Alimentatie

Nogal een verschil

Ik vind het nogal wat geld voor 1 kind voor een maand (dat is het feitelijk) voor 2 dagen verschil in inkomen. Tenzij de afspraak is dat zaken als kleding en schoolspullen door je ex betaald worden.

Vraag voor Paddington

Hey Paddington, wij hebben destijds de kindrekening zelf in elkaar gezet en lees jouw 30% maar ik snap m niet. Ben nu wel nieuwsgierig eigenlijk: wat is dan behoefte? En ruimte? Sorry het zijn vast standaard begrippen maar ik weet even niet concreet wat je ermee bedoelt?
Mijn gok zou zijn dat behoefte alle kosten zijn, ook die in het gezin gemaakt worden en dat andere bedrag dan de kosten die de ouders delen. Maar dan snap ik die 30% regel niet want daar maak je toch keuzes in? Zo hadden wij de gezamenlijke kosten beperkter dan mijn zusje; zij kochten kleren gezamenlijk en dat lag dan verspreid over twee huizen. Dat kon bij ons (om redenen) niet waardoor elke ouder apart kleren kocht en er ‘wisselsetjes’ waren. Maar als ik jou 30% regel goed begrijp dan heeft dat impact toch ? Ik vond onze benadering altijd wel fijn praktisch (los van het kleding gedoe), gewoon een transparant huishoudboekje

@Sjaan

De behoefte van kinderen zijn vastgesteld door dezelfde mensen die het rapport maken. Die zijn beschikbaar in een tabel en is afhankelijk van het gezinsinkomen tijdens het huwelijk.

Het bedrag van die behoefte wordt gevuld door beide ouders. Eigenlijk op dezelfde manier als toen het gezin nog intact was. Alleen bij een scheiding moet het bedrag van de behoefte van de kinderen verdeeld worden over 2 huishoudens.

De verdeling over 2 huishoudens zijn richtlijnen voor. Daarbij wordt er rekening gehouden met de verdeling van zorg en de hoofdverblijfplaats. Indien de verdeling van zorg 50/50 is zou de verdeling van het bedrag voor de behoefte ook 50/50 kunnen zijn. Alleen dat zijn er kosten waar ouders beide aan moeten bijdragen: de verblijfsoverstijgende kosten.

Dat samen bijdragen voor de verblijfsoverstijgende kosten kan problemen opleveren. Daarom zijn er richtlijnen opgesteld. Er wordt uitgegaan van procentuele verdeling van de behoefte. Bij een 50/50 zorgverdeling is dat 35%-35%-30%. Waarbij 35% voor verblijfskosten bij ouder 1, 35% verblijfskosten bij ouder 2 en 30% verblijfsoverstijgende kosten.

Kinderalimentatie is het bedrag dat moet worden betaald om deze verdeling in bedrag in de praktijk uit te voeren.

Natuurlijk zijn die allemaal richtlijnen die op papier gezet zijn voor de momenten dat er onenigheid is tussen de ouders. Kunnen ouders dit onderling regelen op een voor hun beide goede manier dan is dat prima.

Kleding hoort volgens de meeste mensen die professioneel bezig zijn met alimentatie bij de verblijfsoverstijgende kosten, in de 30% dus. Als ouders daar andere afspraken over maken met elkaar dan is dat geen probleem.

Andere tijdsverdeling?

Kun je de tijd dat de kinderen bij jullie zijn niet anders verdelen? Zodat ze de helft van de schoolweek bij jou zijn en de andere helft bij hun moeder. Dat kan dan op de dagen dat hun moeder niet werkt. Dan hebben de kinderen er meer voordeel bij, scheelt in de opvangkosten, en jij hebt ook vaste avonden alleen, waarop je bijvoorbeeld kunt gaan sporten.

Dat klopt toch niet?

Ik was aan boodschappen per persoon 150 euro kwijt. GWL reken ik niet want je doet voor jezelf ook de verwarming aan. De kinderopvang kostte voor 1 kind 200 euro per maand eigen bijdrage, en dan heeft ze nog geen kleren, nieuwe fiets, bril, laptop, schoolspullen, etc. Verblijfsoverstijgende kosten zijn echt veel hoger dan eten en drinken, zeker voor jonge kinderen.

Je zou

zelf minder kunnen gaan werken, dan is jullie situatie gelijk, hoef je geen alimentatie te betalen, heb je meer tijd voor de kinderen en ook nog eens rust voor jezelf.

Ach zo dus

Dank voor de heldere uitleg. Doordat er geen huwelijk was en wij lang geleden alles hebben geregeld (kind inmiddels 18+) en was baby bij t uit elkaar gaan) heb ik dit soort dingen nooit meegekregen. Maar vind het wel boeiend hoe er naar gekeken wordt.

Zo ook dat sommige mensen het wél rechtvaardig vinden dat exvanBart blijkbaar niet dezelfde verantwoordelijkheid heeft als Bart om de kinderen financieel te ondersteunen. Snap oprecht de logica niet. Of vinden diegenen die het niet oneerlijk vinden het logisch als Bart ook drie dagen gaat werken?

Wat ik me nog afvroeg; die toeslagen die ExvanBart krijgt bij die dragen, die kan Bart toch precies ook zo krijgen?

wij keken ook naar het bedrag per ouder onderaan de streep

Hier ging het om 1 kind, dat werd ingeschreven bij de minstverdienende ouder. Die kreeg meer KGB dan de andere ouder. (Gelijk antwoord voor SJaan, KGB is afhankelijk van je inkomen. Daarom krijgt ExvanBart meer).

De KGB en de KB trokken het bedrag onderaan de streep een stuk evenwichtiger maar niet gelijk. De KA (voor de kindrekening) was daarom niet 50/50 verdeeld.
Er waren ook afspraken dat die alsnog 50/50 zou worden als de inkomens meer gelijkwaardig zouden worden.

Het is jammer dat jullie geen mediator hebben. Die kan makkelijk argumenteren dat het om het belang van de kinderen gaat en wat elk huishouden straks te besteden heeft. Met eigen advocaten werkt ieder voor zijn eigen belang. En hanteert ieder de rekenwijze waarop die het meest gunstig uitvalt.
Tenzij jullie daar overheen kunnen stappen. Jullie moeten nog jaren met elkaar verder en dan is het belangrijk elkaar iets te gunnen. Of eigenlijk de kinderen iets te gunnen: een werkbare relatie tussen hun ouders waarin zij zich vrij voelen om van beiden te houden.

Kijk hoe het voordeel van minder werken in het belang van de kinderen kan werken. Er is geen manier om je ex te dwingen om meer te werken.

En kijk hoe jullie de niet-verblijfsgebonden kosten samen kunnen opbrengen en ook samen over gaan. Daar kun je vervolgens best praktisch mee omgaan. Ik deed alle kledinguitgaven. Maar wel zichtbaar op de kind-rekening. Vond ex geen probleem. Grote uitgaven gingen in overleg. Kleine uitgaven niet, maar ook die wel zichtbaar.

Wij hielden geld over na een jaar en zijn overeengekomen minder te gaan betalen. Tenzij de situatie zou wijzigen.

Evenveel overhouden

Toen wij uit elkaar gingen, 17 jaar geleden, verdiende ex 1000 euro netto meer dan ik (hij 5 ik 4 dagen). Onder de streep hield hij ook meer over, want hij trok bij zijn ouders in. Later veranderde dat, ik ging meer werken en verdienen, hij werkt nu 2 dagen per maand of zo. Mooi niet dat ik dat onder de streep gelijk ga trekken. Ik werk juist meer zodat we ook nog eens iets kunnen doen. Inmiddels is het kind volwassen, woont ft bij mij, en krijgt nog tot haar 21e een bijdrage van vader.

tja tijdens het huwelijk

vond topicstarter het blijkbaar wel gemakkelijk. Dan is dit de consequentie. Als ik goed lees is ex al goed bezig, oorspronkelijk had ze blijkbaar helemaal geen baan.

@Phryne Fisher

Het beeld dat jij schets is ook rekening meegehouden. Op het moment dat je gaat scheiden is het ijkpunt. Een wijziging in KA moet je aanvragen (of onderling overleggen) Gaat een van de 2 ouders veel minder verdienen, dan wordt er gekeken naar de reden. Als de reden niet aan bepaalde eisen voldoet (ziekte kan een goede reden zijn, zelf minder willen werken niet b.v.) dan wordt verwacht dat de eerder ingestelde alimentatie gewoon betaald blijft worden.

Waar staat dan?

Dat Bart het tijdens zijn huwelijk ‘wel makkelijk’ vond dat zijn nu-ex toen niet werkte? Ik zie dat nergens staan?
Misschien heeft hij haar wel gesmeekt om te werken, we weten t niet.

Ik krijg toch wel heel erg het idee dat er een soort vanzelfsprekendheid onder zit dat de man zijn primaire opdracht geld binnenbrengen en de vrouw zorgen is. Hartstikke leuk als de man ook wil zorgen maar het mag niet ten koste gaan van zijn primaire taak. Dus 100% (vd tijd) geld verdienen en 50% zorgen. Daar mag hij blijkbaar niks over zeuren. Voor vrouw is blijkbaar 60% geld verdienen en 50% zorgen al zeer prijzenswaardig. Prima als het een keuze is hoor, ik ben niet zo’n calvinist maar de keuze van de één hoeft niet (voor jaren) betaald te worden door de ander toch? Ik snap het serieus niet

Qua toeslagen; als Bart minder gaat werken krijgt hij ze dus ook?

Sjaan

De regelingen mbt toeslagen zijn voor iedereen hetzelfde. Dus ja, bij gelijke omstandigheden gelijk resultaat.

Recht

' Mijn vrouw zegt te willen waar ze recht opheeft.' Het gaat dus wel om partneralimentatie. Ik zou daar toch even aan vasthouden.
Ik denk dat je advocaat een beetje lui is geweest, dat hij/zij het zomaar ' goed' vond.
en ik denk dat jullie beter naar een advocaat-mediator kunnen gaan. Maar als je een conflictsituatie voorlegt aan de rechter, dan zal de rechter dat toch al adviseren. Dus misschien moet het maar zo: je weigert, rechter komt eraan te pas, rechter adviseert mediator en dan zitten jullie toch om tafel.
Het gesprek moet dan gaan om twee verschillende dingen:
- de kosten van de kinderen, hoe ga je dat regelen? Er is hier al een mooi en uitgebreid voorbeeld gegeven. Bovendien vind ik de opmerkingen van Saar op dat gebied van belang: het is ook de vraag aan moeder hoe zij zich gaat inspannen om te voldoen aan (de helft van) de kinderbehoeften.
- dan de tweede vraag: waar meent moeder recht op te hebben, voor zichzelf. Gelukkig werkt ze wel, wel 3 hele dagen. Het kan zijn dat je er juridisch niet onderuit komt dan het verschil te accepteren: jij mag niet zomaar minder gaan werken vanwege eventuele PA, en jij kunt haar niet dwingen om meer te gaan werken. Dat is een zure appel. Het kan zijn dat er daarom nog een verschil in inkomen overblijft dat verdeeld moet worden Maar dat is dan PA.

Tsjor

Wettelijk

Leuke gedachtengangen, maar wettelijk gezien is het uitgangspunt dat de behoefte van de kinderen naar rato over de ouders wordt verdeeld, op basis van de (werk- en inkomens-) situatie ten tijde van het huwelijk. Daar kan dus een verrekening nodig zijn, en dat is KA en geen PA. Er wordt wel een zorgkorting toegepast voor de dagen dat de betaler zorgt. Dit zijn vaste percentages.

Klopt niet Tsjor

De berekende behoefte van de kinderen (in geld) is leidend. Die moet eerst vervuld worden. En dat is de kinderalimentatie. Niet alleen bedoeld voor specifieke kindkosten maar ook om van te leven.
Pas daarna wordt gekeken of er ook partneralimentatie betaald moet worden. Daar is vaak al geen draagkracht meer voor, na de verrekening van de KA.

Geloofwaardig?

Nou ja, de aanstaande ex van Bart wil waar zij (!) recht op heeft. Dat gaat dus niet over de kinderen.
De verdeling is 50/50. Vind je het dan geloofwaardig dat daar nog 300 euro bij moet, voor 2 kinderen, terwijl de rest al verdeeld is? Dus 300 euro voor 2 weken kinderen in huis? Dan moet de behoefte van die kinderen wel enorm hoog zijn.

Als ik Bart was zou ik zelf even aan het rekenen slaan.

Deze website is handig om alvast een indicatie te krijgen: https://www.alimentatiewijzer.nl/berekenen/kinderalimentatie-behoefte.html

En deze website is handig om proefberekeningen te maken voor het kindgebonden budget.

Ik kom met heel veel schattingen en slagen om de arm uit op 0.
Maar voor partneralimentatie zou er inderdaad ongeveer 300 overblijven.

Tsjor

Het staat

ts vrij om ook minder te gaan werken. Ik begrijp niet goed waarom dat geen optie is? Daarmee slaat hij drie vliegen in één klap. 1. Hij hoeft minder alimentatie te betalen. 2. Hij heeft meer energie over voor de kinderen en voor zichzelf. 3. Het voelt eerlijker.

Waarschijnlijk houdt hij onder de streep hetzelfde over, want de alimentatie wordt lager en hij krijgt meer toeslagen.

Dat kan nu niet meer want als je uit eigen keuze minder gaat werken wordt de alimentatie niet automatisch aangepast. Een rechter zal meestal bepalen dat die ongewijzigd moet blijven. Beter kun je dus ruim voor de scheidingsboodschap minder gaan werken, als je al plannen in die richting hebt. Ja, of niet, want ik denk dat je altijd beter af bent als je meer werkt/verdient.

Altijd beter?

Dat denk ik niet. Kinderen hebben de aanwezigheid van hun ouders nodig, dus meer werken is niet altijd beter. Als je jezelf goed kunt bedruipen van 3 of 4 dagen werken, dan is dat prima en kan die ene dag minder veel rust geven.

Je kan wel degelijk om een herberekening vragen als je er op achteruit gaat qua loon. Ouderschapsverlof opnemen is trouwens een wettelijk recht, dus dat is ook een mogelijkheid voor ts.

Je kan iemand in ieder geval niet dwingen om meer te gaan werken, dat zou nogal belachelijk zijn. Ze is geen slaaf van hem, hij heeft niks over haar te vertellen. Ze hebben tijdens hun huwelijk beide ingestemd met dat zij minder werkte en daar draagt hij nu de consequenties van, maar hij heeft er vast veel voordeel van gehad. Fulltime werken is immers lastig met kleine kinderen, dat kost nogal wat. Die kosten heeft zij jarenlang opgevangen door meer thuis te zijn. Nu is het zijn beurt om te betalen.

Beter af

Mijn vriend heeft 12 jaar PA betaald en nog langer KA. Dat is nu (gelukkig) achter de rug, waardoor zijn ex fulltime moest gaan werken (wat ze heel erg vindt) en nog steeds een laag inkomen heeft. Dus waar het leek dat hij degene was die (financieel) het meest leed onder de gevolgen van de scheiding, komt hij er per saldo het best vanaf.

En pensioen

Precies hij heeft over zijn inkomen ook nog pensioen opgebouwd.

Nee Lanza

'Je kan wel degelijk om een herberekening vragen als je er op achteruit gaat qua loon. '

Vragen kan altijd. Maar de rechter gaat daar alleen in mee als het inkomensverlies onvrijwillig is. Niet als je zelf besluit om minder te gaan werken.

Lanza

Er zijn veel meer kosten dan kinderopvang. Dus dat man al die jaren geprofiteerd heeft, is echt te kort door de bocht. Nu is het zijn beurt om te betalen? Dat deed hij al jaren.

Dat hij

in staat was fulltime te werken toen zijn kinderen jong waren en 24/7 hulpbehoevend is al die jaren gefaciliteerd door zijn vrouw. Blijkbaar zijn ze overeen gekomen dat dit de rolverdeling was. Zij heeft daardoor weinig opgebouwd, weinig pensioen opgebouwd.

Moet dan de maatschappij daarvoor opdraaien? De kinderen zijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid.