Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

liza

liza

19-01-2018 om 01:01

Veilig Thuis, hulp vol.2


O zeker Labello

Daar heb ik ook wel over getwijfeld. Maar Liza vraagt naar cijfers en of het mogelijk is om verschil te maken tussen of een kind echt mishandeld is.
Daar leken mij deze artikelen geschikt voor. Niet handig om die in de Jeugdzorgdraad te zetten als het een antwoord is op een vraag van Liza in haar Veilig Thuis draad.

Maar je hoeft het natuurlijk niet te volgen. De titel lijkt me wel duidelijk. Maar ik zal mijn best doen om me te beheersen.

Het is toch allemaal een herhaling van zetten en je schiet er niets mee op dan dat je de paniek en de vragen van ouders wat kunt dempen. Het gedoe is een realiteit en er hebben eerder mensen over nagedacht en gepubliceerd wat jou overkomt.

Traumatherapie

Ik heb geleerd dat je bepaalde onveilige ervaringen pas kunt verwerken als je uit de onveilige situatie bent. Ik denk dat dat klopt. Dus, naast zelf ontspannen en afleiden en je angst bestrijden, je informeren en dergelijke, heb ik gewacht tot mijn jongste kind 18 jaar was. Ik heb gemerkt dat toen ook spontaan een proces op gang kwam van verwerking waar ik uiteindelijk gelukkig wel hulp bij kon krijgen omdat ik er in vast liep.

Pas als je kind boven de 18 jaar is, zo is het nu, ben je niet meer vatbaar voor een melding kindermishandeling, juist als je hulp zoekt voor je kind.

Jeugdhulp is door de vervlechting van hulp, beschuldiging en repressie, zonder voldoende rechtsbescherming, een soort chronische ziekte die iedereen besmet, bij sommigen uitbreekt en soms weer de kop kan opsteken op onverwachte en verwachte momenten.

Gelukkig

'Pas als je kind boven de 18 jaar is, zo is het nu, ben je niet meer vatbaar voor een melding kindermishandeling, juist als je hulp zoekt voor je kind.'
Maar gelukkig kun je het ook wel veel eerder al loslaten. Ik zou er zeker voor hoeden dat je mensen het advies meegeeft dat ze nu totdat hun jongste kind 18 is op hun hoede moeten zijn. In feite geef je dan je eigen trauma door, terwijl dat -op basis van mijn ervaring en de situatie van Liza- niet nodig is en zelfs schadelijk.

Tsjor

O ja Tsjor

Hoe laat je dat dan eerder los? Terwijl je weet dat je met een kind dat hulp nodig heeft altijd in die dubbele modus zit? Onbegrip en repressie of begrip, deskundigheid en hulp? Het blijft onveilig.
Ik denk dat loslaten teveel gevraagd is. Afleiding, ontspanning, relativering, akkoord, maar veilig ben je niet.

liza

liza

16-02-2018 om 23:02

aan Tsjor

De trauma door geven aan kind... dat geloof ik niet. Wel heb ik gemerkt, mensen geven kinderen narratieven door. Verhalen waar iemand "goed" of iemand "kwaad" id. De hele zwart-wite verhaalconstructie komt zeker van binnen-gezin-opvoeding. Thuis leren ze wat voor moeten ze leren bang zijn ow watvoor moeten ze leren rennen. Bf. in een van anti-vaxxer forum was een discussie over HPV ding en het is al bekend dat er relatief veel meisjes zijn degene daardoor invalides zijn geworden. (De documentaire films darover verklaren dat er een overneenkomst is. Meisjes degene goed sportief actief zijn, kunnen er niet goed tegen en worden zeer zwak duizelig achteraf. Voor jaren. Het is so veel ik volgde een sprake voor speciale HPV aanpak wat betreft sportieve meisjes omdat gewone levert ze gezondheidsrisicos.) Nou goed. Maar dan was er discussies tussen de HPV moeders: "Ik leer mijn dochter altijd, dat als zij de spuit-activiteit op school ergens ziet, moet zij goed snel gaan even afvluchten." (Wat kind ervam leert: a. niet alle volvassenen zij te vertrouwen, b. zelfs je ouders zijn bang voor ze, c. je moet klaar zijn om officiele autoriteiten te durven tegen staan als het nodig is. als het over bepaalde onderwerpen gaat.)Met deze levensbehoudingen lopen ze in een leven in. (Toen ik 13 was, gweloofte ik, dat mijn moeder en vader zijn allerslimste mensen ter wereld maar hoorde van ze nooit, dat ik moet voor vaccinerewn gaan wegvluchten.) Of mijn ouders waren niet bang dat "misschien staat er een comissie VT achter onze deur, wie weet, ze geven niet door, wanneer ze precies komen."

liza

liza

16-02-2018 om 23:02

aan AnneJ O zeker Labello

Oh, ik vroeg niet aan scijfers. Wel denk wat ouders zelf zou kunnen doen, om eigene "probleem" beter op de kaart zetten. Er is wel op CBS jaaroverzicht: https://www.cbs.nl/nl-nl/publicatie/2017/46/veilig-thuis-1e-halfjaar-2017
maar deze geeft informatie over organisatie. Verder lijkt VT een beetje na geheime dienst. Er is niet mogelijk om met ambtenaar degene bij ons thuis was direct contact nemen. Hij-zij beantwoordt niet op mijn emails. Er is niet mogelijk om te chatten (wat zou had toen echt het best vinden omdat had heel veel vragen, zoals bijvoorbeeld met dat idiote stofzuiger en zijn eis dat de vloeren moeten stoffenvij zijn...) Afgesloten deuren. Een korte telefoonnumer op een hoofdpagina "voor melders en daders". Niet een keer, ik had ze gebeld had ze beantwoord of me direct op mijn numer terug gebeld. Ook, dat ze bij alle gevallen verklaarde dat ze echt geen behoefte hebben om nog dubbel de achtergrond van meldingmaker te controleren. Bijzonderew had twijfels bij dat vrouw van de kraamzorgbedrijf. Degene melding deed pas als zij me termometer in een kont had gestopt of bij de dame van CB degene zei, als ik niet mijn kind vaccinaties laat geven meldt zij VT omdat haar lijkt mijn houding "zorgwekkend problematisch en slecht voor kind." Stel nu, deze vrouw gebruikt dagelijks deze taktijk om ouders afschrikken en vaccines inenten... (dat ouders zou niet te veel vragen tussendoor durven stellen...) als nu deze medische werker dat jaren doet of 10. Wanneer komt er een ongeluk ervan...

liza

liza

16-02-2018 om 23:02

dropbox- is het openbaar

Mag deze bestand openbaar gedeeld worden?
https://www.dropbox.com/s/2oxwtbsq1dfh5vs/zza-NJB17_PrevalentiestudieKindermishandelingPP.pdf?dl=0
Hopelijk heeft het geen copyright op, zal het uit printen om te lezen.

liza

liza

16-02-2018 om 23:02

Ana "Geen bijsluiter"

Het gaat nu veranderen, het is al vanaf 2015 wat anders geworden...

liza

liza

17-02-2018 om 00:02

HPV discussies tussen moeders

De film-films over HPV ongelukken-bijwerkingen, waardoor ouderen kinders lessen geven...


https://www.youtube.com/watch?v=sHS1kPKjWvE en

https://www.youtube.com/watch?v=Cd1htey4Hq0
en "Vaccinated girls, sick and betrayed" https://vimeo.com/170557906
De film waarover discussie ging, vind ik niet. De verhaal ging over relatief grote groep van meisjes in Zweden degene pas na vaccineren in Zweden geen medische hulp kon krijgen en ze wel dat in Engeland kon in een kleine kliniek. Maar er was nog tot eind discussie, of zij inderdaad bijwerkingen hebben of hebben ze allemaal toevallig ziek geworden met hetselfde symptomen.
Maar weer, wat het voor mij betekent (als we nu met dochter terug naar NL komen)is, een scenario: Ik doe een (volgende) poging om te verklaren dat ik niet wil dat deze vaccine aan mijn kind zou gegeven worden. Dan komt CB of een schoolsysteem degene zegt: "Mevrouw, je heeft al so veel waarschuwingen gekrijgen van VT en je durft nog iets te zeggen." Dan zegt mijn man nog "ja zij is een beetje raar, doe maar alle die vaccinaties hoor, tuurlijk, ze zijn goed voor mijn dochter..." dan hebben we weer thuis paar weekjes ruzie daarover. Ik zeg man, hij moet met mij alle deze documentaire films gaan krijken om te snappen dat vaccines gevaarlijk kan zijn. En dat onze kind wel duidelijk in een risicogroep ziet omdat zij is fysiek zeer actief. " Hij gaat zeggen, "nee-nee-nee, als een overheid zegt, het okee is, dan is het okee". 1:1 Om vaccinatie kind te kunnen geven moeten of beide ouders akkoord zijn of beide ouders tegen zijn. Als ze niet kunnen afspreken is het weer een VT degene zegt: "Het moet gewoon." Volgens onze huidige ervaring lijkt leven van kind en mij een beetje naar het lotterij. Zij is nu nog blij en gezond. Maar tegenwoordig wordt zij straks 13 en we gaan de vervelende strijd in om te kunnen deze HPV afzeggen en dan zien we weer...

liza

liza

17-02-2018 om 00:02

aan Anne J, een voorbeeld

Zal je houding dan als een voorbeeldhouding nemen. Het is wel zeer bewonderd, dat mensen in zijn moederschap mee maken wat een beetje na politie lijkt, en daarvan droog uit komen of met bepaalde neutrale niet directe schuldenaar zoekende rust naar gebeurtenisen kunnen kijken. Het voelt wel als met schoolpesten. Het gebeurt in meeste scholen. Het is onprettig. Maar uiteindelijk leven mensen dat over. En ze vertellen niet eigene kinderen achteraf weer en weer: "zie je die grote man degene 5 huizen verder woont, hij gooide mijn tas heel vaak over dat zeer hoge stalen hek naast onze middelbareschool."

Nooit veilig

'maar veilig ben je niet.' AnneJ, juist door dat erin te hameren kweek je zelf het gevoel van onveiligheid. Jij doet het dan, niet VT of iemand anders.

Tsjor

Ach Tsjor

Naast dat er van alles kan zijn waarop men je wederom de bietebrug op kan sturen is mijn dochter regelmatig een thuiszitter. Je wordt er wel steeds geroutineerder in, maar het went nooit.

De gevoelens die dat steeds weer oproept komen van de poel van angsten die je opdoet als je een tijdje onder de druk van UHP van je kinderen, die juist niet tegen veranderingen kunnen en toch al veel stress hebben, hebt gestaan. Die angst zul je eerst moeten wegtoveren.

Ik begrijp ook niet hoe je kunt zeggen dat jou ervaring is dat je daar vanaf komt en dat dan ook linken aan de ervaring van Liza.

Liza heeft binnenkort weer zo'n onnodig bedreigend bezoekje te verwachten. Wat is dat voor een machtsmisbruik? Doe maar of het niets te betekenen heeft Tsjor. Het is gewoon een intimiderende en ja traumatiserende manier van 'hulpverlenen'. Daardoor raak je het vertrouwen in de hulpverlening, maar ook in de rechtstaat kwijt.
Hmmmmm, herhaling, herhaling. Het houdt nou eenmaal nog steeds niet op, het wordt alleen maar erger met die wijkteams.

Advizeurs

In mijn omgeving een jongere die totaal vastgelopen is met autisme en add. De stedelijke hulpverlening zal het gezin 'ontzorgen' maar doet niets anders dan van de kant af roeptoeteren. Een jongere die, gezien de overige verdrietige omstandigheden per direct iemand nodig heeft die hem dagelijks hands on begeleidt. Nou nee, dat was toch een taak voor de ouders?
Een ouder is vorig jaar overleden, de overgebleven ouder is maar de vraag of die de chemo overleeft. Stiefmoeder houdt de zaak net aan bij elkaar.
En maar verkommeren. Bah!

Kan er een ouderwetse wijkzuster komen please.

En weg met die advizeurs!

Hands on

Je zou in je woeste fantasie die lui gewoon uit hun spreekkamertjes willen rukken en dwingen echt te gaan helpen en niet al die kletsteams op te zitten tuigen met die mix van 'vrijwilige' en 'gedwongen' hulp.
Ga gewoon op een rondje en steek je handen uit en laat zien dat je geleerd hebt om jongeren echt te begeleiden tot grotere zelfstandigheid en deelname.

Houding

http://www.stichtingkog.info/actualiteit/

Inderdaad kun je dit als ouder het beste accepteren als een onwenselijk maar helaas realistisch maatschappelijk proces als pesten.

En ouders die kinderen krijgen wijzen op de stichting KOG, zodat ze geïnformeerd kunnen zijn over de risico's als je in aanraking komt met onderwijs en hulpverlening voor je kind.

Niet erg als je aan een politiek correct profiel voldoet, maar hé, iedereen kan weleens iets hebben waardoor je niet meer in het plaatje past. Het plaatje is namelijk ook nogal subjectief en afhankelijk van het politieke en maatschappelijke weer.

Dus wees gewoon voorzichtig en probeer zo zakelijk en helder mogelijk met de anderen rondom je kind om te gaan. Kan allemaal prima verlopen, maar je kunt ook in de fuik van justitie terecht komen. Je bent niet de enige. Dus steun elkaar daar ook bij als je dat opmerkt.

En weet dat het mogelijk is om al in een vroeg stadium rechtshulp te zoeken bij diverse advocatenkantoren gespecialiseerd in deze zaken.

Andere woorden, andere ervaring

Met woorden bepaal je ook de ervaring die eronder ligt.
AnneJ, jij zegt bijvoorbeeld: 'Liza heeft binnenkort weer zo'n onnodig bedreigend bezoekje te verwachten. Wat is dat voor een machtsmisbruik? Doe maar of het niets te betekenen heeft Tsjor. Het is gewoon een intimiderende en ja traumatiserende manier van 'hulpverlenen'.' Het gesprek is dus bedreigend, traumatiserend, machtsmisbruik, intimiderend.
Je kunt ook zeggen: 'Binnenkort heeft Liza haar afrondende gesprek en zal de hele kwestie klaar zijn'. Dat kan dan nog gepaard gaan met gevoelens van onzekerheid of angst, maar het geeft in elk geval ook hoop dat het daarmee klaar is. en dus niet traumatiserend, intimiderend etc.
Met de keuze van de woorden creëer je zelf het trauma en bevestig je de angsten, zonder enige hoop, ook zonder de realiteit dat het ook afgerond kan worden. Terwijl dat laatste zeer waarschijnlijk is.

Tsjor

Realistisch Tsjor

Ik geef toe dat het wat fors geformuleerd is maar het lijkt me ook niet realistisch om te spreken van een 'afrondend' gesprek. Was het maar waar, maar je hebt er helemaal geen greep op. Dit kan nog jaren zo door gaan. Tenzij je het risico neemt om ze voor de rechter te brengen of ze hun interesse verliezen. Je hebt er weinig greep op.

Het is een onzekere situatie. Waarvan niet duidelijk is wanneer het ophoudt.

Waaruit maak je dat op?

'Dit kan nog jaren zo door gaan.' Ik denk dat je vooral refereert aan je eigen verhaal en je eigen angsten. In het verhaal van Liza zie ik goede kansen dat het een afrondend gesprek wordt. Tenzij ze haar wat verwarrende riedel over antivaccinatie gaat houden en daarin niet te stoppen is. Of haar visie op de randstad (hoe slecht dat is voor een kind, waar VT vervolgens misschien nog wel in mee wil gaan, krijg je dat weer).
Ze kan het houden bij: huis is groter, huis is opgeruimd, geen rondzwervende chemische troep meer, medische zorg rondom kind is goed geregeld en kind gaat naar een plek waar het met andere kinderen kan spelen.

Tsjor

Zo dus

Dus als het niet stopt ligt het aan Liza zelf? Omdat ze grote verhalen houdt die sommigen niet kunnen of willen volgen? Of omdat ze een terug naar de natuur verhaal houdt met een licht verwijt naar de stad?

Natuurlijk zou het handig zijn als Liza nu eens eindelijk begrijpt dat je tegen de stasi niet praat, elm, maar dat zegt toch niets over haar opvoedingsvaardigheden? Of dat ze haar kind mishandelt?

Het probleem is gewoon de onzekerheid waar je weinig invloed op kunt hebben. Ja, je mond houden. Maar ook dan is er nog geen 'kindermishandeling' aan de hand maar grenzeloze bemoeidwang.

AnneJ

Ik denk dat je zelf echt wel enige invloed hebt. Bijvoorbeeld: als er een verdenking is dat je je kind noodzakelijke medische zorg onthoudt of niet goed weet te geven, dan moet je zorgen dat je daarover betrouwbaar bent. Dus ze kan haar hele riedel over vaccinaties beter voor zich houden.
Als je vindt dat je woonomgeving slecht is voor een kind (niet de opmerking van VT, maar je eigen opmerkingen), dan is de vraag: wat doe je daarmee? Als ouder moet jij zorgen voor goede zorg voor je kind. De meeste ouders trekken weg uit de randstad als ze jongen kinderen hebben. Niet dat dat moet van VT, maar de vraag is wel: wat doe jij als ouder om zo goed mogelijk voor je kind te zorgen. Alleen maar kankeren op de omgeving?
Wat Liza doet is de woonomgeving van haar vader vergelijken met de randstad. Ik vermoed dat haar vader niet in Riga woont. En heel Nederland bestaat niet uit de randstad. Door steeds vergelijkingen te maken tussen de woonomgeving van haar vader en de randstad, zonder in te zien dat ze twee ongelijkwaardige grootheden vergelijkt geeft Liza er geen blijk van dat ze goed beseft wat de gevolgen van haar eigen keuzes zijn voor haar kind. En dat mag je wel verwachten van een ouder. dus ze kan haar hele riedel over de randstad beter voor zich houden.
Dus ja, ze heeft zeker invloed op het vervolg van het traject. Een vergelijking met de stasi slaat nergens op.
Jij verzet je tegen elke overheidsbemoeienis als het gaat om de relatie tussen ouders en kinderen. Maar je gaat daarin te ver. Als je eruit wil komen moet je je inspannen om de zorgen die er zijn te snappen, ook al ben je het er niet mee eens (geen enkele ouder is het er ooit mee eens), en duidelijk te maken dat die zorgen onterecht zijn. En ja, dan moet je ook begrijpen welke informatie van belang is en welke informatie niet.

Tsjor

Twijfel

Je gaat te ver Tsjor. Het kan goed overkomen dat je ingaat op de zogenaamde zorgen van een VT medewerker. Maar het kan je ook in grotere problemen brengen want daarmee legitimeer je namelijk wat zij doen en dat geeft de burger moed, ze hebben je, je werkt mee, je bent het zelfs met ze eens.

Nou heb ik niet in die situatie gezeten, het was van het begin aan duidelijk dat ik het niet met ze eens kon zijn, maar ik heb het helaas 'begrijpelijke' zorgen genoemd. Dat heeft echt niet geholpen.

Je wordt ingezogen. Of je nu wel of niet tegemoet komt aan zorgen, er kan altijd weer wat anders verzonnen worden.

Om sterk te staan kun je beter duidelijk zijn: nee, het is niet aan VT om zich bezig te houden met vaccinaties, daar is de ouder vrij in. Je mag kritiek uiten op de stad en je voorkeur voor een meer natuurlijke levenswijze laten zien.

Dat rechtvaardigt op geen enkele manier doorgaande bemoeienis.

Liza heeft geen psychiatrische diagnose, al had ze er een, en dan kun je op grond van jou twijfelende observaties of Liza wel redelijk denkt, hoe kom je erbij om dat als criterium te gebruiken?, je niet blijven bemoeien met een gezin. Dan vergeet je hoe belastend jou zogenaamde hulpverlening is. Je kunt Liza nog wel zoveel stress bezorgen dat ze juist meer op haar strepen gaat staan om te proberen jou te overtuigen of zichzelf te rechtvaardigen. Dat is juist onverstandig maar ik begrijp die reflex wel.

Liza heeft bevestiging nodig dat ze niet gek aan het worden is, en dan blijf jij twijfelen aan haar? Toxisch is dat.

Nee hoor, je herkent je niet in de zorgen laat staan dat je daar ook nog iets mee zou kunnen? Wat dan?

Niet elke overheidsbemoeienis

Ik kan het echt wel billijken als er sprake is van ernstige verslaving die goed genoeg zorg voor een kind onmogelijk maakt of vergelijkbaar een verstandelijke beperking waarmee mensen al niet zelfstandig voor zichzelf kunnen zorgen met wat ondersteuning. Ook dan is het uitkijken dat je zaken niet ernstiger maakt dan noodzakelijk juist door jou inmenging.

Als er aantoonbaar ernstige zaken zijn als mishandeling of misbruik. Kan ik billijken. Niet als er onenigheid ontstaat over vaccinaties of een leefwijze die niet helemaal mainstream is. Men heeft blijkbaar geen prioriteitenlijstje. Afijn, hele andere discussie.

Loslaten is een kunst. Eenmaal in de handen van deze lui ben je blijkbaar toegevoegd aan hun meubilair. Dat kan toch niet waar zijn. En dan doen of je door daar in mee te gaan nog wat tegenwicht kunt bieden. Ik vermoed dat je dan juist nog meer bemoeienis over je afroept. En dan is de zogenaamde hulpverlening zelfs nog van mening dat ze 'vrijwillig' hulp verlenen, hoe kan dat nou een probleem zijn? Terwijl de stress na een tijdje uit je oren komt.

liza

liza

18-02-2018 om 19:02

aan tsjor Andere woorden, andere ervaring

Wat is er een machtmisbruik? Heb een goeie voorbeeld: er wordt nu tussendoor af en toe in media besproken over economische criminelen. Dat de zakemannen degene soms belasting of subsidies oplichten moeten aangepakt worden omdat ze jatten flinke aantallen. Nou. en maatregelen voor ze. (Nl is een belastingparadijs, ook in oostblok hebben ze een gewoonte om bedrijf laten zinken in plaats van belasting af betalen.) En maatregelen? Er is een sprake van, of het mag dan zon verdachtes te volgen. En er wordt nog steeds geen vervolging geimplementeerd met het argument dat "bij economische diefstallen duurt het jaren voor iets eigenlijk gaat gebeuren." Het moet dus "achtervolgd worden om precies weten, wat er gebeurt, hoe gebeurt en door wie." Alleen om te verklaren dat er iets crimineels is moet bewijsd worden. Maar de probleem, zon lange onderzoeken over onschuldige mensen kan niet gemaakt worden. Het is (ik citeer nu van hoofd een van radio interview wat net daarover hoorde) "Het is zeer stressgevend voor mensen om achtergevolgd worden." Als ze niet zelfs weten waarom, wat voor of wat zijn consequenties. Het beinvloedt het levensqualiteit. Bij ons geval, hoe heeft deze onderzoek op onze levenskwaliteit gewerkt: a. mijn man heeft meer begonnen om te werken, meer thuis geworden niet een mens maar een "handtje van een jeugdzorg degene checkt of we nu eigenlijk alles zo doen hoe dat moet", hun stressniveau is omhoog gegaan, hij heeft opgegeven om familielid te zijn en is een strenge boze iemand geworden degene allen "kijkt of we nu alles op zo doet hoe VT of JZ of wie dan ook wil." Kortom, hij is door VT controles- en besprekken iemand worden met wie je niet wil samen wonen. (Zou je willen bed delen met meneer Jeugdzorg?) Ook bij mij is de stressniveau flink omhoog gegaan. Ik heb moeten veel extra vrijwilligersuren besteden aan leestochten over beleid, algemene theorie om snel overzicht te happen om te kunnen een beetje snappen wat speelt hier af. Het is zeker zeer slecht aan onze kind gewerkt omdat zij verliest mogelikheid om een leuke gezin te hebben. In plaats van heeft zij pro-jeugdzorg, pro-kraamzorgbedrijven, pro-rijksvaccinatieprogramma, pro-instintutionele-maatregel gebaseerde samenleving-vader en anti-rijksvaccinatieprogramma, zat met maatregelen, zeer zat met kraamzorg, dwingende Consultatiebureau- moeder. Verder alles prima. Maar kind zou kunnen toch op 1ste paar levensjaar genieten van thuis blijven, even leuk met mama papa samen zijn niet zitten en luisteren zijn lange saaie discussies over of nu we de film over HPV-vaccine slachtoffers gaan afkijken of laten we dat staan en toch prik geven.

liza

liza

18-02-2018 om 20:02

ernstige verslavingen...

Heb nu vaker van links of rechts gehoord via via "Ah, Maria, had ook met haar kinderen VT in huis, zij heeft een acoholprobleem, weetjewel" of "jaa, zij blowt, dus kreeg ze VT..." Neem aan, eri seen sprake over meldcode: "Je ziet een ouder degene drinkt, blowt of rookt, het kan melding gemaakt worden aan VT." (Ouderschap en verslavingen zitten op hetselfde steepje dus.) Er is nu een rookvrij straat gemaakt in Amsterdam. En ziekenhuizen worden rookvrij. Neem ik aan dat VT wordt een paard waarme deze veranderingen door krijgen. https://www.parool.nl/amsterdam/dokters-willen-alle-ziekenhuizen-in-de-stad-rookvrij~a4570238/ Niks direct mis mee. Beleid is beleid. Maar vind wel dat dan zou ouders eerlijk daarvoor ook gewarschuwd worden.

Een waarschuwing

Liza, je hebt echt nog niet het hele veld van jeugdzorg over je heen gehad. Er was een risicovolle situatie (ook naar jouw mening) die niet direct inzichtelijk was (voor de ambulancemedewerkers). Daaruit is een melding voortgekomen. Op basis van die melding is er een huisbezoek gekomen en zijn er enkele zorgpunten aangegeven.
Die zorgpunten moet je wel kennen. Wat AnneJ ook zegt. Je hoeft het er niet mee eens te zijn (zeg ik bij herhaling), maar als je er snel uit wil komen moet je ze kennen en weten wat je kunt doen om je eraan te onttrekken.
En dat kan volgens mij vrij eenvoudig in jouw situatie. Ik heb het eerder al aangegeven. Je man heeft er hard aan gewerkt toen jij in Letland was. Het past niet om hem nu een trap na te geven (meneer jeugdzorg). Hij heeft begrepen wat er moet gebeuren om alles weer tot rust te laten komen. Ik hoop dat het hem lukt.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.