Alleen met kinderen op vakantie, ik kan het nu niet opbrengen

kamp

Je klinkt domweg overspannen/burnout. Dan trek je dat ook niet.

Kunnen de kinderen een week of 2 naar familie / vrienden.
Kun je ze overdag in elk geval naar de kindervakantiespelen oid laten gaan?
Ben je toevallig lid van de FNV, die organiseren een gratis kinderkamp, misschien is daar nog plek (al is het natuurlijk erg laat)
Gaan ze nog naar hun vader deze weken?

En ga voor jezelf naar de huisarts en overleg hoe met wat psychologische ondersteuning jij er weer boven op kunt komen.

Met alleen thuisblijven ben je er niet want je kinderen blijven dan om je heen. Weg gaan zorgt er ook niet voor dat je huis op orde komt.

Er zal dus iets anders gedaan moeten worden om het op te lossen.

Wel thuis blijven

Maar de kinderen op vakantie sturen.

En jezelf een maand Netflix cadeau doen. En iedere dag een half uurtje wandelen. Een beetje ontspannen bezig blijven, dat is het beste.

Hulp inschakelen.

Heb je niemand die je kan helpen? Familie, buren, vrienden, wij?
Ik zou niet op vakantie gaan, meer stress dan ontspanning nu voor jou. De kinderen 2 weken uitbesteden vind ik ook erg lang. Wie wil er 2 weken kinderen te logeren?

Ik zou een planning maken per dag. En kijken wie er bereid is dingen samen met je te doen, je huis, je kinderen. Wat zou je nu het liefste willen? Je huis op orde en schoon? Geen dure abonnementen maar een dag een schoonmaakster.
Je tuin een bende? Niet op vakantie, maar een tuinman inhuren.
Je kunt al ontspannen met de fiets en een koeltasje aan het water.
Een middagje helemaal niks doen? Een vriendin kan met je kinderen naar het zwembad.

Ik ben niet van groots, ik ben van kleine, eenvoudige oplossingen, pak van alles wat. De controle terugvinden geeft rust. Vermoeid zijn kan je 100% aan toegeven, maar er verandert dan niets. Na de vakantie moet je dan met dezelfde onrust weer aan het werk.
Je raakt dan juist steeds vermoeider, ik tenminste wel. Geen idee waar je woont, maar ik zou je zeker willen helpen.

Vader

Kunnen ze niet twee weken naar vader? Als je zegt dat je ziek bent.

welke regio?

kunnen we helpen zoeken naar soort dag-besteding voor kinderen, al is het maar voor een paar dagen? In grotere steden wordt zoiets aangeboden.
Kun je informeren of je kinderen mee kunnen met resp vriendje/vriendinnetje op 'vakantie' of paar dagen weg?
Kun je in de buurt van je woonplaats iets huren of kamperen, zodat je met zo min mogelijk moeite toch 'niet in je huis' bent maar de buurt wel kent?
AirBNB/huizen-'huur'?
gr Angela

Maar maar.....

Zit het probleem in de aanwezigheid van de kinderen? Dat lees ik namelijk niet in de post van Narcis. Huis een zooi, auto slecht, geen energie.....ik lees burn out in combi met financiële zorgen.

zonder kinderen . .

kun je in ieder geval meer energie opdoen in kortere tijd.
En met meer energie kun je proberen de problemen wat structureler aan te pakken.
gr Angela

als alleenstaande ouder kunnen kinderen energieslurpers zijn.
Ik ga heel eerlijk bekennen dat ik er altijd naar uitkijk als mijn dochter 3 weken naar haar vader is. Terwijl ik best energie van haar krijg. De drie weken dat we op vakantie gaan zijn leuk, maar ik zorg er wel voor dat ik niet 3 weken entertainment moet geven.

Als je tegen overspannen aan hangt of het eigenlijk al bent maar het nog niet wil toegeven aan jezelf of je omgeving zoals Narcis zijn de kinderen niet het probleem maar wel een beperking in de oplossing van het probleem.

Klinkt flink overspannen

Het gaat niet goed met je. Wat zou ik graag even een arm om je heen willen slaan en je even goed laten uithuilen want wat vliegt het je aan allemaal. Het was bij mij de voorbode van een flinke burnout.

Je wil het huis uitvluchten vanwege de troep (hoe erg is het? Is het een kwestie van een dag er tegenaan met de kinderen of is het erger? En dan nog, als je overspannen bent is het opruimen van een ontbijtbordje al een uitdaging)

Het zoeken naar een bestemming, lowbudget, ik heb het ook altijd als leuke uitdaging gezien maar als je overspannen bent is het het zoveelste "moeten" dat je er niet bij kunt hebben.

En herkenbaar ook, alleen de kinderen als gesprekspartner. Dat vloog me soms zo aan, er gingen weken voorbij dat de enige volwassenen die ik sprak de juf en de kassamevrouw waren (ik werkte als zelfstandige dus geen directe collega's). Social Media was al snel mijn luikje op de wereld.

Jij bent óp en zo te lezen komt dat niet uit de lucht vallen want vorig jaar had je al een paniekaanval.

1) ben je al bij de dokter geweest en heb je heel eerlijk gezegd wat er speelt?
2) wat heb JIJ nodig om weer verder te kunnen?
3) wat doet je ex voor/met je kinderen?
4) heb je tijd/energie/geld om af en toe eens 100% met jezelf iets te gaan doen?
5) er zijn zeker weten mensen die je graag met de troep willen helpen. Als je je mond maar open doet. Ook online. Zelf mogen ervaren in een heel heftige tijd.

Taruh

"Als alleenstaande kunnen kinderen energieslurpers zijn".

Zeker, dat geloof ik direct, ook als je het met zijn tweeën doet overigens. Dat ligt aan je eigen gemoedstoestand, karakter van je kinderen, kortom, veel omstandigheden.
Maar evengoed zou ik mijn kind(eren) tijdens een gezamelijke vakantie niet 2 weken ergens anders onder willen brengen. Een nachtje uit logeren is weer een ander verhaal.

Narcis is tegen overspannen aan schrijft ze zelf.
Dat is een iets andere situatie dan gewoon toe zijn aan vakantie en een beetje moe.
Dan zijn er rigoreuzere handelingen nodig, anders lukt het straks helemaal niet meer.

Taruh

Maar dat zeg ik ook nergens, dat Narcis een "beetje moe" is, in tegendeel. Wat zie jij dan als rigoreuze maatregelen?
Misschien dat dat komt omdat ik de optie nooit heb gehad om mijn kind 2 weken bij iemand onder te brengen. Ik zoek de oplossing bij mezelf, hulp inschakelen, huisarts, familie, vrienden.
Ik heb op zo'n moment hulp nodig, mijn kind is een onderdeel van mijn leven, die moet hierin verweven zijn.
Mijn burn out is mijn burn out, die blijft, ook bij tijdelijke logeerpartijen van mijn kind. Prima als hij een dagje meegaat met iemand naar de dierentuin, maar dat is het dan ook wel, voor mij.

rigoreus

zie ik dus als kinderen 2 weken op een voor hun leuke plek hebben zodat ik echt even de tijd aan mezelf zou hebben en met hulp thuis orde op zaken kan stellen.

Mijn kind is ook onderdeel van mijn leven maar niet levensbepalend. Even zonder elkaar zie ik als belangrijk onderdeel om het leuk te hebben.

Die burnout blijft idd ook zonder kind, maar je kun grotere herstel sprongen maken in het begin als ze er wat langer niet zijn.

dagbesteding

Mijn idee was ook onmiddellijk: stuur die kinderen naar zo'n kindervakantietoestand waar ze overdag leuk bezig zijn. Je kan het eventueel aan de kinderen verkopen met een smoes over geen geld/wrakke auto (eigenlijk niet echt een smoes). Hebben zij wat leuks buiten de deur, en jij geen zorgen en geregel. Paar keer feestelijk afhaaleten in de avond en een extra ijsje voor de vakantiesfeer, en klaar is Klara. En dan kan je overdag een beetje op adem komen.

Dit is de Amsterdamse variant: http://jeugdvakantieplan.nl/ , elke stad/regio heeft zijn eigen varianten. Een goede zoekterm lijkt me 'dagkamp'.

Sterkte, en beterschap, want het klinkt alsof je er flink doorheen zit.

groeten,

Temet

Temet

je bent geweldig. Dit zocht ik net voor een fb vriendinnetje.

Zuid-Frankrijk..

Ach, zo'n vakantie in Zuid-Frankrijk hoeft ook niet alles te zijn. Allerlei onderhuidse irritaties spelen extra op in de beperkte ruimte die je op vakantie hebt, zowel die van de ouders als van de kinderen. Voor je kinderen zorgen moet je toch, dus kun je dat net zo goed een paar weken lekker in het bos doen. Goede beslissing (en last minutes zijn veel goedkoper).

Ga je eigenlijk kamperen? Want anders zou ik lekker met de trein gaan, doen wij ook altijd, ook naar het buitenland. Mijn man en ik hebben een enorme hekel aan autorijden. En het hoeft niet duur te zijn: www.treinreiswinkel.nl , Je moet er wel de bestemming een beetje op uitzoeken natuurlijk, die moet goede verbindingen hebben (treinnetwerk voor langere tripjes, bushalte voor de deur, frequentie van de bus uitzoeken).

Geen aandelen hoor, en misschien niet voor nu, maar voor als je wat meer gesetteld bent en je kinderen misschien wat groter (de mijne dragen nu hun eigen rugzak). Een tent kan ook wel, maar dan natuurlijk wel een trekkerstent. O ja, en jeugdherbergen hebben vaak familiekamers en goed OV. En dan heb je nog de NIVON huizen, voor veel mensen wat oubollig maar mooi gelegen en goedkoop.