Wat zou je zeggen tegen anderen wat jij graag had willen weten over kinderen?

vooral: geniet van je vrijheid voor je aan kinderen begint!

Maar ook: volg geen adviezen op die totaal tegen je gevoel ingaan! (komt een beetje op hetzelfde neer als de wijze spreuk van mama van SeH)

Op gang komen van borstvoeding

De omgeving (m.n. mijn moeder en beste vriendin) gingen ervan uit dat de borstvoeding automatisch op gang zou komen, want zij hadden daar totaal geen problemen mee gehad. En toen het niet lukte zei mijn moeder dat ik maar over moest gaan op de fles.

Nog een belangrijk detail: mijn zoon werd een dag na de geboorte een dag opgenomen in het ziekenhuis omdat hij meconium had ingeademd. Hij rochelde bij het ademhalen. Daarom moest hij uit voorzorg naar het ziekenhuis. Ik kreeg een electrisch kolfapparaat mee. Ik kon daarmee doen wat ik wilde, maar er kwam geen druppel melk uit en het deed mij alleen maar pijn. Toen hij een dag later ontslagen was uit het ziekenhuis lukte de borstvoeding ook niet goed. Mijn moeder zei toen dat ik hem maar de fles moest geven.

Toen de kraamverzorgster kwam heb ik haar uitgelegd dat mijn borstvoeding niet op gang kwam. Ze zei dat we het samen konden proberen. Ik had heel veel last van stuwing. En met geduld van haar kant lukte het toen wel!

Wat ik ook niet wist, maar wat wel gezegd had kunnen worden was dat je de borstvoeding niet aan moet vullen met de fles. Ik had een handkolf gekocht, maar dit lukte ook helemaal niet. Omdat het kolven niet lukte kreeg mijn zoon flesvoeding als ik weg was. Ik had dan wel last van lekkende borsten en dat nam ik voor lief.. en als ik thuis kwam kreeg hij weer de borst. Maar geleidelijk aan verloor hij gewicht omdat die borstvoeding minder werd. Dat gebeurt dus zonder dat ik het in de gaten had. De borsten reageerden op de vraag, wat minder werd door de flesvoeding. Toen moest hij dus volledig over op flesvoeding..

Met mijn dochter had ik het anders aangepakt, zij kreeg volledig borstvoeding, en wel tot 8 maanden. En hoe ik dat aanpakte? Zij kreeg het in de bus, tram of terras.. ik zat in een hoekje met mijn jas eroverheen en niemand die het zag..

Monique

Borstvoeding was bij mijn oudste ook een probleem. Ze wilde niet en het werd een mislukking. Na anderhalve week heb ik in samenspraak met de kraamverzorgster de fles gepakt. Achteraf had ik misschien extra hulp moeten inroepen. Voor het verloop van haar leven kan ik niet zeggen dat ze het slechter doet dan de jongste, die 8 maanden borstvoeding heeft gehad.

ik had wel willen weten

dat mn buik zowat op mn benen ging na veel aan te zijn gekomen in de zwangerschap en veel vocht en dat dat ECHT weer goed komt ;)

Kaaskopje, volgens mij is er een verschil..

..als een kind niet wil, zoals in jouw geval, en als een kind juist wel wil drinken, maar er niets uit kwam, zoals in mijn geval.

Ik weet niet wat de kraamverzorgster eraan kan doen als het kind helemaal niet wil drinken.. of zijn ook daar manieren voor?

Monique

In die tijd had ik nog nooit gehoord van een lactatiedeskundige. Nu zou ik daar advies aan gevraagd hebben. Ik ben praktisch van aard, dus ik heb de teleurstelling weggeslikt en ben op de fles overgestapt. Achteraf, tja... daar heb ik niet veel meer aan, hadden we met extra hulp of advies misschien over die hobbel heengekomen. Of het aan de flesvoeding lag, zullen we nooit weten, maar er waren de eerste drie maanden wel wat dingetjes, die wat tegenzaten. Buikkrampjes, harde ontlasting en daardoor toch weer zoeken naar de juiste voeding. Na drie maanden was dat over gelukkig.

vergelijken

Wat ik niet wist is hoe venijnig moeders hun kinderen met elkaar vergelijken, uiteraard ter meerdere glorie van hun eigen kroost. Rolt de jouwe nog niet om? De mijne deed dat al met drie maanden! Heeft de jouwe nog geen haar? De mijne werd geboren met een enorme bos! Zegt de jouwe nog geen mama? De mijne kon dat al met vier maanden! En op de basisschool: jouw kind wordt gepest? De mijne is het populairste kind van de klas.
Mijn baby werd geboren met een longaandoening en heeft tot haar vierde wat achtergelopen qua lichamelijke ontwikkeling, omdat ze te benauwd was om genoeg voeding binnen te krijgen. Alle 'goed gelukte' baby's konden alles eerder. Waarom moet je dat per se inwrijven? Ik was allang blij dat ze haar geboorte had overleefd.
Maar dat vergelijken gaat door tot in het oneindige lijkt het wel: mijn dochter is lichamelijk niet sterk, maar toevallig wel heel slim. Dat is mooi meegenomen, niet iets waar je over moet opscheppen en dat doen we ook niet. Maar nu kreeg ik laatst: jouw dochter zit dan wel op het gymnasium, maar de mijne is veel populairder bij de jongens! Pffffff.
Het heeft me wel wat vriendschappen gekost, voornamelijk vrouwen die ik al kende voordat we allemaal kinderen kregen.