algemene regels bij kinderen uit een samengesteld gezin

Heel flauw gezegd, je bent niet de opvoeder.
Je hoeft je echt niet alles te laten zeggen uiteraard, maar je moet niet tussen moeder en haar kinderen komen; je kunt dat niet even zomaar overnemen.

Algemene regels lijken me heel lastig, je moet dan een middenweg bewandelen waarin je elkaar misschien niet voldoende tegemoet kunt komen. Jouw weg is niet de enige, haar weg ook niet, het kan zijn dat de ene meer water bij de wijn zal moeten doen dan de ander en ik heb de indruk dat jij dat niet wilt zijn. (als dat wel zo is, sorry)

Een nee hoeft echt niet altijd een nee te blijven, een ja net zo min. Er zijn nu eenmaal omstandigheden dat je best je hand over je hart kunt strijken. Geen ijsje in de middag maar aan het einde als verrassing wel bijvoorbeeld.
Nu snap ik dat het bij jou om grotere dingen gaat, maar die algemene regels zul je toch samen moeten opstellen en dat zullen echt heel algemene regels zijn en niet die waar jij op doelt denk ik.

Als jullie allebei een totaal andere opvoeding voor ogen hebben (en tot jullie een samengesteld gezin waren, alszodanig hebben uitgevoerd) dan wordt dat heel lastig.....
Maar..... dat maakt natuurlijk niet dat jouw opvoeding de beste is... Het is jóuw zienswijze en dus niet per definitie die van de ander en zeker ook niet per definitie beter.
Hoe dan ook: geef eens wat voorbeelden, dan kunnen we beter inzicht krijgen in jou versus haar methode.

hoezo nu ineens?

behalve als een traditionele man, ben je in elk geval ook een nogal autoritaire man en klink je als iemand die behoorlijk met zichzelf is ingenomen.
Je klinkt daarnaast heel erg cynisch en overtuigd van jezelf. Dat haal ik uit je 'het is werkelijk ongehoord' en het 'úiteraard'bij jouw vriendin die alles verkeerd doet.
Eerlijk gezegd zou mijn advies zijn om per direct te gaan scheiden, want het ontwikkelen van jullie gezamelijke opvoedmethode is een onmogelijkheid.
Begrijp ik overigens goed dat je 10 dochters hebt? Want eerst als 4 en daarna nog samen 6?
Maar goed, hoe dan ook, jullie hebben in het begin van de relatie al van elkaar gezien hoe je opvoedstijl is. Hoe kun je dan nu ineens erachter komen dat dat helemaal niet matched? Toch hebben jullie het zo ver laten komen dat er nog minstens 2 dochters bijkwamen, terwijl er toch al dingen moeten zijn geweest die jullie tegenkwamen en waarvan bleek dat het niet zo goed ging. Want het klinkt nu alsof je ineens tegen dit probleem bent opgelopen.
Hoe zit dat?

liefde en interesse

De dochters van je vriendin zitten totaal niet te wachten op een nieuwe nepvader die zomaar ineens alles over ze te zeggen heeft. Ze zitten misschien al helemaal niet te wachten op een nieuwe man in het huis.
Wat de meeste kinderen willen is oprechte interesse en liefde. Als je daar nou eens mee begint. Toon dit. En laat de opvoeding van de stiefdochters over aan hun eigen moeder.

Het lijkt me ook erg moeilijk voor de kinderen om zoveel volwassenen met zoveel regels te moeten volgen.
Ik weet niet hoe hun contact met de eigen ouder is, maar als die ook nieuwe partners hebben, dan was het eerst pappa en mamma met eigen regels, vervolgens bij pappa en nieuwe partner, bij mamma en nieuwe partner. Volgens mij het recept om horendol van te worden als kind.

Wie ben jij.....

Als ik jouw verhaal lees, dan denk ik: en wie ben jij.....

Wie denk jij wel niet dat jij bent om te denken dat je verandering zou mogen aanbrengen in het gezin van je vriendin......

Je zet jezelf in een kansloze positie bovendien, want een moeder kiest voor haar kinderen.

De manier om ermee om te gaan is denk ik de mensen om je heen accepteren zoals ze zijn.

Ik was trouwens als je vriendin al lang klaar met je geweest.
Volgens mij heb je dit bovendien eerder gepost en dit toen ook te horen gekregen.

algemene regels

Volgens mij zijn er maar een paar algemene regels mogelijk: je blijft van elkaar af (niet slaan, schoppen, knijpen), je blijft van elkaars spullen af, en de gezinsleden vallen elkaar niet af.

..........

Bijzonder. ..
Jullie reacties. ..
wat een haat en wat een frustratie.

Ter info:
Ik heb hier nooit erde het gepost.
Dat ten eerste.

Verder had ik gehoopt op liefdevolle ondersteuning, en misschien andere visies, maar dan krijg je zo veel haat en frustratie.
Volgens mij heeft niemand echt goed gelezen wat ik vraag?!?
Ik spreek mijn zienswijze uit. ... ik zeg niet dat het zo hoort te zijn.

Dan jullie reacties. ...

Als ik zo zou zijn zoals jullie reageren.
Dan zou ik dit niet zo posten.
Maar door jullie reactie... ben ik bijna geneigd om er niets mee te doen.

Zijn er ook mensen die niet gefrustreerd zijn, en wel vanuit liefde kunnen reageren.

Ik ziek naar een ondersteuning en oplossing. ...
Niet naar mijn bevestiging.

P

ik lees heel goed:

"Zij doen daarom ook hun stinkende best een wig te houden tussen mama en mij."

Als je dit met droge ogen durft op te schrijven dan kloppen alle reacties hierboven.

Als je zou opschrijven: 'hun gedrag geeft me het gevoel dat ze een wig willen drijven, wat kan ik doen om dat gevoel tegen te gaan en met hen in gesprek te gaan' dan geef je aan dat je wilt bewegen.

gr Angela

andere kant bekijken

Ik probeer alleen maar de zienswijze (m.i.) van je stiefdochters te beschrijven. Bekijk het ook eens vanaf hun kant.
Hoe oud zijn deze meisjes? Als ze al iets ouder zijn dan heb je het als stiefouder sowieso zwaar namelijk. Zij hebben niet gekozen voor de scheiding van hun ouders, en een nieuwe partner wordt niet zomaar geaccepteerd, daar gaat veel tijd overheen, en ik hoop dat je hier veel begrip, geduld en begrip voor kunt opbrengen, anders ga je het niet 'winnen'.

Krijg nou niks

"Maar door jullie reactie... ben ik bijna geneigd om er niets mee te doen."

Ik reageer in posting 2 als eerste bloedserieus. Daarna nog een ps in posting 6 omdat ik er nog over na had zitten denken wat een oorzaak kon zijn.

Het is altijd actie reactie. Misschien kun je zelf op een rustig moment je posting herlezen en kijken waarom mensen zo reageren.

Als jij mijn reactie al niet eens meer serieus neemt omdat een ander niet zegt wat je horen wilt dan vind ik het genoeg.

Jouw reactie die ik hierboven aanhaal is puur manipulatief en riekt naar chantage. Jullie doen niet wat ik wil, dan zal ik.... en de enige die je daarmee hebt zijn jezelf en de kinderen. Niet mij.

als je

Liefde wil, moet je niet op het forum wezen maar dat eerst geven, en wel thuis.

Wat je hier krijgt is een spiegel en een portie stevige kritiek. Kun je daar niet tegen dan gaat het hem niet worden....

..........

Dank jullie vriendelijk.
Ik ben er heel wat wijzer van geworden.
;)

Nou...

Dit vind ik wel jammer. Ik vind de reacties hier en daar ook wel wat hard overkomen. Ik heb zelf geen ervaring in en soortgelijke situatie, maar zie het wel bij anderen die dicht bij me staan. Ik denk ook dat je je niet moet bemoeien met de opvoeding van de kinderen van je vriendin, ook al is dat lastig wanneer je gezamenlijk dingen onderneemt. Ik zou dan van tevoren met je vriendin afspreken hoe jullie één en ander aan gaan pakken.

Verder zou ik niet te snel dingen gezamenlijk ondernemen. Jullie wonen nog apart? En zijn jullie dan sommige weekenden met z'n allen bij elkaar? Hoe oud zijn de kinderen eigenlijk?

Ver van hun bed show

MrP,
trek het je niet zo aan. Voor iedereen is jouw probleem hun Ver van hun bed-show. En iedereen is snel om te oordelen en hun frustratie op je af te spuwen. Ik heb dit ook niet zo heel lang geleden meegemaakt.

Iedereen vind dat je je stiefkinderen "vrij" moet laten en als de andere ouder niet opvoedt, ga je beter terug LATten.

Ik heb het geluk dat mijn stiefzoon 21 is. Hij woonde bij zijn vriendin toen ik bij mijn vriend ging wonen. Toen er problemen waren in de relatie met zijn vriendin, is stiefzoon terug thuis komen wonen. En omdat hij zich niet kon aanpassen, is hij terug bij de vriendin gaan wonen.
En ik trek het me niet meer aan. Ik laat mijn partner zijn zoon opvoedden en in de Mindfulness lessen heb ik geleerd dat ik bij vader-zoon gesprekken beter iets leuks voor mezelf ga doen. En dat ik mijn frustratie met mijn vriend deel en hij daar iets aan moet doen. Ik heb klaar en duidelijk gezegd dat ik me niet thuis voel als er geen rekening met me gehouden wordt en dat ik dan beter terug verhuis. Als mijn vriend niets over mijn frustraties deelt met zijn zoon, steunt hij me niet.

Misschien ben je nog niet klaar om dit tegen je partner te zeggen. Maar dat is de enige tip die ik je kan geven. Je moet dan wel beseffen dat verhuizen ook de enige oplossing kan zijn...

Succes!

huh charlie

Je beschuldigt anderen in jouw draadje ervan te snel te oordelen en ver van hun bedshow en eigen frustratie (netjes na echt heel veel adviezen)......en vervolgens geef je precies dezelfde adviezen aan topicstarter die je zelf dus niet uitvoert en die je anderen verwijt.
Apart.

ach ja.....over veroordelen gesproken

Dat wordt zo vaak gezegd als mensen met hun openingspost niet de gewenste reacties krijgen. Dat geldt voor Charlie en dat geldt ook voor deze meneer P. Het is niet wat ik horen wil dus jullie oordelen te snel.
Duh!

Er zijn mij nog een aantal dingen niet helemaal duidelijk.
Wonen jij en je vriendin al samen?
Hoe oud zijn de kinderen?
Hoe vaak zijn de kinderen bij jou/jullie?

Als je nog een eigen woning hebt, dan kun je daar namelijk je rust vinden.
Kleine kinderen vragen om een andere aanpak dan tieners en pubers zijn weer anders.

Verder denk ik dat je het moet gaan bespreken met je vriendin, wat accepteren jullie wel en wat niet. Wellicht is er een tussenweg mogelijk, dus dat jij iets makkelijker wordt en zij wat strenger.

Jojo

Voel jij je niet aangevallen. Jouw draadjes zijn heel vriendelijk. Maar velen geven hier hun "mening" en geen advies. En die mening vind ik nou niet bepaald netjes.

Volgende uitspraken vindt jij toch niet netjes?
--> ben je in elk geval ook een nogal autoritaire man en klink je als iemand die behoorlijk met zichzelf is ingenomen.
--> Wie denk jij wel niet dat jij bent om te denken dat je verandering zou mogen aanbrengen in het gezin van je vriendin......
Ik was trouwens als je vriendin al lang klaar met je geweest.

Ik vind het tamelijk tegenstrijdig om tegen die man te zeggen dat hij die kinderen met liefde moet ontvangen terwijl vriendelijkheid van onze kant een zwak punt is.

En wat betreft je laatste punt over adviezen en toepassen en... ik voel me niet aangesproken. Misschien heb ik niet jouw adviezen opgevolgd maar die van iemand anders? Niet alle adviezen zijn praktisch haalbaar bij iedereen.

Maar de beledigingen mochten toen ook wegblijven.

Bimba Boef

Ik lees toevallig juist je reactie.
Straf dat ik juist jouw quote heb geciteerd.

Neem eens een spiegel en herhaal de woorden die je neergeschreven hebt. Voelt goed hé? Niet dus.
Duh!

maar charlie

Het gaat er niet om of iemand blij wordt van een reactie. Het gaat erom of iemand er iets mee opschiet. Ik ben in principe vriendelijk van aard maar durf ook confronterend te zijn. Dat durf ik hier, maar dat durf ik in real live ook echt wel.
Het is ook niet zo dat ik nou eens lekker wat frustraties van mij afgooi en hier eens lekker te keer trek. nee; ik lees en reageer vanuit een behoefte om anderen te helpen en kritisch mee te kijken als zij een stukje van de sluier oplichten. Dat helpt soms veel meer dan een vriendelijk woordje.

Blijf lekker bij je zelf.

Mr. P.

Geen koekoek in je nest. Dat is regel nr.1.
Ga lekker latten en blijf heerlijk bij je zelf. je ziet het toch. je bokst op tegen moeders voor moeders. En daarmee verlies je je identiteit. Je bent een prima vader. Slechts geïntimideerd door de weinige invloed die je kunt uitoefenen bij den koekoeks.Dat is niet erg. Maar kies wel voor je eigen kinderen en je zelf. Blijf bij je zelf en geniet van je kinderen. je wordt alleen door de koekoeks geaccepteerd als je het spelletje meespeelt. Hun spel, hun regels.
En alle zogenaamd slimme mama's steunen elkaar. Niet om je beter te maken en je van advies te voorzien maar om je af te zeiken en je klein en vooral koekoek tam te maken. Want de meesten zijn gescheiden en hebben big problems met zich zelf en anders wel met den ex. en daar mag jij mee dealen.
Dus neem afscheid van de koekoek. Kies voor je eigen nest en als je weer rechtop staat is de tijd rijp voor een oprecht lieve en hartelijke vrouw die er oprecht wil zijn voor jou en jouw kinderen. Er zit overigens wel een lichte kern van waarheid in wat de ondersteunende koekoeks vermelden. Wees lief voor je kinderen en niet te hard voor je zelf. Als jij weer onafhankelijk lekker je eigen ding doet met de kinderen dan ben je voor de koekoek NOG veel meer aantrekkelijk en besef je dat je weer een leven hebt. Je eigen dochters zullen je respecteren om wie je bent en niet om wie je krampachtig wilt ehhhhh moet worden.

De HAAN.