Vernoemen kleinkind

Welkom bij een groot gezin

Ja maar als iedereen een groot gezin heeft, heeft iedereen behoefte aan een extraatje, dus als je dan naast je eigen kinderen de nodige vernoemde kinderen duurdere cadeaus moet geven, is het hele voordeel van van die extraatjes weer ver te zoeken.

oh nog zoiets

ivm Privacy even een andere naam. Mijn jongste is vernoemd naar mijn vader (zijn doopnaam omdat met zijn roepnaam niets in vrouwelijke vorm te vinden was). Toevallig heeft mijn moeder die naam ook, mijn oma, een oom en een nichtje.

Jaren later, jongste was 17 meen ik, hadden we het over vernoemen en dat we iedereen een plezier hadden kunnen doen. Mijn vader: maar ik ben niet vernoemd.
Pap, hoe heet je?
Peter.
Hoe heet jongste voluit?
Truusje Petra.
Hoe denk je dat we aan Petra gekomen zijn?
Heb nog nooit iemand zo'n verlate en ontroerde reactie zien hebben.

Op zo'n reactie had ik ook gehoopt

Ik had me een beetje verkneukeld bij de gedachte hoe mijn moeder zou reageren op onze uitleg van de tweede naam van mijn dochter. Maar ze reageerde daar totaal niet op eigenlijk. "Oh". Gelukkig vond ik het hoe dan ook een leuke naam, dan maar zonder blije reactie. Wie mijn andere draadje over mijn ouders heeft gelezen: de uitleg die ik er aan gegeven heb, is dat we in een ingewikkelde situatie zaten. Eigenlijk een heel erg slecht contact, op kraamvisite in het huis van o.a. de man waar je geen contact mee wil (mijn vader dan) en het dan over zoiets leuks als vernoemen hebben... neuh...

Ik heb het eerder ook over de mogelijkheid gehad om een niet-levend geboren kindje alsnog te laten registreren (volgend jaar) en in de tweede naam zit de naam van mijn schoonvader verwerkt. Ook niet letterlijk, maar wel een deel van de naam. Schoonvader kan daar niet meer van genieten, maar het idee om ze zo bij elkaar te brengen vind ik mooi.

Astrid

Maar waarom heb je dat dan niet meteen gezegd of was hij het vergeten?

Wij hebben onze oudste met twee van de drie namen twee opa's en twee ooms (alle ooms van hem) kunnen vernoemen maar of ze dat jaren later nog hadden geweten weet ik niet, zijn roepnaam is een afleiding van de naam van de ene kant en zijn tweede naam gebruik je natuurlijk nooit.

Welkom in groot gezin

Kaaskopje schreef: "Ja maar als iedereen een groot gezin heeft, heeft iedereen behoefte aan een extraatje, dus als je dan naast je eigen kinderen de nodige vernoemde kinderen duurdere cadeaus moet geven, is het hele voordeel van van die extraatjes weer ver te zoeken."

In een grote familie met veel grote gezinnen is de dynamiek anders dan in een kleine familie. Je kunt niet alle verjaardagen bijhouden,laat staan aflopen. Als je voor veertig neefjes en nichtjes of evenveel kleinkinderen iets aardigs van 15 euro moet uitzoeken, heb je daar een dagtaak aan. Als je voor een kind een doos Lego aanschaft, ben je voordeliger uit dan als je 8 kadootjes van 15 euro moet kopen. En met die Lego spelen de andere kinderen ook.

Als ouder van een middelgroot gezin vond ik toen de kinderen klein waren de hoeveelheid spullen die mijn huis met verjaardagen en Sinterklaas binnen stroomden al lastig te hanteren. Dus van de andere kant lijkt het mij ook plezieriger een grote Legodoos voor Vernoempje te krijgen - waarmee samengespeeld kan worden - dan een Mount Everest aan losse speeltjes waarin de praktijk de helft ligt te verstoffen.

Best lastig dat vernoemen

In gezinnen waar vaak vernoemd wordt, is het best lastig met zaken zoals de post gescheiden houden van elkaar.
In mans familie waren 4 met nagenoeg dezelfde initialen. 'Oh, sorry, ik heb je bankafschrift geopend' .

Wij hebben onze kinderen meerdere namen gegeven, geen van de namen zijn vernoemingen. Wel zo prettig met verjaardagen. Het verschil in extraatje zou voor mij een doorn in het oog zijn. Toch heeft mijn zus onze moeders naam als tweede toegevoegd aan die van haar dochter. Niet uit eer maar uit oog op een voordeeltje. Gelukkig is mijn moeder inmuum hiervoor.
Wat is eigenlijk het nut van vernoemen naar anderen.
Ik vind dat ieder kind een eigen start maakt in dit leven, zonder verplichtingen of verwijzingen naar anderen.

Triva

Toen ik mijn moeder bij oudste vernoemde was het duidelijk. Maar ik denk dat mijn vader, toen ik hem de namen gaf, niet duidelijk heeft opgemerkt dat hij vernoemd werd of gedacht heeft dat omdat het een meisje was ik mijn moeder weer vernoemd had.
Mijn moeder heet bv: Sandra Petra Carolien.
Mijn vader Frank Peter.
Mijn oudste Roepnaam + Carolien en jongste Roepnaam + Petra.
Het is dus gewoon onduidelijk geweest, ik lag 11 dagen plat na een lekkende ruggenprik dus het is er gewoon bij ingeschoten denk ik.
Maar dat moment dat ze 17 was vergeet ik nooit meer ;-)

Kenfan

Dus als ik jou goed begrijp sla je iedereen over behalve de vernoempjes en die krijgen meteen een groot cadeau waar iedereen mee moet spelen?

wat bij scheidingen

Wat gebeurt er bij (vecht)scheidingen? Als zoon is vernoemd naar vader van de dan letterlijk koude kant. Krijgen mensen er dan niet spijt van? Als die opa ineens niet meer zo leuk wordt gevonden?

Ik zit eens te denken

De moeder van mijn familie voldoet misschien wel een beetje aan het grote refogezinnenbeeld. Oma had drie stiefkinderen (mijn moeder en twee zussen), zij kreeg er zelf nog 5. Oudste zus van mijn moeder kreeg er 9 en de rest vier of 3. Een tante heette net als mijn oma, naar wie mijn moeder heet, weet ik niet, maar het ziet er vernoemerig uit, een oom heet net als zijn vader. Ik heet net als een nichtje, maar dat is toeval, volgens mijn ouders. Ze vonden de naam gewoon leuk. Ik zou dat zelf niet doen.

Vernoemingen

Sommige vernoemingen zijn ook wel erg ver gezocht. Persoonlijk vind ik dat als je gaat vernoemen je ook echt de naam van die persoon moet gebruiken (of de versie voor het andere geslacht)

Zo ken ik een meisje met als tweede naam Nina die vernoemd is naar grootmoeder Ineke. Ja, dat had oma er zelf ook niet ingezien. Maar inderdaad in beide namen komteen i en een n voor.

Of als een geheel andere versie gebruikt van een naam die nauwelijks meer overeenkomt met de originele naam. Cato die vernoemd is naar oma Trijnie want Trijnie komt van Catherina en dat begint ook met Cat. Of een buitelandse versie die er nauwelijks op lijkt.

Dat vind ik altijd ergens wat beledigend. We willen oma wel vernoemen maar we vinden de naam eigenlijk maar niks dus we verzinnen maar wat en proberen dat naar oma te herleiden. zeker als het een tweede/derde naam is. Voor de eerste naam kan ik me wel voorstellen dat je een afgeleide verzint omdat je dan ook de roepnaam wil onderscheiden maar bij de tweede/derde naam ligt het er dan wel erg bovenop dat de ouders de naam van de grootouders eigenlijk gewoon niks vinden.

In dat geval zou ik maar gewoon helemaal niet vernoemen. Dat een paar letters overeenkomen of dat er ergens een vage connectie is maakt het nog niet dezelfde naam. Dat vind ik dan eigenlijk geen vernoeming. Als je de naam van oma/opa echt lelijk vindt dan zou ik gewoon helemaal niet vernoemen en zelf wat verzinnen.

Nee natuurlijk niet

Kaaskopje schreef: "Dus als ik jou goed begrijp sla je iedereen over behalve de vernoempjes en die krijgen meteen een groot cadeau waar iedereen mee moet spelen?"

Meen je dit nu serieus , of probeer je me belachelijk te maken? Nee natuurlijk niet. Want ik ben niet orthodox protestant, woon niet in de bijbelbelt,heb geen 10 kinderen, en ook geen 60 ooms en tanteszeggers.

Als ik andermans traditie of gebruiken probeer te begrijpen, of in een speciale situatie probeer te plaatsen, wil natuurlijk niet zeggen dat ik het zelf zo aanpak.

Ik draag ook geen hoofddoek, en ik heb ook geen huisdieren, ik kijk geen voetbal, ik handhaaf geen zondagsrust. Maar ik kan me best inleven in redenen waarom iemand andere keuzes maakt dan ik. Zonder daar verder een oordeel over te hebben.

Ik kan niet aan de indruk onttrekken dat dat jou een stuk lastiger afgaat. Dat je het vaak slecht, of raar vindt als iemand het anders aanpakt dan jij.

en hoe zit het met petekinderen?

Ik ben niet RK dus de gewoonte van peter en meter ken ik niet uit ervaring, maar ik heb weleens begrepen dat zij speciale cadeaus geven aan hun petekind?

Als ieder vernoemd persoon gewoon lekker verwend wordt door degene naar wie hij/zij heet, is er geen vuiltje aan de lucht!

Kenfan

Jij schreef: Dus van de andere kant lijkt het mij ook plezieriger een grote Legodoos voor Vernoempje te krijgen - waarmee samengespeeld kan worden - dan een Mount Everest aan losse speeltjes waarin de praktijk de helft ligt te verstoffen.

Bedoelde je dan dat de andere kinderen wel eigen cadeaus krijgen? Waarom zou ik je belachelijk willen maken met mijn vraag? Ik heb niets tegen je:-))

Vernoemen

Mijn tweede kind is vernoemd maar haar zeer bijzondere overgrootoma. Omdat de klinker in de tweede lettergreep niet zo mooi klonk in de combinatie met de rest, hebben we die veranderd. Zeg maar Anna werd Anne. Mijn moeder vroeg voorzichtig of ik wel wist dat oma niet zo heette.

Ik heb nog steeds geen spijt dat we voor de andere versie zijn gegaan omdat het net wat pittiger klinkt ook al vind ik de 'echte' naam mooier. Dat Ineke en Nina snap ik wel. Een vriendin van me heeft als doopnaam Catharina, net als alle vrouwelijke familieleden. De één heeft als roepnaam Ineke en de ander Nienke. Ik vind dat niet zo ver gezocht, je weet immers waar het vandaan komt.

Haha Jannie,

Ik kan mij wel voorstellen dat als alle vrouwen een variant van die naam dragen, je in je vingers snijdt als je kind niet zo heet. Het is toch vaker om de erfenis te doen dan om de eer.

Erfenis?

Nee hoor, in die familie gewoonte en zelf wilde ik heel graag dat een naam voort bleef leven omdat de mensen heel bijzonder waren. Zo heeft oudste als tweede naam de naam van mijn bonusvader die zelf geen kinderen kon krijgen. Mijn dochter is 100 jaar na haar overgrootmoeder geboren dus ook daar ging het niet om de erfenis want oma leefde al een tijdje niet meer.

vernoemen

Ik heb eigenlijk niks met vernoemen. Gelet op de enorm veel voorkomende achternaam van onze kinderen, vonden wij het wel handig om ze twee namen mee te geven. Uit ervaring wisten we dat dat tot minder (adminstratieve) verwarring zou leiden. Mijn zoon heeft een tweede naam, die we gewoon mooi vonden. Maar toen ik in verwachting was van mijn dochter en zij eerste kleindochter - na 4 kleinzonen- van mijn moeder zou zijn, wilde ik haar toch wel vernoemen. Ook omdat ik de naam van mijn moeder mooie naam vind.
Wat goed uitkwam is dat mijn moeder en de vader van mijn dochter dezelfde naam (in v/m versie) hebben. Dus dochter is zowel naar haar oma als vader vernoemd.
En bijzondere is dat mijn dochter zowel duidelijke kenmerken van haar vader heeft als van haar oma.

Jannie,

De reactie sloeg meer op je vriendin omdat je aangaf dat alle vrouwlijke familieleden aan die naam werd gerelateerd.

Mijn moeder stamt van een oud hereboerfamilie. Toen haar moeder de eerste zoon niet volgens traditie naar de opa werd vernoemd, was het heibel in de familie. Noodgedwongen kreeg hij een extra naam in opdracht van de vader ( traditie en daarbij behorende extra's), maar zijn roepnaam bleef naar de wens van de moeder.

anders

Van een andere orde, maar iets waar ik altijd wel gemixte gevoelens over heb gehad: mijn oom en tante hebben hun 3e zoon vernoemd naar hun overleden 1e zoon, en dan echt dezelfde roepnaam...
Eerste zoon is jong overleden (wiegendood) en ik kon me niet over het gevoel heenzetten dat 3e zoon een soort van vervanger moest zijn voor 1e....(vooral dus omdat het dezelfde voornaam, roepnaam betrof)
Overigens is 3e zoon helaas ook niet volwassen mogen worden....

Zofia

Tja jij ziet het als vervanging maar dat is het dus niet:

In de loop van de eeuwen werd vernoeming een traditie die zo vanzelfsprekend was dat de namen van de kinderen bij het huwelijk als het ware al vaststonden. In veel families golden de volgende vernoemingeregels. De eerste zoon werd meestal naar de vader van de vader genoemd, de eerste dochter naar de moeder van de vader of de moeder, dat verschilde per streek en per plaats. Bij het tweede kind was over het algemeen 'de andere kant' aan de beurt: was vaderskant vernoemd, dan werd, afhankelijk van het geslacht van het kind, de naam van de vader of moeder van de moeder gegeven en andersom. Het derde en vierde kind kreeg gewoonlijk de naam van de grootouders die nog niet vernoemd waren; zonodig werd het geslacht van de naam veranderd (Cornelis > Cornelia, Jannetje > Jan). Bij de volgende kinderen kregen de tantes en ooms van het kind de eer; daarbij gold in het algemeen de regel dat wanneer de ouders van de vader voorgaan, ook de broers en zussen van de vader het eerst aan de beurt komen. Het kwam ook wel voor dat wanneer de grootouders van het kind vernoemd waren, de namen van de ouders of overgrootouders gegeven werden. Algemeen is de traditie dat overleden familieleden voorrang kregen bij vernoeming, anders gezegd 'dood gaat voor levend'. Wanneer in het gezin een kind overleed, werd de naam meestal aan het volgende kind of de volgende zoon/dochter gegeven.
http://www.meertens.knaw.nl/cms/nl/onderzoek

letter verschil

Een vriendin van mij had een dilemma met vernoemen: haar moeder heet Elisabeth en haar schoonmoeder Elizabeth (één letter verschil). Beide vrouwen wilden graag worden vernoemd. Het werd Elsbeth.
Op mijn werk kreeg één van de collega's een zoontje. Het kind werd Jumper genoemd. Op mijn voorzichtige vraag waar die naam vandaan kwam kreeg ik als antwoord: zijn oma heet Trui, maar dat vinden we zo ouderwets.
Mijn nichtje heet voluit Cornelia Johanna Petronella. Ze wordt Els genoemd. Daar snap ik dus helemaal niets van...

Hier de initialen vernoemd...

Bij man in de familie hadden de meeste stamhouders dezelfde voornamen...zeg maar 'Hendrik johannes'.

Toeknik zwanger was van oudste en onze favoriete jongensnaam met een H begon hebben we er tweede naam met een J bij gezocht. Toch weer een H.J. In de familie.

Dat werd door man'n moeder erg gewaardeerd, en zoon ( inmiddels 19) vindt het ook wel mooi dat hij de traditie zo een beetje in ere houdt zonder als Hendrik, Henk of Driek door het leven te hoeven gaan.....

Ingrid

Die Jumper....

Vind ik wel hilarisch trouwens!

( hebben ze broertje Spencer genoemd? Ik krijg opeens een deja vu vsn decthemagezinnetjesxwaar we het vroeger wel eens over hadden: Fleur, Iris en Roos. Mees en Arend. Dat genre. )

bewust anders vernoemd

Ik heb mijn kinderen heel bewust én in de 2e naam én met een alternatieve/iets meer 21e eeuwse naam vernoemd.

Voor mij een hele mooie balans tussen wel vernoemen maar kind ook een eigen identiteit geven. En het maakte het wel makkelijk om met 3 kinderen 4 grootouders vernoemd te hebben.

Wat wij hebben gedaan is meteen al de afkorting van de naam gebruiken. Kind dat naar opa Johannes is vernoemd heet dan bv Hans en kind dat naar Opa Cornelis is genoemd heet Coos. Derde kind is naar oma Anne en Oma Maria genoemd en heet Annemarie.

Tot nu toe zijn de opa's en oma's er erg blij mee