Veilig Thuis, hulp

mishandelaar

nou doe je het weer.
Alsof ik Liza een mishandelaar vind.
Flauw hoor, zelfs als ik honderd keer uitleg wat ik bedoel blijf je de wereld indelen in voor- en tegenstanders van VT. Ik ben ook tegen oorlog. Zullen we daar ook alles aan ophangen? Maakt de wereld ook zo lekker overzichtelijk.
gr Angela

Naar huis Target

Zijn buitenlandse ouders die hun kinderen mee naar huis nemen slechte mensen? Als het moeilijk wordt dan wil je zelf naar huis. Daar kun je wat van vinden en soms mag het ook niet, maar je kunt Liza de mogelijkheid om naar haar eigen huis te gaan in haar vaderland niet afnemen omdat dat voor jou te voorspelbaar zou zijn. Het is een van haar opties die een Nederlands stel nou eenmaal niet heeft. Daarmee is het nog niet fout of slecht.
En dan suggereren dat ze altijd al van plan was om een man te zoeken, een kind te maken, en die man dan weer te verlaten.
Er kunnen altijd diverse praktische argumenten meespelen, en zeker is dat niet vreemd aan een relatie met een buitenlandse partner maar het is onnodig om daar suggestief een verborgen agenda van te maken op het moment dat er problemen zijn. Dat is pas paranoia en een vooronderstelling waar je geen kant mee uitkunt. Je kunt je er ook niet tegen verdedigen.
Wat voegt dat nou toe?

AnneJ

Ik zou bijna zeggen: blijf jij maar lekker in je bubbel waarin alles lekker overzichtelijk is: mensen van VT altijd de 'bad guys' zijn en mensen die met ze te maken hebben niet alleen slachtoffer zijn, maar ook geen foute keuzes meer kunnen maken.
Maar dat zeg ik niet, want uiteindelijk is het te triest voor woorden hoe jij de dingen uitvergroot en mensen niet meer aanspreekt wanneer zij bijzonder gedrag vertonen. Jij denkt dat je voor kinderen opkomt, maar in feite kom je alleen voor ouders op. Ook als de belangen van de kinderen anders zijn dan die van de ouders. Want weet je: dat kan, dat ouders niet het belang van hun kind voor ogen houden.

In dit geval bevestig je iemand die haar kind weghoudt van de vader, terwijl ze nergens duidelijk wordt dat vader een slechte rol speelt voor zijn kind. Hij volgt alleen niet kritiekloos moeder. Je keurt dus goed dat een kind zonder reden niet bij vader is. Als VT een dergelijk besluit had genomen tav kind had je moord en brand geschreeuwd. Nu ben je blij.

Aagje

Foute keuzes

Liza houdt kind weg van de vader? Uiteraard heeft hij wel toegang, hij kan naar Letland en ze komt een keer in Nederland, en ze skypen.
Maar ik heb je nog niet gehoord over redelijke alternatieven en het is niet de rol van de vader maar de rol van VT die haar tot deze drastische maatregel heeft bewogen.

Je buigt gewoon de waarheid om er maar iets fout aan te vinden.

Ja joh

De waarheid ombuigen zeg je.... Geval van de pot die de ketel verwijt dat 'ie zwart ziet.

Je bent onverbeterlijk en wat mij betreft op dit onderwerp niet meer serieus te nemen. Jammer.

Aagje

Je vergeet

Je vergeet voor het gemak even dat Liza in een huwelijk zat en haar toekomst met man hier aan het opbouwen was.
Dan kún je niet even weglopen. Niet eenzijdig.
Ik ben niet suggestief, ik zeg je hoe het zit. Liza kon hier niet aarden.p, anders had ze al terug geweest. Haar man zat haar niet dwars, hij zei in feite alleen: doe niet zo moeilijk.
En daar had hij gelijk in.
Het leven is niet altijd zo beroerd als een ander het wil laten lijken. Maar je maakt er nu wel een potje van; niet de anderen.
Er was niet niks aan de hand en Liza heeft haar foute interpretatie als excuus aangepakt om zonder man terug te keren naar Letland.
Van het dagelijks zien en opvoeden van zijn kind mag hij nu van afstand kijken hoe een chaotische overdreven vrouw zijn kind verder beïnvloedt.
Ik zou daar niet blij mee zijn en in actie komen.
Jij staat juichend langs de kant. Bizar .

Ieder zijn eigen frame

'Want wij gaan daar niet over' Liza is degene die haar verhaal post en om een advies vraagt. Dan is het toch logisch dat ze advies krijgt en dat mensen dan weergeven wat ze ervan denken?

'Inhoudelijk is geen sprake van kindermishandeling.' Waar was wel sprake van? Een ambulancemedewerker die een moeder aantrof met een kind dat mogelijk vergiftigd was, in een huis dat blijkbaar nogal overhoop stond. de ambulancemedewerker heeft geen tijd om uit te zoeken hoe het een en ander zit, die moet zorgen voor het kind, zo snel mogelijk. De ambulancemedewerker doet daarom een melding bij VT, die hebben wel tijd om het uit te zoeken. Ze praten en komen tot de conclusie dat er een paar punten zijn waar aandacht aan gegeven kan worden: zorgen dat het kind de ruimte krijgt om zich te ontwikkelen in sociale kontakten die ruimer zijn dan alleen de moeder; en zorgen dat het huis veilig genoeg is om een kind daar rond te laten lopen. Daarmee is voor hen de kous af. Dat zetten ze ook in de brief. Er wordt nergens gesproken over kindermishandeling, behalve bij AnneJ, die heeft het nodig voor haar betoog. Er wordt ook nergens een dreiging uitgesproken over de inzet van kinderbescherming, behalve bij AnneJ, die heeft het nodig voor haar eigen discours.

'Maar ik heb je nog niet gehoord over redelijke alternatieven en het is niet de rol van de vader maar de rol van VT die haar tot deze drastische maatregel heeft bewogen.' Huis op orde maken en kind naar een peuterspeelzaal laten gaan had ook gekund. Zo moeilijk is dat niet. Iets verder oriënteren en ontdekken dat er nog genoeg plekken in Nederland zijn waar je een woning mét een tuin kunt huren, zodat je zelf je groentes en kruiden kunt kweken is ook een mogelijkheid.
Als je een relatie aangaat met een buitenlandse partner en je gaat in dat land wonen, dan zou het zomaar kunnen zijn dat je je ook moet oriënteren op de mogelijkheden die er zijn in dat land. Dat vereist meer inspanning, dat wel. Maar die noodzaak zit vast aan de keuzes die je hebt gemaakt in je relatie.

Maar goed, ik heb een aversie tegen moeders die hun kind voor zichzelf claimen, hun leven om het kind heen bouwen en alles van hun omgeving vragen onder het mom van 'het kind'. Als je een kind krijgt moet je verantwoordelijkheid nemen en niet het kind gebruiken om verantwoordelijkheid te ontlopen. De keuze was om een relatie aan te gaan in Nederland, daar te gaan wonen en daar een kind te krijgen. Daarvoor moet je dan ook de verantwoordelijkheid nemen.

Tsjor

Zuur

Er is niets aan de hand, alleen Annej spreekt over kindermishandeling. Liza moet maar in Nederland bij haar man blijven. Niets te maken met VT.
Klinkt wat zuur dames.

Verklaar

Ik heb alleen even aangegeven wat er feitelijk aan de hand was: wat was de aanleiding en wat is er vervolgens gebeurd. Wat is daar zuur aan? Dat het niet overeenkomt met jouw versie?

Tsjor

Liza Tsjor

Het respecteert de keuze van Lisa niet en bagatelliseert de impact van VT. Het is zo erg niet, je kunt met wat aanpassingen toch wel bij je man blijven.
Kan. Maar dan negeer je dat Liza nou eenmaal een een ander thuisland heeft en een ander karakter. En vooral hoe je je acuut bedreigt voelt door de onrechtmatige dwingelandij van VT. En inderdaad, ik denk dat ik me daar misschien wel meer mee identificeer dan een gemiddelde ander.

Jij zelf

Helaas ben je zelf degene geweest die die 'impact' heeft opgeblazen tot buitenproportionele angstvisioenen. Ik heb het ook moeten leren in mijn leven: wat er gebeurt is één ding; hoe je ermee omgaat is een tweede. en dat laatste kunt je grotendeels zelf bepalen, daar kun je zelf iets aan doen. Als het niet lukt om er goed mee om te gaan, dan ga je in therapie. Heb ik ook gedaan om te leren om te gaan met mijn angsten etc. nadat ik mijn baan verloor door een psychopate collega.
Ik heb zelf te maken gehad met de kinderbescherming (niet VT) en ik ken de angsten, de paniek en het gevoel van rechteloosheid. Maar bij mij is het niet zo dat ik zat te wachten tot mijn jongste 18 was voordat die angst kon verdwijnen. Ik was wel alert toen zogenaamde 'hulpverleners' op school zich gingen bemoeien met mijn dochter. Maar dan ben ik alert, neem stappen, spreek dingen af en zorg ervoor dat ze me niet die afgrond in donderen. Ik handel dan met kennis van enkele zaken, niet uit angst. Dat bedoel ik ook met verantwoordelijkheid dragen. Voor je kind zorgen is niet met je kind wegrennen en je kind in een holletje verstoppen, maar de confrontatie aangaan, de realiteit onder ogen zien en daarnaar handelen. En dan maakt het niet uit in welk land je dat doet. Bovendien was Liza niet alleen en het kind is niet van haar. Het land dat ze gekozen heeft om een relatie aan te gaan en een kind te krijgen is daarmee wel het thuisland van haar kind geworden. En van haar partner.

Tsjor

Geen keus Tsjor

Makkelijk Tsjor. Jij en ik hadden geen keus. Je gaat de confrontatie aan. Angst of niet. Had ik een ander thuisland gehad dan had ik daar misschien ook wel voor gekozen. Ik heb jaren dagelijkse angst gehad dat ze de kinderen zouden ophalen. Daar helpt alertheid niet tegen, en ik kon me niet verstoppen. Bovendien ben ik tot het laatste moment getriggerd door het gedoe in het speciaal onderwijs met leerplichtambtenaren en jeugdartsen en het verplichten van je toestemming voor onnutte zaken op straffe van een melding.
Je zoekt een manier waarom Liza het zo had moeten doen als jijzelf omdat jij er wel vanaf gekomen bent en je angst er onder hebt weten te krijgen.
Maar de situaties zijn niet vergelijkbaar en bovendien is er vanaf komen maar deels te beinvloeden. Het is mij gelukt, mijn inzet was enorm, zonder advocaat, en toch heb ik het als een toeval, een tombola ervaren.
Had ik een andere rechter gehad, was het onderzoeksrapport te schandalig in strijd met mijn presentatie en te ondeskundig zodat ik er gaten in kon schieten. Het had anders kunnen aflopen.
Als je een optie hebt is in een holletje gaan zitten misschien wel de beste optie.
In een ander land zijn kan je veiligheid betekenen.
Redeneer het maar weg. Niet voor niets staat bij de websites van advocaten en de stichting KOG dat er geadviseerd wordt maar er zijn geen garanties wat je ook doet. Dat is de rechteloze toestand waar we mee zitten.
Gedreven door hele andere belangen dan het belang van een kind of een gezin. Vooral organisatiebelangen of je gelijk halen, geen gezichtsverlies, wel rendement.

Folder KOG

http://www.stichtingkog.info/media/KOGniewsbrief_20170603.pdf

Heb je overigens de nieuwsbrief gezien van de st. KOG? Adviezen om zo goed mogelijk te voorkomen dat je in aanraking komt met deze industrie. En in een folder wat je rechten zijn en mogelijkheden in een schema als je wel in aanraking komt met deze beweging. Alle info bij elkaar.

Annej

Jij had wel degelijk precies dezelfde keuze: had je kinderen meegegeven met hun vader naar zijn moederland. Ongetwijfeld was het heus wel gelukt om telefonisch contact met ze te onderhouden en ze zo nu en dan te zien. Volgens jouw redenering was dat namelijk de perfecte oplossing geweest voor al jullie problemen.

Helaas Donna

Ik heb overwogen om naar het thuisland van hun vader te gaan. In uiterste nood had ik het gedaan. Echter niet met vader, die was de weg kwijt, en toch al hevig in een angst- en paniekstoornis.
Ik had echter ook genoeg schuilplaatsen in mijn eigen omgeving om kinderen zonodig te laten onderduiken. En dan had ik bovendien mijn kinderen hun vaste omgeving en structuur ontnomen wat ik nu juist probeerde te voorkomen en de dreiging was van de autismeinstelling en de kinderbescherming.
Wie gaat er nu een paar kinderen met autisme in de stress hun veilige omgeving afnemen?
Kortom, elke situatie is anders en het is aan Liza te beoordelen.

Loslaten

Vanwege de dreiging had ik diverse scenarios. Mocht men de kinderen toch weghalen op een onbewaakt moment dan waren ze geïnstrueerd om weg te lopen en hoe ze mij dan zouden kunnen bereiken.
Ik had alle moeite gedaan om waar nodig ze terug te ontvoeren. En ze inderdaad bij mijn schoonfamilie in het thuisland van vader gebracht mocht zich dat toch voorgedaan hebben. Zij hadden namelijk ook ex opgevoed al was er indertijd minder bekend, en ik vertrouwde ze mijn kinderen zonder meer toe.
Gelukkig is dat niet nodig geweest want een toekomst in Nederland is vooralsnog beter en ex was hier ook niet voor niets naartoe gekomen.

Bovendien

Met dat land had en heeft Nederland geen uitleveringsverdrag. Nog veiliger dan Letland.

Angst

'Ik heb jaren dagelijkse angst gehad dat ze de kinderen zouden ophalen.' Jij hebt jouw angst op de situatie van Liza geprojecteerd. Er was en er is bij haar geen sprake geweest van uithuisplaatsing. Er is een afsluitend rapport. En de 'eisen' die daarin gesteld worden zijn niet bizar of onmogelijk.

Tsjor

Afsluitend

Ik heb de angst achter me gelaten met het afsluitende rapport. Klaar is klaar.

Tsjor

Tsjor

Dat het voor jou klaar was, vind ik heel knap van je. Ik lees nu pas dat ook jij met VT te msken hebt gehad. Omdat ik onder meerdere nicks de diverse aspecten van de problematiek heb proberen te bespreken hier, heb je misschien niet in de gaten wie ik ben.
Maar mijn vraag is dan ook: hoe is t je gelukt om het zo achter je te laten. Hoe heb je gezorgd dat de angst je niet in de greep hield? Was het een bekende die een melding deed over je, of iemand uit het zorgverlenende circuit? En wat doe je als de melder nog wekelijks zo niet dagelijks contact heeft met je kind? Ik weet dat je juridisch onderlegd bent, dus mijn vraag is : zou je een civiele procedure kunnen beginnen tegen een niet professional die zich zo mengt tussen je kinderen?

Je mist mijn punt...

Het is niet aan Liza. Het is aan allebei de ouders. En je ontneemt je kind niet een ouder, omdat dat je wat gemoedsrust geeft. Ik laat het verder maar aan Tsjor, zij legt veel beter uit wat het belang van het kind is en hoe dat door jou, Annej, volledig en totaal ondergeschikt wordt gemaakt aan dat van Liza. Vooral haar betoog over verantwoordelijkheid onderschrijf ik volledig.

Doenja

Ik kom nog terug op je vraag, mijn antwoord is per ongeluk weggegaan voordat ik het kon versturen.

Tsjor

Prioriteit Doenja

Toedertijd stonden wij ook voor die keus. In overleg met kind, hebben wij die actie niet genomen. Kind gaf aan hoe moeilijk het ook voor hem geweest was te zien hoe wij voor hem gestreden hebben. Kind gaf aan dat de geschiedenis niet over gedaan kon worden, met geen enkele procedure zou die herinnering uitgewist kunnen worden. Een procedure zou alleen die diepe wonden weer open rukken. In principe behaal je geen winst, op geen enkele manier. Wel gaf de verzekering aan dit in een dossier te vermelden, zodat als kind binnen 5 jaar psychische hulp nodig zou hebben, wij alsnog de gelegenheid hadden de persoon in kwestie aan te klagen. Een kleine troost want in principe wilde je nooit dat het zover zou komen, dat je alsnog een beroep op deze hulp zou moeten doen.

Een proces opstarten gaat je kind of kinderen niet in de koud kleren zitten. Die gevoelens kan je niet uit het oog verliezen, ook is degene die daar voor verantwoordelijk is, dagelijks in zijn/ haar buurt.
Als het goed gaat met je kind, kan diegene die de melding gedaan heeft, de ogen uit het hoofd schamen uit stommiteit en blindheid.
Hier was diegene een jaar later overspannen. Een schrale troost. Maar geld vergoedt niets en haalt niet weg.

Flanagan

Ik lees geschokt je verslag van hetgeen je is overkomen. Je kind keurt de inmenging vd melder blijkbaar af, heb ik t goed begrepen? Hier heeft de melder mijn kindeeen ingefluisterd dat ik als moeder loog en dat ze voor vader moesten kiezen. Ook nam ze mijn kinderen mee naar de kinderrechter om pro vader en contra moeder dingen te verklaren terwijl de kinderen de week van te voren juist zeiden absoluut niet naar de kinderrechter te willen. Ze heeft de meldin gedaan bij VT, gemeld op school in negatieve zin over mij (ze hebben mij als mishandelaar weggezet, terwijl juist de vader opgepakt is voor huiselijk geweld) De melder had toegang tot de schoolsystemen en heeft mij als moeder daaruit verwijderd. In t VT verslag staat dat ze dit deed in overleg met vader. De melder heeft overal rondbazuind dat ik uit de ouderlijke macht ben gezet. En mijn kinderen en mijn ex hebben nog heel vaak contact met haar. Ik mag niet zeggen dat zij mij gemeld heeft bij VT vd kinderen. Daar worden ze zeer boos over.
Gelukkig ben je op goede voet met je kind en kunne jullie hierover praten. In mijn geval heeft deze hele actie door deze persoon gezorgd voor desastreuze gevolgen.....ik kan niet leven met het feit dat vrienden je dit aandoen. Ze zetten aan tot ouderverstoting en manipuleren de kinderen om een ouder af te wijzen. En dat mag dan ongestraft. Daar kan ik met mijn pet niet bij.

Doenja,

'Ik mag niet zeggen dat zij mij gemeld heeft bij VT vd kinderen. Daar worden ze zeer boos over.'
Je kinderen geven hiermee volgens mij aan dat zij zwaar geleden hebben en niet wensen terug te denken aan die tijd van onzekerheid. Wil je dan echt een proces opstarten waar zij opnieuw in betrokken raken terwijl zij het juist achter zich willen laten? Ik begrijp dat je contact hebt met je kinderen; pas op dat jouw strijd om gerechtigheid hen niet jou de rug doet toekeren.

Steek tijd in je kinderen (en niet in iemand die dat niet waard is).
Het enige dat je nu weet, is dat die persoon niet te vertrouwen is.