U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Welke achternaam
Hoi,
Na een hele lange relatie zonder kinderen en uiteindelijk een scheiding (om diverse redenen) heb ik sinds een tijd een nieuwe vriendin met een heel lief zoontje.
Zijn al een tijdje samen. Gaat heel goed tussen haar zoontje (bijna 3) en mij. Binnenkort nieuw huis. Kortom, tijd voor de volgende fase. Vergevorderde plannen voor een broertje of zusje voor T.
Alleen nog een klein discussie puntje waar wij beiden nog niet helemaal uitkomen.
Mijn vriendin is al sinds de zwangerschap van T'tje alleenstaand. Vader heeft het kind uiteindelijk wel erkend en er is co-ouderschap. Maar T heeft de achternaam van de moeder.
Maar nu is het de bedoeling dat er een 2e komt. Welke achternaam gaan we gebruiken?
Uiteraard wil ik heel graag mijn achternaam terug zien. Zeker als het een jongetje wordt, aangezien het de laatste mogelijkheid wordt de familie naam door te geven. Zussen hebben kinderen de achternaam van de vaders gegeven. Mijn broer heeft alleen meiden.
Maar ik denk nog wat traditioneler.
Argument van vriendinnetje is dat T zich misschien buitengesloten gaat voelen als het 2e kindje mijn achternaam krijgt. Zij wil namelijk zelf, als wij zouden trouwen of geregistreerd partnerschap aangaan, mijn naam ook aannemen.
En ze vindt dan 2 kinderen met een verschillende achternaam binnen hetzelfde gezin raar.
Ikzelf vind het eerlijk gezegd belangrijker / zwaarwegender dat het kindje mijn achternaam aanneemt, dan dat mijn vriendin dat doet.
Wat is jullie mening?
Leuk idee
Het idee van allebei, beide achternamen aannemen staat mij op zich wel aan. En dan 1 kind de ene achternaam en het andere kind de andere achternaam.
Maar hoe vaak zul je in de praktijk de dubbele achternaam gebruiken? Hoeveel merken anderen en de kinderen er van? Ik verwacht toch gewoon mijn 'oude' naam te gebruiken, evenals mijn partner.
Op papier staat het leuk, maar in de praktijk pakt het denk ik niet zo uit.
Wel zo helder
Mark "Deze regel geldt als de kinderen van dezelfde vader zijn."
Ja. Maar dat doet niks af aan de achterliggende motivatie voor de regel. Dat gaat niet over de vader, maar over het vermijden van kinderen uit hetzelfde gezin met verschillende namen.
"Daarnaast zullen er denk ik steeds minder vragen vanuit de samenleving komen over namen en achternamen. Samengestelde gezinnen zijn tegenwoordig normaal."
Ja. Daarom denk ik ook dat meer en meer de voorkeur uit zal gaan naar het kiezen van de naam van de moeder.
"Overigens; mijn achternaam of die van mijn vriendin als voornaam of vernoemingsnaam gaan gebruiken wordt geen succes."
Als je niet wil dan houdt het op natuurlijk.
Samenvattend begrijp ik dat jij gewoon wil dat dat kind jouw naam krijgt en dat je daaraan geen concessies wil doen.
Misschien is het wel zo helder als je dat zo met je vriendin communiceert.
Elkaars achternaam aannnemen
Je kunt officieel elkaars achternaam aannemen (zou ik absoluut doen) en in het dagelijks leven desgewenst gewoon je ongetrouwde naam blijven gebruiken. Het toekomstige kind krijgt jullie dubbele achternaam en kiest later zelf hoe hij of zij daar in de praktijk mee omgaat.
Aangezien nieuw samengestelde gezinnen veel vaker stranden dan eerste huwelijken, zou ik er zeker voor kiezen dat het kind beide achternamen krijgt. Dan is het na een eventuele scheiding veel eenvoudiger en blijven de biologische ouders aanwezig in de achternaam.
Relatief nieuw
Stief&moeder "Ook niet bij de douane trouwens, nooit problemen gehad. Misschien omdat mijn stief toevallig een soort op mij lijkt en makkelijk ‘van mij had kunnen zijn’."
Misschien omdat je ervaringen vooral dateren van langer dan 5 jaar geleden.
Gedoe over namen bij de douane of overige instanties bestaat nog niet zo lang.
Het kind
kan niet beide achternamen krijgen. Je kunt hooguit doen alsof, indien een van de achternamen ook een gebruikelijke voornaam is. Dan geef je je kind die achternaam als tweede voornaam en kan je kind zich voorstellen als voornaam pseudoachternaam achternaam.
Snap het wel
Ik snap heel goed dat je graag je eigen naam wil doorgeven. Dat wilde ik ook.
Daarom was ik ook wel gevoelig voor het argument van mijn man dat ik mijn naam al 2x had door gegeven en hij nog 0x. Het kan dus best zijn dat als de dubbele achternaam oplossing niet mogelijk was geweest we uiteindelijk voor zijn naam hebben gekozen.
Immigratie controles op vliegvelden zijn niet zo'n probleem als je de juiste papieren bij je hebt. Daar zou ik geen beslissing voor nemen. Hoe vaak reis je nu? Omdat we ook pleegkinderen hebben met andere namen hebben we sowieso daar documentatie voor bij ons. Als mijn man of ik alleen met de kinderen reizen hebben we een toestemmingsformulier bij ons van de andere ouder. Ik heb daarnaast op mijn laptop sowieso alle gescande documenten zoals het overlijdenscertificaat van mijn man. Dus die heb ik altijd bij me (want ik heb mijn laptop altijd bij me). Mijn ervaring in de praktijk is dat er eigenlijk heel zelden naar wordt gevraagd. Zeker als ik alleen mijn 'eigen' kinderen bij me heb. Laatst was ik met de oudste drie kinderen een weekend naar Londen en omdat mijn pleegzoon een hele andere achternaam heeft werd daar wel naar gevraagd en of ik toestemming had. Dat snap ik ook wel, zeker in combinatie met 2 kinderen die wel mijn naam dragen. Maar zolang je de juiste papieren bij je hebt is dat allemaal niet zo ingewikkeld.
Niet alles gelezen
Er is veel mogelijk tegenwoordig. Je zou kunnen beslissen om het zo te doen: als jullie trouwen of geregistreerd partnerschap aangaan, kunnen jullie elkaars naam dragen. Je vriendin hanteert dan Merel Zwart-Wit en jij Peter Wit-Zwart. Het kind van Merel heet Jeroen Zwart, jullie toekomstige kind Mark of Laura Wit.
Als jouw achternaam een erg bijzondere is én inmiddels een zeldzame, vind ik het wel terecht dat je de naam in stand wilt houden. Maar als het een erg algemene is, waar bosjes mensen mee rondlopen, vind ik het stamhouder-verhaal vooral erg ouderwets. De achternaam van de familie van je vriendin is net zo waardevol als die van jou.
Nikki
Vziw krijgt een kind nooit beide achternamen.
Dat van die beide achternamen voor de partners vind ik dan weer gekunsteld. Ik ken mensen die allebei formeel mansachternaam-vrouwsachternaam gebruiken maar het kind alleen mansachternaam mocht krijgen.
In de praktijk betekent dat dat zij dus in het dagelijks gebruik Marie Mansachternaam genoemd wordt, hij Piet Mansachternaam en het kind heet Lies Mansachternaam en bij de deur staat ‘Fam Mansachternaam’. Is het dus nog vooral erg traditioneel.
Kan ook nog in variaties.
- Mevrouw Vrouwsachternaam-Mansachternaam en meneer Vrouwsachternaam-Mansachternaam. Kinderen krijgen dan meest waarschijnlijk Vrouwsachternaam.
- Mevr Vrouwsachternaam-Mansachternaam en Meneer Mansachternaam-Vrouwsachternaam. Kind krijgt een van beide, maar dan is er ook sprake van voeren van verschillende achternamen.
Aagje
Sterk staaltje deductie
‘Misschien omdat je ervaringen vooral dateren van langer dan 5 jaar geleden.’
O?
Mijn idee
Na alles hierboven gelezen te hebben zou ik er ook voor kiezen dat je partner haar eigen naam houdt en nieuwe kind jouw naam, twee aan twee. Als jouw vriendin dit niet wil, heeft zij dan wel een ander idee? Jouw achternaam doorgeven is voor jou en jouw familie van belang en dubbele namen geeft een hoop gedoe. Het lijkt me voor haar ook makkelijker haar eigen naam te behouden ondanks haar gevoel hierover.
Ik zou
in ieder geval mijn eigen naam houden. Verder zou ik, nu het eerste kind mijn naam heeft, het tweede kind ook graag die naam willen geven. Het zou voor mij heel raar voelen om Jantje wel mijn naam te geven en Pietje niet. En ik zou graag willen dat de kinderen dezelfde achternaam hebben. Maar ik zou wel bij de voornamen verwijzen naar de vader.
Kinderen
Als je met elkaar trouwt en niet elkaars naam aanneemt, dan kun je bij kinderen kiezen welke achternaam ze krijgen, onder voorwaarde dat beide kinderen dezelfde achternaam krijgen. Jullie kinderen gaan opgroeien als broer en brus, ik zou er daarom voor kiezen om de kinderen dezelfde achternaam te geven. Dat vind ik zelf belangrijkere overwegingen dan 'opa zou het mooi hebben gevonden' of 'naam doorgeven'.
Ik heb een andere achternaam dan man en kinderen (eigen naam gehouden), maar ik kan je vertellen dat het echt helemaal niks uitmaakt voor hun of mijn gevoelens en ook niet voor die van opa en oma.
M Lavell
"Samenvattend begrijp ik dat jij gewoon wil dat dat kind jouw naam krijgt en dat je daaraan geen concessies wil doen.
Misschien is het wel zo helder als je dat zo met je vriendin communiceert."
Natuurlijk wil ik het kind mijn achternaam geven. Dat moge duidelijk zijn. Daar hoeft niets in samengevat te worden. Maar ik heb hier niet alleen een stem in.
Consessies hierin doen wordt ook gewoon moeilijk. Of mijn achternaam of de hare. Je kan daar geen consessies in doen. Onze achternamen zijn niet van het kaliber Janssen oid. Meer in de trent van Lohuis en Slager. Hoe ga je dat in een naam verwerken?
Tevens denk ik ook praktisch. Mijn achternaam is gewoon het kortste. Mijn ouders hebben mij gezegend met 2 prachtige namen; doop en roepnaam. Maar wel lange namen. Voor mijn werk moet ik regelmatig mijn naam doorgeven en op gegeven moment heb je wel genoeg van dat constante spellen van je naam.
Het liefst geef het kind mijn achternaam. Maar niet tegen elke prijs. Uiteindelijk is de relatie toch veel belangrijker dan een naam.
Strootjes
Wij wilden ons kind ook allebei onze eigen naam geven. We hadden allebei net zoveel recht.
Uiteindelijk hebben we het lot laten bepalen. Kop of munt, of strootjes trekken.
Ik won overigens.
Mark
Vrienden van ons hebben de voornamen van de grootouders verwerkt in de initialen van hun kinderen. Dus als opa Tom heet, dan werd dat Tessa Olga Marit, Pim werd dan Peter Ivo Mark. Met achternaam erachter werd dat T.O.M. Wit en P.I.M. Wit. Dat kun je ook met een achternaam doen, maar als die langer is dan vijf letters wordt dat wel veel. Ik vind vijf letters al heel veel, maar goed... voor de goede zaak... Geen stamhouder van de achternaam in zo'n geval, maar misschien een troost voor oma.
Als het zo ligt Mark
dan is het volgens mij gemakkelijk.
Getrouwd of niet getrouwd, ouders mogen op zich samen kiezen. Maar,
- bij niet getrouwd heeft de moeder het laatste woord. Kind krijgt vziw haast automatisch achternaam moeder tenzij zij aangeeft dat kind de achternaam van de vader moet hebben.
- bij getrouwd is het zo dat de wetgever besloten heeft dat een kind de achternaam van de vader krijgt als ouders het niet eens worden.
Dus als jij zo op je achternaam staat, moet je proberen getrouwd te zijn eer jullie gezamenlijke kind geboren wordt.
Als zij op haar achternaam staat, moet ze juist niet met je trouwen.
In dit geval sta je dus formeel met 2-0 achter, want je kunt geen huwelijk afdwingen en ongehuwd geeft haar mening de doorslag.
Aagje
Aagje
De regels voor getrouwd gelden ook voor geregistreerd partnerschap. En laat mijn vriendin dit nu ook net vorige week voorgesteld hebben.
Ja, ze heeft nesteldrang. We hebben een huis samen gekocht. En ze is graag goed voorbereid. Ze wil alles goed geregeld hebben.
:-)
Wat doet dat met mijn score?
Ze wil geregistreerd partnerschap
Ze wil mijn achternaam aannemen
Ze wil graag een kind met mij
Maar even serieus. Dit is geen wedstrijd. Als zij er perse niet aan wil. Tja, dan houd het op. En ik ga niet heel gemeen dan bij de aangifte mijn achternaam meegeven.
Het was meer van mijn kant zien hoe anderen er mee om gaan en wat ervaringen zijn. En ik heb heel veel voorbeelden gekregen, waarvoor mijn dank.
En ik heb genoten van het enorme aantal reacties.
Vooralsnog moet er eerst nog iemand zwanger worden dus in die zin....
@ Kaaskopje
Hmmm. Dan worden het 7 of 8 namen. vul die maar eens in op sommige formulieren.
Dat de regels in deze bij geregistreerd partnerschap hetzelfde zijn als bij getrouwd wist ik niet. Weer wat geleerd. (Off topic: wat is uiteindelijk nog het onderscheid tussen geregistreerd partnerschap en huwelijk?)
Ik ben het met je eens dat het geen wedstrijd moet worden. Als je er niet samen uit kunt komen zegt dat in mijn ogen ook iets over een relatie. Probleem is idd dat er geen compromis in mogelijk is, het is òf de ene naam òf de andere naam.
Aagje
Geen verschil
Tussen beide is eigenlijk geen verschil meer voor de wet. Het staat gelijk aan elkaar.
Belangrijkste verschil is het gevoel dat mensen er bij hebben. Trouwen heeft toch veel meer lading. Je gaat naar een trouwerij, niet naar een geregistreerd partnerschap. Het laatste voelt veel zakelijker aan. Je kan een geregistreerd partnerschap ook om laten zetten in een huwelijk.
Voor een complete bruiloft is er momenteel het budget niet. Al zou zij dolgraag willen. Dus eerst dit. Kunnen we later alsnog kijken naar een groot feest.
Samen
naamskeuze doe je of van tevoren, of bij de geboorteaangifte, maar wel samen. Als je vriendin niet bij de geboorteaangifte kan zijn, krijgt het kind jouw naam, tenzij je het van tevoren geregeld hebt natuurlijk.
Verschil
voor ontbinding van een geregistreerd partnerschap hoef je niet naar de rechter, als er geen kinderen zijn.
Als het hetzelfde is (ot)
vind ik het apart om er twee ‘dingen’ voor te hebben.
Het gevoel bij trouwen is ook maar een gevoel dat je hebt of niet hebt. Je kunt ook zonder feest op de gratis ochtend trouwen.
Uiteindelijk is het huwelijk formeel ook gewoon een zakelijke overeenkomst waarmee je praktische dingen regelt.
Aagje
Kaplablokje
Dus inhoudelijk hetzelfde, alleen ontbinding gaat makkelijker en zonder rechter?
Aagje
Dat grote feest...
Gaat er niet komen als je het niet direct doet bij partnerschap/huwelijk.
Ik heb nog 3 feesten tegoed van stellen die ook zeiden:"feest komt nog!"
Straks gaat alle aandacht naar het nieuwe kind, alle onkosten van huis en gezin en zijn de emoties over "een feestelijke gebeurtenis" al lang weggeëbd.
Partnerschap en gelijk een gezellig tuinfeestje is mij meer bij gebleven de afgelopen jaren, in het rijtje samengestelde gezinnen en homohuwelijken.