Vaderschap

Uiteraard geldt dat ook voor de vrouw. Zij kan er ook voor kiezen om geen seks te hebben. Dan komen er ook geen kindjes. Is ze volwassen genoeg om seks te hebben dan zal ze ook volwassen genoeg moeten zijn om met de consequenties om te gaan en beslissingen te nemen.

Gelukkig

Dat Veer een reactie geschreven heeft, wel bijzonder dat zij de eerste was... Ik kan me eerlijk gezegd geen erger bedrog voorstellen in een relatie tussen twee ouders dan waar dit meisje zich schuldig aan gemaakt heeft. Tegelijkertijd kan ik hier wel verklaringen voor bedenken en kun je met medeogen naar de jonge moeder kijken, hoewel een dergelijke keuze natuurlijk mijlenver van goed en verantwoordelijk ouderschap afstaat. Ik zou de vader adviseren het nieuws eerst te laten bezinken en het onrecht en verdriet te laten bezinken. In het belang van het kind, maar ook in zijn eigen belang, zal hij ruimte moeten vinden om het de moeder te vergeven, ook als zij geen berouw toont. Hij mag hier best wat tijd voor nemen. Het is beter voor iedereen als de emoties wat gezakt zijn. Hij moet ook de tijd nemen om te kijken wat hij wil: de halve zorgtaak op zich nemen of op een andere manier zijn vaderrol vervullen. Alimentatie is in dat laatste geval onvermijdelijk en wat mij betreft ook terecht. Ik hoop dat de moeder wil meewerken aan het herstellen van een vorm van vertrouwen en dat de ouders na een tijdje, met wat ondersteuning, naar een gezamenlijk ouderschap kunnen toewerken. Ik hoop dat hij een hoop geduld op kan brengen om al die stappen rustig te kunnen doorlopen, want een 50/50 vaderschap zal er lange tijd niet

Veer/Diana

"Dat Veer een reactie geschreven heeft, wel bijzonder dat zij de eerste was..."

Ik denk dat iedereen hier begrijpt dat het een heel ellendige situatie is. Dat het heel vervelend is dat de jongen geen keuze heeft gehad, misschien had hij zich ontpopt als supervader.
Maar daarvoor is het nog steeds niet te laat.
Dat hij dingen gemist heeft is een feit, maar daar kun je lang en kort over praten, je haalt dat niet meer in.
Je moet van NU uit verder.
Dan kun je niet verwachten ineens 3 a 4 dagen voor een baby te gaan zorgen die hij niet kent en vooral : de baby kent hem niet, juist op een leeftijd waarop babies eenkennig worden.
Daarom: betalen, maar zeker ook het contact opbouwen en een flinke les voorlichting. Maar eerst maar eens afwachten of de jongen daadwerkelijk de vader is alvorens het meisje zwart te maken en de jongen de hand boven het hoofd te houden. Je maakt samen een baby.

Moeder heeft maanden de tijd gehad zich op de komst van de baby voor te bereiden en vervolgens een half jaar om de baby te leren kennen en te groeien in het moederschap. Het lijkt me onverstandig om van de vader te verwachten dat hij maar direct verder moet, zo werkt dat met mensen gewoon niet. Ik zou hem adviseren de tijd te nemen het nieuws te laten bezinken, ook om de scherpe kantjes eraf te halen. Hameren op voorlichting zou ik maar laten: vind ik net zoiets als een terminale longkankerpatient te wijzen op de gevaren van roken en is in dit geval teveel gebaseerd op aannames; we weten niet in hoeverre de jongen onverstandig is geweest. Zwartmaken lijkt me nooit verstandig, en niet in het belang van het kind.

Terug naar de 18de eeuw

Dat de vader niets verplicht zou zijn, klinkt uit eenzelfde tijd als dat meisje met uitdagende kleding vragen om verkracht te worden.

Je rept over de keuze van de vrouw. We hebben het hier over een meisje (zie je nu hoe je steeds het beeld van haar verandert?) dat misschien in eerste instantie niet wist dat ze zwanger was. Dat kan heel goed. Misschien wist het pas na de kritische termijn of had ze niet genoeg tijd om er goed over na te denken? Er zijn ook vrouwen die in paniek raken, niemand wat durven vertellen en hopen dat het vanzelf weggaat (miskraam). Of misschien hebben haar ouders haar altijd opgevoed dat ze echt niet zwanger bij ze aan hoeven te komen. Dan moet je geen seks hebben, maar dat is dus al gebeurd. En daar is wel iemand aan te pas gekomen.

Deze dame had waarschijnlijk een klein gelimiteerde set van parameters.

Ik kan mij toch niet voorstellen dat deze dame bewust zwanger is geworden om het geld en het in eerste instantie voor iedereen verzweeg. Als ze zo uitgekookt was, was ze wel zwanger geworden van iemand met meer geld en levenservaring.

Dit kindje is er nu eenmaal. Om nu nog te reppen over dat het geaborteerd had moeten worden, vind ik eigenlijk ongepast.

Jouw uitgangspunt is niet hetzelfde als dat van de topicstarter, dat maakt dat ik denk dat Tsjor weinig met de bijdrages kan. Je gist erop los en dwaalt daarmee ver af van de vraag om advies. Als je extra relevante informatie wil, moet je daarnaar vragen en niet van alles insinueren, dus bijvoorbeeld:

"Wat is de leeftijd van de moeder" ipv te insinueren dat Tsjor van een meisje een vrouw maakt om het beeld te vertroebelen.

"Wanneer wist de moeder wanneer ze zwanger was?"

"wordt het meisje thuis ondersteund?"

Enz. enz.

Verder verzin je zelf dat Tsjor zou vinden dat het kind geaborteerd zou moeten worden, dat komt namelijk nergens uit naar voren. En tenslotte, ik zou het geloofwaardiger vinden als je voor de vader ook wat milder zou zijn.

Als ik jouw logica volg is de man dus helemaal verantwoordelijk voor een zwangerschap want hij had maar een condoom moeten gebruiken en hij had maar moeten vragen of ze niet toevallig zwanger was geworden nadat de relatie uit was. Nu hij dat blijkbaar achterwege heeft gelaten kan een meisje nadat de baby geboren is aan komen kloppen met de mededeling " je bent vader geworden" en moet die jongen maar gelijk de knip trekken.

Volgens mij waren ze er allebei bij aanwezig. Als vrouw kan je ook voorkomen dat je zwanger wordt. Het meisje had ook een app kunnen sturen tijdens haar zwangerschap. Maar dat is niet gebeurd. Zij heeft niets van zich laten horen en nu nadat de baby is geboren heeft ze opeens contact opgenomen.

Wat een schok moet dat zijn voor die jongen. Hij is opeens vader zonder dat hij zich daarop kan voorbereiden. Het uitgangspunt zou toch nu eerst contact met de baby moeten zijn. Dat lijkt mij niet meer dan logisch. Daarna kunnen ze bespreken hoe ze verder willen/kunnen en of de jongen financieel kan en gaat bijdragen.

Ik zou als die kennis van Tsjor was eerst maar eens wachten op de bevestiging dat hij inderdaad de vader is en daarna op bezoek gaan. De vervolgstappen contact en eventueel een financiële ondersteuning komen dan wel weer. Ook dit meisje zal heus wel begrijpen dat ex vriend niet gelijk geld gaat overmaken en volgens mij heb ik ook nog nergens gelezen dat ze daarom gevraagd heeft.

mieke

'Volgens mij waren ze er allebei bij aanwezig. Als vrouw kan je ook voorkomen dat je zwanger wordt. Het meisje had ook een app kunnen sturen tijdens haar zwangerschap. Maar dat is niet gebeurd. Zij heeft niets van zich laten horen en nu nadat de baby is geboren heeft ze opeens contact opgenomen. '

Inmiddels is dit allemaal al verklaard, ze dacht dat ze zwanger was van een andere jongen (of van meerdere jongens als in: er komen er 3 of 4 in aanmerking) en blijkbaar zijn de andere gegadigden al weggestreept en nu komt ze uit op deze jongen.

triva

Oh, wow. Dat heb ik even gemist.

Als dat al waar is natuurlijk en niet geroddel.

Tsjor.

"Maar na de zwangerschap heeft een vrouw nog een keuze, die een jongen niet heeft en dat is of ze het kindje houdt of niet. Dat kan betekenen dat ze kiest voor abortus. Dat niet willen is ook een keuze en die keuze heeft gevolgen. Ook financieel gezien. Daar zul je toch over na moeten denken.
Ik vind het te gemakkelijk om te bedenken dat vader moet betalen"

Ik heb het idee dat daar dus duidelijk de leeftijd van het meisje een rol in speelt. Wat kan het meisje zelf overzien en bedenken en wat is haar ingegeven door de volwassenen om haar heen. Eerst maar de uitslag van de test afwachten en dan verder kijken. Net zoals jij op komt voor de belangen van de vader zullen anderen dit doen voor de moeder.
"Je kunt dit niet alleen, je ouders hebben financieël ook niet veel, er is toch ook een vader?" Het meisje zelf heeft ook geen idee over haar toekomst en waar ze de luiers van moet kopen waarschijnlijk. Dit alles van te voren overdenken is misschien teveel gevraagd van een tienermoeder.

Tsjor.

Ik heb nergens gezegd dat de jongen oud genoeg is om overal verantwoordelijkheid voor te dragen en te betalen. Ik heb het over een bijdrage in de opvoeding.

Ook bedoel ik het niet "lief", gewoon realistisch. Ik vermoed dat een tiener de gevolgen van een ongewenste zwangerschap niet goed kan overzien. Menig volwassen vrouw kan dat al niet.
En de eerste periode is zeker niet de duurste, dure tijden komen in de toekomst. En wie zegt dat ze die eerste maanden "alleen" is doorgekomen? Dat hoop ik niet voor haar en het kind.

Tsjor

Het is een beetje mosterd na de maaltijd, maar ik nam vanmorgen voor het eerst de tijd om deze topic eens door te lezen.

Ik zie dat jij het ouderwets vindt om de natuur erbij te halen. Bij het doorlezen van de reacties zie ik dat o.a. Jaina de natuur genoemd heeft in verband met dat moeder de keus kan maken tussen kindje wel of niet laten komen. Mijn gedachte: daar heeft Jaina toch gelijk in? Dat is toch de natuur? Vader kan niet zwanger worden en kan in dat opzicht, voor hem helaas, geen keuze maken.

Tsjor, ik zie dat jij het eerlijker vindt als de bijdrage van de vader ook in de vorm van zorg, tijd en aandacht gegeven kan worden. Ik vind dat wel het minste ja. Alleen heb ik de indruk dat je daarmee af wilt zijn van een financieel aandeel in de zorg. Zo ja, dus als je dat vindt, vind ik dat wel wat te makkelijk. Als er geen geld is, is er geen geld en uiteraard is zorg, tijd en aandacht dan het mínste. Maar ik neem niet aan dat de moeder dan geld moet toegeven zodat vader kind kan verzorgen. Als de baby bij hem is, neemt hij sowieso de kosten voor zijn rekening en als de baby er bij gebaat is dat er meer geld op tafel komt bij de moeder, zal hij daar ook aan mee moeten werken, voor zover dat mogelijk is. Alles voor het kind. Je vertelt (of ik moet het gemist hebben) nergens hoe oud beide ouders zijn, maar wel dat de jongen een fulltime baan heeft. Dan gaat het als snel om een jongeman van boven de 18 jaar, want niet meer leerplichtig én een diploma op zak. Even los van dat ik heus wel snap dat hem dit nu min of meer opgedrongen wordt, hoop ik dat hij snapt dat het er wel bij hoort dat hij van zijn inkomen bij kan en ook moet dragen. Sneu dat hij daar zo jong al mee geconfronteerd wordt. Niet met terugwerkende kracht uiteraard. Ik hoop niet dat moeder dat verwacht.

Van Temet: 'Tsjor, de langzame opbouw is er gewoon omdat je een kind nou eenmaal niet met een volkomen vreemde meegeeft. Dus kind moet eerst aan vader wennen.'

Temet, dit is toch een drogreden! Een klein kindje, die moet ook plotsklaps ineens aan moeder wennen. En als ze getrouwd zijn aan vader en moeder, twee volkomen vreemden. Dan komen opa en oma nog boven het wiegje hangen, vervolgens de meisjes van de kinderopvang (elke dag een ander). En dan zou het kindje het moeilijk krijgen als degene die boven het wiegje komt te hangen plotseling de vader blijkt te zijn. Dat is toch echt een drogreden.===

Ik vind het deel over de ouders onzin Tsjor. Een pasgeboren kindje is zo klein, dat het daar allemaal nog niet bewust over na kan denken. Je vergeet dat een baby in de buik ook al het een en ander meekrijgt, de stem van de moeder en eventueel de vader en eenmaal geboren, de geur van moeder en vader ook snel leert herkennen als 'ha dat is mijn verzorger!'.
Om eerlijk te zijn stond het mij ook helemaal niet aan dat mijn schoonmoeder meteen met mijn oudste op schoot wilde zitten. Dat sloeg nergens op overigens. Ze had het beste voor met mijn dochter.

Wat kinderen en opvang betreft ga ik wel met je mee. Helaas kunnen ze in de opvang geen vaste gezichten aanbieden, dus moet een kind daarmee leren leven. Maar ik neem aan dat je een kleine baby niet mee naar huis geeft aan een opvangmedewerker. Ik kan me dus best voorstellen dat je als moeder zijnde een nog redelijk onbekende vader niet meteen met baby uitzwaait met het idee dat het vast wel goed zit.

Ook ouders die adopteren, krijgen een kind (als het goed is) niet plompverloren mee en hop in het vliegtuig. Er moet, hoe kort die paar weken ook zijn, eerst een band gekweekt worden.

Hoewel ik vind dat de beste basis is als beide ouders en families een baby omringen, denk ik dat voor héle kleine kinderen de schade meevalt als vader later toegevoegd wordt, of zelfs vervangen door een stiefvader. Kinderen die zich alles kunnen herinneren van voor hun tweede jaar, komen niet zo heel veel voor. Kinderen weten niet beter dan dat de situatie altijd zo geweest is als zij kennen.

Temet is altijd zo'n fijne bron als het om dit soort vragen gaat. Mooi dus dat je de benodigde antwoorden daar al van gekregen hebt. Maar wat mij wel van het hart moet, is dat je houding ten opzichte van het meisje wel erg gespeend lijkt te zijn van ieder (vrouwelijk) inlevingsvermogen. Hoe vals ze het ook gespeeld kan hebben, blijft het een meisje/jonge vrouw dat nog een heleboel kan en moet leren. Net als wij allemaal, toen we zo jong waren. Ik had op jonge leeftijd ook zwanger kunnen raken van iemand die ik amper had gekend, behalve van een leuke nacht. En, ja ik geef het maar toe, dan had het ook kunnen gebeuren, dat ik niet pertinent zeker was geweest van wie ik zwanger was geraakt. Moet je de mogelijke vaders dan met dat gegeven belasten voor je het uit kunt zoeken? Als ik jou goed begrijp waren er een stuk of vier potentiële kandidaten. Vier jongens dus die maandenlang in de rats hadden moeten zitten als ze het eerder had verteld. Ik weet het niet hoor... Dat ze er zo lang mee gewacht heeft ná de geboorte vind ik dan weer een ander verhaal, maar of ik dat persé slecht moet vinden, weet ik eigenlijk niet. Ik weet helemaal niets van de situatie.

Ja natuurlijk is onderhoudsplicht van deze tijd. En als hij de vader is, moet hij daar gewoon aan voldoen. Ik hoor je niet over dat de moeder (en haar familie) tot op heden (zwangerschap, geboorte tot op heden) de kosten alleen hebben gedragen.===

Dat is de keus van de moeder geweest, Ava. Ze had hem al een jaar eerder kunnen vertellen dat ze in verwachting was. Dat is geen verwijt van mijn kant, maar als je pas met zulk nieuws aankomt als kind de deur al bijna voor de nieuwbakken vader open kan doen, kun je pas vanaf dat punt over geld gaan praten.

- En moeder is helaas ook niet altijd meteen degene die het beste met een kind voor heeft. Dat blijkt al uit het feit dat ze maandenlang de (eerst aanstaande) geboorte van het kind verzwegen heeft voor de mogelijke vader.===

Je kunt van alles over de moeder zeggen, maar niet dat ze niet het beste met haar kind voor heeft. Ik gooi het op dat ze nog niet volwassen genoeg was/is om alles in alle wijsheid te kunnen overzien. En daarmee heeft ze in mijn ogen niet juist gehandeld, maar meer kun je er niet over zeggen. Je kent haar niet.

- Overigens, is deze jongen na het avontuurtje nog gaan informeren bij het meisje? Hoe het ermee ging? Of was het klaar en over, een streep op zijn bed en is hij haar glad vergeten? Zo van, ach dat is niet mijn probleem?===

Ik begrijp hieruit dat jij dat nog nooit hebt meegemaakt? Geen avontuurtjes, altijd braaf? Ik wel (tja... jong en uitgelaten toen ik op kamers was gaan wonen) en ik kreeg echt geen standaard nazorg van die avontuurtjes.

Triva

Ik vind het nog steeds oneerlijk dat de moeder kan kiezen voor wel of geen abortus maar dan vervolgens de vader wel de rekening geeft.===

Voor ik verkeerde conclusies trek: vind jij dat mannen ook mogen beslissen of er abortus plaatsvindt? Of bedoel je dat het niet eerlijk is dat vaders de consequenties aan hun broek krijgen, ook al willen ze die verantwoordelijkheid niet.

Diana

Ik kan me eerlijk gezegd geen erger bedrog voorstellen in een relatie tussen twee ouders dan waar dit meisje zich schuldig aan gemaakt heeft.===

Hoewel ik het ook niet wenselijk vind dat een meisje/vrouw pas na ruim een half jaar bij de mogelijke vader aanklopt, vind ik bedrog een te groot woord. Ze heeft hem niet bedrogen, ze heeft niets verteld. Ook daar kun je van alles over vinden, maar feit is dat ze het nu wel gedaan heeft. Er zijn ook vrouwen die het nooit vertellen en pas als kind 20 is met zoiets voor de dag komen. Of kind vertellen dat vader dood is, of dat ze geen contact hadden omdat vader een monster was, terwijl dat helemaal niet zo was, dát is bedrog.

Situatie

Zou het ook kunnen zijn dat het meisje nu een bepaalde gelijkenis ziet tussen het kindje en de mogelijke vader?
Ik kan mij voorstellen dat je het niet leuk vind als jonge moeder als je aan de wereld moet vertellen dat de vader 1 van de 3 ofzo is.

Daarbij vind ik ook dat de vader (of het nu deze jongen is of een andere) de mogelijkheid moet krijgen om echt een deel uit te maken in het leven van het kind. Vanwege de leeftijd van het kind, zal daar in ieder geval een periode overheen gaan. Zodra het zeker is dat hij de vader is, zou het bijvoorbeeld heel goed zijn als hij dagelijks zijn kind ziet. Eerst met de moeder erbij, dan dat moeder even een boodschap gaat doen en zo verder. Op die manier moet het mogelijk zijn dat het kind zodra het een jaar wordt gelijk door de vader en moeder verzorgt wordt.

Het financiële plaatje hangt m.i. van heel veel factoren af. Ik ben er geen voorstander van dat de vader alleen maar betaald en dat de jonge moeder dan thuisblijft om voor het kind te zorgen. Beter is om te zoeken naar een mogelijkheid dat beide jonge mensen kunnen gaan bouwen aan hun toekomst. Misschien dat zij een deeltijd opleiding kan gaan doen, waarbij ze 's avonds of in het weekend naar school gaat, zodat papa zonder dat het zijn baan kost voor het kind er is. Op het moment dat het kind dan naar school gaat, is de opleiding afgerond en is het makkelijker om te regelen dat beide ouders een fulltime baan hebben.

Verder is het van enorm groot belang dat beide jonge ouders een relatie gaan opbouwen. Ze zijn levenslang aan elkaar verbonden door het kind. Ze moeten wel een relatie hebben, een relatie als samen-ouder. Hij zal haar moeten vergeven dat zij de beslissing heeft genomen om hem een jaar lang in het ongewisse te laten (6 maanden zwangerschap en 6 maanden dat het kind al geboren is). Zij zal hem moeten vergeven dat hij moet wennen en wellicht boos is op haar omdat zij hem de keuze (wel of geen vader worden) heeft ontnomen.
Nu is het nog pril en onzeker. Over een paar jaar, indien zij gaan samenwerken, zal ook hij waarschijnlijk echt kunnen genieten van zijn kind. Zeker als zijn kind hem als vader ziet en hem op gelijke wijze vertrouwd als de moeder.

Ik hoop dat deze jonge mensen geholpen worden in het bouwen aan hun samen-ouder zijn. Als zij dat samen kunnen doen, dan is het betalen voor het kind veel makkelijker. Alimentatie is geen kijkgeld, maar betalen voor iemand waar je van houdt en waar je ook liefde van terug ontvangt is nu eenmaal makkelijker dan betalen voor kind dat je niet kent.

Kaaskopje

'Voor ik verkeerde conclusies trek: vind jij dat mannen ook mogen beslissen of er abortus plaatsvindt? Of bedoel je dat het niet eerlijk is dat vaders de consequenties aan hun broek krijgen, ook al willen ze die verantwoordelijkheid niet."

Niet beslissen, meisje houdt de keuze maar als je zo nodig als meisje een one-night stand zonder een baby wil moet je meer eisen dan alleen een condoom. Condoom dus en zelf iets doen. Het gaat te vaak mis met condoom. Daarbij beslist vaak de familie van het meisje ook nog eens mee en sta je daar als jongen en dus de as vader volledig buiten. We leven in 2016 en ik vind dat je als meisje je meer moet doen om een baby te voorkomen. Als je dan toch zwanger bent en de jongen wil een abortus vind ik gewoon niet dat die jongen dan moet betalen (als in verplicht). Meisje en familie kiest voor baby, nou dan ook betalen voor baby, gewoon omdat ik vind dat je meer moeite moet doen om de baby te voorkomen als meisje. Jongen kan een condoom gebruiken maar ik ben een groot voorstander van Double Dutch.

'Tsjor, ik zie dat jij het eerlijker vindt als de bijdrage van de vader ook in de vorm van zorg, tijd en aandacht gegeven kan worden. Ik vind dat wel het minste ja. Alleen heb ik de indruk dat je daarmee af wilt zijn van een financieel aandeel in de zorg. Zo ja, dus als je dat vindt, vind ik dat wel wat te makkelijk. Als er geen geld is, is er geen geld en uiteraard is zorg, tijd en aandacht dan het mínste. Maar ik neem niet aan dat de moeder dan geld moet toegeven zodat vader kind kan verzorgen. Als de baby bij hem is, neemt hij sowieso de kosten voor zijn rekening en als de baby er bij gebaat is dat er meer geld op tafel komt bij de moeder, zal hij daar ook aan mee moeten werken, voor zover dat mogelijk is. Alles voor het kind. Je vertelt (of ik moet het gemist hebben) nergens hoe oud beide ouders zijn, maar wel dat de jongen een fulltime baan heeft. Dan gaat het als snel om een jongeman van boven de 18 jaar, want niet meer leerplichtig én een diploma op zak.'

Als jongen 3,5 dag per week op de baby past met hulp van zijn ouders en kinderopvang hoeft hij alleen de luiers, voeding, een paar setjes kleding, bedje etc te betalen, behalve de luiers en de voeding haal je voor een prikkie bij de kringloop. Dat kan veel goedkoper zijn dan zomaar geld geven. Daarbij vind ik dus dat hij dit moet doen zodat het meisje 3,5 dag per week kan gebruiken voor werk en of opleiding. Jij zegt helemaal NIETS over wat de moeder moet gaan doen. Thuiszitten en op geld wachten? Als ik de moeder was van de jongen zou ik dus mijn zoon pas geld en tijd laten geven als moeder structureel met haar toekomst bezig is anders gooi je het in een bodemloze put want wat verdient een jongen van 18 nu met een fulltime baan: nog geen 700 euro per maand!

'Wat kinderen en opvang betreft ga ik wel met je mee. Helaas kunnen ze in de opvang geen vaste gezichten aanbieden, dus moet een kind daarmee leren leven. Maar ik neem aan dat je een kleine baby niet mee naar huis geeft aan een opvangmedewerker. Ik kan me dus best voorstellen dat je als moeder zijnde een nog redelijk onbekende vader niet meteen met baby uitzwaait met het idee dat het vast wel goed zit.'

Als je een kind naar een gastouder brengt breng je het toch ook bij die vrouw thuis? Verder, maar dat heb ik al gezegd: het kind is al het half jaar voorbij en de periode van de grootste eenkennigheid komt nu en dat maakt dat ik geen voorstander ben van snelle opvang door vader maar als vader dat wil moet het wel kunnen. In plaats van betalen dus: 3.5 dag opvang en vader die DAN alles betaalt qua voeding, luiers etc.

'Ook ouders die adopteren, krijgen een kind (als het goed is) niet plompverloren mee en hop in het vliegtuig. Er moet, hoe kort die paar weken ook zijn, eerst een band gekweekt worden.'

Nou, toch wel, ik heb het vaak genoeg gezien: de papieren regelen kost vaak wel 1-2-3 wk en al die tijd zitten de nieuwbakken ouders met adoptiekind in een hotel of iets dergelijks. Het is dan niet de bedoeling dat kind weer terug gaat naar waar het vandaan kwam maar misschien zijn er verschillende methodes? Ik heb het bijv bij die 'kleine mensen' uit Amerika gezien met die moeder die arts is. Zij werd ziek en tot overmaat van ramp moest ze tijdens die periode naar huis en bleef haar man achter met hun geadopteerde zoon en nieuwe adoptiedochter en de oppas.

Vinden

Wat je vindt mag je houden ;-)
De wet is in ieder geval duidelijk. Vrouwen zijn baas in eigen buik, en als ze ervoor kiezen het kind te laten komen zijn beide ouders onderhoudsplichtig. Dat is in het belang van het kind.

Triva

Als ze tot een harmonieus co-ouderschap kunnen komen zou dat absoluut het beste zijn. Moeder moet zeker gestimuleerd worden om er wat van te maken dus co-ouderen geeft die ruimte. Mijn dochters hebben ook met jonge moeders in de klas gezeten. Dat ik er nog niets over gezegd heb, wil niet zeggen dat ik vind dat ze met een uitkering stil moet blijven staan.

Wat de gastouder betreft denk ik dat het altijd goed is om even een paar keer kennis te maken. Ik weet nog dat ik wel eens op kinderen gepast heb die mij amper kenden. Die oogjes met "ken ik jou?" vond ik wel sneu. Dus even investeren kan geen kwaad, als dat mogelijk is.

"Als ik de moeder was van de jongen zou ik dus mijn zoon pas geld en tijd laten geven als moeder structureel met haar toekomst bezig is anders gooi je het in een bodemloze put want wat verdient een jongen van 18 nu met een fulltime baan: nog geen 700 euro per maand!"

Ik snap waarom je dat zegt, maar voor zover ik weet is een jongen van 18 voor de wet volwassen en is het de kunst om op de achtergrond te blijven en mee te denken en niet voor te schrijven wat hij moet doen. Jij staat er strikt genomen buiten. (Ik zeg niet dat dat makkelijk is.) Jij bepaalt wel of je je huis openstelt voor de baby. Dat laatste is voor mij overigens nooit een probleem geweest. Natuurlijk staat de deur open.

Wat adoptie betreft heb je inderdaad wel gelijk dat zo'n kindje dan vaak al bij de nieuwe ouders is, maar voor de reis terug wordt ondernomen (heel veel indrukken voor zo'n kindje) is er toch al een basis gelegd.

Lange reactie trouwens op mijn kort gestelde vraag aan jou.