U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Waarom zijn mannen het kwade
Had maandag mijn dochter van twee opgehaald van de opvang, alles ging goed en zoals altijd komt de jonge dame vrolijk aangehuppeld. Met een spelletje en trucje doet ze haar jasje aan. Sjaal doe ik zelf bij haar om.
Maar kwam vanochtend op de opvang en werd aangevallen door een moeder omdat ik een man ben! Alleen omdat ik maandag niet had gezien dat ik mijn dochtertje een verkeerde jas aan had gedaan.
Ter mijn verdediging, er zijn twee meisjes waarvan een mijn dochter die de naam Roos hebben. Tevens hebben beide meisjes bijna dezelfde jasjes, alleen ander merk en maat 92 en 104. Mijn dochter heeft maat 92 en deed haar een 104 aan. Ook dat het halletje werd verbouwd zo alle jasjes hingen aan een tijdelijk kapstok zonder naam en plaatje.
Kreeg op geen een manier duidelijk aan die moeder dat het mogelijk door de naam kwam , bijna dezelfde jasjes en de verbouwing van het halletje. "Maar dit en dat en ja hoor weer een man die niet uit zijn dopen kan kijken, gehaast is en niet weet wat zijn dochter aanheeft!"Riep de vrouw best hard en voelde mij eigen gewoon aangevallen als man zijnde
Het erge nog dat ze mij niet konden bereiken die maandag en nee mijn dochters naam stond niet in haar jas. Dat maakte het bij die moeder nog erger want tja, mijn dochter heeft wel drie hele dag haar dochters jasje aan gehad en sjaal om. Een indruk kreeg ik van haar of wij een smerig gezin zijn en mijn dochter de ergste ziekte heeft.
Is het nu echt zo dat wij mannen alleen zulke fouten kunnen maken of zijn er ook vrouwen.
Unisex
Ik vind het verhaal van TS behoorlijk gedetailleerd en een tikje hysterisch, kenmerken die doorgaans aan vrouwen toegeschreven worden.
skik
concluderen
Mijn man zou ook zo een verkeerd jasje pakken maar hij zou er zich weer totaal niets van aantrekken dat een moeder daar hysterisch over doet.
Ik daarentegen zou geen verkeerd jasje pakken maar wel van me af bijten als ik onheus wordt bejegend.
Dus Guido: je hebt zowaar een mannelijke als een vrouwelijke kant, kan ik dat zo concluderen?
schoenen
Mijn dochter had op het kinderdagverblijf een hartsvriendinnetje, waarmee ze ook buiten de creche wel eens speelde (ze waren toen bijna 4). De meiden hadden de irritante gewoonte om zich te verstoppen als het gastspelertje werd opgehaald (bij mij en ook bij de moeder van het vriendinnetje). Ik had op een dag tegen mijn dochter gezegd dat ze wel mocht gaan spelen, maar dat als ik haar kwam halen er dit keer geen tijd was voor verstoppen, want ik had die dag een behoorlijk strak schema. Snap je dat kind? Ja mama, ik zal me echt niet verstoppen. Maarrrr... eenmaal aangekomen hadden de meiden zich natuurlijk toch verstopt. Ik was behoorlijk geïrriteerd, trok mijn dochter achter een kast vandaan en droeg haar op onmiddellijk haar schoenen en jas aan te trekken. Daarna pakte ik haar bij kop en kont en zette haar in de auto. Pas bij de supermarkt ontdekte ik dat ze één blauw en één bruin laarsje aanhad. Zelfde merk, zelfde maat, andere kleur. Op dat moment werd ik mobiel gebeld door de moeder van het vriendinnetje: bij haar thuis stond ook zo'n paar. Gelukkig had mijn dochter niet het lef om, terug bij vriendinnetje, zich nogmaals te verstoppen. Later hebben we er wel om gelachen, maar op zo'n dag die eigenlijk al te druk is kan ik dat er net niet bij hebben.
Vandaag hoorde ik
dat twee collega´s met dezelfde jassen plechtig met elkaar afgesproken hebben waar welke jas opgehangen moet worden, om fouten te voorkomen.
Wat mannen betreft had ik vroeger een raar angstbeeld. Ik stelde mij voor wat er zou gebeuren als ik eerder zou overlijden dan mijn man (ja, je piekert wel eens...). Hij heeft zo totaal geen gevoel voor details dat hij van alles bij elkaar aan zou trekken, zonder goed te kijken of het echt wel leuk staat bij elkaar. Dus ik zag het al voor me en vond het idee verschrikkelijk. Dat dat probleem eigenlijk totaal ondergeschikt was aan het feit dat mijn man dan alleenstaande vader zou zijn... mwah... die kleren dát was het drama, haha.
oh ja
wat mijn man ons kind soms aantrekt.... ohhh niet te verdragen! Terwijl ik weet dat er genoeg mooie kleren in de kast liggen om prachtige combinaties te maken. Maar dan net dat ene shirt en die ene broek kiezen die verschrikkelijk bij elkaar staan!
O ja Willeke
Heel herkenbaar en dan een paar dagen later zit jij met de gebakken peren. Die ene rare combi nog niet gewassen en in de kast alleen nog maar andere rare combinaties over.
Moest mijn dochter naar school in een paarse broek met een rode trui, omdat op de rode broek het bloemetjes tuniek gedragen was wat bij de paarse broek hoorde.
De combinaties die man maakt kunnen vaak wel qua kleur, in het motto anders is leuk liep kind er dan leuk bij, anders dan normaal. Helaas geen idee hebbend dat het dan later in de week niet meer zo leuk was, omdat ik nog geen paars/roze/rode was had gedaan.
Twee moeders
Twee klasgenootjes. Ze kunnen niet met elkaar overweg. En de moeders daardoor ook niet. Twee boodschappenkarren in de super. Met identieke boodschappentassen. Ik mik mijn kar vol, en bij de kassa ontdek ik dat er boodschappen in zitten die ik nooit kies. De andere moeder loopt speurend door de winkel. En ik moet opbiechten dat ik met haar kar aan de haal ben. We moeten onze boodschappen uit elkaars kar plukken. Het is nooit meer goed gekomen.
Wat betreft wie de kwaaie pier is in huis
dat ben ik. Ik heb die rol nooit gewild, maar iemand moet het blijkbaar zijn. Dat zal voor vaders misschien ook gelden.
Bij mijn ouders thuis, was mijn vader de boeman. Ik heb mij daardoor wel voorgenomen om dat anders te doen. Wie met de kinderen bezig is, of gewoon in hun omgeving is, moet doen wat op dat moment nodig is en niet wachten tot de partner erbij komt. Zo was dat bij mij thuis. "Wacht maar tot pappa thuiskomt..."
oh jee Half a twin
Dan had je mijn dochter niet moeten hebben, die kleedde zich van heel kleins af zelf. Je zou gek geworden zijn geloof ik.
(Maar hier 'zie' ik combi's niet eens, dat scheelt)
soms he ☺
dan is alleenstaand ouderschap zo handig. Nooit iemand die jou zo mooi gecombineerde setjes door elkaar haspelt. Nooit de verkeerde boodschappen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. ☺
zelf aankleden
Dochter kleedde zich ook al heel jong zelf aan maar ik pakte het uit de kast of man deed dat. Op de onderste planken had ze haar speelgoed en bovenin lagen de kleren. Dat ze zelf speelgoed kon pakken vond ik belangrijker dan zelf je kleding kunnen pakken. Nu doet dochter inmiddels 13 het allemaal zelf en dat is te zien aan haar kast. Als je de deur open doet vallen de shirts, truien, sokken en pyama's op je voeten.
haha
"(Maar hier 'zie' ik combi's niet eens, dat scheelt)"
Haha, ja. Ik koop alleen effen broeken en daar is alles een goede combi op!
zelluf
Nou nee, daar is geen lol aan natuurlijk, kleren aandoen die klaarliggen. Nee hoor, dochter wist precies wat ze aan wilde. (Uiteraard heeft ze het ook weleens koud gehad..)
Dochter is 12 en haar kledingkast ziet er inmiddels heel wat beter uit dan de mijne:)
hallo
Skik met reactie 27
Ben altijd gedetailleerd vooral als ik iets na vertel wat een ander zegt, weet niet waarom het zit gewoon in mij.
Mijntje met reactie 28
Ben een alleenstaande vader dus ben zo wel de moeder als de vader.
Gisteren kwam ik moeder weer tegen met haar dochtertje, beide meisjes gewoon dezelfde jasjes aan. Duidelijk beide de namen erin gezet met zoals Jamie met reactie 4 vertelde, naam + achternaam. Dus bij mijn dochtertje R M en ook mijn 06 erbij. De moeder had ook haar dochters handschoenen aan een touwtje erin gedaan.
Het halletje wordt nog verder verbouwt en opgeknapt, dus nog altijd goed kijken waar de juiste jasjes hangen. Want na buitenspellen worden beide toch weer ergens anders opgehangen.
Nog even
Kan trouwens heel goede combinaties maken als man!
Wel niet al te moeilijk natuurlijk en niet te netjes want dochterlief houd van vies worden en buitenspelen, gisteren had ze een gewone blauwe spijkerbroek aan met een paars jurkje erover. Onder het jurkje een witte t-shirt. Vandaag ook een spijkerbroek met een wit t-shirt met een grijs vestje erover.
weet nog van vroeger
toen mijn vader vaak naar vergaderingen moest. Hij lette er altijd dat hij de juiste jas weer aanhad dmv een oude kastanje in 1 jaszak. Had te vaak bijna andermans jas mee naar huis genomen, en het gedoe als het idd echt misgegaan was (pre mobiel en internet) om de juiste jas bij de juiste man te krijgen.