Oom

Nee manda,

Je mag de berichten niet geloven. Hoe vreselijk ook, er wordt erg de nadruk gelegd op het misbruik van jongens in de media. De cijfers: 1 op de 3 vrouwen kreeg in haar jeugd met een vorm van seksueel geweld te maken en 1 op de 20 mannen. (http://www.hulpenrecht.nl/seksueelmisbruik/SitePages/Introductiepagina.aspx )

Daders zijn voor 99% mannen. De vrouwen die dader zijn zijn vaak mededaders, gedwongen door hun mannelijke partner.

Feit

dat je zelf op een bepaald moment je al genoodzaakt voelt om je onderbroek onder de douche aan te houden zegt al dat je er niet helemaal zuiver in staat. Geen beschuldiging, wel een teken dat je blijkbaar gevoelens hebt, anders heb je geen behoefte aan het creeren van enige afstand. Gewoon niet doen dus.

Geen feit maar botte uitspraak

Dat vind ik wel een hele botte uitspraak.

Ik loop binnen ons gezin gerust bloot rond, net als de rest van de familie. Maar als ik bezoek heb draag ik een nachtjapon en doe ik de badkamerdeur op slot. Niet omdat ik 'gevoelens' heb ten opzichte van het bezoek. Wel omdat ik niet zeker weet of zij het prettig vinden om mij bloot te zien.

Nou koentje!

Wat is dat nou voor vreemde aanname?? Ik zorg zelf altijd dat ik bedekt ben als er logeetjes zijn (en ik ben nog wel naturist), maar dat heeft niks met mijn gevoelens te maken zeg, maar alles met het willen 'beschermen' van het bezoek, om te voorkomen dat zij zich ongemakkelijk voelen.
Kortzichtig zeg...

Snuggle's

Waarom toestemming vragen van 'de samenleving'?

Als ik deze discussie lees, vraag ik me af of het nodig is om toestemming te hebben van zoiets als 'de samenleving' om met kinderen in bad te gaan. De vraagsteller geeft aan dat het gaat om familie en dat zijn familie het heel normaal vindt en zelf ook doet. Ik zou niet weten waarom wij wildvreemden dan nog onze toestemming moeten geven? Het gaat kennelijk om zoiets als een 'afwijkende lifestyle' en dan moet je je aanpassen aan de meerderheid omdat die er wat verkeerds van kunnen denken? Had ik dan ook moeten stoppen met borstvoeding geven aan mijn peuters. Als je daar bevestiging voor vraagt, krijg je ook altijd wel van iemand een veeg uit de pan. Let wel: ik zeg niet dat je het geheim moet houden, voor de ouders van die kinderen bijvoorbeeld. In dat geval zou het de kinderen belasten. Maar als de kinderen het OK vinden en de ouders van die kinderen vinden het OK, wie heeft er verder dan nog iets mee te maken als er niks schadelijks/strafbaars gebeurt?
Groet, Jo Hanna

Jo hanna

Daar heb je helemaal gelijk in. Maar erkennen dat je een risico loopt dat het verkeerd uitgelegd wordt, lijkt me handig. Een kind wat op school zegt: Ik moet altijd in bad met mijn oom, kan genoeg zijn voor een hoop gezeik.

Hij vraagt er zelf om

Als het hele verhaal klopt (sorry, blijf m'n twijfels houden) dan wéét je ook wel dat het niet bepaald gemeengoed is. En dan weet je dus ook dat je dit niet met een collega hoeft te gaan bespreken. En dan ben je al helemaal niet verbaasd dat er een collega tussenzit die het maar niets vindt.
Maar nogmaals, ik vind het helemaal niets. Binnen zo'n familie cultuurtje kan het makkelijk gebeuren dat gevoelens van individuele kinderen niet voldoende erkend en gerespecteerd worden. Daarom liever iets meer afstand dan strikt nodig is dan net wat te weinig. Bij mijn eigen kinderen is die afstand er niet omdat ik meen precies de grenzen van mijn eigen kinderen te kennen. Zelfs met kinderen die hier veel over de vloer komen pretendeer ik die niet voldoende te kennen, dus neem ik geen risico's en loop niet bloot etc als ze logeren hier. (maar goed, ben zelf opgegroeid in een gezin dat net een tikje vrijer was dan ik zelf als kind fijn vond, dat kleurt mijn beeld aanzienlijk natuurlijk. Géén misbruik oid hoor! Maar net wat vrijer dan ik fijn vond. Vond het bijv erg genant mijn moeder bloot te zien.

Familie anders dan 'bezoek'

Nou ik beschouw familie en zeker familie waar ik mee opgegroeid ben en de nakomelingen ervan, wel wat meer dan alleen 'bezoek'. Dat is geen bezoek, die zijn hier als in hun eigen huis. En dat ervaar ik andersom ook.
Idem voor de familie van mijn man, hoewel ik het 'gevoel' erbij dan wat meer moet aanwakkeren, dan heb ik wel eerder 'bezoekgevoelens' maar dat probeer ik zoveel mogelijk uit te schakelen. Wat betreft de jeugd heb ik dat trouwens niet,daar ben ik meer in 'meegegroeid' de meesten ken ik al als baby, dat is toch geen bezoek?
groeten albana

Groepsdruk

'Binnen zo'n familie cultuurtje kan het makkelijk gebeuren dat gevoelens van individuele kinderen niet voldoende erkend en gerespecteerd worden.' Dat lijkt me ook. Je leest weleens interviews met mensen die als kind leefden in een eind jaren zestig/begin jaren 70 omgeving met partnerruil, 'vrije liefde' of hoe dat toen heette, en dat ze zich vreemd voelden in deze subcultuur. Natuurlijk is dat heel wat anders dan met zijn allen in bad, dat weet ik wel, maar als je niet meedoet, zou het best kunnen dat anderen je raar vinden.

Sterker nog

Als kind durf je wellicht niet eens te protesteren, omdat je bang bent dat je gek gevonden wordt. Of het komt gewoon helemaal niet in je op om te protesteren, omdat het juist zo heel normaal gevonden wordt. En dan voel je je als kind juist minder normaal, dat je iets dat overduidelijk door iedereen normaal gevonden wordt zelf niet prettig vindt. Mijn zoon is veel preutser dan wij, en dat wordt volledig gerespecteerd door ons. Maar nogmaals, ik weet niet of hij dat voldoende bij anderen had durven aangeven toen hij kleiner was. Nu, 10 inmiddels, wel.
En tsja, familie, heerlijk als dat zo aanvoelt. (ben er wel een beetje jaloers op hoor!) Maar realiseer je wel dat dat echt niet voor iedereen zo geldt. Bij ons is daar iig geen sprake van. En mijn kinderen hebben echt veel meer met de vriendjes die hier veel over de vloer komen dan met familie. En voor mezelf voelen die ook vertrouwder.

Mening kinderen?

Wat vinden de kinderen er van?
Ik moet denken aan een verhaal van vriendin.

Twee zusjes, vader ging vaak met hun mee in bad (1 zus per keer denk ik). Oudste zus heeft later aangegeven dat erg vervelend te hebben gevonden, tegen incest beschuldiging aan. Jongste dochter zag t als een gezellige tijd met papa.

Dus ik denk erg belangrijk om individueel te bespreken. Helemaal wat oudere kinderen, willen misschien hun blote oom niet meer zien, of zelf hun blote lijf laten zien. Ook al was t altijd gewoon, kleine kinderen worden groot en dingen veranderen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.