Ouders en schoolzwemmen: wie is verantwoordelijk?

De uitspraak.

De leerkrachten zijn niet strafbaar bevonden maar wel mede-verantwoordelijk.

Schoolzwemmen en protocol.

https://www.rijksoverheid.nl/.../protocol-schoolzwemmen/brief2k-2001-1620

Alle lessen gegeven onder schooltijd en/of in opdracht van school vallen onder de verantwoording van school, ook schoolzwemmen.

Wat de loonlijst van het zwembad hier mee te maken heeft begrijp ik niet. Schoolzwemmen vindt plaats onder schooltijd, leerkracht staat daar op de loonlijst. En is verzekerd via school, neem ik aan. Leerkracht mag zelfs de zwemles onderbreken als hij/zij vermoedt dat de veiligheid van de kinderen in het geding komt.
Leerkracht heeft namens de ouders de verantwoording over de kinderen tijdens schooltijd, bij welke activiteit dan ook. School hoort ervoor zorg te dragen dat dit veilig verloopt.

Flanagan.

De leerkrachten van mijn zoon bleven wel degelijk bij de kinderen die geen zwemdiploma hadden. Er werd niet alleen gewacht tot de kinderen klaar waren met de zwemles om weer te vertrekken naar kleedkamer.
De leerkrachten wisten wie er een oorontsteking had gehad, wie er alleen een A diploma had, wie bang was en een hekel aan zwemles en wie er nooit oplette door zijn ADHD. Riepen het eigengereide kind bij zich zodat de zwemles door kon gaan en plakten een pleister op een teen die gestoten was.

Meerdere kapiteins hoeft geen probleem te zijn als de afspraken maar duidelijk zijn. Schoolzwemmen is een schoolse activiteit, de leerkracht heeft geen pauze.

Flanagan.

"Hier was de samenwerking tussen zwempersoneel en leerkrachten minimaal, zo voorkomt men dat er meerdere kapiteins op een schip varen."

Juist door de minimale samenwerking is Salam verdronken. De leerkrachten kenden haar, het zwembadpersoneel niet. Juist het gebrek aan samenwerking en communicatie is waar de rechter over viel.

Slecht luisteren

Ginny en Bieb, wil40 voert een bijzonder geduldig en zeer compleet betoog met alle informatie die jullie nodig hebben om wél te begrijpen wie welke verantwoordelijkheden heeft.
Ik begrijp niet zo goed hoe jullie dat van tafel kunnen vegen met toch maar weer wel een eigen mening.

Ik geloof dat slecht luisteren - niet willen horen wat er gezegd wordt - ook een oorzaak van dit soort ongelukken is.

Miriam en Wil

Blijkbaar zijn hieromtrent wettelijk dingen geregeld. En ik vraag me dus zeer af of iedereen (zowel school zowel de individuele leerkracht) hiervan voldoende van op de hoogte is. Blijkbaar dus niet. En dat is een zeer kwalijke zaak. Niet alleen ivm de schuldvraag, maar vooral voor de veiligheid van de kinderen.
Ik vraag me sowieso af of dergelijke wettelijke bepalingen vanuit de overheid, niet meer beleidsstukken zijn om de boel dicht te timmeren, dan dat ze zich beseffen (de overheid), dat dit heel duidelijk gecommuniceerd moet worden. Want ik durf te wedden dat veel leerkrachten (en scholen) dus denken dat de badmeester de verantwoording heeft in en om het bad. Dat weet ik zeker. Want ik weet zeker dat als de leerkracht(en) dit wél weten, ze die verantwoording ook nemen. Dan staan ze er met hun neus boven op.

De vraag is sowieso of dit wel een goed overheids protocol is. Als de overheid stelt dat onder schooltijd de school altijd verantwoordelijk is, hoe ziet men dat dan met een schoolreisje? De juf kan niet de hele klas onder haar hoede nemen, dus kinderen worden verdeeld onder (meestal) ouders. Dat zou dus betekenen dat als een ouder onoplettend is en er een ongeluk oid gebeurt, alsnog de juf verantwoordelijk is. Ook al is die juf met haar eigen groepje ergens anders in de dierentuin. Nou neem ik aan dat de rechter de betreffende juf niet zal veroordelen (of de school veroordeelt wordt door de rechter durf ik niet te zeggen), maar juf mag zich toch mooi eerst verantwoorden bij de rechter én is in eerste instantie schuldig.
Vraag me af of de overheid over dergelijke dingen nadenkt, over de consequenties enz. Nog los van het feit of de communicatie daar heel duidelijk over is en dat men in de praktijk zich daar helemaal niet van bewust is.
Ik denk dat dit soort wetten (eigenlijk alleen bedoelt om de boel dicht te timmeren), meer kwaad dan goed doen. Zeker in het geval van een zwembad, omdat daar professionelen aanwezig zijn (weer iets anders dan een willekeurige ouder op een schoolreisje). Leg die verantwoording in de situatie schoolzwemmen dan ook alleen bij hún. Dan is dat, óók voor de badmeesters, volkomen duidelijk.

Niet alles op een hoop gooien Miriam

De uitspraak laat duidelijk zien dat er verschil in schuld en veranrwoordelijkheid is.
Het gaat om nalatig zijn.

En zo werkt het tijdens een schoolreis ook.
De juf moet vooraf een inschatting van de risico's maken en wellicht daarom brokkenpiloot Pietje maar in haar eigen groepje nemen of met goeie instructies bij een door de wol geverfde moeder.

Maar als er een uit de achtbaan valt omdat de medewerker van de binnenspeeltuin de gordeltjes niet goed genoeg aangespannen heeft, is dat niet haar verantwoordelijkheid.

Juf strafbaar

bieb:"De vraag is sowieso of dit wel een goed overheids protocol is. Als de overheid stelt dat onder schooltijd de school altijd verantwoordelijk is, hoe ziet men dat dan met een schoolreisje?"

We hebben het over wetgeving. De protocollen moeten door de beroepsgroepen en betrokkenen zelf uitgewerkt worden. De overheid geeft voor dergelijke protocollen soms voorbeelden. Dat zijn nooit voorschriften voor de uitvoeringspraktijk.

Je vraag over schoolreisje vind ik gek.
Stuur jij nu al die jaren je kinderen mee op schoolreis zonder te weten wie er op ze let?

De leerkrachten zijn verantwoordelijk. In en buiten de school.
De school moet daar een protocol voor hebben. Als de school derden in de uitvoering betrekt, dan moeten die ook in dat protocol beschreven zijn en gekend worden.

"Dat zou dus betekenen dat als een ouder onoplettend is en er een ongeluk oid gebeurt, alsnog de juf verantwoordelijk is."
Dat zou betekenen dat de juf strafbaar is en de ouder verantwoordelijk. Er is namelijk geen twijfel over dat de juf in die situatie meer verantwoordelijkheid draagt dan de ouder.

Ja, ik vind het ook gek dat de relevante wetgeving in het onderwijs totaal onbekend lijkt. Dat was in al zo 1998 zo (verdrinking in Naarden). In 2000 heb ik er op de school van mijn kinderen nog naar verwezen toen er op die school iets niet zo veiligs aan de hand was. Daar is ook nog controle van de arbeidsinspectie aan te pas gekomen. Ik hoop van harte dat die toen opgedane kennis niet opnieuw verloren is gegaan.

Leerkracht is een bijzonder verantwoordelijk beroep in allerlei opzichten. Ook in dit opzicht. Dat d Pabo daar geen aandacht aan besteed is een schande.

Miriam

"Je vraag over schoolreisje vind ik gek.
Stuur jij nu al die jaren je kinderen mee op schoolreis zonder te weten wie er op ze let?"
En ik vind deze reactie gek.... Hoe bedoel je? Ik weet dat ze in groepjes gaan en ik weet dat dat niet per definitie de juf is, maar een ouder. Ja, en dan? Ik heb het daarover, omdat dat zo gaat. En vooral om de schuldvraag. Niet om het feit of mijn kind veiliger bij juf of bij moeder A of bij vader B is. Dat doet hier niet ter zake.

"Dat zou betekenen dat de juf strafbaar is en de ouder verantwoordelijk. Er is namelijk geen twijfel over dat de juf in die situatie meer verantwoordelijkheid draagt dan de ouder." (betreffende schoolreisje)
Dat bedoel ik dus. Wat is dat voor onzinnige wet? Voegt dat iets toe aan de veiligheid van de kinderen? Is dat realistisch? Nou nee zou ik zeggen.
De enige optie als de wet het zo wil stellen, is nergens met de kinderen naartoe waar de kinderen niet onder de hoede van de juf zijn (schoolreisje bijv.) of in situaties waar de professionaliteit van de juf ontbreekt (het beroep badmeester).

Ben het wel met je eens dat de PABO meer aandacht moet besteden aan deze verantwoordelijkheden en de wet daaromtrent. Rest de vraag of er dan niet een heleboel studenten gaan afhaken (verantwoordelijkheid hebben in situaties waar je niet de macht over hebt).

En wat ik me ook afvraag: hoe zit het dan met een VO? Nog steeds (grotendeels) minderjarigen. Kinderen die verplicht naar school moeten en toevertrouwd worden aan de school en de docenten. Het zijn geen kleuters meer en worden (en kunnen) niet aan het handje worden vastgehouden. Wat als een kind in de pauze buiten het schoolplein iets gebeurt? Of ze fietsen zelfstandig terug van een activiteit? Iets moet wel uitvoerbaar en realistisch zijn lijkt mij.

Wat begrijp je nou niet?

Ja Bieb, daar wordt het veiliger van.
Het gaat nu juist niet om individuele competenties (is oppasser A beter dan maar om het geheel waarbinnen door duidelijke afspraken helder is wie waar precies op let en wie wat doet als er iets fout gaat.

Het is net alsof jij denkt dat er alleen maar een mogelijk schuldige wordt aangewezen. Dat is natuurlijk niet zo. Er wordt aangewezen wie de leiding heeft en van daar moeten de taken via het protocol verder verdeeld worden.

Heb je wel eens een ehbo cursus gedaan? Zou je eens moeten doen. Nooit weg en heel leerzaam.
Een van de dingen die je leert is taken verdelen.
Wie doet wat, wie let waar op?
Het belang daarvan wordt ook uitgelegd.

Ook op je werk

Overigens, ja dat geldt ook voor het vo.

Het geldt zelfs voor het bedrijfsuitje. De chef is meer verantwoordelijk dan de koffiejuffrouw. De werkelijke rolverdeling ligt vast in een calamiteitenprotocol (wat als er brand uitbreekt, iemand ziek wordt), dat een variant heeft (hoort te hebben) dat op het bedrijfsuitje (abseilen in de ardennen) van toepassing is.

Het heeft helemaal niks met leeftijd te maken, behalve dan dat je bij basisschoolkinderen bijna geen eigen verantwoordelijkheid hebt.

Nou Miriam

Wbt een bedrijfsuitje is dat natuurlijk totaal onzin. Als wij gezamenlijk als afdeling (allemaal volwassen uiteraard) bedenken dat we als uitje gaan moutainbiken, dan is mijn chef echt niet verantwoordelijk hiervoor. Hoe kóm je erbij. Mijn chef is verantwoordelijk voor de werkzaamheden op de afd., verantwoordelijk voor de resultaten, heeft een rol in het welzijn op het werk enz. Maar als ik tijdens het mountainbiken zonodig van een te hoge heuvel, een te gevaarlijke move maak, is hij daar toch echt niet verantwoordelijk voor. Daar heeft hij ook niet voor geleerd...., staat niet in z'n contract of in z'n functie-omschrijving.
Calamiteiten op het werk (bijv. brand) ligt bij de bhv'ers, dat is niet per definitie mijn chef. En áls er al protocollen zijn voor bedrijfsuitjes, dan zal ook dát vanuit de directie geformuleerd moeten worden. Dat is normaliter niet zo. Hoe dan ook, zal mijn chef nooit op enige wijze voor de rechter komen te staan als ik onverstandige dingen doe op een bedrijfsuitjes. Dat weet jij ook.

"Het heeft helemaal niks met leeftijd te maken, behalve dan dat je bij basisschoolkinderen bijna geen eigen verantwoordelijkheid hebt" (dat gaat dus over VO kinderen die bijv. zelfstandig naar huis fietsen vanaf een activiteit).
Daar omzeil je dus mooi de stelling..... Hoe is dat dan precies in de wet vastgelegd? Ben benieuwd.

Hoe dan ook: als leraren verantwoordelijk zijn voor zaken die gebeuren in en rond het bad, dan zal dat héél duidelijk moeten zijn. Als leraren niet beter weten dan dat de professionals in het zwembad dé personen zijn die verantwoordelijk zijn in en rond het bad en de kennis en kunde hebben om in te grijpen, dingen te overzien en in te schatten enz, dan gaat er iets goed fout. Dan kan er leuk een wetje geschreven zijn. Duidelijkheid en afspraken met de betreffende personen lijkt mij zinniger dan wijzen naar een wet, waar het gros niet eens weet wat er precies in staat.

Bieb

"Dan kan er leuk een wetje geschreven zijn. Duidelijkheid en afspraken met de betreffende personen lijkt mij zinniger dan wijzen naar een wet, waar het gros niet eens weet wat er precies in staat."

Maar wat wil je hiermee nou zeggen?
Dat de juf er niets aan kan doen 'omdat ze het niet wist'?

Een van de meest opvallende dingen in deze zaak is juist dat de leerkrachten niet wisten hoe de verantwoordelijkheid geregeld was. Ik vind het onbegrijpelijk dat leerkrachten met een groep kinderen naar het zwembad gaan en dit niet weten in welke mate zij verantwoordelijk zijn. Dat wil je als leerkracht toch gewoon helder hebben? En als je dat niet op de PABO hebt geleerd (voor wat dat waard zou zijn, want wetten veranderen nog wel eens), dan stap je toch naar de directeur? Dan zeg je toch: ik ga pas naar het zwembad als je mij helder hebt uitgelegd hoe dat precies zit met de verantwoordelijkheid?

Lijkt me duidelijk

Bieb "Als wij gezamenlijk als afdeling (allemaal volwassen uiteraard) bedenken dat we als uitje gaan moutainbiken, dan is mijn chef echt niet verantwoordelijk hiervoor. Hoe kóm je erbij. "
Zie de arbo-wet.
De arbo-wet bepaalt dat degeen die opdracht geeft verantwoordelijk is. Als het bedrijf een uitje geeft waar je geacht wordt aanwezig te zijn (team building?), dus eigenlijk net zoiets als schoolreis, dan gaat die verantwoordelijkheid ook op.

"Hoe dan ook, zal mijn chef nooit op enige wijze voor de rechter komen te staan als ik onverstandige dingen doe op een bedrijfsuitjes. "
Als het overduidelijk jouw onverstandige handelen is, willens en wetens in strijd met de veiligheidsinstructies of wat je redelijkerwijs zelf had kunnen weten, dan niet. Maar als het gedrag jou niet te verwijten valt omdat jij mogelijk niet beter weet en je ook niet tegen gehouden bent, dan wel.

Wat dat betreft dragen leerkrachten (en leidsters van de kinderopvang) meer verantwoordelijkheid. Van kinderen kan namelijk minder eigen verantwoordelijkheid verwacht te kunnen worden.

"Daar omzeil je dus mooi de stelling....."
Welke stelling?

Eigen verantwoordelijkheid is volgens mij vooral in jurisprudentie beschreven. De grens tussen de verantwoordelijkheid van de een en de ander. Oh ja, en natuurlijk: met 18 ben je volwassen, vanaf 16 word je geacht kleine aanschaffingen te kunnen doen en ene brommer te besturen. Zijn zo van die dingen die met verantwoordelijkheid gepaard gaan.
Dat is je toch wel bekend?

Ijsvogeltje

"Maar wat wil je hiermee nou zeggen?
Dat de juf er niets aan kan doen 'omdat ze het niet wist'?"
Waar het om gaat: blijkbaar gaat de leerkracht ervan uit dat de badmeesters het in en om bad gebeuren in de gaten houden én uit hun professionaliteit weten wat ze doen. En blijkbaar gingen de badmeesters ervan uit dat de leerkracht ook een deel op zich nam. Daar gaat het dus fout. Of niet soms? Als de leerkracht had geweten dat zij daar net zo verantwoordelijk voor is, dan had ze er met haar neus bovenop gestaan.

Dat het helder zou moeten zijn, is absoluut noodzakelijk. Maar als school dat niet zo ventileert, dan zou ik als leerkracht er ook vanuit gaan dat de badmeester in en om het bad de degene is die de verantwoording heeft en de know how.
Kijk: als een badmeester een kind zonder diploma in het diepe laat zwemmen omdat hij uit zijn professionaliteit weet dat dat een methode is én weet hoe hij moet ingrijpen als het mis gaat, hoe te handelen, hoe te coachen enz. Dan kan je daar als leerkracht wel spastisch bij gaan staan van oh help hij kan nog niet zwemmen, en oh help ik ben ook verantwoordelijk en oh help gaat dat wel goed, dan begrijp je mss wat ik bedoel..... Die leerkracht kan dan niet zeggen: nee, dat mag en kan niet, want ik ben ook verantwoordelijk. Nee, de badmeester is daar voor. Én verantwoordelijk voor.

Miriam

"De arbo-wet bepaalt dat degeen die opdracht geeft verantwoordelijk is. Als het bedrijf een uitje geeft waar je geacht wordt aanwezig te zijn (team building?), dus eigenlijk net zoiets als schoolreis, dan gaat die verantwoordelijkheid ook op."
Nee, ik heb het niet over teambuilding (brrrrrr). En ook niet over een verplichting. Ik heb het over een gewoon gezellig uitje 1x per jaar waar een bepaald budget voor is en gezamenlijk wordt gekozen hoe en wat. Dus niks geen opdracht enz. Maar wél onder werktijd en wél (uiteraard) chef aanwezig. Is hij dan verantwoordelijk voor de wet als ik zonodig van een te hoge heuvel wil af stuiteren?

"Als het overduidelijk jouw onverstandige handelen is, willens en wetens in strijd met de veiligheidsinstructies of wat je redelijkerwijs zelf had kunnen weten, dan niet. Maar als het gedrag jou niet te verwijten valt omdat jij mogelijk niet beter weet en je ook niet tegen gehouden bent, dan wel."
Hoezo? Als er al veiligheidsinstructies zijn, dan is dat van het bedrijf (als daar al sprake van is) waar de activiteit wordt uitgevoerd. Of weet mijn chef meer van moutainbiken, wat wel en niet kan, veiligheid enz. dan ik? Hoezo, niet zijn business. Niet zijn verantwoording.

En dan heb je het over (enig) eigen verantwoording kunnen nemen op bepaalde kinderleeftijd. Ja, dát is nou vaag....! Waar ligt dan de grens (ook in een wetje gemoffeld??). Kind A van 14 doet de meest onverantwoordelijke stomme dingen, terwijl hij, omdat hij 14 is, geacht wordt bepaalde dingen aan te kunnen en kind B van 6 weet dondersgoed wat wel en niet te doen.
Dus als je met een VO klas met 14 jarigen naar een activiteit fietst dan mag je aannemen dat de kinderen allemaal enig verantwoordigingsgevoel hebben, gevaar inzien enz? Is dat vast gelegd in een wet, protocol? En wat als er wat gebeurd?
Ik ben benieuwd.

als de baas betaald

is de baas verantwoordelijk.
Als jullie er verlof voor opnemen en zelf betalen dan is de baas niet verantwoordelijk.

Daarom zijn bij ons uitjes als mountainbiken, solextours en skieen al heel lang niet meer toegestaan als bedrijfsuitje. Het risico dat er iets gebeurt is te groot en dan is het bedrijf aansprakelijk en het bedrijf wordt dan gerepresenteerd door de manager.

En wij vinden dat dat dan allemaal zo moet? Want dat staat in de wet....... We worden er beter en wijzer van enz?. We hebben geen eigen mening meer? Niet dar dat iets verandert in de wet wet, maar wel iets om over te discussieren, Maar ook dat kan blijkbaar niet. Jammer.
Gelukkig hebben we rechters en hopelijk met enig realiteitszin.

Bieb

Er kan van alles verkeerd gaan tijdens een uitje. Ook als ik privé een kinderverjaardag vier stop ik 4 kinderen in mijn auto. Dan krijg ik een klapband en sodemieter tegen de vangrail. Helaas, 2 kindjes zijn ter plekke overleden.
( Bewaar me)

Tijdens het politieonderzoek blijkt dat ik teveel gedronken heb, de kinderen geen gordel om hadden en ik reed 160. Ik vermoed dat ik voor de rechter mag verschijnen en dat ik dood door schuld aan mijn broek heb hangen.

De bedoeling is dat ik me netjes aan de snelheid houd, de kindjes een gordel droegen en ik nuchter was. Zelfs mijn band die geklapt was, was niet versleten en ondeugdelijk. Het was domme pech. Ik heb een levenslang trauma, maar dat was het dan ook wel.

Daar ging deze rechtszaak over, de ouders van Salam hebben 5 volwassenen aangeklaagd omdat ze hun nalatig vonden en dat de dood van hun kind voorkomen had kunnen worden. Ze gaven hun kind mee aan de leerkrachten naar schoolzwemmen, met het idee dat er goed op haar gelet zou worden. Net zoals aan mij met een kinderfeestje, aan de scouting of de gymclub.

Hoe het schoolzwemmen verder geregeld wordt, wie, wat en hoe verantwoordelijk is hoeven wij als ouders niet te weten. Ook de verdeling van taken niet. De leerkracht, het zwembadpersoneel moeten hierover duidelijke afspraken maken, met school, vastgelegd in een protocol.
Het protocol was er ook, maar ja, dan moet je het wel lezen en je er aan houden.

Als ik mijn kind naar school breng lever ik hem/haar af bij de juf en die zorgt dat ik hem/haar om half 4 weer veilig op kan halen. Dus in die zin begrijp ik de ouders van Salam heel goed. Ze dachten dat hun kind veilig was, er zou op haar gelet worden. Zij vinden dan ook dat de leerkrachten ook schuldig zijn, vandaar dat die ook aangeklaagd waren.

Bieb

De ouders van salam klagen niemand aan. Dat heeft het Openbaar ministerie gedaan.

Geldt ook voor wil

De opmerking van vlinder geldt ook voor wil.
Het OM is hier tot vervolging over gegaan. Dat gebeurt niet zo vaak bij ongelukken in deze context. Dat toch wel doen heeft een duidelijke signaalfunctie. De eerste keer dat het OM dat deed ivm schoolzwemmen, was nav de verdrinking in Naarden. Nu deze keer is het OM er harder in gegaan: Men had meer kunnen weten, er zijn nu (wel) protocollen.

In Nederland vindt strafvervolging niet plaats op het verzoek van burgers. Je kunt niet het OM op iemand afsturen. Je kunt wel het OM verzoeken/eisen om tot vervolging over te gaan (is een procedure voor), maar het OM (of de rechter) beslist.

Ja, daar worden we wijzer van

BIeb:"En wij vinden dat dat dan allemaal zo moet? Want dat staat in de wet....... We worden er beter en wijzer van enz?. "
Ja. Het wordt er veiliger van. Mensen denken beter na over uitjes, welke risico's daarmee gepaard gaan en hoe die te vermijden zijn. Zie verder het betoog van wil40.

Tenminste, dat zou zo moeten zijn.
Bij jou op je werk kennelijk niet.
Daar zou je toch eens wat aan moeten doen.

Overigens is die wet, zoals dat altijd gaat, in overleg gemaakt. Bedrijfsleven, vakbonden, verzekeraars en veiligheidsexperts, ze zijn allemaal betrokken.

Ik begrijp niet zo goed waarom jij opziet tegen het organiseren van jullie gezellige uitje op de manier zoals het moet. Als je baas, je chef en je collega's je lief zijn, dan doe je enthousiast je best om een werkwijze te vinden. En dan is er veel mogelijk, zie ook het betoog van Wil40

In antwoord op je vraag

Bieb:"Dus als je met een VO klas met 14 jarigen naar een activiteit fietst dan mag je aannemen dat de kinderen allemaal enig verantwoordigingsgevoel hebben, gevaar inzien enz? Is dat vast gelegd in een wet, protocol?"

Dit forum gaat niet zelden over de grenzen daarvan. Hoeveel zakgeld, hoe laat naar huis, kan die film wel, een oudere vriendje, of 'hoe vind ik een kamer voor mijn kind' met ene hausse aan reacties van mensen die menen dat kind dat zelf moet doen.

Kortom: over wat je van kinderen zo ongeveer kunt verwachten, daar zijn meningen over. In werkelijkheid liggen die meningen minder ver uit elkaar dan je soms zou denken. De rechter pikt de meest gangbare opvatting. Daar worden ook bijzonderheden bij betrokken. Bijvoorbeeld zoals bij dit kind dat het geen Nederlands sprak.

Een 14 jarige Amsterdammer kan gevaarloos met de tram van zuid naar noord. Dezelfde leeftijd uit de polder kun je niet zo de eigen gang laten gaan. De verdwaalt, raakt in paniek, wordt gerold. Die heeft dus wat meer omkijk nodig.

Moeilijk is het niet.
Je moet er als direct betrokkene wel zelf over nadenken. Vandaar dat er voor de protocollen wel een raamwerk is, maar dat dat per omgeving moet worden gedefinieerd

nu worden dingen weer anders geinterperteerd

Ten eerste begrijp ik de ouders van Salam volledig. Daar gaat het mij ook niet om. Maar die bepalen natuurlijk niet wat er verder wel of niet gebeurt. Mij gaat het er om wat het OM wel of niet doet. En ik reageer op meningen hier op het forum over de schuldvraag. En heb een mening over wie IK vind wel of niet schuldig is en hoe het M.I. zou moeten zijn. Én over wetten/protocollen die blijkbaar niet overduidelijk zijn. Met alle gevolgen van dien. Dus nogmaals, dat heeft niks met de insteek van de ouders van Salam te maken.

En Miriam: Je draaft weer door over dat bedrijfsuitje.
"Ik begrijp niet zo goed waarom jij opziet tegen het organiseren van jullie gezellige uitje op de manier zoals het moet. Als je baas, je chef en je collega's je lief zijn, dan doe je enthousiast je best om een werkwijze te vinden."
Ten eerste gáán we helemaal niet moutainbiken als bedrijfsuitje (bewaar me, we gaan gewoon naar theater en uit eten...), ik noemde dat als voorbeeld omdat dat een situatie is dat iemand bijv. ten val kan komen. En áls we dat al zouden doen, dan besluiten we gezamenlijk dat we dat leuk vinden. En is het uiteraard de bedoeling dat we daar zonder kleerscheuren vanaf komen, dat we voorzichtig doen enz. Maar als ondanks dat 1 van de collega's vindt een gevaarlijke heuvel af te moeten scheuren en zich verwond of erger, of 1 van de collega's door domme pech met z'n wiel in een gleuf komt en zich verwond of erger, dan zou ik niet weten waarom mijn chef dan verantwoordelijk of schuldig zou moeten zijn.

En deze vraag staat nog open:
"En dan heb je het over (enig) eigen verantwoording kunnen nemen op bepaalde kinderleeftijd. Ja, dát is nou vaag....! Waar ligt dan de grens (ook in een wetje gemoffeld??). Kind A van 14 doet de meest onverantwoordelijke stomme dingen, terwijl hij, omdat hij 14 is, geacht wordt bepaalde dingen aan te kunnen en kind B van 6 weet dondersgoed wat wel en niet te doen.
Dus als je met een VO klas met 14 jarigen naar een activiteit fietst dan mag je aannemen dat de kinderen allemaal enig verantwoordigingsgevoel hebben, gevaar inzien enz? Is dat vast gelegd in een wet, protocol? En wat als er wat gebeurd?
Ik ben benieuwd."

Te weinig toezicht

Vroeger rustte ik even uit aan de rand maar sprong een kind in he water. Een duizeligheid door het contact van de hiel tegen het hoofd als gevolg. Gelukkig had ik de rand en het voetenrandje binnen bereik. Het kind en ik konden allebei zwemmen. De badmeester had het niet gezien want dit gebeurde aan de zijde waar zijn stoel stond. Het kind deed alsof hij niets gedaan had.
Als ik geen houvast bij de hand had gehad, had ik geen tijd gehad om te herstellen

Jaren later kwam een kind dat niet kon zwemmen in diep water. Meerdere mensen en kinderen zaten binnen twee meter van het kind in het water, maar merkten niet dat het kind in gevaar was. Badmeester zag het ook niet.

Ik geef hiermee aan dat iedereen in de problemen kan raken. We weten niet waarom Salem zonk.
Met wat hondjesgespartel of roepen om hulp, had ze aandacht kunnen trekken, zoals het kind (4jr) in alinea 2 zich redde door zich af te zetten aan de bodem en zo even lucht te kunnen happen tot iemand hem redde. Maar Salem kan ook in botsing zijn gekomen. Net als in alinea 1.
We gooien het op zwemprotocol en afstemming wie geïnformeerd had moeten worden. De afstemming alleen is m.i. niet voldoende.
Het zwembad is te kort geschoten qua aantal toezicht. Meer toezicht verkleint het gevaar van verdrinken of ongelukken. Zeker omdat het gevaar in een klein hoekje zit.

Eens deden we een bomenparcour met 1 ouder op 3 kinderen. Een medewerker attendeerde een kind op een onveilig moment.
Het personeel is bekend met de gevaren van een activiteit, de organisatie die deze activiteit levert, heeft daarom voldoende mensen in dienst om toezicht te houden.