Regels m.b.t. klacht tegen gezinsvoogd

Als een ballonnetje

Sorry Richard en Annej, maar met de vergelijking van de voogd en de kinderpokken is alle geloofwwaardigheid in een keer uit dit draadje gefloept. Als een ballonnetje leeggelopen.
Jammer.
Miriam lavell

Helemaal eens met miriam

Er zijn vergelijkingen die de zaak zo uit verband trekken dat je verhaal ten onder gaat.
Hoewel Miriam vast de kinderlokker bedoelde en niet de kinderpokken

Annej

Je brengt het alsof er een keuze is. Mijn vraag dus, in mijn geval, wat is het alternatief?
Het is inderdaad de vergelijking die me verkeerd viel. Aan de ene kant een pedofiel die willens en wetens kinderen pijn doet om aan zijn eigen genot tegemoet te komen tegenover een persoon die op zijn of haar manier vast het beste denkt te doen, maar niet beter weet of incompetent is.

Meelezer

"Toevallig sta ik zelf bijna voor die keuze. " Daar was ik even benieuwd naar. Neemt niet weg dat ik Richard volledig kan begrijpen. Je kinderen kunnen voor hun leven beschadigd raken meegenomen door een gezinsvoogd. Die Kafka-achtige situatie is, vol goede intenties, gebaseerd op leugens en foute informatie en gebrek aan praktische en passende hulp is wat de BJZ ingrepen zo ernstig maakt. Een kinderlokker kan je kind ernstig beschadigen maar daarvan weet je nog dat die fout bezig is en dat valt uit te leggen. Je krijgt zelfs de nationale compassie over je heen als de dader gepakt wordt. Zij je kinderen kwijt en sta je machteloos toe te kijken hoe dat daar fout gaat, dan ben je zelf doelwit van uitsluiting en minachting.

Fouten

http://www.nrc.nl/rechtenbestuur/2012/11/24/het-recht-om-de-gordijnen-te-mogen-sluiten/
Als het over privacy gaat, nu weer over het belang van een nationale dna-database dan vergeet men dat de situatie in de jeugdzorg al lang zo is dat je ernstig beschadigd kunt raken door overheidsingrijpen en dat niemand dat rechtzet.
"Bijna elke week is er wel een schandaal van overheidsfunctionarissen die regels overtreden, de waarheid niet spreken of grove onverschilligheid tonen over menselijk leed, omdat ze dat in hun eigen (groeps-) belang achten. Ook valt er bijna elke week wel wat te lezen over mensen die het slachtoffer worden van gewetensarm overheidsgedrag, al dan niet in combinatie met een tunnelvisie."
En dan blijven we maar praten over de goede intenties van jeugdzorg en van de overheid?

Wat moet de gezinsvoogd met je kind

Ondanks dat ik een grove vergelijking maakte, vraag ik mij serieus af waarom de gezinsvoogd je kind zou willen meenemen. Misschien kunnen Huismusje en Meelezer dat uitleggen.

Ik zou het niet vertrouwen. Je geeft je kind niet zomaar mee aan een vreemdeling, lijkt mij. En zeker niet aan iemand waarvan je weet dat die je kind naar een geheim adres mag vervoeren. Om dan tegelijkertijd een uit huis plaatsing te regelen.

Dus mijn vraag: wat moet de gezinsvoogd in hemelsnaam met je kind?

Hand in eigen boezem

Dat mag je best vragen Richard. En het is niet meer dan redelijk dat daarop antwoord komt. Sterker nog: het lijkt mij logisch dat zo'n voogd dat overlegd.
Maar het gaat even om het beeld dat je schetste.
Een voogd is geen kinderlokker. Het is hooguit iemand in een papieren werkelijkheid van beroepsdeformatie, overbelasting en begrotinsproblematiek. Die voogd zelf heeft op geen enkele manier een relatie met het vervolg van de beslissingen die onder verantwoordelijkheid van die voogd genomen worden. Ja, dat is onderdeel van het probleem. Maar ook: die voogd is er niet op uit om kinderen door de gehaktmolen te halen vanuit een slechte inborst.
Bovendien is er ook die andere kant.
Deze voogd krijgt in dit draadje door de vraagsteller het gedrag van vader in de schoenen geschoven. Dat is niet terecht. Je kunt een voogd niet gebruiken om echtscheidingskwesties of onderlinge onenigheid over opvoeden op te lossen.
Als je iets kunt adviseren aan ouders en leerkrachten en buurvrouwen, dan is het dat. Een flink deel van de meldingen en de droevige verhalen komen voort uit betrekkelijk eenvoudige verschillen in opvatting over opvoeden. Tussen ouders, onder familie, met de buren of met school.
Iemand probeert gelijk te halen.
Dat gaat ten koste van het kind. Zeker als je in het vervolg de voogd de schuld geeft van het proces wat erop volgt.
Ja, er zijn omstandigheden dat de voogd je kind mag meenemen en dat dat weigeren meer op obstructie lijkt, dan op het behartigen van het belang van het kind. Bijvoorbeeld als de voogd het kind mee wil nemen om aan de bezoekregeling van de ex te voldoen.
Fred heeft in het andere draadje veel moeite gedaan om iets over de hand in eigen boezem op tafel te krijgen.
Dat zit daar.
Groet,
Miriam Lavell

M lavell

M Lavell: "Een flink deel van de meldingen en de droevige verhalen komen voort uit betrekkelijk eenvoudige verschillen in opvatting over opvoeden. Tussen ouders, onder familie, met de buren of met school."

Kijk, daar heb je de kern mee te pakken!

Alleen profileert Jeugdzorg meer met het beeld: "Als het niet goed gaat met het kind - Dan wordt het kind mishandeld of verwaarloost door de ouders - Het gezin heeft onze hulp nodig - Werken ouders niet mee met ons dan moet het kind helaas het huis uit"

Dan vraag ik mij sterk af wat voor nut Jeugdzorg nog heeft. Misschien moeten ze hun visie eens drastisch bijstellen.

Twee honden en het been

Nou nee. Het beleid is 'waar rook is, is vuur'. Tegelijkertijd is er het beleid om niemand van de kiftende partijen gelijk te geven. Dat is ook precies waarom een inhoudelijke discussie nauwelijks mogelijk is.
Er rest voogden al snel nog maar een middel en dat is dat kind tussen de kifters uit trekken en naar elders (waar dan ook) te verplaatsen.
Zo belanden er kinderen uit rigide gezinnen in nog meer rigide opvang.
Vroeger (voor het meisje van Nulde, e.d.) zat er een slot op de deur van gedwongen jeugdzorg, daar waar vermoed werd dat het om de kift tussen partijen ging. Dat slot is eraf gehaald. Heel veel processen zijn automatisch geworden.
Jeugdzorg (en AMK, kinderbescherming) moet van de wet handelen als er iemand piept. Ook als dat in feite maar om een triviaal verschil van opvatting over opvoeden gaat. Er is geen analyse.
Het proces is daardoor kafkaësk geworden. De stappen zetten zichzelf met als enkel doel dat ze afgevinkt kunnen worden. Als het op papier maar klopt.
Ik denk dat het anders kan, maar zo is het nu niet.
Als het je te doen is om het waarschuwen van ouders, leerkrachten en buurvrouwen, dan is het belangrijk om mensen te laten zien hoe het werkt. Maar niet met als doel om voogden aan de hoogste paal te hangen. Je doel zou moeten zijn dat mensen hun eigen opvatting over opvoeden relativeren. Ja, je kunt het heftig oneens zijn met iemands opvoedstijl, maar dat uitspelen via jeugdzorg biedt het kind geen hoop.
En ja, je kunt het heftig oneens zijn met je ex, maar verwacht niet van een voogd dat die jou gelijk gaat geven. Ook niet via formalistische omwegen als weigeren je kind mee te geven
Groet,
Miriam Lavell