi ter plekke minder is. En wie weet is de WiFi wel in orde en barst het van de Nederlands of Engelstalige mensen daar --
walkie talkie
toen de kinderen kleiner waren en nog geen telefoon hadden, maakte ik ook wel gebruik van de walkie talkie. Als dan het huisje op slot was, dan konden ze me oproepen waar ik was (meestal bij familieleden die ook op het park waren). Ik ging dan niet van het park af. Nu zijn 14 en 12 en speelt dit niet meer. Ik moet er wel bijzeggen dat in het buitenland het enige dat we niet samen doen, de boodschappen zijn. Dus dan gaan de kinderen bijvoorbeeld naar het zwembad en wij rijden even naar de supermarkt. Mochten ze dan eerder thuiszijn dan wij, dan wachten ze maar even op de veranda.
Zelfstandig
dochter was 9 vorig jaar, en die liet ik gewoon alleen op de camping terwijl ik in het naast gelegen dorp op familiebezoek ging. Geen telefoon oid bij zich want ze lag in het zwembad.
Ze wil echt niet mee. als ze in het huisje wilde moest ze even de sleutel onder de mat vandaan halen.
Nu is ze op de camping in italie en daar red ze zich best prima met haar jaartje basisschool engels. Ook daar gaat ze gewoon haar eigen gang als pa en stiefmoeder op de camping zijn. Als ze de hele dag weggaan moet ze mee, maar anders is het bespreekbaar dat ze op de camping blijft.
Alleen laten
Jullie vinden dat alleen laten voor een paar boodschappen ofzo in zo'n geval moet kunnen? Als ik van mijn kinderen uitga, die zouden zich denk ik wel redden, maar ik ben dan altijd bang dat ik als ontaarde moeder wordt gezien. Of dat zo'n kind net als ik even weg ben lelijk onderuitgaat bij het zwembad ofzo.
Anoniem
Het gaat dus om kinderen van groep 7 tot en met de tweede van de middelbare begrijp ik. Nou op die leeftijd zit ik er echt niet elke minuut meer naast hoor. Sterker nog, ik heb graag dat ze een poosje ophoepelen in mijn vakantie 
Vallen bij het zwembad kan iedereen gebeuren, ik heb dan ook graag dat ze een beetje op elkaar letten. Niet dus dat de oudste op de jongste moet passen maar dat ze op ELKAAR letten.
Triva
Jij schrijft het, ik dacht het: even ophoepelen en zelf bezig zijn is erg fijn voor mij als ouder. Het is ook mijn vakantie.
Dat ophoepelen
Dat ophoepelen doen ze hier natuurlijk ook wel, maar voor mijn gevoel moet ik er wel zijn. Dus zij naar het zwembad, maar ik wel te vinden. Kreeg hier thuis zelfs al wel eens commentaar dat ik kinderen heel even alleen liet, vandaar dat ik dacht dat ik dat op vakantie helemaal niet kon maken.
Geen ontaarde moeder dus als ik ze alleen bij het zwembad laat als ik een boodschap ga doen?
Spannend anoniem
Ik zou eerder kiezen voor de standaard van Jaina. 13/14 jaar bij het zwembad. Zwembad is wel een risico. Ik liet zoon weleens een uurtje op de camping om met dochter boodschappen te gaan doen toen hij een jaar of 9 was, maar dan speelde hij even rustig bij de tent of reed een rondje op de skelter. Er was ook geen zwembad op het terrein.
Ik zou dan ook niet voor een hotelvakantiemetzwembad kiezen maar voor een stacaravan op een camping waar ze ook wat aan sport doen enzo met de kinderen (als ik animatie zeg gaan er al mensen kotsen hier geloof ik).
Ik ben wat verder qua leeftijd en moet mijn kind al een paar jaar loslaten omdat hij zelf wil gaan mountainbiken ofzo. Tot nu toe deed hij dat in een groep vanuit de camping en soms ging zijn vader mee maar hij is ook wel eens alleen gegaan. Ik zou dat dus altijd uitzoeken als ik alleengaandouder was en ja dan zeg ik ook dat ik even tijd voor mezelf nodig heb dus 'even ophoepelen'. Dit jaar is het plan dat hij echt alleen gaat mountainbiken en daar plan ik dan toch wel wat 'veiligheidjes' in want ik verwacht niet dat je overal mobiel kan bellen als er wat is
Bij zo'n hotel (of begrijp ik het verkeerd) is dat toch anders.
Hier
Ik ga ieder jaar met de kinderen kamperen, vader werkt. Om en om een uitje wat dus ook de supermarkt kan zijn, en een dagje camping. Ik zit op een vaste plek, bij de tent of bij het terras. Altijd. No way dat ik een ander land, waar mijn kinderen de taal niet spreken ze alleen laat om boodschappen oid te doen. Ik kan zelf ook een ongeluk krijgen. Ik ben zelfs zo'n muts dat ik niet drink omdat ik altijd in staat wil kunnen zijn om zelf met mijn kind als het nodig is naar een ziekenhuis ofzo te kunnen.
Uitjes gaan in overleg, desondanks geldt: geen zin is pech. Ik wil ook af en toe naar een museum kunnen en dan moeten ze zich aanpassen. Als er eentje wil mountainbiken gaan we dus met zijn allen.
Vorig jaar had ik twee kinderen bij me, groep 8 en een brugklasser.
samen op vakantie
Ik ben al een paar keer met een alleenstaande vriendin op vakantie geweest. Haar dochtertje is goed bevriend met mijn jongste dochter.
We hadden en gezelschap aan elkaar en konden los van elkaar ook wel eens weg.
Tot nu toe telkens op een camping gestaan en de kinderen hadden vaak in korte tijd vriendinnen. Als we dan samen even weg wilde voor boodschappen, was er altijd wel iemand op het "veldje" die even een oogje in het zeil wilde houden.
Commentaar?
Omdat je ze alleen liet? Serieus?
Nou daar zou ik me niet al te veel van aantrekken.
En op vakantie ga ik ervan uit dat die op het VO voldoende Engels kent om zich te redden in Spanje. Mijn spaans is echt niet beter dan dat van mijn kinderen, ook ik moet het met Engels doen. Dus met mobiel achter de hand durf ik mijn 14 jarige echt wel een aantal uurtjes alleen te laten.
Sterker nog, die mocht vorig jaar echt wel even vanuit de camping een rondje dorp doen. Is goed voor ze.
Net terug van eerste vakantie allleen met de kinderen
Ik ben met een reisorganisatie voor alleenstaande ouders meegeweest. De kinderen (16 en 13) en ik hebben het fantastisch gevonden! Omdat je met een groep gelijkgestemde ouders bent is er altijd wel iemand die even op je kinderen wil letten (we hebben allemaal kleine kinderen gehad, en we begrijpen allemaal dat je ook, juist, tijd voor jezelf nodig hebt) en anders is er de reisleiding die een oogje in het zeil kan houden. Bovendien hebben de kinderen heel veel met elkaar opgetrokken, ook buiten het programma om. Kortom, wij hebben genoten! Ik raad je zoiets dus zeker aan voor de volgende vakantie.
Voor nu zou ik zeggen, als ze al zo groot zijn, dat je ze met goede afspraken best even alleen kunt laten. Probeer voor de zekerheid met iemand anders contact te leggen die dan een oogje in het zeil kan houden.