Racistische uitingen

Fransien

"Ik merk dat ik bij sollicitaties mijzelf dubbel moet bewijzen, vooral als er zo'n dame van HR bij zit."

Een dame!

Ik moet eerlijk toegeven dat ik ze zelden tegenkom, de IT dames die wat kunnen. Een beetje management, dat kunnen ze dan nog wel (of denken), maar echt systemen begrijpen, beetje coden, dat zie je niet vaak.

En als je het wel ziet, geloof me, dan knuffelen we ze dood.In mijn omgeving zijn vrouwen in het IT management oververtegenwoordigd, maar in de echte IT ondervertegenwoordigd. En wij IT-ers merken bij een sollicitatie al heel snel of iemand begrijpt waar we het over hebben en of ze dan man, vrouw, LGBTI, hoofddoekje of niet zijn, dat interesseert mij in ieder geval geen fluit. Dat er nagenoeg geen vrouwen in 'harde' IT functies zitten komt omdat ze gewoon niet solliciteren. 40 sollicitaties, 0 vrouwen is heel normaal.

Koffiekop

"Het wordt wat mij betreft lastig communiceren als je elkaar al niet eens meer mag vragen 'waar je vandaan komt' in brede zin..."

Het wordt pas irritant als *iedereen* die vraag gaat stellen en dan ook nog bij de eerste kennismaking. Als je iemand al langer kent komt het vanzelf een keer ter sprake, maar een zekere terughoudendheid lijkt me gewenst.

Nuffannie

"Als jij als witte Nederlander in een shabby pooierbak rondrijdt, op een scootertje rondscheurt of er anderszins minder welvarend uitziet of deel lijkt te zijn van een lage sociaal-economische klasse (door de buurt waar je woont) wordt je er ook significant vaker uitgepikt. "

Zeker wel. Toen ik jong was en in zo'n shabby bak rondreed werd ik regelmatig langs de kant gezet ondanks mijn blonde krullen. Nu gebeurt me dat hoogstens eens in de 5 jaar.

De tijden en locaties waar je rondrijdt zijn ook van grote invloed. Als je zaterdagochtend je kind naar de hockey rijdt is de kans om aangehouden te worden nihil.

Sowieso is de kans om aangehouden te worden voor een man al *veel* groter dan voor een vrouw.

Discriminatie! Profiling!

Klopt Ad

Als het een sollicitatie bij techneuten is, heb ik een prima gesprek en word ik wel aangenomen. Zodra er zo'n dame van HR bij zit is het lachen. Echt, de vragen die je dan krijgt... Of ik wel besef dat er standby diensten zijn en hoe ik dat met de kinderen doe als er een invoering in het weekend is. En of ik me wel kan handhaven in een puur mannenomgeving (beter dan in een kippenhok). En dat zijn dan nog de milde vragen.

Op de werkvloer heb ik nooit problemen binnen mijn team. Ik sta technisch echt mijn mannetje wel. Buiten het team bij techneuten gaat het prima zodra we de techniek in kunnen duiken. Maar de keren dat er iemand op de vloer komt, iemand zoekt en dan altijd eerst mij vraagt waar die persoon zit, of waar de kast met kantoorartikelen is, of gewoon aanneemt dat ik de secretaresse ben...

O ja

Dat er zo weinig vrouwen in de harde IT zitten, komt vanwege de enorme vooroordelen die over die IT heersen.
Vooroordeel nummer één: je zit de hele dag achter een scherm en werkt helemaal alleen.
Het is juist teamwork waarin iedereen z'n eigen rol en specialisme heeft. Maar praatjes lossen geen storingen op en met ongeveer kom je er niet.
Vooroordeel nummer twee: het zijn allemaal autisten (heeft mijn dochter laatst gehoord).
Zie boven, je werkt continu samen met veranderende eisen en heel veel onverwachte situaties. De meeste mensen zijn heel normaal.
Vooroordeel nummer drie: meisjes/vrouwen kunnen niet exact denken laat staan systemen snappen.
Hier ga ik niet eens op in.

Ik werd door mijn eerste manager nog gevraagd of ik (Unix beheerder) niet door wilde groeien naar een wat meer management positie, daar kwamen de meeste vrouwen in terecht na verloop van tijd en dat was makkelijker in deeltijd te doen.
Ik ben in de techniek gebleven, veel leuker.

Fransien

"Vooroordeel nummer twee: het zijn allemaal autisten (heeft mijn dochter laatst gehoord)."

Allemaal is een groot woord, maar er zitten er best veel bij in diverse gradaties van Het Spectrum. Die hebben dan weer heel hard niet-autisten nodig om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen.

Vooroordeel

Eerst even Laura quoten (#171):

'Maar als kind vond ik zwarte piet geweldig, wilde ook wel graag een Zwarte Piet zijn, Zwarte Piet was cool, slim en lenig. Op zich juist een hele positieve figuur. Mee in de zak? Ja je keek wel uit, (Piet was ook nog een soort politie agent zeg maar) Nooit een figuur om heel bang voor te zijn, meer bewondering en ontzag. Zo had het toch ook gedraaid kunnen worden? Zwarte Piet steeds meer naast de Sint, niet als ondergeschikt figuur? Niet de dommigheid (die je inderdaad ook zag, maar als kind viel me dat blijkbaar minder op) en natuurlijk ook de oorringen en lippenstift niet meer, maar ik heb als kind Zwarte Piet nooit vergeleken met iemand van Afrikaanse afkomst en ik denk de meeste kinderen niet.'
Laura, ik ben het zo volledig met je eens! Van mij mag Piet zwart, paars of blauw zijn, mij maakt het niet uit. Zolang dat gezanik erover maar eens afgelopen is!

Dan over vooroordelen, want daar gaat het hier over. Racisme en discriminatie van minderheden (van welke vorm dan ook) zijn wat dat betreft op 1 hoop te vegen. Zolang een persoon zichtbaar voor de omgeving niet voldoet aan de algemene deler van de groep, zal de persoon kans lopen om uit de groep te worden gestoten. Mensen houden nu eenmaal van eenheid, allemaal hetzelfde. Dus als jouw uiterlijk of gedrag duidelijk afwijkt van die algemene deler, dan kunt je het schudden. En aangezien de algemene deler in Nederland nog steeds blank, gezond en hetero is, zijn er nogal wat mensen die daarmee te maken krijgen. Of dat ze nu 'maatschappelijk geaccepteerd' (denk aan de LBHTI gmeenschap) zijn of niet.

Het voorbeeld van Alkes:
'Of drie keer de vraag stellen aan een Turks-NL collega die gaat trouwen of ze zelf de bruidegom heeft mogen kiezen. En de collega lacht dan maar mee want ja als je zegt dat je het een stomme vraag vindt, dan word je een beetje als zeur gezien. "want hee, grapje en niet slecht bedoeld hoor".'
Herkenbaar. Ik maak vaak gebruik van een rolstoel en als mijn man die toevallig duwt, wordt ik gezien als niet alleen lichamelijk maar ook verstandelijk gehandicapt. Hoe vaak hem niet wordt gevraagd of 'mevrouw ook een kopje koffie wilt'? Of het wisselgeld aan de kassa aan hem wordt gegeven? Of ik gewoon niet ergens in kan of mee kan doen omdat Nederland helemaal nog niet zo rolstoelvriendelijk is, of mensen vergeten daar rekening mee te houden (denk b.v. bedrijfsfeestje)? Met die discriminatie zal ik ook de rest van mijn leven te maken hebben. Net als die collega van Alkes. Ik heb nl net als zij iets wat me zichtbaar doet afwijken van het gemiddelde en vooroordelen in de hand werkt.

Anonima

Je kunt discriminatie als gegeven beschouwen ("Ik zal er de rest van mijn leven mee te maken hebben"). Maar je kunt andere mensen niet verbieden dat zij het niet als gegeven willen beschouwen. Dat ze nu al weten dat hun kinderen gewoon een slechtere startpositie hebben louter om hun afkomst.
Overigens zijn er ook de nodige mensen met een handicap die discriminatie niet als gegeven beschouwen. Die zich wel druk maken over bejegening, over toegankelijkheid van de publieke ruimte. Het zal niet van de ene op de andere dag veranderen maar het opent wel ogen.
Maar ja, het zit ook gewoon niet in mij om maar lijdzaam af te wachten of iets verandert.

Alkes

"Maar ja, het zit ook gewoon niet in mij om maar lijdzaam af te wachten of iets verandert."

Precies. Met Alkes in de buurt kijkt die kassamevrouw wel 2 keer uit voor ze het wisselgeld aan de verkeerde geeft.

Go Alkes!

Anonima

Wat ik me afvraag , Anonima, wat doen jij en/of je man in zo'n geval dat er over je hoofd heen gepraat wordt? Wil en durf je daar iets van te zeggen, berust je er inmiddels in? Ik hoop dat je je blijft verweren in dit soort situaties.

Citaat: "ik heb als kind Zwarte Piet nooit vergeleken met iemand van Afrikaanse afkomst en ik denk de meeste kinderen niet."

Nouhou, mijn oudste riep als peuter toch echt in een winkelstraat enthousiast Zwarte Pietje tegen een oudere Surinaamse meneer. Vond ik toch erg genant. De NT2 klasjes (merendeels lager opgeleide vluchtelingen met een status /nieuwkomers met ingeslepen krompraat) die ik heb laten discussiëren over zwarte Piet stay or go, legden tot mijn verbazing die link weer totaal niet. De Eritreeër - heel veel zwarter wordt het niet - vond het 'een leuk feestje, feest altijd leuk". Neemt niet weg dat de figuur niet meer van deze tijd is als er grote delen van onze bevolking met gegronde reden aanstoot aannemen. Tegen alcoholconsumptie kijken we ook heel anders aan dan vroeger, dus ik als import zuiderling zou ik er een groot voorstander van zijn om en passant ook carnaval afschaffen

Verder heb ik geen uitgesproken mening over de discussie. De argwaan tegen alles wat anders is, is mensen van alle kleur eigen. Het denken in een zwart wit tegenstelling negeert de diversiteit van de bevolking en versluiert het probleem van de toenemende sociaal economische tweedeling en kansongelijkheid, en voedt het ressentiment van de witte onderklasse. Dit alles uiteraard naar mijn bescheiden mening.

Thera

Gewoon heel subtiel de actualiteit aangrijpen om het in een keer te regelen.===

Je bent op je wenken bediend. Weinig subtiel, dat dan weer wel. 😏 Wat denk jij, zouden de onverbeterlijke racistische kreten schreeuwerds straks wél hun leven beteren tijdens een goede pot voetbal?

"humor"

Ik heb zeker meegemaakt als kind dat mijn geadopteerde broers uitgemaakt werden voor "Zwarte Piet". Tja, in die tijd deden we maar of we dat grappig vonden en wuifden we het weg. Terwijl we best aanvoelden dat het niet grappig was.

Als zie echter in sommige hoeken van het internet (Reddit etc.) hoe het via flauwe "humor" is dat tieners de recht-extremistische hoek worden ingezogen, en hoe juist die "humor" de kinderen volledig onontvankelijk maakt voor kritiek of gewoon een rationele discussie.

Dus ik wil mijn kinderen bijbrengen wat wel en niet grappig is. En dat heeft alles te maken met machtsstructuren. Obama kan een grap maken dat hij toestemming moet vragen aan Michelle voor iets. Hillary zou diezelfde grap (dat ze toestemming moet vragen aan Bill) niet kunnen maken. Maar goed, dat soort analyses zijn ze nu nog veel te jong voor. Voor nu wil ik ze leren: grappen over iemands uiterlijk of afkomst zijn nooit grappig. Imiteren van iemands uiterlijk (spleetogen-gebaar, blackface) of accent is een belediging. En als degene over wie een grap gaat er niet om kan lachen, dan is het dus niet grappig.

Vorige week trouwens mijn moed bijeengeraapt om voor "zeurpiet" te spelen op school, en aangekaart dat ik het niet fijn vind dat mijn jongste van net 4 jaar "Hanky Panky Shanghai" geleerd heeft. Ik werd meteen begrepen en de juf gaat het bespreken met de duo, want ze vindt het zelf ook onacceptabel. Dat is toch een goede verdienste van KOZP, dat veel mensen de gedachtensprong van imitatie= stereotype=racisme nu een stuk sneller maken.

Kwantiteit

"Dus ik wil mijn kinderen bijbrengen wat wel en niet grappig is. En dat heeft alles te maken met machtsstructuren. Obama kan een grap maken dat hij toestemming moet vragen aan Michelle voor iets. Hillary zou diezelfde grap (dat ze toestemming moet vragen aan Bill) niet kunnen maken. Maar goed, dat soort analyses zijn ze nu nog veel te jong voor. Voor nu wil ik ze leren: grappen over iemands uiterlijk of afkomst zijn nooit grappig. Imiteren van iemands uiterlijk (spleetogen-gebaar, blackface) of accent is een belediging. En als degene over wie een grap gaat er niet om kan lachen, dan is het dus niet grappig."

Ik denk eigenlijk dat kwantiteit een onderschatte factor is. Eens een keertje ZP genoemd worden kan iedereen wel hebben, lijkt me. Als het regelmatig voorkomt wordt het snel vervelend. Die semi-racistische liedjes geven daar een soort legitimiteit aan. Als je Ahnky PAnky Shanghai in de klas leert waarom zou je het dan niet tot vervelens toe tegen je klasgenootje van aziatische afkomst debiteren?

Grappen over lichamelijke of andere semi-permanente eigenschappen worden al heel snel vervelend. Naamgrappen bijvoorbeeld. Ik heb een collega met een best merkwaardige naam, maar ik bijt op mijn tong om daar ook maar het minste blijk van te geven, wetende dat ze dat waarschjnlijk al honderden keren heeft meegemaakt.

De angel zit m in de herhaling.

Humor is the key

Precies, de angel zit 'm in de herhaling. En je weet nu eenmaal dat je er vaker mee te maken gaat krijgen wanneer je niet de meest gangbare huidskleur hebt. Of in een rolstoel zit. Of niet-hetero bent. Dan moet je een dikke huid kweken en er met humor mee om gaan. Een kwinkslag terug geven als je er mee te maken krijgt, in de hoop dat de andere partij zich schaamt en/of zich realiseert wat hij/zij eigenlijk doet/denkt.

Iemand vroeg hoe ik reageer als er aan mijn man gevraagd wordt of ik koffie wil. 'Als je er een cappuccino van maakt, vergeef ik je' doet het heel goed. Zoiets doe ik ook als er impertinente vragen worden gesteld. Zo maak ik, voor afstanden, gebruik van een scootmobiel. Ja, zo'n 'liever lui dan moe' ding. Over vooroordelen gesproken.. ik word er soms op aangekeken. Ik heb wel eens met een stalen gezicht een hele verhandeling gehouden, dat ik in dat ding zit op verzoek van mijn man. Omdat ik zo'n ontzettende last heb van zweetvoeten en dat dat een stuk minder is als ik niet zo veel loop. Die blik die je terug krijgt..;-)

Anonima

Knap dat je dat kan.

Ik doe het niet, ik laat zeer duidelijk blijken dat ik het gedrag/ of de opmerking van de ander absoluut niet kan waarderen, soms negeer il de opmerking, maar dan zorg ik dat mijn blik genoeg zeg

Ad Hombre

Goh wat een rare sneer. Alsof politiek activisme gelijk staat aan afkatten van een winkelmedewerker.
Ik kan ook wel dergelijke kwalificaties koppelen aan jouw opvattingen hier op OO, maar eerlijk gezegd dacht ik dat niveau net wat hoger lag.

Hand in eigen boezem

Kijk, ik heb natuurlijk de mazzel dat ik mijn uiterlijke afwijking (de rolstoel) pas later gekregen heb. Da's anders dan wanneer je bv al in dat donkere vel geboren bent. Ik weet van mezelf dat ik ook best last heb van automatische vooroordelen. Had ze zelfs over rolstoelers, totdat ik er een werd..:-) Zo heb ik moeten leren dat zitten in een rolstoel niet perse betekent dat je helemaal niet meer kunt lopen, zoals ik vroeger dacht.

Daarnaast houd ik van zelfspot. Check de website van Wheelchairmaffia eens. Bv de shirts en sweaters die ze verkopen, met teksten als 'I'm only in it for the parking'.. ik houd ervan!

Natuurlijk is dat een manier van 'coping', maar wel een die mij beter bevalt dan verzuring. Uit mijn werkomgeving (luchtvaart) ken ik genoeg voorbeelden van mensen die direct de 'rascisme kaart' trekken als er iets gebeurd wat ze niet bevalt. Ze hebben niet gewoon te veel bagage bij zich of zijn te laat bij de gate. Nee, ze worden gediscrimineerd. Dat vind ik het andere einde van het spectrum.

Anonima

"Kijk, ik heb natuurlijk de mazzel dat ik mijn uiterlijke afwijking (de rolstoel) pas later gekregen heb. Da's anders dan wanneer je bv al in dat donkere vel geboren bent."
Dat is ook een afwijking?

Ik als eens in een boek over sociologie zoiets: wij zeggen vaak dat we niet racististisch zijn, maar als je dochter dan met een wit iemand thuiskomt, is dat toch niet zo makkelijk als je dacht."
Ik vond dat zo mooi, dat je even denk, he...

Van mij mogen we een paar jaar over mensen met kleur en kleurlozen gaan praten. Tot we afgeleerd hebben in afwijkingen te denken. Of nou goed, eventjes doen we het zo, mensen met kleur en kleurlozen, eh met allerlei tinten van heel licht tot heel donker, en dan gewoon mensen.

Ja Thera dat is een afwijking. Een afwijking van de grote algemene deler. Iets uiterlijk zichtbaars, niet te negeren, waardoor je afwijkt van wat als de norm wordt gezien.

Hier in Nederland is de norm blank, welvarend, gezond, jong en slank. Dat is het voorbeeld dat ons in de media als ideaalbeeld wordt voor gehouden.

Rood haar

Dat is ook een afwijking? En groene open?
Ik vind het best wel absurd wat je beweert. Er is een norm voor huidskleur....

Positief

Hier in Nederland is de norm blank, welvarend, gezond, jong en slank. Dat is het voorbeeld dat ons in de media als ideaalbeeld wordt voor gehouden.===

Ik vind dat op ze bij de NPO aardig hun best hebben gedaan om de uiterlijkheden te mêleren. Je kunt niet bepaald meer zeggen dat alleen de witte man of vrouw het beeld domineert. Ook zijn ze niet bang om iets meer gezette presentatoren voor de camera te zetten. Ja, er zijn ook nog mensen waarvan ik verzucht 'zo zou ik er ook wel uit willen zien', maar dat vind ik eigenlijk ook normaal. Een goed figuur mag er ook zijn.

Kleurloos

Of nou goed, eventjes doen we het zo, mensen met kleur en kleurlozen, eh met allerlei tinten van heel licht tot heel donker, en dan gewoon mensen.===

Ik hoop toch nooit als kleurloze aangemerkt te worden.

Niet wit afwijkend?

Dat kun je anno 2019 bijna '20 toch echt niet meer beweren. Als mensen in de huidige tijd nog van hun stoel vallen omdat een gekleurd iemand eigenlijk net zo is als hij of zij zelf, dan vraag ik me af onder welke grote steen diegene heeft gelegen. Ik heb soms de indruk dat hoe verder je van 'de grote stad' verwijderd raakt, hoe meer je struikelt over dat soort grote stenen.

Anonima

"Hier in Nederland is de norm blank, welvarend, gezond, jong en slank. Dat is het voorbeeld dat ons in de media als ideaalbeeld wordt voor gehouden."

Wat hoort in dit rijtje niet thuis? Juist, blank! Want overal wordt (vaak heel verkrampt) gezorgd dat er niet-blanken worden bijgehaald. Weet je nog de mini-rel die de nieuwe OO huisstijl hier teweeg bracht? Zo'n blank gezinnetje, dat kon niet meer in deze tijd!

De diversiteit wordt je overal door je strot geduwd. Op bijna iedere groepsfoto in folders e.d. zie je wel een hoofddoek, alsof dat geen teken van religieus fundamentalisme is maar iets heel normaals.

Ach nee toch Ad!

Een hoofddoekje is een religieus teken, ja, en dan? Voor zover ik weet is het niet verboden en er zijn nou eenmaal vrouwen met een hoofddoekje.
Misschien een beetje wennen in een samenleving die steeds verder teruggetrokken is van religieuze uitingen, vooral van mensen met een migratie achtergrond.

Een nikab, of gezichtssluier is een andere zaak, gelukkig komt dat nog niet heel erg veel voor en zal zeker op OOL niet gekozen worden om een meer 'diverse' samenleving te laten zien.

In een samenleving met mensen met een verschillende huidskleur en uiterlijk/achtergrond is het wel raar om een hoogblond gezinnetje op je voordeur te zetten. Je wil toch ook dat diverse ouders zich herkennen in OOL? Of vergis ik me daarin? Is het de bedoeling dat OOL een 'witte' enclave wordt van 'witte' mensen die het liefste gedachten uitwisselen met eigen soort?