Ouder zorgt voor kind = kind zorgt voor ouder

Andersom

Albana en Tsjor: allebei gelijk. Inderdaad zou ik er geen enkel probleem mee hebben voor ouderen in mijn omgeving de financiele administratie te doen. En dat uit te ruilen met de fysieke en huishoudeliijke zorgtaken die mij totaal niet liggen. Maar zoals Tsjor al aangeeft: dat is niet de echte zorg waar straks vraag naar is. Daar ben je met een uurtje per week wel mee klaar, met administratie. En die nemen kinderen/omgeving nu ook al vrij snel over, omdat je dat niet aan een onbekende overlaat,het een typische zoon-taak is die dan het gevoel heeft ook zijn plicht te doen, en omdat het niet zo'n psychische en fysieke belasting is. Maar al snel gaat het bij ziekte en aftakeling om veel meer zorg dan dat. Toch het soort taken die mij niet liggen en veel meer uren per week. Dan zou de "uitwisseling" met buurtgenoten al snel oneerlijk worden. En de vraag is of je nog veel mensen vindt die dat deel willen doen, omdat het veel zwaarder is. Daarnaast is een mentaliteitsverandering nodig.Bij de professionele zorgverlener, bij het CAK (breek me de bek niet open) en bij de ouderen zelf. Om niet als vanzelfsprekend te beschouwen dat de dochter(s) dat soort zorgtaken hoort vervullen.

Mijn idee zou zijn

en ik loop hier al langer over te denken: is het niet mogelijk om met een groep ouderen in een huis te wonen, en dan samen hulp in te huren. Als je met zn vieren in een huis woont bv. en je mag allevier gewoon je eigen AOW houden dan heb je best wel wat te besteden om aan verzorging, hulp, middelen enz. enz. in te kopen.
Toevallig hoorde ik onlangs ook iets dergelijks op de radio. Probleem is nu nog veel wetgeving, in Nederland ben je dan direct een voordeurdeler, en mag het vaak ook van de bestemming niet, maar als die regeldingetjes zouden kunnen worden aangepast is dit toch ook een mogelijkheid.
Bovendien heb je dan ook weer meer werkgelegenheid. En kleine dingetjes kun je voor elkaar doen. Ik denk dat mensen dan veel minder moeite hebben om hulp te vragen omdat ze niet in een afhankelijke positie zijn. Het vergt wat overleg en redelijkheid, maar dat is eigenlijk altijd nodig.

Zorg en grasmaaien

Het gaat niet om 'intieme zorg' zoals wassen en aankleden. Het gaat voorlopig écht alleen om de han en spandiensten. De 'echte zorg' blijft gewoon verzekerd.
Dat blijft in ieder geval de komende jaren zo. Dingen als huishoudelijke hulp, maatschappelijke ondersteuning (die belasting papieren dus), eten aan huis, tafeltje dekje of hoe ze ook heten, met indicatie eten bij het buurtverzorgingshuis, boterham smeren 's morgens, naar de kapper met de regiotaxi of buurtvervoer, naar het ziekenhuis met begeleiding én taxi, vuilnis buiten zetten, met je eigen scootmobiel boodschappen doen, alarmering, welzijn, dagbesteding etc.etc.
Dat zit of gaat allemaal naar de WMO (gemeente dus). En de gemeente krijgt er dus enorm veel taken bij en wel héél veel minder geld.
Dus is (landelijk) besloten dat je een behoorlijke indicatie moet hebben (dan kom je ook in aanmerking voor verpleeghuis) wil je nog vergoeding krijgen voor bovenstaande zaken. Ook wordt er bezuingd op dingen als rolstoelen, loophulpmiddelen, scootmobielen enz.
Het gebruik van de regiotaxi is al ingeperkt en eerder kreeg je ook een rolstoel voor zo nu en dan, maar nu moet je dan zo nu en dan 'm maar ophalen op een centraal punt (hoe dat zoek je maar zelf uit:).
De 'intieme zorg' blijft zoals het is, alleen worden daarvan de indiciaties ook iets opgeschroefd en de tijd wat ingeperkt zodat er geen tijd is voor eventuele han en spandiensten. Deed eerder de wijkzuster na het wassen/aankleden ook een boterham smeren? Dat laatste gaat er dus af.
Alles wat je ooit thuis qua huishouden zelf deed, moet je nu dus ook zelf gaan regelen of iemand ervoor betalen. En anders niet. Heb je geen netwerk? Vind je niemand bereid daarvoor? En óók geen geld?
Dan is het helaas pindakaas en zoek het maar uit.
Dat is geen doemdenken. Want deze 'valkuil' zien de gemeenten ook. Want wat doe je met ouderen die dus dan versmeren en vereenzamen en misschien wel verhongeren omdat ze b.v. sociaal amper contacten hebben (of wilden) en ruzie met hun kinderen? En die ook nog 's amper geld hebben?
Laat je die dan zo zitten?
Daar is dus b.v. nog niks voor 'uitgedacht'.
Het is er niet meer, wordt niet meer vergoed en het kan dus ook écht niet meer in geval van nood nog voor die ene keer ingezet worden.
Dat zijn dus van die dingen waarover wij dan proberen te brainstormen.
groeten albana

Internet

De enige reden dat ik het via internet niet zie zitten, is dat ik internet te anoniem vind. Ik zou écht niet me daar gaan aanmelden met naam en toenaam en tel. nr.
Ik ben daar nogal (misschien overdreven) voorzichtig mee. En ik ken er zo wel meer.
En ik denk dat internet ook een soort afstand schept. Dat het voor heel veel mensen intiemer is, vertrouwekkender om iemand in het 'echt' te zien, te ontmoeten. Ik zou andersom ook écht niet zomaar iemand van internet bij me thuis laten komen. Daar zou ik eerst minstens een ontmoeting voor willen hebben buitenshuis.
Dus verder is het een prima idee...maar dat internet is voor mij de clou.
Het spreekt niet zo 'aan'.
Weet zelf trouwens ook geen goed alternatief. Maar dit voelt voor mij niet goed.
groeten albana

Breder trekken

Er zijn veel mensen met een verstandelijke beperking en of psychiatrische problematiek die graag hulp zouden krijgen bij hun post en financien. En daar ben je zeker meer tijd kwijt als 15 minuten in maart! Sommige zouden misschien best de tuin kunnen doen of jou als oudere helpen in het huishouden. Inderdaad de vraag, hoe breng je ze bijelkaar?

gr Passiebloem

Goed idee mirreke

Ja! Dat lijkt me ook heel fantastisch plan.
Gr. Bibi

mirreke

De meeste ouderen waar ik kom zitten helemaal niet te wachten om met meerdere personen in een huis te gaan wonen. Ze kiezen juist voor het zelfstandig wonen voor zover ze het nog kunnen. Met behulp van ons en de h.h en de mantelzorgers.
Er bestaan hier wel woon eenheden waar iedereen zijn eigen appartement heeft,maar waar ze wel een beroep kunnen doen in geval van nood op hun mede flatbewoners. Er wonen daar hele fitte ouderen en ouderen die wel afhankelijk zijn van de thuiszorg. Het mooie van dit concept is dat iedereen zijn eigen huishouden voert. Dus gewoon ouderen die elkaar vrijwillig helpen. Echt dat is zo mooi om te zien dat dit werkt. Ik denk dat er meer van dit soort woon eenheden gemaakt moeten worden, ik denk dat we dan al een heel eind op de goede weg zijn.

Albana

Daar lopen we dus straks tegen aan die indicatie, nu kunnen we die nog wel aardig opschroeven, maar kan dit straks nog wel?.
. ""Deed eerder de wijkzuster na het wassen/aankleden ook een boterham smeren? Dat laatste gaat er dus af. ""
Het gaat er niet af die boterham smeren, we krijgen gewoon minder tijd bij de cliënten ( nu 30 minuten straks misschien 20 minuten) Dus ook dat sociale praatje kan alleen maar tijdens het wassen/douchen/broodje smeren.
De praatjes die wij voorgeschoteld krijgen dat het een buurtproject gaat worden met mensen uit de buurt die de hand en span diensten gaan verlenen geloof ik niet zo in. Ik moet het eerst nog zien gebeuren.
Het komt er op neer dat straks alleen de "vermogende" ouderen nog de goede zorg kunnen krijgen omdat ze het zelf kunnen betalen. Die huren gewoon een particuliere thuiszorg in waar alles te koop is. Gewoon te triest voor woorden.

Triest

Dat voorbeeld van die boterham heb ik letterlijk 'gehoord' van een wijkzuster....Dat ging ook wel om iemand die dat werkelijk niet meer kon en dan bij gebrek aan hulp er maar wat 'opsmeet' (b.v. plak kaas) dichtvouwde en happen maar. Dat ging om iemand met ernstige tremore.
Maar het doet er niet zo toe. Het gaat een hele lastige klus worden. Waar niet écht iemand een oplossing voor weet. Die er w.s. ook niet gaat komen....of het worden 'lapmiddeltjes' of je moet het enorme geluk hebben dat je kinderen hebt die er toe in staat zijn óf de financiën.
Ik merk wel een 'omslag' bij ouderen. Meer bij de groep ouderen die nog géén hulp nodig hebben. Die nog ervoor zitten zeg maar, maar voor wie het ook zomaar kan veranderen. Mijn eigen ouders behoren bij die groep en de meeste ouders van kennisen en vrienden ook...Ik hoor meer en meer om ons heen dat mensen naar notarissen stappen en bepaalde 'voorwaarden' aan hun testament toevoegen. Of dat ze 'schenken' met daaraan gekoppeld overeenkomsten met hun kinderen dat die dan de zorg financiëren van die schenking of het in natura leveren. De ins en outs van de mogelijkheden weet ik niet precies, maar er zijn op die manier nog dingen mogelijk.
Ik hoop ook een beetje erop dat een bepaalde ondernemers er ook de voordelen van inzien. Ik zie b.v. ook dat onze bewoners steeds meer reclame matriaal binnenkrijgen m.b.t. kant en klaar eten. Vanaf dit jaar zijn ze daar namelijk 'vrij' in, ook als ze in een verzorgingshuis wonen. Ze betalen niet 1 budget meer, maar alles gespecificeerd (ja ook die maaltijd) en per dag/handeling etc.
Op een verjaardag trof ik een lokale supermarkteigenaar die wel geinteresseerd was in de ontwikkelingen in de zorg en die er wel een nieuwe 'doelgroep' in zag qua boodschappen. Die erover dacht om boodschappenbriefjes te laten bezorgen zodat ouderen dat kunnen aankruisen en hij het later kan bezorgen. Een soort SRVman alleen dan wat eenvoudiger. Volgens hem zouden de kosten zeer beperkt zijn als hij meerdere klanten zou kunnen combineren (4 ouderen=als 1 gezin was zijn berekening). Binnenkort gaat hij op bezoek bij de WMO raad om zijn plannen uiteen te zetten. Want als hij dat wil moet hij wel adressen hebben van de mensen om wie het gaat (voor het reclamematriaal) of de WMO raad moet dat zelf laten bezorgen (ook een optie i.v.m. de privacy).
Dus er komen best wel dingen 'los' in de maatschappij, maar ook hier op OO b.v. zie ik dat over het algemeen de mensen een veel te rooskleurig beeld hebben en dingen zeggen als dat ze dat niet 'willen' terwijl het allang ingevoerd is en beslist. Maar omdat 'oude gevallen' nu grotendeels nog onder de oude wetgeving vallen is het nog niet zo zichtbaar. Maar de mensen die vorig jaar pas 'hulp' hebben gekregen worden al geacht op de hoogte te zijn geweest en worden al financiëel aangeslagen voor sommige zaken. En volgend jaar zullen de gevolgen nog méér zichtbaar zijn, dan is het gedaan met de huishoudelijke hulp in de meeste gevallen en de dagopvang.
Ik vind het ook enorm triest. Ik voorzie ook een heleboel mensen die gaan versmeren, vereenzamen en misschien wel ondervoed raken en ben ook bang dat er overlast gaat onstaan in de vorm van licht dementerenden die 's nachts op deuren gaan kloppen omdat ze hun dagritme kwijt zijn. Dat gaat heisa geven. Let maar op. Wij zijn dat ook niet gewend...dat we moeten omkijken naar ouderen in onze buurt, netwerk etc.
In andere Europese landen is dat veel meer altijd zo geweest en nog een ingeburgerd iets.
Dat is wat onze kosten zo opgedreven heeft.En wat er nu 'af' is.
groeten albana

Wijkzuster en in het algemeen

Er komt werkelijk een ouderengolf aan. Onze bevolkingspiramide staat behoorlijk op zijn kop. Iedereen die zelfstandig kan blijven wonen, prima natuurlijk, maar als je je eigen huis plus alle rekeningen moet bekostigen, hebben niet veel mensen genoeg geld om ook nog hulp in te kopen. Lijkt me ideaal, en misschien ook niet, want onder ouderen bestaat ook veel eenzaamheid, depressiviteit, verslavingen (en dan bijv. aan gokken).
Het is gewoon zo dat over tien, twintig jaar, als ik zelf oud en hulpbehoevend ben (en hopelijk nog gezond van geest) vraag ik me af of het puur organisatorisch nog wel mogelijk is om zoveel ouderen zelfstandig te hebben wonen, en of dat dan voor de betreffende ouderen wel betaalbaar is.
In die zin denkt ik in andere oplossingen. Eigenlijk een soort kleinschalige en zelf-gefinancierde groepswoning, met wel eigen kamers, gezamenlijke woonkamer, keuken.
Als ik aan mezelf denk zou ik liever samen met een aantal anderen wonen, dan alleen (vrouwen worden nog steeds ouder dan mannen, kinderen zijn over de aardbol uitgevlogen) zelfstandig en eenzaam zitten zijn. Aan de andere kant, misschien gaat het zo mis dat we grote groepen ouderen zullen zien zwerven.
Daarnet trouwens op radio 1: dementie is volksziekte nummer 1. Bij ouderen boven 70 meen ik 1 op 4. Hoe gaan we dat doen? Daar moet de ouderenzorg naartoe, verpleging enz. Genezing laat op zich wachten, dus ga er maar aan staan. Er zal niet veel capaciteit overblijven voor de 'gezonde oudere'...

Als het inderdaad zo is dat het in veel andere landen anders gaa

waarom gaat de overheid dáár niet eens kijken om ideeen op te doen. Ik snap natuurlijk heus dat je niet zomaar (Europese) landen met elkaar kunt vergelijken. In Mediterane landen waar mensen veel meer buiten zijn, is het leven en wellicht dus ook de sociale controle een heel stuk anders dan in ons kikkerlandje, waar iedereen een groot deel van het jaar binnen is. Net zoals je het niet kunt vergelijken dat de gemiddelde Groninger in een groot betaalbaar huis woont en wellicht ruimte heeft voor een ouder, de Randstedelingen daar meestal simpelweg de (betaalbare) ruimte niet voor hebben. Daarnaast zijn er natuurlijk ook gewoon culuurdingetjes. Maar toch, als daar nou eens werkbezoeken aan besteed werden, dan komen we misschien toch tot wat zinvolle en uitvoerbare ideeen.
Gr. Bibi

Volgens mij is dat al gebeurd

In die overleggen waar ik wel eens bij mag zijn worden we doodgegooid met Europese voorbeelden en cijfers. Ook zijn er talloze rapporten met voorbeelden van ouderenzorg in andere landen. Ik vermoed (heb het niet gecontroleerd ofzo) dat er dus al gekeken is naar andere landen en men op werkbezoeken is gegaan. De maatregelen zijn rijksmaatregelen en die moeten door gemeentes doorgevoerd worden (grotendeels, niet helemaal). De rapporten komen meestal ook van het rijk.
Ik weet daardoor hoe het er in andere landen aan toe gaat. En of je daar nu een 'voorbeeld' aan moet nemen is maar zeer de vraag. In een heleboel Europese landen ís namelijk amper ouderenzorg. Daar wordt het door de kinderen gedaan die dan in ruil jouw pensioen opeisen/opsouperen. Dat gebeurd er in het overgrote deel van Europa met ouderen. De grote golf met ouderen is daar ook minder spectaculair dan hier. De verhoudingen liggen anders. Hier komt de grote babygolf eraan van vlak na de oorlog. Dat is al niet overal zo geweest, er waren landen waar die oorlog niet eenzelfde werking had als hier. En het aantal kinderen is ook kort erna enorm beperkt door de opkomst van anti-conceptie. Ook die anticonceptie is niet overal even 'snel' al gewoon geworden. De verhoudingen liggen dus anders. En dan hebben we nog een zeer grote groep enorm oude ouderen met aanverwante problemen. In een heleboel Europese landen worden de ouderen niet zó oud als hier. Onze gezondheidszorg is nu eenmaal op een hoog peil. Er zijn maar een paar landen die voor vergelijking met 'ons' in aanmerking komen daardoor. Duitsland, Denemarken, Zweden, Frankrijk (even uit het hoofd, volgens mij was dat het wel). Maar in vergelijking met het duurste land qua ouderenzorg (Duitsland) zijn wij zelfs 3 keer (!!) zo duur uit. Dat zit 'm vooral in de 'langeverblijfduur' opnames. De AWBZ dus. En in de vele zaken die hier vergoed worden en in andere landen niet en ook nog in de eigen bijdrage. En dat is dus allemaal nu terug gedraaid of wordt binnenkort teruggedraaid.
Het zit 'm ook nog een beetje in onze cultuur, Ned. regeltjes land en voor elk uitzonderingetje hebben we weer apparte regeltjes...Dat kost ook het nodige aan controle en uitvoering.
Dus buiten dat we véél vergoeden, kost de uitvoering en controle ook nog 's meer en later we de ouderen zelf niet betalen.
Het is dus helemaal niet zo 'raar' dat Nederland de ouderenzorg nu zo versoberd. Maar de clou is dat wij (de rest van ned.) het 'onwent' zijn dat ouderen niet verzorgt worden. Zelfs in Duitsland (het best vergelijkbaar met ons) is het gewoon dat han en spandiensten gewoon door je netwerk gedaan worden, niet alleen nu, dat is altijd zo geweest. Of je betaald er iemand voor (ook goed) in ieder geval 'regel' je het zelf. En je word pas opgenomen als je een gevaar vormt voor je omgeving of jezelf. Er is wel wijkzorg zoals wij die kennen, maar die is puur voor verzorgende en verpleegkundige handelingen en ook nog maar minimaal. En ook daar moet je zelf aan meebetalen als oudere. En ook als je bent opgenomen is het niet zoals hier, het is veel soberder. Dus daar blijf je zo lang mogelijk op jezelf, of bij je kinderen. Of in een gezamelijke setting met anderen. Naar dat systeem probeerd Ned. ook te komen. Maar dat gaat als je járen zo verwend bent qua ouderenzorg zoals hier een behoorlijke klus worden.
Je ziet het ook aan reacties hier. En dan heb ik het nog niet over het veel te rooskleurige beeld dat de meesten hebben. Eerder was er een draadje over de kosten. Waarbij bijna iedereen riep dat het ze niet uitmaakte wát ze betaalden als het maar zo bleef als nu.
Even uit m'n hoofd gerekend, nu betalen we 3,7 % van ons BNP aan ouderenzorg, keer 10 (want dat is ongeveer de toename binnen enkele jaren) =37% van ons BNP.
Ik bedoel als je zulke dingen roept heb je toch geen realiteitsbesef?
groeten albana

Dat vind ik te arbeidsintensief

Dat vind ik organistorisch te arbeidsintensief. En ik heb geen angst voor internet, maar denk dat veel mensen die privacy gevoelens als obstakel zullen ervaren. En ook niet weten aan wie je het aanbied zie ik als een belemmering.
Arbeidsintensief betekent ook dat het geld kost. En dat is er dus niet:)
groeten albana

Albana

""Het gaat een hele lastige klus worden. Waar niet écht iemand een oplossing voor weet. Die er w.s. ook niet gaat komen....of het worden \'lapmiddeltjes\' of je moet het enorme geluk hebben dat je kinderen hebt die er toe in staat zijn óf de financiën.""
Het vervelende is dat er nu alleen maar oplossingen op papier staan waar "ze" dan ontzettend trots op zijn. De uitwerking in de praktijk zal uitwijzen of het werkt. Ondertussen zijn de ouderen aan de goedwillende kinderen, buren overgeleverd . Of je moet een flinke smak geld hebben dan huur je gewoon die particuliere zorg in. Ik denk dat die ook als paddenstoelen uit de grond gaan komen. Net zo als al die kleine, soms ook malevide thuiszorg bureaus hier, die gewoon niet de goede zorg kunnen bieden.
""Ik voorzie ook een heleboel mensen die gaan versmeren, vereenzamen en misschien wel ondervoed raken en ben ook bang dat er overlast gaat onstaan in de vorm van licht dementerenden die \'s nachts op deuren gaan kloppen omdat ze hun dagritme kwijt zijn. Dat gaat heisa geven. Let maar op. Wij zijn dat ook niet gewend...dat we moeten omkijken naar ouderen in onze buurt, netwerk etc.""
Dat voorzien wij ook, maar voorzien die beleidsmakers dat ook?. Stelletje sukkels!. Daar kunnen wij ons dan weer zo boos over maken!.

Mirreke

""In die zin denkt ik in andere oplossingen. Eigenlijk een soort kleinschalige en zelf-gefinancierde groepswoning, met wel eigen kamers, gezamenlijke woonkamer, keuken.""
Mensen willen geen gezamenlijke woonkamer en keuken. Ze willen helemaal niet "gezellig" samen bij elkaar in een woonkamer zitten. Er zullen echt weinig ouderen zijn die daar voor kiezen. Wat ik al eerder schreef is dat er meer wooncomplexen zouden moeten komen waar iedereen zijn eigen huishouden heeft, maar beroep kan doen op hun mede bewoners die nog wel fit zijn om een boodschapje te gaan doen e.d.
Ik moet er zelf niet aan denken om als ik oud en hulpbehoevend zou zijn samen met anderen in een huis te wonen met alleen maar een eigen kamer en de huiskamer en keuken te moeten delen met anderen.
""Daarnet trouwens op radio 1: dementie is volksziekte nummer 1. Bij ouderen boven 70 meen ik 1 op 4. Hoe gaan we dat doen? Daar moet de ouderenzorg naartoe, verpleging enz. Genezing laat op zich wachten, dus ga er maar aan staan.""
Dat is nu al een punt van zorg bij ons en dat zal steeds erger gaan worden.

Nee ik geloof niet dat iemand er trots op is.

Nee ik geloof niet dat er iemand 'trots' op is. Het is dat het 'moet' dat bewijzen de cijfers en dat kan iedere oen zien. En als er niets gebeurd loopt de boel gewoonweg vast....En van de gemeente weet ik dat wel zeker en ik denk ook niet dat het rijk er blij mee is. Die hebben een verantwoordelijkheid en hebben uit die positie iets moeten doen....maar nee daar zijn ze vast ook niet blij mee.
Ook in de toekomst zullen aanvragen serieus genomen en onderzocht moeten worden. Ongeacht wat. Omdat de gemeente dat verplicht is. Wat dat betreft komt er dus ook met meer mantelzorg géén besparing op dat gebied. Er zullen wel meer afwijzingen komen en heel misschien dat mensen het dan niet meer proberen als dat ingeburgerd is. Maar elke aanvraag moet onderzocht worden. Nee ik denk ook niet dat oudere mensen bij elkaar willen wonen en gezamelijke ruimtes zullen willen delen. Daar zijn we (nu) al te verwend voor...We hebben onze eigen ruimte nodig. Pas als we behoefte hebben aan veiligheid omdat we dementerend zijn b.v. hebben we behoefte aan samen wonen met anderen. Voor die tijd is het ieder op zichzelf. Maar een complex met een soort enigzins verplichte burenhulp waar jong en oud door elkaar woont daar zie ik wel wat in. Dat je b.v. korting krijgt op de servicekosten als je in natura je steentje bijdraagt aan de zorg voor medebewoners daar zie ik wel wat aan (desnoods met iets van subsidie ofzo, hoeft niet veel te zijn voor een student ofzo is een beetje ook al veel). Ik vind ook dat er een belastingaftrek moet komen voor mensen die in nature mantelzorg verlenen. Dat is er ook voor vrijwilligerswerk. Mantelzorgers moeten geregistreerd worden in een bestand zodat ze vrijwilliger zijn. En ook zo worden verzekerd (collectief, kost amper iets) en dan ook hun investering in tijd moeten kunnen opgeven aan de belastingen.
Dat zouden dingen zijn die gaan helpen.
Maar vooralsnog is dat nog niet zo.
groeten albana

Hoezo /moet/ dat?

Het is dat het \'moet\' dat bewijzen de cijfers en dat kan iedere oen zien.
Dan ben ik een oen hoor Albana want ik ben niet zo overtuigd van dat /moeten/. Het is een keus, de politiek c.q. onze samenleving stelt een beperking aan het budget voor de zorg en dan is dit het resultaat ja, maar er kunnen ook andere keuzes worden gemaakt. Dat willen we met z'n allen echter (nog?) niet, we geven het geld liever uit aan andere dingen. Ik zeg niet dat ik de oplossing heb en uit welke hoek het geld dan moet komen, maar een keus is het wel.

Ja precies het is een politieke keuze hoor

Want blijkbaar is de JSF (om maar een voorbeeld te noemen) niet te duur.

Mara, nathalie

Ik gaf dit argument een dag of 10 geleden ook al aan, dat je je euro maar 1 keer kan uitgeven en dat wij met z'n allen bepalen waar het geld heen gaat.

Ik ben het dus volledig met jullie eens, maar ik realiseerde me gaandeweg dit draadje wel een aantal dingen die het complex maken:

1.
Ik weet zeker dat er heel veel uitgaven zijn waarvan ik totaal geen weet heb, hoe duur ze zijn, wie erover beslist etc. Duidelijkheid op dit vlak en de eis tot volledige openheid, lijstjes op ziekenhuissites etc. is wel een vereiste om goed te kunnen stemmen en mijn mening te kunnen vormen.
Ik denk dat we ons echt niet realiseren hoeveel geld er uitgegeven wordt zonder dat hier maatschappelijk een 'debat' over is.

Dat sluit aan bij

2. het is voor individuen moeilijk om te zeggen dat je niet behandeld of onderzocht wilt worden omdat je het uit principiele overwegingen 'too much' vindt. Want ja, als het puntje bij paaltje komt is pijn en dood niet fijn. Maar als we lichamelijk steeds ouder kunnen worden maar er dus meer demente mensen zijn is dat dan het voorland?

Mijn vader is al jaren echt heel dement maar helaas fysiek erg gezond (met als enige ingreep een maagbloeding toen hij 30 was en een heliobacter infectie die bestreden is toen hij 65 was). Soms denk je, werd hij maar ziek, zachtjesaan, langzaam in z'n slaap overlijden etc. Hij droeg altijd een euthanasieverklaring en een behandelverbod bij zich, werkte in de gezondheidszorg en wist daarom goed waarom hij dit wilde. Voor mijn moeder is dit soms nog het grootste verdriet, dat hij nu doormaakt waar hij juist voor vreesde.

Dus ja, als we zouden besluiten dat we minder levensverlengende zaken zouden moeten willen (boven de 70 jaar alle prijzen verdubbelen ), dan sla je daar meerdere vliegen in een klap mee. . .

En relatief jonge mensen die ernsitg ziek worden, nu wél genezen kunnen worden en vroeger dood zouden zijn gegaan - die maken ook dat de gemiddelde leeftijd stijgt. Moet je dan zeggen dat dat ook niet meer mag omdat het te duur wordt als ze ouder worden en dement?

Het is wel heel bizar om op die manier over de verworvenheden van onze gezondheid(szorg) te moeten nadenken.

Ik denk dat er drie dingen tegelijk gaan gebeuren: mensen zullen elkaar meer gaan helpen als er minder geld voor voorzieningen is, maar er zal ook betaalzorg onstaan (en particuliere samenwoonconstructies etc) én de gezondheidszorg zal bevolkt gaan worden door mensen die nu studeren en andere opvattingen wellicht gaan meenemen. Wal keert het schip vanzelf.

Wellicht een idee om een one issue partij op te richten die ervoor zorgt dat discussies over en inzicht in gezondheidzorg in alle aspecten op de kaart zet? Dus met als enige doel informatievoorziening en stimuleren van overwogen beslissingen?

Angela

Keuzes

Ik denk dat het ook handiger is als er meer cijfers makkelijk toegankelijk zijn maar verder is de zaak gewoon te complex om met simpele ingrepen te regelen.
Boven de 70 prijzen verdubbelen of niet meer behandelen is een slechte zaak. Een oudere die een nieuwe heup nodig heeft is afhankelijk van zorg zonder die nieuwe heup en hopelijk nog zelfstandig met. Voor gezondheid zouden medische redenen voor behandeling moeten zijn. Er zou slimmer bespaard moeten worden. Schaf bijvoorbeeld die 500 BJZ-medewerkers in de school per direct af. En betaal daarvoor 500 extra gezinsverzorgsters thuis een normaal salarais. Niet alleen voor ouderen. Zorg dat er meer geld gaat naar praktische uitvoering dan naar allerlei management of coordinerende dure functies. Verbeter de logistiek in de interne organisatie. Bijvoorbeeld onderzoeken naar een ziektebeeld die een patient allemaal op 1 dag af kan lopen. Bestelling en bevoorrading door de apotheek op de afdeling en door de logistiek op de afdeling zodat er niet steeds mensen bezig zijn met bestellen en bevoorraden die andere prioriteiten hebben waardoor bestellen en bevoorraden een rommeltje wordt, je misgrijpt en fouten maakt. Een verband leggen tussen de grootte van de organisatie en de gewenste specialisatie. In een kleine organisatie hebben mensen veel verschillende taken in een grote organisatie hebben mensen veel meer afgebakende taken.
Daar valt veel winst te halen.