U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Herkenbaar? (tweetalige kinderen)
Niet echt een probleem maar ik vraag me af of ik de enige ben (vast niet). Ik woon in Spanje en spreek Nederlands met mijn dochter, die op een Spaanse school zit en waardoor Spaans steeds meer de dominante taal wordt. ("Maham, ik snap je niet, zeg het eens in het Spaans.") Ze heeft Nederlandse vriendinnetjes en als ze samen spelen is de voertaal Spaans, tegen mij vaak ook, ik vind dat geen probleem, al blijf ik wel stug Nederlands terugspreken, dan pikken ze tenminste nog iets op. Of zou ik moeten eisen dat ze me in het Nederlands antwoordt? Grappig gezicht trouwens om mijn meisje met een hoogblond vriendinnetje Spaans zien te ratelen.
Komt wel
Als je consequent Nederlands blijft aanbieden is de kans wel groot dat het allemaal goed komt. Toen wij ongeveer 12 jaar geleden naar Nederland verhuisden spraken mijn kinderen wel Nederlands maar hun woordenschat was toch redelijk beperkt. De eerste weken in Nederland waren ze erg teleurgesteld. Ze spraken de taal toch en nu bleek dat ze heel veel gewoon niet wisten. Vooral populaire taal ontbrak aan hun woordenschat. Hun Nederlands was het Nederlands van oma, mama en boeken en dat was natuurlijk niet heel jong en nieuw. Echter omdat ze toch een hele goede basis in het Nederlands hadden heeft zich dat echt in letterlijk een paar maanden helemaal bijgetrokken. Ze hadden immers al een goede basis.
Een half jaar geleden zijn we weer verhuisd maar nu zijn ze op een leeftijd dat ze het Nederlands niet meer zullen vergeten dus dat is geen probleem verder.
Mijn man spreekt Frans of Arabisch met de kinderen. Vaak heeft hij zich afgevraagd of ze ooit echt Arabisch zouden leren. ik ook trouwens want mijn man spreekt ook vaak Frans tegen ze en was en is weinig consequent met het Arabisch spreken. Toch is wel het gelukt uiteindelijk. ik heb hierbij wel gemerkt dat de aanleg/interesse van het kind ook een rol speelt. Ze spreken het niet allemaal even vloeiend maar ze verstaan alles en kunnen het ook goed redelijk tot vloeiend spreken (afhankelijk per kind)
Ik heb het overigens nooit vervelend geworden als mijn man Arabisch met de kinderen spreekt. Mijn Arabisch is zeker niet goed te noemen. Toch vind ik het echt niet erg als ik een keer iets niet begrijp. Ik kan tenslotte ook altijd weer eens wat extra moeite doen om het te leren.
Meestal nederlands tenzij er duitsers op bezoek zijn
Wij spreken Nederlands, maar als er Duitsers op bezoek zijn spreken we Duits. Onze dochter schakelt moeiteloos om, dus geen probleem.
Wat wel erg leuk is, is dat onze dochter een Duits/Nederlands vriendinnetje heeft. Het ene moment spreken ze Duits, daarna weer Nederlands.
Ik ben wel streng als het om de kwaliteit van de NL taal gaat, dus geen vernederlandsing van Duitse woorden en zeker geen "groter als mij" zinnen.
Het nederlands schiet erbij in
Toen mijn zoon was geboren woonde ik net in Frankrijk en werkte ik nog niet om tijd te hebben mij aan te passen aan mijn nieuwe leven en taal in Frankrijk. Ik ging toen ook nog regelmatig het eerste jaar naar Nederlands en ook familie en vrienden uit NL kwamen regelmatig bij ons. Ik ben begonnen te werken toen mijn zoon 1 jaar was. Thuis spraken we Frans maar met mijn zoon bleef ik NL spreken. We hadden toen ook nog een aantal NL vrienden in Frankrijk die inmiddels verhuisd zijn. Toen mijn zoon 4 was ging hij 1 ochtend in de week naar een NL klas met andere NL kinderen. Dus de eerste jaren waren aardig doorspekt met NL ook al was de omgeving (familie, school, vriendjes etc) echt Frans. Ik had toen ook meer tijd om boekjes met hem te lezen etc. Na de geboorte van mijn dochter werd het NL steeds minder, ik sprak/spreek NL met hen maar de omgeving werd steeds Franser en uitstapjes naar NL steeds minder frequent omdat mijn zoon inmiddels naar de lagere school ging en ik alleen nog weg kon als het school vakantie was. Vrienden en familie kwamen minder vaak doordat de gezinnen groter werden en het reizen minder makkelijk werd voor zomaar een weekendje naar Parijs. Mijn zoon spreekt het NL nog aardig maar zijn woordenschat wordt minder en mijn dochter spreekt bijna geen woord NL en begrijpt het ook minder dan haar broer. Dus soms gebruik ik (tegen mijn zin in) Franse woorden om iets duidelijk te maken, vooral met het uitleggen van het huiswerk (als ik dat in het NL moet doen begrijpen ze er geen hout van en ben ik meer bezig met een vertaal cursus NL/FR dan met wiskunde etc).
Ik vind het wel jammer dat het NL erbij inschiet maar ik denk dat het niet anders is, ik ben de enige ouder die NL spreekt en daarbij zijn ze de hele dag in een Franse omgeving. Ook het feit dat de gesprekken met mij vaak dezelfde strekking hebben vult hun woordenschat niet echt aan.... Ze een film in het NL laten kijken vinden ze niet top... Dus, niet dat ik het opgeef, want ik blijf NL met ze spreken maar ik vind het geen groot probleem dat mijn kinderen het NL niet goed spreken.
Ik merk wel dat ze meer faciliteiten hebben in het leren en accepteren van andere vreemde talen dan de gemiddelde Franse leerling. Mijn zoon leert Engels en Spaans in zijn eerste jaar op de middelbare school en dat gaat goed. Mijn dochter heeft al Engels in de eerste van de lagere school en ze vindt het erg leuk.
Vriendin in kroatie
Mijn Kroatisch/Ned vriendin vertrok 10jr geleden weer naar Kroatie en als ik nu met haar bel en haar kinderen nemen op dan spreken ze nog nederlands, de oudste heeft hier 3jr gewoond, de jongste nooit, ik vind het nog altijd heerlijk als ik in het Nederlands geantwoord wordt door die kinderen, ik spreek nl geen woord Kroatisch :)
Leuk om te lezen!
Ik woon sinds half jaar in Franstalig land en ben benieuwd wanneer de kindjes (2 en 4 jaar) echt Frans gaan praten. Volgens de juffen snappen ze alles en een juf zit ongeduldiger dan ik te wachten tot de oudste iets gaat zeggen! Tot nu toe kletst hij lekker in het NLs tegen ze :)
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.