

Algemeen Ouderschap
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

MariaR
10-01-2013 om 21:01
Zo'n spannende tijd! leven jullie een beetje mee?
Hallo geliefd forum,
Zoals sommigen van jullie al weten (omdat ik het al in sommige draadjes heb aangegeven) is het zo'n spannende tijd hier: mijn transgendere kind gaat voor de klas uit de kast komen. Hij is geboren als meisje en gaat woensdag voor de klas zeggen dat hij zich jongen voelt, puberteitsremmers gaat krijgen en voortaan als jongen gaat leven. Hij neemt dan ook zijn nieuwe naam aan. Hij krijgt de hulp van professionals bij de voorlichting (transvisie). Het is ook echt de tijd ervoor (ook volgens de psychologen en psychiaters) maar hij is pas elf! Ach gut, daarnet toen ik hem naar bed bracht, moest hij huilen 'omdat het zo veel is allemaal, maar wel ook heel fijn'.
Jeetje, dan moet ik woensdag dat kind naar school laten gaan, wetend dat hij een van de belangrijkste dingen van zijn leven gaat doen. Het is zo'n teergevoelig joch, mijn hart knijpt samen als ik er aan denk. Het voelt als Daniel in de leeuwenkuil.
En zelf zit ik ook in een emotionele achtbaan: wennen aan de nieuwe naam, dat best moeilijk vinden maar het niet aan je kind willen laten blijken, die is immers alleen maar blij dat hij zijn meisjesnaam kwijt is. Bijna alles moeten regelen rond het naamfeest dat we gaan geven. Ruzie met ex, die ik een mail had gestuurd met de uitnodiging voor de ouders maar die niet reageert. Mail moest snel eruit, hij wordt boos als ik hem ergens aan herinner dus ik heb het maar zonder zijn naam gedaan (en dat deed me pijn, dat wil ik niet). Ik kan immers niet voor hem ondertekenen maar nu is hij weer boos dat hij er niet onder stond (had al twee dagen gewacht op antwoord.
Maar ook ontroering: ouders van de klas zijn een cadeau voor mijn zoon aan het organiseren. Een paar moeders komen spontaan met beschuit met blauwe muisjes, mensen bieden aan bij het feest te helpen, mensen vragen wat ik voor kraamcadeau wil :-)
En ik, ik loop over, van emotie en ook wel van spanning maar ik heb nauwelijks mensen om dit mee te delen. Dus vandaar: leven jullie een beetje mee?
liefs, MariaR

Manda Rijn
14-01-2013 om 23:01
een hele mooie nieuwe dag morgen gewenst. Ik hoop op een mooie liefdevolle en positieve dag ! Ja en mensen zoals die vriendin, ach ja dat is niet fijn maar dat soort opmerkingen horen er misschien ook bij, je kan niet verwachten dat iedereen het zelfde vertrouwen in zijn gevoel ervaart.
wauw dit is toch wel heel bijzonder zeg, wat fijn dat je dit zo samen kan beleven, wat spannend inderdaad.

Toke
15-01-2013 om 21:01
Mooie dag
Ik was jullie situatie al in een paar posts tegengekomen, maar had nog niet gereageerd. Nu ik lees dat morgen De Dag is, will ik je toch graag laten weten dat ik heel veel respect heb voor de manier waarop je met je zoon omgaat en hem de ruimte geeft om te kunnen zijn zoals hij graag wil zijn. Dat is helemaal niet zo vanzelfsprekend.
Voor morgen wens ik jullie samen een heel mooie dag. Zo bijzonder, en ach wat zal je zoon gespannen zijn. Ik heb hier ook een 11jarige, en heb even gepolst hoe hij zo'n bericht zou ontvangen. Hij gaf aan dat hij het wel een beetje raar zou vinden, hij had meteen veel vragen over de praktische gang van zaken, maar hij zei ook dat hij het wel erg knap zou vinden als een meisje een jongen zou worden of omgekeerd. En ook heel knap om dat in de klas aan iedereen tegelijk te vertellen.
Ik vind het geweldig hoe ouders van de klas het hebben opgepakt en hoe iedereen zijn best doet om jouw zoon een warm welkom te geven. Je vriendin... Tja. Ik heb met betrekking tot mijn kinderen ook een keuze in mijn leven gemaakt die niet iedereen begrijpt. Het is soms best moeilijk als je ineens op een muur van onbegrip of afkeur stuit. Of als mensen met adviezen komen die alle zorgvuldigheid die je zelf in acht hebt genomen, teniet doen. Ik probeer dan vooral om niet te diep te gaan discussieren, om niet per se de ander te overtuigen van het gelijk van mijn keuze. Als iemand er anders over denkt, prima. Maar ik heb mijn keuze zo gemaakt, uit volle overtuiging en daar sta ik nog steeds achter. Dat helpt mij in situaties waarin de ander niet zo begripvol is. Misschien heb je daar iets aan?
Voor nu: een spannende en heel emotionele nacht en dag voor de boeg. Ik wens je sterkte waar nodig, maar vooral wens ik jullie een heel gelukkige en plezierige dag, met je zoon als stralend middelpunt.

jons
16-01-2013 om 00:01
Lieve maria en zoon
een heel mooie, fijne, en gedenkwaardige dag toegewenst, morgen!
Ik blijf jullie op een afstandje bewonderen en ga morgen regelmatig kijken of je al een update hebt geschreven! Niet te lang mee wachten, he?
Geniet van je bijzondere kind!
liefs,
Jons

Aagje Helderder
16-01-2013 om 00:01
Ook vanuit hier
wordt aan jullie gedacht morgen (nu ja, vandaag al). Ik hoop dat het goed gaat en dat jullie een mooie dag hebben!
Aagje

Anneque
16-01-2013 om 09:01
Het is zover!
Ik hoop dat het een heel fijne dag wordt, een mooi nieuw begin voor je zoon!

toja
16-01-2013 om 10:01
Vandaag
Is de nieuwe start van jullie leven. Heel veel geluk en wijsheid toegewenst.
En veel plezier vanmiddag!
Verstuurd met de Ouders Online iPad app.

Zilli
16-01-2013 om 13:01
Gaaf
Zo'n moeder, die het steunt en begrijpt, en wat dapper zijn jullie! Veel geluk in de nieuwe 'staat'!

Rosa van der Zanden
16-01-2013 om 14:01
Spannende dag
Heel, heel veel plezier vandaag!
Rosa van der Zanden

Petr@
16-01-2013 om 17:01
Inderdaad spannend!
Hopelijk is alles goed gegaan (vast wel!).
Ik wens jou en jouw zoon alle goeds toe voor de toekomst!

merene
16-01-2013 om 19:01
Vandaag
Hoe is het gegaan? Ik heb aan jullie gedacht.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tineke
17-01-2013 om 16:01
Gisteren
Een nieuw leven begonnen, ik ben heel benieuwd naar hoe het is gegaan. Al bijgekomen van alle emoties en alle drukte?

MariaR
17-01-2013 om 17:01
Best coming out ever!
Ha lieve mensen, ik moet me zo inhouden want ik moet zo huilen van al jullie lieve berichten maar ik zit in een cafe want mijn internet ligt er sinds een paar dagen uit (komt lekker uit, nu, niet!). We waren dinsdag en woensdagochtend super gespannen en zenuwachtig (ik probeerde het te verhullen voor mijn zoon). Ik heb hem naar school gebracht en ben toen als een volkomen idioot gaan sporten om de energie kwijt te raken. Dat lukte maar nauwelijks moet ik zeggen. Ik was veel te vroeg op school terug en heb me in een hoekje geposteerd waar ik de kinderen uit de klas kon zien komen maar niet teveel opviel... Er kwamen wel al leraren me feliciteren. Ouders ook maar op een gegeven moment heb ik toch maar gezegd dat ik even niet wilde praten omdat ik mijn zoon wilde zien terwijl hij van de trap afkwam.
Eerst zag ik heel veel van zijn klasgenoten (ze hadden de voorlichting net gehad)en ik zag wel dat die er geroerd en 'aangeraakt' uitzagen. Als ze mij zagen lachten ze het knikten ze heel lief, ah, het was zo mooi.
En toen zag ik mijn zoon ... Ik kan de blik op zijn gezicht amper onder woorden brengen maar het is het mooiste wat ik ooit gezien heb. Ik had gedacht dat hij heel fier en trots zou zijn en dat was hij ook maar ook heel zacht en kwetsbaar maar wel een soort onkwetsbare kwetsbaarheid als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik kan het niet anders uitleggen...
Het was dus helemaal fantastisch gegaan. De klas had geapplaudisseerd toen hij zijn nieuwe naam zei en iedereen was meer dan begripvol en solidair. Natuurlijk vonden ze ook de uitnodiging voor het feest (als uitsmijter) geweldig.
In de middag zijn we nog taartjes gaan eten met zijn vader en een vriendjes. 's Avonds vertelde hij alles wel drie keer en hij moest huilen van geluk. Ik ook natuurlijk. Hij heeft gisteren en vandaag wel vijftig keer gezegd dat mvan dat diepe stille verdriet van mijn kind aanzien was dit, niet anders dan de hemel. Er zullen hobbels komen, maar dit nemen ze ons niet meer af!
Dank jullie voor alle steun en lieve woorden!

MariaR
17-01-2013 om 17:01
Zin weggevallen
voor deze zin: mvan dat diepe stille verdriet van mijn kind aanzien was dit,
moet de volgende zin
hij heeft gisteren en vandaag wel vijftig keer gezegd dat hij zo blij was. Na jaren van getuige zijn van al die pijn en dat stille verdriet..

marinade
17-01-2013 om 18:01
Prachtig!
Wat beschrijf je het mooi. Veel geluk voor je zoon en jou!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

MariaR
17-01-2013 om 18:01
Moee
Wat bijzonder dat jij ook een transman als zoon hebt. Ja het is ook best pittig voor mij. Vooral om zijn pijn te zien, maar daar weet je alles van. Een tip: het boek Transitions of the heart, dat zijn de verhalen van moeders van transkinderen. Super veel herkenning en erkenning

Tineke
17-01-2013 om 19:01
Fijn zo'n snelle update
Wat een mooi verslag. Zo'n pure ervaring, zo ontroerend. Dappere jullie.
liefs!

merene
17-01-2013 om 19:01
Wat fijn
Goed zo! Ook ik ben blij dat het zo gegaan is. Super gewoon.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

FayW
17-01-2013 om 19:01
Fijn
Gefeliciteerd. Mooi om te lezen dat het zo goed gegaan is, ik vond het wel spannend. Veel geluk samen!

Mea Proefrok
17-01-2013 om 20:01
Geweldig
Kinderen kunnen soms verrassend makkelijk iets accepteren als 'zo is het vanaf nu gewoon'. Wat een mooie uitkomst en wat zal er een last van je schouders vallen!

Roosje Katoen
17-01-2013 om 20:01
Ah wat mooi!
Wat goed dat de klas zo goed reageerde en dat je zoon zo gelukkig is! Ik ben heel blij voor je. Mooi om te lezen!

ijsvogeltje
17-01-2013 om 21:01
Maria!
Maria, de liefde voor je kind en jouw opluchting spatten van het scherm af. Wat ontzettend fijn om te lezen!